Η επιστολή του Αγιορείτη που πρέπει όλοι οι Αρχιερείς να διαβάσουν…

Γέροντας Παΐσιος:«Όσοι Αρχιερείς δεν ανταποκρίνονται στις ευθύνες τους, μετά θάνατον οδηγούνται στη κόλαση»

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και στην πλήρη κατάργηση κάθε ηθικής αξίας,όλοι αγανακτούν ,όλοι γκρινιάζουν ,όλοι έχουν κάτι να προτείνουν ,όμως η επίσημη ορθόδοξη εκκλησία δεν ακούγεται πουθενά.Πουθενά κάποιος πνευματικός επίσημος λόγος έστω και για παρηγοριά. Κάποιες μοναδούλες κληρικών έχουν κάτι να πουν.Στον προβληματισμό μου για την απουσία της επίσημης εκκλησίας από τα συμβαίνοντα ,ήρθε να απαντήσει η ”κραυγή αγωνίας” ενός αγιορείτου μοναχού,του πατρός Δαμασκηνού που με την ταπεινότητά του προσπαθεί να αφυπνίσει αυτούς που θα έπρεπε να είναι άγρυπνοι φρουροί της ορθοδοξίας.Τις απόψεις του θα ήθελα να μοιραστώ με όποιους πιστεύουν ότι αξίζει…
Παρακάτω  διαβάστε την επιστολή του Αγιορείτη Ιερομόναχου Δαμασκηνού προς τον Αρχιεπίκοπο κ.κ. Ιερώνυμο.
Ἱερομόναχος Δαμασκηνὸς
Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Ἐν Ἁγίῳ ὄρει τῇ 20.10.2013
Τ.Θ. 73
63086 Καρυαὶ
Ἅγιον Ὄρος Ἄθω
Ἀριθμὸς πρωτ. 41 1.
Τῷ Μακαριωτάτῳ
Ἀρχιεπισκόπῳ Ἀθηνῶν
καὶ πάσης Ἑλλάδος
κ.κ. ἹΕΡΩΝΥΜΩι
2. Τῇ σεπτῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἀθήνας
Μακαριώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα, Σεπτὴ τῶν Ἱεραρχῶν χορεία,
Εἶχε μὲν πληρότητα καὶ τεκμηρίωσιν δι΄ ἀκαταμαχήτων ἐπιχειρημάτων ἡ ὑπ΄ ἀρ. πρωτ. 39 καὶ ἀπὸ 15.8.2013 ἡμετέρα ἐπιστολὴ ἀπευθυνθεῖσα πρὸς σύμπασαν τὴν Ἱεραρχίαν τῆς καθ΄ Ἑλλάδα ὀρθοδόξου Μιᾶς ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἥτις ἀφεώρα ἐν περιλήψει τὰς διαχρονικὰς σχέσεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀνὰ τοὺς αἰῶνας, ὡς καὶ εἰς τὴν κρίσιν, ποὺ διέρχεται ἡ Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα τέσσερα ἔτη, καθὼς καὶ εἰς τὴν ἐπίμονον καὶ ἐργώδη προσπάθειαν εὐαρίθμων θεολόγων καὶ δυστυχῶς κληρικῶν τινων διὰ νὰ μεταλλάξουν τὴν ὀρθόδοξον πνευματικὴν φυσιογνωμίαν τῆς Ἑλλάδος. Ὡς ἐκ τῆς πληρότητος τῆς ὡς ἄνω ἐπιστολῆς, ἐὰν ἐτύγχανε τῆς προσοχῆς ὅλων τῶν ἀποδεκτῶν της, θὰ ἦτο περιττὴ ἡ ἐκ νέου ἐνόχλησις τῶν, χωρὶς ἀμφιβολίαν ἐπιφορτισμένων διὰ πολυευθύνων ἀσχολιῶν, σεπτῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν καὶ τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος.
Ἡ σιωπὴ ὅμως τῶν πλείστων μελῶν τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας, σιωπὴ διαπιστωθεῖσα ἀπὸ τὴν παντελῆ ἔλλειψιν πληροφορήσεως τῆς ἐμῆς ἐλαχιστότητος, ὅτι τοὐλάχιστον ἔφθασεν εἰς τὰς χεῖρας ἑνὸς ἑκάστου τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν, ὡς καὶ ὁλοκλήρου τοῦ Σώματος τῆς ἁγίας Ἱεραρχίας, προσέτι δὲ καὶ ὁ ἐναρκτήριος λόγος τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος εἰς τὴν τελευταίαν Ἀρχιερατικὴν Σύνοδον, ὡς ἔλαβον γνῶσιν ἐκ τῆς δημοσιεύσεώς του εἰς τὸ διαδίκτυον, μὲ ἀναγκάζει, διὰ λόγους ὑψίστης ἐπιταγῆς τῆς συνειδήσεώς μου, νὰ ἐπανέλθω.
Κυρίως θὰ ἀναφερθῶ εἰς τρία σημεῖα τῆς ὁμιλίας τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν.
1. «…Ἀναμένουμε τὶς συζητήσεις ποὺ θὰ ἔχουν μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ἀπὸ τὸ ὁποῖο, ὅπως καὶ ἀπὸ ὅλη τὴν Κυβέρνηση, βρίσκουμε πνεῦμα συναντίληψης καὶ ἀλληλοκατανόησης. Πρέπει νὰ ὁμολογήσω ὅτι ἡ συνεργασία μας μὲ ὅλα τὰ Ὑπουργεῖα εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας μας».
Ὅλοι κρινόμεθα, Μακαριώτατε, διὰ τοὺς λόγους μας καὶ τὰς πράξεις μας καὶ κατ΄ ἐξοχὴν κρίνονται οἱ δημόσιοι λόγοι καὶ αἱ δημόσιαι πράξεις τῆς Πολιτικῆς καὶ Ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας, ἑπομένως καὶ τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας καὶ κατ΄ ἐξοχὴν τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου, ὑπὸ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τῆς λεγομένης ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, ἥτις ἐπιδοκιμάζει ἢ ἀποδοκιμάζει τὰς ἀποφάσεις τῶν Συνόδων (πρβλ. Σύνοδον ἐν Ἐφέσῳ).
Ἐπιτρέψατέ μου νὰ διαφωνήσω ῥιζικῶς μὲ τὴν ὡς ἄνω ἐπισήμανσίν Σας. Πῶς εἶναι δυνατόν, Μακαριώτατε, ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς λαός, σχεδὸν εἰς τὴν συντριπτικήν του πλειοψηφίαν, νὰ εἶναι ἀγανακτισμένος καὶ ὠργισμένος ἐναντίον κυρίως τῶν πολιτικῶν, ποὺ ἐκυβέρνησαν τὴν χώραν ἐπὶ δεκαετίας καὶ συγκυβερνοῦν εἰσέτι τὴν χώραν, καὶ νὰ τοὺς ἀποκαλεῖ προδότας, διότι ἐξεχώρησαν τὴν Ἐθνικὴν κυριαρχίαν καὶ ξεπουλοῦν τὸν δημόσιον πλοῦτον, ἀπολύουν δημοσίους ὑπαλλήλους, ἀπαγορεύουν νὰ διορίζωνται νέοι ἱερεῖς εἰς τὰς κενὰς ἐνορίας, μειώνουν εἰς τὸ ἐλάχιστον μισθοὺς καὶ συντάξεις τῶν ἁπλῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἰς τὴν συντριπτικήν των πλειοψηφίαν εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἡγεῖσθε ὡς προκαθήμενος, πολλοὶ ἐξ αὐτῶν φθάνουν εἰς τὴν αὐτοκτονίαν (λέγεται ὅτι ὑπερβαίνουν τὰ τελευταῖα τέσσερα ἔτη τὰς πέντε χιλιάδας) καὶ Ὑμεῖς νὰ λέγητε ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἱεραρχῶν, ὅτι ἔχετε συναντίληψιν, ἀλληλοκατανόησιν καὶ συνεργασίαν μὲ ὅλα τὰ Ὑπουργεῖα πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας;
Ἐκκλησίαν ὅμως δὲν ἐννοοῦμεν μόνον τὸ Ἱερατεῖον, ἀλλὰ καὶ τὸν λαόν, καί, ὅπου ἐξηφανίσθη ὁ λαός, δὲν ὑπάρχουν οὔτε ἐπίσκοποι εἰς τὰς ἐπισκοπάς, οὔτε ἱερεῖς εἰς τὰς ἐνορίας (πρβλ. Καισάρειαν τῆς Καππαδοκίας, Τραπεζοῦντα τοῦ Πόντου, Σμύρνην τῆς Ἰωνίας.)
Ὅλοι ἔχουν τὴν αἴσθησιν ὅτι χάνεται ἡ Ἑλλάδα καὶ Ὑμεῖς ἐγκωμιάζετε τὰ ἀνδρείκελα τῶν Εὐρωπαίων καὶ τοῦ Δ.Ν.Τ. εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Κοινοβούλιον καὶ τὸ Μέγαρον Μαξίμου; Προσέτι δὲν Σᾶς ἐνώχλησε, Μακαριώτατε, καθόλου ἡ κατάργησις τῆς Κυριακῆς ἀργίας, ἐξ οὗ γεγονότος στεροῦνται τῆς δυνατότητος χιλιάδες ἐργαζομένων νὰ ἐκκλησιασθοῦν καὶ νὰ σχολάσουν κατὰ Θεόν; Διατί δὲν εἰσηκούσθητε καὶ δὲν ηὕρατε συναντίληψιν ἀπὸ τὸν ἁρμόδιον Ὑπουργόν; Προσέτι διατί δὲν ηὕρατε συναντίληψιν εἰς τοὺς νόμους ποὺ βάζουν δυναμίτιδα εἰς τὸν θεσμὸν τῆς οἰκογενείας; Οἱ πολίτες Σᾶς κατηγοροῦν, ὡς ἔχω ἀκούσει ἰδίοις ὠσὶν εἰς διάφορα σημεῖα τῆς Ἑλλάδος, ὅτι δὲν ὁμιλεῖτε ἀνταξίως τῆς κρισιμότητος τῶν καιρῶν καὶ ὁσάκις ὡμιλήσατε -ἐκτὸς ὅταν ὡμιλήσατε δι΄ ἐκείνης τῆς θαυμασίας ἐπιστολῆς, ἣν ἀπεστείλατε εἰς τὸν Πρωθυπουργὸν κ. Παπαδῆμον τὸν Φεβρουάριον τοῦ 2012 – δίδετε τὴν ἐντύπωσιν ὅτι στηρίζετε τοὺς ὑπαιτίους τῆς σημερινῆς κρίσεως.
2. Ἀναφέρατε εἰς τὴν ὁμιλίαν Σας, Μακαριώτατε, ὅτι «τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας εἰσάκουσε τὸ αἴτημα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Τὸ μάθημα διατήρησε τὶς ὧρες διδασκαλίας του καὶ τὸ περιεχόμενόν του δὲν ἀπώλεσε τὸ θρησκευτικὸ χαρακτῆρα». Προφανῶς θὰ ἠθέλατε νὰ εἴπητε «τὸν ὀρθόδοξο χαρακτῆρα» καὶ ἐκ παραδρομῆς εἴπατε τὸν θρησκευτικό. Ὅμως ἀκόμη καὶ σήμερον οἱ πολέμιοι τοῦ ὀρθοδόξου περιεχομένου τοῦ μαθήματος γιὰ θρησκεῖες θέλουν νὰ ὁμιλοῦν, οὐχὶ διὰ τὸν ἀθλητισμὸν ἢ τὰ Μαθηματικά, κατὰ τὴν ὥραν τῶν θρησκευτικῶν μαθημάτων.
Ὡσαύτως ἀνεφέρθητε εἰς τὸ ἀπόσπασμα τοῦ ἀειμνήστου Ὑπουργοῦ Παιδείας Ἀ. Τρίτση, διὰ τὴν σχέσιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὸν νόμον 1566 τοῦ 1985 ὁ ὁποῖος προέβλεπε νὰ γίνεται ἡ ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως (ἄρθρ. 16 παρ. 2 τοῦ Συντάγματος) σύμφωνα μὲ τὴν θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας μας. Γι΄ αὐτὸν τὸν σκοπὸ γίνεται ἰδιαίτερη ἀναφορὰ στὴν «ὀρθόδοξη χριστιανικὴ παράδοση» (ἄρθρ. 1 παρ. 1α) καὶ στὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ ἦθος (ἀρ. 6 παρ.2β).
Ἀγνοεῖτε, Μακαριώτατε, ὅτι ὁ νόμος οὗτος ἔχει τροποποιηθεῖ κατὰ τὰ ἔτη 1990-1992 μὲ τὴν σύνταξιν νέων ἀναλυτικῶν προγραμμάτων γιὰ τὴν πρωτοβάθμιον καὶ δευτεροβάθμιον ἐκπαίδευσιν, ὡς καὶ ὅτι τὸ Παιδαγωγικὸν Ἰνστιτοῦτον τῷ 2002 κατήρτησε καὶ ἐδημοσίευσε νέα προγράμματα;
Πάντα ταῦτα τὰ προγράμματα ἀπὸ τὸ 1985 ἕως καὶ τὸ 2002, κατὰ τὸν ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδος τῶν ἐμπειρογνωμόνων, κ. Γιαγκάτζογλου, καὶ κατὰ τὴν ὁμήγυρίν του θεωροῦνται ἀκατάλληλα. Οἱ ἐμπειρογνώμονες οὗτοι καὶ ὁ κ. Γιαγκάτζογλου ἐπολέμησαν λυσσωδῶς τὰς ἀπόψεις Τρίτση, ὡς καὶ τὰς μετὰ ταῦτα τροποποιήσεις, διὰ νὰ φθάσουν εἰς τὴν σύνταξιν ἐπὶ τῆς διαβοήτου κ. Διαμαντοπούλου νέων προγραμμάτων θρησκειολογικοῦ περιεχομένου. Τὰ προγράμματα ταῦτα, οὐχὶ μόνον ἡ ἐλαχιστότης μου, ἀλλὰ πρὸ ἐμοῦ πλῆθος θεολόγων ὑγιῶς σκεπτομένων, Συλλόγων γονέων, Ἁγιορειτῶν Καθηγουμένων καὶ σεπτῶν ἱεραρχῶν ἐχαρακτήρισαν προδοσίαν τῆς ὀρθοδοξίας καὶ προδότας τοὺς συντάκτας αὐτῶν.
Ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας δὲν κρίνεται ἀπὸ τὸ τί ἔχει δηλώσει προφορικῶς εἰς τὴν Ὑμετέραν Μακαριότητα, ὡς καὶ ἀπὸ τὸ τί ἔχει ἀπαντήσει ἐπ΄ αὐτοῦ εἰς τὴν Βουλήν, ἀλλὰ κρίνεται ἀπὸ τὰς ἀποφάσεις του ἐπὶ τοῦ θέματος.
Μία ἁπλῆ ἀνάγνωσις τοῦ ἐγγράφου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας διὰ τὸν χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν τῆς 6.9.2013, ὡς ἀνηρτήθη εἰς τὸ διαδίκτυον, δι΄ οὗ δηλοῦνται αἱ κατευθυντήριοι γραμμαὶ τοῦ μαθήματος, ἀποδεικνύει, ὅτι ταυτίζεται ἀπολύτως μὲ τὴν πρότασιν τῶν ἐμπειρογνωμόνων τῆς ὁμάδος Γιαγκάτζογλου (ὅρα εἰσηγητικὴν ἔκθεσιν τοῦ Πιλοτικοῦ προγράμματος τῆς θρησκειολογίας εἰς τὸ διαδίκτυον, σελ 19) εἰς τὴν ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου. Μάλιστα δὲ τονίζεται ὅτι «τὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν ἀφορᾷ τὴ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ καὶ ὄχι τὴν Ἐκκλησιαστικὴ κατήχηση» (ἐπιστολὴ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας εἰς τὴν Βουλήν, τέλη Ἰουλίου).
Ἔτσι καταδεικνύεται ὅτι τὸ Ὑπουργεῖον Παιδείας ἐξηπάτησε τὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μεθ΄ ἧς διεβουλεύθη, καὶ κατ΄ ἐπέκτασιν ἐξηπάτησε τὴν Ἱερὰν Σύνοδον καὶ Ὑμᾶς, Μακαριώτατε, καὶ τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν ἅπασαν.
Χωρὶς ἔρευναν προσεκτικὴν τῆς συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, τοῦ τί ἐννοεῖ τὸ Ὑπουργεῖον μὲ τὰς δηλώσεις του, ἠπατήθη ἅπασα ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία καὶ παρεπλανήθη.
Ἆρα αἱ δηλώσεις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν εἶναι ἀνακριβεῖς «ὅτι ηὕρατε κατανόησιν», διότι βασίζονται εἰς ἐσφαλμένας καὶ μὴ ἀπηκριβωμένας διὰ προσεκτικῆς ἐρεύνης πληροφορίας, δι΄ ἃς εὐθύνονται οἱ διαλεχθέντες ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἱεράρχαι μετὰ τοῦ Ὑπουργείου, διότι ἐστεροῦντο πείρας τῆς πολιτικῆς πονηρίας τοῦ Ὑπουργείου, λόγῳ μὴ ἐπαρκοῦς μελέτης τῶν κειμένων τῶν θρησκειολόγων τῆς ὁμάδος Γιαγκάτζογλου, οἱ ὁποῖοι φαίνονται νὰ εἶναι καὶ οἱ συντάκται τῶν ἀνακοινώσεων τοῦ Ὑπουργείου. Προσέτι τὸ Ὑπουργεῖον ἐξηπάτησε καὶ τὴν Βουλὴν διὰ τῆς ἀπαντήσεως τοῦ Ἰουλίου εἰς τὸν ἐπερωτῶντα Βουλευτὴν τῆς Ν.Δ. Ἠλίαν Βλαχογιάννη. Ἑπομένως ἡ Ἐκκλησία δὲν εἰσηκούσθη ἀπὸ τὸν κ. Ὑπουργόν.
Ὁ ὄπισθεν πάντων κρυπτόμενος κ. Γιαγκάτζογλου ἐμπαίζει τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν, ἀποδεικνυόμενος, ὡς ὄργανον τοῦ διαβόλου καὶ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Σήμερον ἐπαληθεύει καὶ πάλιν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς Ἰουδαίους διὰ τοὺς θρησκειολόγους: «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς Ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ΄ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐκ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ – ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστιν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. (Ἰωάννου 8,44)
Ἡ ἱστοσελὶς ἔνθα εὑρίσκεται ἡ ἐπιστολὴ τῆς 6.9.13 τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας ἔχει ὡς ἑξῆς:
http://www.dikaiologitika.gr/2013090616108/paideia/eggrafo-tou-up-paideias-gia-ton-xaraktira-tou-mathimatos-twn-thrhskeutikon/menu-id-232.html.
Ἐκ τῆς ἐπικοινωνίας μου μὲ ἐπαΐοντας θεολόγους καὶ ἐκπαιδευτικοὺς ἐπληροφορήθην, ὅτι τὸ Πιλοτικὸν Πρόγραμμα τῆς θρησκειολογίας τῆς ὁμάδος Γιαγκάτζογλου ἐξακολουθεῖ νὰ διδάσκεται εἰς πολλὰς δεκάδας δημοσίων σχολείων Στοιχειώδους καὶ Μέσης ἐκπαιδεύσεως καὶ ἐφέτος. Ἐκκρεμεῖ δὲ ἡ ἐπέκτασις ἢ ἡ ἀπόρριψις τοῦ Πιλοτικοῦ Προγράμματος εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειαν, ἐφ΄ὅσον δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴ ἀπόφασις τοῦ Ὑπουργοῦ. Ὡς δὲ μὲ ἐπληροφόρησαν μέλη τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, ἀντικειμένων εἰς τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ Πιλοτικοῦ προγράμματος, ἔχουν κλείσει συνάντησιν μὲ τὸν κ.Ὑπουργὸν διὰ τὰς ἡμέρας μετὰ τὴν Ἐθνικὴν ἑορτὴν τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, προκειμένου νὰ ζητήσουν ἀπόσυρσιν τοῦ Πιλοτικοῦ θρησκειολογικοῦ προγράμματος ἀπ΄ ὅλα τὰ κρατικὰ σχολεῖα.
Οὐχὶ μόνον λοιπὸν τὰ ζητήματα ταῦτα εἶναι ἐκκρεμῆ, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀρχιτέκτων καὶ καθοδηγητὴς τοῦ Προγράμματος τῆς μωρᾶς θεολογίας, κ. Γιαγκάτζογλου, ἐξακολουθεῖ νὰ διευθύνῃ τὸ περιοδικὸν «Θεολογία» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ συμβουλεύῃ τὸν Ὑπουργὸν Παιδείας.
Ἐπειδὴ ἐνδεχομένως ὡρισμένοι Ἱεράρχαι καὶ ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἴσως προβάλουν τὸ ἐπιχείρημα, ὅτι ἀδικοῦμεν τοὺς ἐν λόγῳ μωρολόγους-θεολόγους Σᾶς ὑπενθυμίζω τὴν ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, εἰς ἣν εἶναι δημοσιευμένα α) ἡ εἰσηγητικὴ ἔκθεσις καὶ β) τὸ Πιλοτικὸν πρόγραμμα τῆς θρησκειολογίας μὲ τὸν τίτλο «Νέο σχολεῖο, πρόγραμμα Σπουδῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου, πρὸς ἀνάγνωσιν:
http://www.protagon.gr/resourses/toolip/doc/2012/15/ps-8rhskeytika-3182011.pdf
Μὲ αὐτὰ τὰ θρησκειολογικὰ δηλητήρια, τὰ ὁποῖα ἐξισώνουν τὸν ἀληθινὸν Τριαδικὸν Θεὸν μὲ τὰς πλάνας τοῦ διαβόλου καὶ τῶν θρησκειῶν, θὰ τρέφωνται καὶ ἐφέτος δεκάδες χιλιάδες ὀρθόδοξα ἑλληνόπουλα, ὑπὲρ ὧν ἑλληνοπαίδων ἐξέχεε ὁ ἀληθὴς Θεὸς καὶ ἄνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν τῷ Γολγοθᾷ τὸ Πανάγιον Αὐτοῦ αἷμα, ὑπὲρ ὧν ψυχῶν θὰ δόσῃ λόγον εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίαν ἡ Ὑμετέρα σεπτὴ Μακαριότης καὶ ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία.
Δὲν εἴχατε τὴν τόλμην, Μακαριώτατε, εὐθέως καὶ ἀνταξίως τῶν Ἁγίων, νὰ καταδικάσητε τὰς ἀξιοδακρύτους ἐνεργείας καὶ τὰ φρονήματα τῶν θρησκειολόγων – θεολόγων, μέχρι σήμερον ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ νὰ ἀποπέμψητε, ὡς ἀνάξιον τῆς ἰδιότητος τοῦ Θεολόγου καὶ Χριστιανοῦ, κ. Γιαγκάτζογλου, ἐκ τῆς Διευθύνσεως τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία».
3. Ἀνεφέρθητε εἰς τὴν ὁμιλίαν Σας, Μακαριώτατε, καὶ εἰς τὸ θέμα σχέσεων Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας καὶ προεβάλατε εἰς τοὺς Ἁγίους Ἱεράρχας τὰ ἐρωτήματα: «Ποία σχέση ἐπιθυμοῦμε; Τὸ μοντέλο τῶν διακριτῶν ρόλων μᾶς ἐξυπηρετεῖ ἀκόμη;»
Ἔχετε ἀμφιβολίαν, Μακαριώτατε, ὅτι τὸ ἰδανικώτερον σχῆμα σχέσεων εἶναι αὐτὸ τῆς συναλληλίας, τὸ ὁποῖον ἴσχυσε ἐπὶ δέκα ἑπτὰ αἰῶνας μεταξὺ Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, ἀφ΄ ὅτου ὁ Μ. Κωνσταντῖνος ἠσπάσθη τὸν Χριστιανισμόν; (ἐννοεῖται ὅτι ἡ σχέσις αὕτη ἴσχυσεν ἐν ὅσῳ ὁ Ἑλληνισμὸς ἦτο ἐλευθέρα κρατικὴ ὀντότης) Μόνον αἱ ἀθεϊστικαὶ δυνάμεις καὶ οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὡς καὶ οἱ κακοὶ προφῆται, μᾶλλον οἱ ψευδοπροφῆται, προβλέπουν ἀργὰ ἢ γρήγορα τὸν χωρισμὸν Κράτους – Ἐκκλησίας, διὰ νὰ παγιδεύσουν τὴν σεπτὴν Ἱεραρχίαν. Ὡς ἐθέσατε τὸ ἐρώτημα ἐκτίθεσθε, διότι δίδετε τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι εὐνοεῖτε τὸν χωρισμὸν ἢ καὶ τὸ χειρότερον, ὅτι συνεργάζεσθε μὲ τὰς ἐπιθυμούσας τὸν χωρισμὸν ἀντιεκκλησιαστικὰς πολιτικὰς δυνάμεις.
Αὐτὸ ὅμως θὰ συμβῇ μόνον, ἐὰν δὲν ἀντισταθῇ σθεναρῶς ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία. Τοῦτο θὰ ἀποβῇ ὀλέθριον διὰ τὸν Ἑλληνισμὸν καὶ τὸ μέλλον του. Μόνον οἱ Μασσῶνοι θὰ χαροῦν, οἱ ὁποῖοι τὸν προωθοῦν, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀμάθειαν, τὴν ἀθεΐαν καὶ τὴν ἀφροσύνην, ὅσων πολιτικῶν θέλουν τὸν χωρισμόν.
Ἆραγε θὰ ἐπιτρέψητε, χωρὶς σθεναρὰν ἀντίστασιν, σὰν αὐτὴν ποὺ προέβαλον ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, οἱ ἅγ. μάρτυρες, ὁ ἅγ. Ἀμβρόσιος Μεδιολάνων, ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καὶ τόσοι ἄλλοι θεοφόροι, ἄνδρες ἐπιθυμιῶν τοῦ πνεύματος, εἰς τὰς ἡμέρας Σας νὰ λάβῃ χώραν αὐτὸ τὸ τραγικὸν ἔγκλημα, τὸ ὁποῖον θὰ στιγματίσῃ ἡ Ἱστορία;
Περαίνων τὴν ἐπιστολήν μου, ἐπειδὴ Σέβομαι καὶ τιμῶ βαθύτατα τὸν θεσμὸν τῆς Ἀρχιερωσύνης, καὶ προπάντων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, κατ΄ ἐπιταγὴν τῆς συνειδήσεώς μου ἀναγκάζομαι νὰ Σᾶς ἐξομολογηθῶ εἰς τὰ τίμια ὠμοφόρια, μὲ τὰ ὁποῖα διαπορθμεύετε τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὸ πλήρωμα τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τὰ κάτωθι:
Κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1970 εἶχον τὸ προνόμιον καὶ τὴν εὐλογίαν νὰ μονάζω ὑπὸ τὴν σεπτὴν Ἡγουμενίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου καὶ νῦν προηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἰβήρων εἰς τὴν Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα.
Ὁ ἀείμνηστος πατὴρ Παΐσιος, ἀσκητεύων τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰς τὴν Καλύβην τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς εἰρημένης Ἱ. Μονῆς, μὲ προσεκάλει πολλάκις, διὰ νὰ τελέσω τὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸ ναΰδριον τῆς Καλύβης του.
Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἐσυνήθιζε κατὰ τὸ κέρασμα, ποὺ ἐπηκολούθει νὰ προσφέρῃ ἕνα καφέ, ἕνα λουκοῦμι καὶ ἕνα ποτῆρι νερό. Ἐκεῖ ἐδράττετο τῆς εὐκαιρίας νὰ μοῦ ἐμπιστεύηται πολλὰ θαυμαστὰ γεγονότα, ἅτινα ὁ Θεὸς τοῦ ἐφανέρωνε, ἐπαναπαυόμενος εἰς τὴν θεοφιλῆ ἄσκησίν του καὶ διὰ νὰ στηρίζῃ τοὺς ἀγῶνας του. Ὁμολογῶ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅτι οὐ ψεύδομαι, μοῦ ἔλεγε τόσα σπουδαῖα, τὰ ὁποῖα μόνον εἰς τὴν ζωὴν μεγάλων ἁγίων ἔχω διαβάσει εἰς Συναξάρια.
Κάποτε λοιπὸν μοῦ εἶπε καὶ τὸ ἀκόλουθον, τὸ ὁποῖον μὲ συνετάραξε.
«Κατ΄ αὐτὰς τὰς ἡμέρας, Πάτερ, ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μοῦ ἔδειξε τὸν Ἅδην ἐκεῖ ποὺ εἶναι αἱ ψυχαὶ τῶν κολασμένων ἀνθρώπων, τὸν τόπον ποὺ βασιλεύει ὁ διάβολος. Ἐκεῖ ἀπὸ ὅλα τὰ φρικτὰ ποὺ εἶδα κατ΄ ἐξοχὴν μὲ ἐντυπωσίασε ὅτι εἶδα πολλοὺς Ἀρχιερεῖς, μαύρους, ἀπολιθωμένους, ὀρθίους μὲ προτεταμένην τὴν ποιμαντορικὴν ῥάβδον.»
Ὁ γράφων ἔσπευσε νὰ τὸν ἐρωτήσῃ: «Γέροντα, πόσους ἱερομονάχους εἶδες;» Ἐκεῖνος ἀντιπαρῆλθε τὴν ἐρώτησίν μου χωρὶς νὰ μοῦ ἀπαντήσῃ καὶ συνέχισε νὰ ὁμιλῇ αἰτιολογῶν, διατί εἶδε πολλοὺς Ἀρχιερεῖς: «Εὐθῦνες, πάτερ, πολλὲς ἔχουν οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ ὅσοι δὲν ἀνταποκρίνονται εἰς τὰς εὐθύνας των, διὰ νὰ ἀρέσουν εἰς τὸν Χριστόν, ὁδηγοῦνται ἐκεῖ εἰς τὸν τόπον τῆς βασάνου, μακρὰν τοῦ Χριστοῦ».
Αὐτὸ τὸ ὅραμα ἔλαβε χώραν καθ΄ ὕπαρ (ἐν ἐγρηγόρσει). Εὔχομαι νὰ μὴν ἐπιτρέψῃ ὁ Θεὸς νὰ ὁδηγηθῇ ἐκεῖ οὐδεὶς πλέον Ἀρχιερεὺς ἀλλὰ οὐδὲ ἱερομόναχος. Αὐτὸ ὅμως θὰ ἐξαρτηθῇ ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν εὐθυνῶν μας, εὐαρέστως εἰς τὸν Χριστὸν καὶ οὐχὶ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῶν λεγομένων ἰσχυρῶν καὶ μεγάλων τῆς Γῆς.
Ἐπὶ δὲ τούτοις ἐξαιτούμενος συγγνώμην, ἂν ὁ τρόπος ποὺ Σᾶς γράφω δὲν εἶναι ὁ ἁρμόζων, διατελῶ βαθυσεβάστως καὶ ἀσπάζομαι τὴν Ὑμετέραν Χαριτόβρυτον Δεξιάν, ἐξαιτούμενος τὰς Ὑμετέρας εὐχὰς καὶ εὐλογίας.
Ἱερομόναχος Δαμασκηνός
ὁ τοῦ Φιλαδέλφου
pentapostagma