ο μακαριστός Πατριάρχης Σερβίας Παύλος
Η Συνέντευξη έγινε στο Πατριαρχείο το 1996.
Ο Πατριάρχης Σερβίας Παύλος ήταν ο επικεφαλής της Σερβικής Όρθόδοξης Εκκλησίας.Το πλήρες όνομα του και ο τίτλος του είναι: Παναγιότατος Αρχιέπισκοπος Ιπεκίου,Μητροπολίτης Βελιγραδίου και Καρλοβεκίου Πατριάρχης Σερβίας κ.Παύλος.
Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1914 ως Γκόϊκο Στοϊτσεβιτς στο χωριό Κουντσάντσι (στην τότε ΑυστροΟυγγαρία) τώρα Κροατία σε οικογένεια γεωργών.Το Γυμνάσιο το τελείωσε στο Βελιγράδι και την εξατάξια Εκκλησιαστική σχολή στο Σαράγιεβο,και το Πανεπιστήμιο της Θεολογικής σχολής στο Βελιγράδι.Πολύ νωρίς έμεινε χωρίς γονείς, ο πατέρας του ανεχώρησε για να εργαστεί στις Η.Π.Α. και εκεί αρρώστησε από πνευμονία και επέστρεψε σπίτι για να πεθάνει.Το ίδιο συνέβηκε και με την μητέρα του όταν το παιδί ήταν 3 χρονών.Έτσι τον μεγάλωσε η θεία του.Αφού αντιλήφθηκε η θεία του ότι το παιδί είναι αδύναμο το προστάτευε να μην κάνει αγροτικές εργασίες.Έτσι του έδωσε την δυνατότητα να πηγαίνει στο σχολείο αν και ο μικρός Γκόϊκο είχε έφεση στα μαθήματα που δεν χρειαζόταν μνήμη,όπως ήταν τα Μαθηματικά και η Φυσική.Αν και στα Θρησκευτικά είχε βαθμό 2.Η Επίδραση των συγγενών ήταν τέτοια ώστε η τελική επιλογή να είναι η Εκκλησιαστική σχολή.Όταν τελείωσε το κατώτερο Γυμνάσιο στην Τούσλα (1925-1929) και το Εκκλησιαστικό σχολείο στο Σαράγιεβο (1930-1936) ήρθε στο Βελιγράδι και γράφτηκε στη Θεολογική σχολή.Εκεί εκτάκτως τελείωσε και τις υπόλοιπες τάξεις του Γυμνασίου για να μπορεί μετά να εγγραφεί στην Ιατρική.Στην Ιατρική έφτασε εώς το 2ο έτος σπουδών και τελειώνει την Θεολογική σχολή,την περίοδο που ξεσπά ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος.Για να κρατηθεί στη ζωή δούλευε στα χωράφια του Βελιγραδίου.Όμως δεν τον βοηθούσε η αδύναμη υγεία του.Στο κάλεσμα του φίλου του από το σχολείο Ελισσαίου Πόποβιτς πηγαίνει σε μοναστήρια στην περιοχή Όβτσαρσκο-Κάμπλαρσκε όπου πέρασε το υπόλοιπο του πολέμου και εκεί αρχίζει την ζωή ως μοναχός.3 Δεκεμβρίου του 1990 εκλέχτηκε Πατριάρχης της Εκκλησίας της Σερβίας.Ο Νέος 44ος πατριάρχης είπε τα εξής όταν εκλέχτηκε : Οι δικές μου δυνάμεις είναι λίγες.Αυτό όλοι το γνωρίζετε.Εγώ σε αυτές δεν ελπίζω.Ελπίζω στην δική σας βοήθεια,λέω και στην βοήθεια του Θεού ο οποίος ως τώρα με ενίσχυε.Ας είναι προς δόξαν Θεού και το καλό της Εκκλησίας Του, και του πολύπαθου λαού μας σε αυτά τα δύσκολα χρόνια.Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόγραμμα, το δικό μας πρόγραμμα είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου