Ομάδα ασκητών πατέρων από την Νέα Σκήτη κλήθηκε από την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους να αναλάβει την επαναφορά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου στην ιστορική της θέση και πορεία. Οι πατέρες αυτοί ήταν πνευματικοί απόγονοι του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού (†1959), με Γέροντα τον πολύ γνωστό για την πνευματικότητά του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό και με πρώτο ηγούμενο τον Γέροντα Εφραίμ και επάνδρωσαν τη Μονή το 1990. Σε σύντομο χρονικό διάστημα με την βοήθεια του Θεού η Μονή επανήλθε στην ιστορική της θέση και για το λόγο αυτό απέκτησε διεθνή φήμη. Η νέα Αδελφότητα συνέχισε το αυστηρό τυπικό της κοινοβιακής ζωής που είχε στη Νέα Σκήτη και στην ιστορική Μονή Βατοπαιδίου, που για όσους δεν γνωρίζουν υπήρξε «η Μονή μαικήνας για κάθε έργο ευποιίας στην Ελληνική Ανατολή», όπως λένε οι επιστήμονες.
Όπως αναφέρεται στην Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις Μονές, «αυτές και πριν την σύσταση του Ελληνικού Κράτους και μετά από αυτό επιτελούσαν κοινωνικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό έργο», ειδικότερα όταν τους το επέτρεπε η οικονομική τους κατάσταση, όπως συνέβαινε στη συγκεκριμένη Μονή.
Οι κοινοβιάτες μοναχοί είναι ακτήμονες. Η αλήθεια για την κυριότητα της Μονής Βατοπαιδίου στη λίμνη Βιστωνίδα αποκαλύπτεται με ντοκουμέντα. Ποτέ οι Μονές δεν παραπλάνησαν το Ελληνικό Δημόσιο, αντίθετα το Ελληνικό Δημόσιο κατά καιρούς συμπεριφέρθηκε προς αυτές με απόλυτη εξαπάτηση και κατάφωρη αδικία, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που προσπάθησε να ανατρέψει αποφάσεις τριών προηγούμενων Κυβερνήσεων που είχαν αναγνωρίσει τα απαράγραπτα δίκαια της Μονής.
Είναι θαυμαστή η πνευματική, κοινωνική, πολιτιστική, εκπαιδευτική και φιλανθρωπική δράση της Μονής Βατοπαιδίου στο παρελθόν και το παρόν। Όλα αυτά διαστρεβλώθηκαν προς τον ελληνικό λαό με σκοπό να κατασυκοφαντηθεί η Μονή και να σταματήσει το έργο αυτό που φαίνεται ότι ενοχλούσε σημαντικά τη σύγχρονη προσπάθεια αφελληνισμού της χώρας. Είναι καιρός να ακουστεί η αλήθεια, να διαλυθούν οι μύθοι και να στηλιτευτούν συμπεριφορές αντεθνικές, οι οποίες έπληξαν την καρδιά του Έλληνα που από τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης δεν μπόρεσε να αντιληφθεί το επικίνδυνο παιγνίδι κατασυκοφάντησης όλων των αξιών και των θεσμών της Ελλάδας.
Δεύτερο και τελευταίο μέρος του εν λόγω ντοκυμανταίρ
Η Μονή Βατοπαιδίου ως τόπος άσκησης για τους μοναχούς αλλά και αναπαύσεως για τους επισκέπτες. Υπακοή, διακονία, προσευχή, αγρυπνία, θεία Λατρεία καθιστούν την κοινοβιακή ζωή επίγειο παράδεισο. Διάσωση πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναστήλωση μνημείων, συντήρηση κειμηλίων, αλλά και κοινωφελές, φιλανθρωπικό έργο.
Όπως αναφέρεται στην Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις Μονές, «αυτές και πριν την σύσταση του Ελληνικού Κράτους και μετά από αυτό επιτελούσαν κοινωνικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό έργο», ειδικότερα όταν τους το επέτρεπε η οικονομική τους κατάσταση, όπως συνέβαινε στη συγκεκριμένη Μονή.
Οι κοινοβιάτες μοναχοί είναι ακτήμονες. Η αλήθεια για την κυριότητα της Μονής Βατοπαιδίου στη λίμνη Βιστωνίδα αποκαλύπτεται με ντοκουμέντα. Ποτέ οι Μονές δεν παραπλάνησαν το Ελληνικό Δημόσιο, αντίθετα το Ελληνικό Δημόσιο κατά καιρούς συμπεριφέρθηκε προς αυτές με απόλυτη εξαπάτηση και κατάφωρη αδικία, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που προσπάθησε να ανατρέψει αποφάσεις τριών προηγούμενων Κυβερνήσεων που είχαν αναγνωρίσει τα απαράγραπτα δίκαια της Μονής.
Είναι θαυμαστή η πνευματική, κοινωνική, πολιτιστική, εκπαιδευτική και φιλανθρωπική δράση της Μονής Βατοπαιδίου στο παρελθόν και το παρόν। Όλα αυτά διαστρεβλώθηκαν προς τον ελληνικό λαό με σκοπό να κατασυκοφαντηθεί η Μονή και να σταματήσει το έργο αυτό που φαίνεται ότι ενοχλούσε σημαντικά τη σύγχρονη προσπάθεια αφελληνισμού της χώρας. Είναι καιρός να ακουστεί η αλήθεια, να διαλυθούν οι μύθοι και να στηλιτευτούν συμπεριφορές αντεθνικές, οι οποίες έπληξαν την καρδιά του Έλληνα που από τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης δεν μπόρεσε να αντιληφθεί το επικίνδυνο παιγνίδι κατασυκοφάντησης όλων των αξιών και των θεσμών της Ελλάδας.
Δεύτερο και τελευταίο μέρος του εν λόγω ντοκυμανταίρ
Η Μονή Βατοπαιδίου ως τόπος άσκησης για τους μοναχούς αλλά και αναπαύσεως για τους επισκέπτες. Υπακοή, διακονία, προσευχή, αγρυπνία, θεία Λατρεία καθιστούν την κοινοβιακή ζωή επίγειο παράδεισο. Διάσωση πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναστήλωση μνημείων, συντήρηση κειμηλίων, αλλά και κοινωφελές, φιλανθρωπικό έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου