Μόρφου Νεόφυτος – Πριν και μετά τη μεγάλη έκρηξη…
Στο βιβλίο «Πριν από την Μεγάλη Έκρηξη», οι διάσημοι αδελφοί Ιγκόρ και Γκρίσκα Μπογκντάνοφ, μέσα από μια συναρπαστική μυθιστορηματική αφήγηση που μπορεί να την παρακολουθήσει και ο πιο αδαής, δίνουν τη δική τους εκπληκτική απάντηση στο μεγάλο αυτό αίνιγμα, πλησιάζοντας σε απόσταση αναπνοής το Ακίνητο Κινούν του Αριστοτέλη, την Πρωταρχική Μονάδα, το Εόν του Παρμενίδη… τον ίδιο τον Θεό (;)…
Με αυτό το βιβλίο, ανοιχτό μπροστά του, βρήκα τον Μόρφου Νεόφυτο να κάθεται στο γραφείο του στην Μητρόπολή του, που έχει προσωρινή έδρα την Ευρύχου.
- «Τι υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη;»
- «Η πρωταρχική μονάδα»....
- «Φως;»
- «Το φως είναι αποτέλεσμα του Big Bang, της δημιουργίας δηλαδή. Πριν από την Μεγάλη Έκρηξη υπήρχε μόνον ο Δημιουργός. Αυτό λέει η σύγχρονη Κβαντική Φυσική, με την οποία συμφωνεί και η Βίβλος. Αλλά η κάθε μια παραμένει στο χώρο της».
- «Καταφεύγετε στην κβαντομηχανική για να βρείτε τον Παράδεισο των πρωτόπλαστων;»
- «Μου αρέσει να παρακολουθώ τα πολιτικά δρώμενα, την εξέλιξη της επιστήμης και τόσα άλλα. Δεν διαβάζω Κβαντική Φυσική για να ενισχύσω την πίστη μου».
- «Τον Παράδεισο, λοιπόν, μπορούμε να τον βρούμε και στις μαθηματικές πράξεις, όχι μόνον στα φτερά των αγγέλων…»
- «Η σύγχρονη Φυσική ανατρέπει την συλλογιστική του Αϊνστάιν, ο οποίος πίστευε ότι το Σύμπαν είναι αιώνιο. Ότι δεν έχει Δημιουργό. Οι σύγχρονοι Φυσικοί μετά τον Αϊνστάιν -με τη βοήθεια του σπουδαίου Φυσικού Χάιζενμπεργκ, που διατύπωσε τον φυσικό νόμο της Απροσδιοριστίας- έφθασαν στο σημείο ν’ αποδείξουν με μαθηματικά, πως υπήρξε στιγμή που ο κόσμος δεν υπήρχε».
Ύλη και Πνεύμα
Μιλήσαμε πολλή ώρα με τον Μητροπολίτη Νεόφυτο για κβαντομηχανική, για γαλαξίες, για αστρική σκόνη, για νετρόνια και φωτόνια και νετρίνα. Μου είπε ότι η σύγχρονη Φυσική, η Μεταφυσική, έχει κατακτήσει πλέον τη γνώση για την αρχή του Σύμπαντος.
- «Γνωρίζουμε πλέον ότι έχουμε ένα Σύμπαν το οποίο έχει αρχή, άρα κάποιος το έφτιαξε. Οι ίδιοι οι Φυσικοί αποκλείουν το ενδεχόμενο της τυχαιότητας στην Δημιουργία και εδώ αρχίζει να εισέρχεται η Φυσική στα όρια της Θρησκείας…»
- «Τα πούπουλα από τα φτερά των αγγέλων στις μαθηματικές πράξεις, που λέγαμε…»
- (χαμόγελο) «Διαβλέπουν ότι υπάρχει κάποιο ον, αυτοί το ονομάζουν Πνεύμα, με κεφαλαίο το «π», ο οποίος είναι ο Δημιουργός αυτού του Σύμπαντος Κόσμου. Οι ίδιοι δε, με μαθηματικούς όρους ανιχνεύουν ότι η ύλη, που είναι η πρωταρχική δομή του Σύμπαντος, έχει τις δυνατότητες να ενώνεται με το πνεύμα. Ότι είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να ενώνεται με το πνεύμα. Αυτό παραπέμπει στον Θεάνθρωπο…»
- «Βλέπω λάμψη στο βλέμμα σας».
- «Εκπλήσσομαι με την έκπληξη της επιστήμης».
Στη νέα εποχή
Είχαμε συμφωνήσει ότι αυτή η συνέντευξη θα κινείτο πέριξ των αντιδράσεων για την εισαγωγή της διδασκαλίας του Κορανίου στα σχολεία των κατεχομένων. Ανέφερα στον Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο, ότι η Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικών «Ενωμένη Κύπρος» διαμαρτύρεται έντονα γι’ αυτήν την εξέλιξη, διότι θεωρεί ότι προτάσσεται το θρησκευτικό ζήτημα και τονίζονται αυτά που χωρίζουν τις δύο κοινότητες της Κύπρου, παρά αυτά που τις ενώνουν.
- «Διαφωνώ με αυτήν την προσέγγιση. Είναι μία προσέγγιση ισοπεδωτική, η οποία αντιλαμβάνεται τη διαπολιτισμικότητα ως μίξερ, ως κοκτέιλ. Ότι, δηλαδή, διαπολιτισμικότητα σημαίνει περίπου να καταργηθούν οι ταυτότητες και να υιοθετήσουμε μια καινούργια ταυτότητα, όπου τονίζονται μόνον οι συγκλίσεις μεταξύ των Ε/κ και Τ/κ, και καταργείται η διαφορετικότητα. Όλοι αυτοί, νομίζω, ότι κατά βάθος είναι εγκλωβισμένοι σε μία αριστερίστικη αντίληψη περί του τι είναι πολιτισμός. Αντιλαμβάνονται τον πολιτισμό ως πηγή διαχωρισμού και πολέμου. Η θρησκευτικότητα, για παράδειγμα, δεν ήταν ποτέ η αφετηρία των πολέμων. Χρησιμοποιείτο η θρησκευτικότητα από διάφορους πολιτικούς, για να οδηγήσουν τα πράγματα σε εμπόλεμες καταστάσεις».
- «Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν τονίζει τη διαφορετικότητά του, αλλά τα κοινά του στοιχεία με τον άλλο».
- «Ο σύγχρονος άνθρωπος του μεταρεαλισμού, του μεταμοντέρνου, του 21ου αιώνα, αξιοποιεί στο έπακρο τη θρησκευτικότητά του είτε ζει στη Νέα Υόρκη, είτε στην Κωνσταντινούπολη, είτε στην Κύπρο. Ζούμε σε μια νέα εποχή, στο new age, όπου τα νεοεποχίτικα ερωτήματα γύρω από τη θρησκεία, τη μαγεία, την παραψυχολογία, το μεταφυσικό, απασχολούν όχι μόνον γραΐδια και ανθρώπους αμόρφωτους και γυναικούλες, όπως στο παρελθόν, αλλά πλείστους όσους διανοούμενους της γης».
Το φοκλόρ δεν είναι πολιτισμός
- «Όμως, η υπογράμμιση του διαφορετικού, όπως θρησκεία και έθνος, δεν παρεμποδίζει τον εποικοδομητικό διαπολιτισμικό διάλογο;»
- «Αυτοί οι τύποι που προανέφερες αγνοούν την πραγματικότητα ή θέλουν να μείνουν προσκολλημένοι σε όρους μεταμαρξιστικούς και υλιστικούς. Υποβιβάζουν τον πολιτισμό στα όρια του φοκλόρ. Θεωρούν ότι πολιτισμός είναι η βράκα ή τα τσιαττιστά, και ότι αυτά μας ενώνουν, άρα αυτά θα κρατήσουμε. Λες και είναι δυνατόν ποτέ ο πολιτισμός να υποκαταστήσει τη θρησκεία. Αυτήν την πλάνη είχε η Σοβιετική Ένωση και διελύθη. Δεν υπάρχει πολιτισμός που η βάση του να μην είναι θρησκευτική. Οποιοσδήποτε πολιτισμός, είτε Χριστιανικός, είτε Μωαμεθανικός, είτε Βουδισιτικός, είτε ακόμα και Ανιμιστικός. Η βάση των πολιτισμών είναι θρησκευτική. Αυτοί οι κύριοι δάσκαλοι, λοιπόν, ζουν σε μία μαρξιστική αντίληψη, η οποία έχει ψοφήσει και προσπαθούν να την επιβάλουν στην Κύπρο. Η θρησκεία είναι μια πηγή γνώσης. Το ξεχνούν αυτό. Είναι μια πηγή γνώ-σης! Δηλαδή ένας τρόπος να γνωρίσεις τον κόσμο, τον Θεό και τον εαυτό σου».
- «Είναι και μια πηγή πολέμων… και θανάτου».
- «Βεβαίως. Βεβαίως και είναι. Το κράτος δηλαδή δεν είναι πηγή πολέμου; Θα το καταργήσουμε; Η όποια παιδεία δεν είναι πολλές φορές πηγή καταπίεσης; Θα την καταργήσουμε; Οι ιδεολογίες δεν είναι πηγή φανατισμού; Πόση ζημιά έκανε η μαρξιστική ιδεολογία… Πόση; Η καπιταλιστική; Θα τις καταργήσουμε; Άρα δεν σημαίνει πως οτιδήποτε έχει και αρνητική πτυχή το καταργούμε. Αυτό είναι ολοκληρωτισμός».
Από το υπάρχειν στο συνυπάρχειν
Ο Μόρφου Νεόφυτος πιστεύει ότι στην Τουρκία έχει γίνει μια μετακεμαλική επανάσταση στη σκέψη και πως ο Ερντογάν είναι το αποτέλεσμα αυτής της επανάστασης. Υποστηρίζει, ακόμα, ότι έγινε αντιληπτό πλέον στην Τουρκία ότι χρειάζεται ένας καινούργιος κόσμος, ο οποίος πρέπει να δώσει νέα πνοή στη χώρα. Επίσης, ότι έγινε κατανοητό πως όσο κανείς καταπιέζει τη θρησκευτική ταυτότητα κάποιου, τόσο πιο φανατικός γίνεται ο καταπιεσμένος.
- «Γίνεται μια έκρηξη αυτήν τη στιγμή. Είμαστε σε μία εποχή, όπου οι νέοι –επειδή ακριβώς κανείς δεν τους έδωσε ταυτότητα, ούτε ο καπιταλισμός με τις απολαύσεις του, ούτε ο μαρξισμός με τις ισοπεδώσεις του και τις καταπιέσεις του- αναζητούν αλλού το νόημα, την ταυτότητά τους. Οι Τ/κ δάσκαλοι πρέπει να καταλάβουν ότι είναι δικαίωμα των νέων Τ/κ να διαβάσουν το Κοράνι».
- «Ναι, αλλά αυτό θα βοηθήσει τον τόπο;»
- «Αυτό που λέτε είναι φασιστική αντίληψη. Τι σημαίνει θα βοηθήσει τον τόπο… Γιατί να μην βοηθήσει; Εγώ κάποτε διάβαζα το Κεφάλαιο του Μαρξ και με βοήθησε να πάω μετά να διαβάσω το Ευαγγέλιο. Ποιος ξέρει τι βοηθά, πώς κτίζεται, πώς δομείται μια σκέψη; Ποιος είναι αυτός, ο οποίος θα καταρτίσει έναν κατάλογο με βιβλία που θα βοηθήσουν την επανένωση του τόπου; Αυτό δεν είναι ελευθερία… Και να μην νομίζουν κάποιοι ότι μετά από τον εθνικισμό θα πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο, που είναι η κατάργηση των ταυτοτήτων. Η συνύπαρξη προϋποθέτει ύπαρξη. Και η ύπαρξη θέλει ταυτότητα. Πρέπει να μάθουμε το υπάρχειν και το συνυπάρχειν. Κάνουν μεγάλο λάθος εάν νομίζουν αυτοί ότι καταργώντας τη θρησκευτικότητα των Ε/κ και των Τ/κ, θα οδηγηθούμε σε μια συνύπαρξη. Οι θρησκείες όταν συνυπάρχουν εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων σε επίπεδο πολιτισμού. Εγώ βλέπω σαν πρόκληση την συνύπαρξη των δύο πολιτισμών στην Κύπρο».
Τ/κ και Κοράνι
- «Μας λέτε ότι οι Τ/κ πρέπει να γίνουν ισλαμιστές;»
- «Δεν ξέρω τι θα γίνουν… εξάλλου, υπάρχει και η βασιλική οδός. Πρέπει να μελετήσουν το Κοράνι. Δεν μπορούν να δηλώνουν Μουσουλμάνοι και να έχουν άγνοια του Κορανίου, διότι έρχεται η ώρα που εκδικούνται οι θρησκείες».
- «Η παιδεία είναι για τα σχολεία ότι είναι η θρησκεία για τα κατηχητικά».
- «Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι επιλεγόμενο στην Κύπρο βάσει ευρωπαϊκού νόμου. Απ’ εκεί και πέρα είναι υποχρέωση του σχολείου να δώσει ταυτότητα στον μαθητή».
- «Γιατί μάθημα Θρησκευτικών και όχι Θρησκειολογίας στα σχολεία;»
- «Ε, πιέστε να μπει. Εγώ είμαι εξ’ αυτών που λέω ‘‘ναι’’ στο μάθημα της Θρησκειολογίας. Εμένα δυνάμωσε η πίστη μου μελετώντας το Ισλάμ, τον Καθολικισμό, τον Ραββινισμό των Ιουδαίων, μελετώντας τον Βουδισμό της Άπω Ανατολής. Ή συγκρίνοντας την αρχαία ελληνική θρησκεία με τη χριστιανική, όπως εκφράζεται στην Ορθοδοξία. Αλλά καιρός παντί πράγματι. Δεν μπορεί να διδαχθεί ένα μικρό παιδάκι Θρησκειολογία. Η Θρησκειολογία χρειάζεται κριτική σκέψη. Άρα προηγουμένως το παιδί θα αποκτήσει την ταυτότητα που θέλει η οικογένειά του και όταν μεγαλώσει, θα πρέπει απαραίτητα να του δώσουμε και θρησκειολογικές γνώσεις. Οπωσδήποτε! Τι ωραία θα ήταν οι Ε/κ να ήξεραν και το Κοράνι. Τι λέει ο Μωάμεθ για τον Ιησού Χριστό, για την Παναγία. Πολύ σπουδαία πράγματα αυτά, αλλά δεν τα ξέρουν…»
Επιτέλους είπαμε τι θέλουμε στο κυπριακό
Μιας γενιάς πρόβλημα το κυπριακό
Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα έρθει μια μέρα που θα υποχρεωθούμε να πούμε ότι έχουμε ένα λαό Τούρκων με δύο κοινότητες, την τ/κ και των εποίκων.
Ο Μητροπολίτης Νεόφυτος συνεχίζει να πηγαίνει στην αγαπημένη του Μόρφου και να λειτουργεί τον πολιούχο άγιο της κωμόπολης, τον Άη Μάμα. Τον ρώτησα εάν πιστεύει ακόμα ότι στην Κύπρο υπάρχει ένας λαός και αντί απάντησης, εισέπραξα ερώτηση.
- «Είναι μία κοινότητα οι Τ/κ; Τα παιδιά των εποίκων είναι πλέον περισσότερα από τα παιδιά των Τ/κ. Πόσο θα αντέξει ακόμα η τ/κ κοινότητα; Το τι συμβαίνει στην τ/κ κοινότητα είναι κάτι που εγώ το μελετώ συνεχώς».
- «Τι συμβαίνει;»
- «Είναι μία κοινότητα, η οποία είναι μειοψηφία μέσα σ’ ένα πλήθος εποίκων. Βλέπω ν’ αναπτύσσονται πια δύο κοινότητες μέσα στην ίδια την τ/κ κοινότητα. Εσείς ακόμα ρωτάτε για Ε/κ και Τ/κ. Και εγώ αντερωτώ: γιατί μιλούμε για Τ/κ μόνον, αφού έχουμε περισσότερους εποίκους απ’ εκεί; Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα έρθει μια μέρα που θα υποχρεωθούμε να πούμε ότι έχουμε ένα λαό Τούρκων με δύο κοινότητες, την τ/κ και των εποίκων. Αυτή είναι η σχιζοφρένεια της μη λύσης, η σχιζοφρένεια της διχοτόμησης. Προς το παρόν είμαστε ακόμα ένας λαός, δύο κοινότητες».
- «Να ευχηθούμε, λοιπόν, να καταλήξει σε συμφωνία η διαδικασία επίλυσης του κυπριακού που βρίσκεται σε εξέλιξη».
- «Επιτέλους, ε-πι-τέ-λους συζητείται το κυπριακό. Νομίζω είναι η δεύτερη φορά που συζητείται εκτενώς».
