Την Ξανθούλα έγραψε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός και τη μελωποίησε ο Νικόλαος Μάντζαρος, όπως και τον Eθνικό μας Ύμνο. Ο Σολωμός και ο Μάντζαρος ήταν φίλοι κι ως γνωστό ήταν επτανήσιοι και οι δύο. Ο Σολωμός από τη Ζάκυνθο κι ο Μάντζαρος από την Κέρκυρα. Η γνωριμία κι η φιλία τους πάντως αναπτύχθηκε στην Ιταλία όπου και οι δύο έζησαν για αρκετό διάστημα.
Εδώ έχουμε την εκτέλεση του τραγουδιού από μια συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας από την πολύ όμορφη και πασίγνωστη Κερκυραϊκή Χορωδία.
Η ΞΑΝΘΟΥΛΑ (1928)
Την είδα την ξανθούλα,
την είδα 'ψες αργά
που εμπήκε στη βαρκούλα
να πάει στην ξενιτιά.
Εφούσκωνε τ' αέρι
λευκότατα πανιά
ωσάν το περιστέρι
που απλώνει τα φτερά.
Εστέκονταν οι φίλοι
με λύπη με χαρά
κι αυτή με το μαντίλι
τους αποχαιρετά.
Και το χαιρετισμό της
εστάθηκα να ειδώ,
ως που η πολλή μακρότης
μου το 'κρυψε κι αυτό.
Σ' ολίγο, σ' ολιγάκι
δεν ήξερα να πω
αν έβλεπα πανάκι
ή του πελάγου αφρό.
Και αφού πανί, μαντίλι
εχάθη στο νερό
εδάκρυσαν οι φίλοι
εδάκρυσα κ' εγώ.
Δεν κλαίγω για τη βαρκούλα
δεν κλαίγω τα πανιά
μόν' κλαίγω την Ξανθούλα
που πάει στην ξενιτιά.
Δεν κλαίγω τη βαρκούλα
με τα λευκά πανιά
μόν' κλαίγω την Ξανθούλα
με τα ξανθά μαλλιά
http://trelogiannis.blogspot.com/2010/06/blog-post_8926.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου