Λιβάνι από έγκλημα;

  Αρχιμ. Άνθιμος Ηλιόπουλος 

«Ο Εφραίμ είναι άτομο με ροπή στην εγκληματική δράση που είναι στοιχείο της προσωπικότητάς του και ενεργεί επιτήδεια και μεθοδευμένα».

Έτσι περιγράφουν οι τρεις δικαστές του Συμβουλίου Εφετών τον ηγούμενο Εφραίμ στο βούλευμα με το οποίο διατάσσουν την προφυλάκισή του.

Ένα σκεπτικό που προϋπήρχε και στην σκέψη της ανακρίτριας που τον ανέκρινε.

Μπορεί, λοιπόν, κάθε καλόπιστος πολίτης, που μπορεί αύριο να βρεθεί κι αυτός σε κάποια αίθουσα δικαστηρίου, να διερωτηθεί:

Ο γέρων Εφραίμ είναι 54 ετών. Αν, όπως λέγει το βούλευμα που τον προφυλάκισε, είναι προσωπικότητα με ροπή στο έγκλημα, ποιά είναι τα άλλα του εγκλήματα όλα τα προηγούμενα χρόνια της ζωής του;

Προφανώς το έγκλημα κατά το βούλευμα ενυπάρχει στην προσωπικότητά του.

Άρα, αυτός ο άνθρωπος, μέσα στα 54 χρόνια ζωής που προηγήθηκαν, θα είχε την ευκαιρία να τελέσει σωρεία εγκληματικών πράξεων, ως «άτομο με ροπή στην εγκληματική πράξη».

Τα ανεκάλυψαν, άραγε, αυτά τα εγκλήματα οι δικαστές μας;

Πως κατέληξαν σ’ αυτό το ιδιότυπο ψυχογράφημα, που στέλνει στην φυλακή ένα ηγούμενο με την μεγαλύτερη ανδρική αδελφότητα στον κόσμο;

Με ποιό τρόπο ένας εγκληματικός ανθρώπινος τύπος καταφέρνει και συνάζει γύρω του 120 νέους, μορφωμένους μοναχούς, τους μαντρώνει σ’ ένα μοναστήρι, τους υποχρεώνει να ασκούνται, να νηστεύουν, να ξεχάσουν τον κόσμο και τις χαρές του, να κάνουν απόλυτη υπακοή;

Μήπως κι αυτοί είναι εκκολαπτόμενες εγκληματικές φυσιογνωμίες; Μάλιστα. Έτσι φαίνεται. Αφού, μάλιστα, ο γέροντάς τους είχε την απόλυτη συμφωνία των μοναχών του και την συμπαράστασή τους σε ο,τι η Μονή αποφάσιζε.

Άρα, το Βατοπαίδι δεν στήθηκε από την χάρη του Θεού.

Στήθηκε από μια προσωπικότητα που έχει «ροπή στην εγκληματική δραστηριότητα».

Και γύρω του σύναξε ανθρώπους νέους και μορφωμένους που τρέφονται πνευματικά από τον γέροντά τους, όχι με την χάρη του Θεού, που να την βρει, άλλωστε, την χάρη μια προσωπικότητα με «ροπή στην εγκληματική δραστηριότητα», αλλά με υποδόριες ενέσεις ροπής προς το έγκλημα. Γι’ αυτό και τον αγαπούν.

Γι’ αυτό και του κάνουν απόλυτη υπακοή. Οι ενέσεις θα φταίνε. Να μια ακόμη εγκληματική πράξη, που πιστεύω δεν θα διέλαθε των δικαστών μας.

Και όλες οι χιλιάδες προσκυνητών που τα τελευταία είκοσι χρόνια πέρασαν από το Βατοπαίδι; Χαίρονταν, πήγαιναν και ξαναπήγαιναν ελκόμενοι, άραγε, από την οσμή του εγκλήματος που ανεδύετο μέσα στην μονή; Προφανώς αυτό θα ήταν το λιβάνι που εκαίετο στο Βατοπαίδι. Λιβάνι από έγκλημα.

Αλλά, ας μην ξεχνούμε. Ζούμε στην Ελλάδα του 2011. Την Ελλάδα της παρακμής.

Σ’ αυτήν την Ελλάδα της παρακμής φαντάζει φυσιολογική μια τέτοια απόφαση. Και λογική. Και αποδεκτή από τους άλλους δικαστές. Κυρίως από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.