- «Η πρώτη πότε ήταν;»
- «Ήταν επί Κληρίδη. Όταν ο Κληρίδης είχε το κυπριακό στα χέρια του. Κανείς άλλος δεν τόλμησε να το κουβεντιάσει με τους Τούρκους. Ξέρεις τι σημαίνει συζητώ και διαπραγματεύομαι; Σημαίνει επιτέλους λέγω τι θέλουμε. Μέχρι τώρα φοβούμασταν να πούμε τι πραγματικά θέλουμε και ιδιαίτερα στον αντίπαλο. Επειδή είμαστε νησιώτικη κοινωνία -οι κοινωνίες των νησιών έχουν μια έντονη εσωστρέφεια- ξεχνούμε ότι η πραγματικότητά μας επηρεάζεται από τις θάλασσες που περιβάλλουν το νησί μας και από τις δονήσεις που προκαλούν οι σεισμοί στις γειτονικές χώρες. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι οι επιρροές είναι πάντοτε καταστροφικές. Ενίοτε είναι θετικές. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ως προς την ενδοοικογενειακή μας προβληματική, επιτέλους υπάρχει αυτή η θετική εξέλιξη ενός διαλόγου και μιας αποκάλυψης θελήσεων. Τι θέλουμε επιτέλους εμείς για τον τόπο μας».
- «Γνωρίζω ότι πάτε στην Μόρφου και με νέους. Πώς αντιμετωπίζει ο νεαρόκοσμος αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων. Επισκέπτες στην κατεχόμενη γη τους…»
- «Με αμηχανία. Είναι μεγάλη η αμηχανία των νεαρών που πηγαίνουν μαζί μου απ’ εκεί. Είναι παιδιά τα οποία έχουν γεννηθεί μετά το ’74, νέοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η συνύπαρξη δεν είναι ένα μελλοντικό όραμα, αλλά ήδη υπάρχει. Πού είναι η Λεύκα και πού είναι η Ευρύχου; Ένα βουνό χωρίζει αυτά τα δύο σημεία. Συνυπάρχουμε στην ουσία, απλώς είμαστε δίπλα – δίπλα»,
- «Χωρισμένοι…»
- «Χωρισμένοι, αλλά κάποια οδοφράγματα άνοιξαν. Πηγαινοέρχεται κόσμος και αντιλαμβάνονται ότι αυτό έχει από μόνο του μια δυναμική πια. Και έχουν μια αμηχανία οι νέοι, διότι αντιλαμβάνονται ότι είναι πολλοί απ’ εκεί. Ότι είναι νέοι πολλοί απ’ εκεί. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Προχθές πήγαν μαζί μου ένας φοιτητής Θεολογίας, μια φοιτήτρια Βιοχημείας και ένας της Νοσηλευτικής. Μας είδε ένας νέος Τ/κ, με χαιρέτησε, και ζήτησε να κάτσει μαζί μας. Τους παρακολουθούσα να πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους. Είναι εκπληκτικό ότι δεν μιλούν πολιτικά πια. Ούτε για σχέδια Ανάν ούτε για συνομιλίες. Μιλούν για μουσική, για σπουδές, για θρησκεία, για ανθρώπινες καθημερινές σχέσεις. Το κυπριακό, σας λέω, ότι είναι μόνον μιας γενιάς πρόβλημα. Το λέω με θλίψη τούτο, αλλά πρέπει να το αντιληφθούν οι πολιτικοί».
Χάνεται η Μόρφου…
- «Η Μόρφου του 2009 είναι η ίδια με αυτήν του 2003;»
- «Οι σημερινοί κάτοικοι της Μόρφου, το νιώθεις, θέλουν να ριζώσουν στον τόπο, όπως έγινε και στην Κερύνεια. Κατασκευάζουν τώρα έναν τεράστιο δρόμο που ενώνει την κατεχόμενη Λευκωσία με την κατεχόμενη Μόρφου. Έχουν φτιάξει ένα τεράστιο πολυτεχνείο 10,000 φοιτητών σε πλήρη λειτουργία. Άρχισαν να κτίζουν καταστήματα έξω από την Μόρφου. Αντιλαμβάνεσαι ότι είναι μία κοινωνία, η οποία αισθάνεται πλέον ότι η ίδια δικαιώθηκε πολιτικά, διότι μας έδωσαν την Μόρφου, τότε με το σχέδιο Ανάν, και εμείς δεν την δεχθήκαμε. Το νιώθεις ότι αισθάνονται ότι τώρα πια δικαιούνται να ριζώσουν εκεί. Μου λένε, ‘‘μα σας τα δώσαμε Δεσπότη και δεν τα πήραν οι δικοί σας. Δυστυχώς, δεν είναι πολλοί σαν εσένα’’».
Της Κατερίνας Ηλιάδη, “Αλήθεια“, 09.08.2009
Ερώτηση: Τι σας λέγει το γεγονός ότι ο εσπερινός μεταδιδόταν ζωντανά από ένα τουρκοκυπριακό κανάλι;
http://orthodoxi-pisti.blogspot.com/2010/06/blog-post_9431.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου