Ο Άγιος Νικόλαος και τα παιδιά

πηγή:Ζωηφόρος

του Αρχιμ. π.Θεοφύλακτου Μαρινάκη

Όλη η Ανατολή, και με αυτήν όλη η Ορθοδοξία, γνωρίζει «τον θεοπάροχον και κοσμικόν συλλήπτορα όλων των χριστιανών», άγιο Νικόλαο, τον ταχύ «αντιλήψεως εν ποικίλοις πειρασμοίς». Γι’ αυτό «ουκ εστίν γαρ, ως οίμαι, των εν τω κοσμώ πιστών, ος ούχ εύρεν αυτόν εν κινδύνοις αρωγόν και εν θλίψεσι διαφόροις οξέως επίκουρον διό και χρεωστικώς πάσα γλώσσα αυτόν εις Χριστόν ευσεβούσα ανυμνείν επείγεται και μετά τον Θεόν προστάτην έχειν αυτόν διεγείρεται», δηλαδή, γράφει Μιχαήλ ο αρχιμανδρίτης, ότι δεν υπάρχει κανείς από τους χριστιανούς σ’ όλο τον κόσμο, ο όποιος δε βρήκε τον άγιο Νικόλαο στους κινδύνους του βοηθό και σε κάθε θλίψη του αρωγό δυνατό.

Γι’ αυτό, από χρέος κάθε γλώσσα, πού πιστεύει στο Χριστό, τον ανυμνεί και τον δοξάζει, και υστέρα από τον Θεό αυτόν θέλει να έχει προστάτη της. Υπήρξε «κανών δικαιοσύνης, και τρέχει παντού, και εμποδίζει με πολλή παρρησία εκείνους οπού θέλουν να αδικούν και φοβερίζει φανερά και αυτούς τους βασιλείς στο όνειρο τους.

Κυβερνά με τέχνη, με το τιμόνι των προσευχών του, τόσον αυτούς πού πλέουν στη μεγάλη και ευρύχωρη θάλασσα, όσον και αυτούς πού κινδυνεύουν στη γη και την μεν φουρτούνα αυτών καταπραΰνει, την δε ζάλη μεταβάλλει σε γαλήνη με τις πρεσβείες του στον Κύριο, και οδηγεί όλους σε γαλήνιο λιμάνι και σωτηρίας.. .».

Από τις πρεσβείες του και τις προσευχές του, δεν ήταν δυνατόν να μείνουν έξω οι επίγειοι αγνοί άγγελοι, αυτά τα παιδιά, με τα όποια αυτός ο Κύριος μας προέτρεψε να μοιάσουμε, να μοιάσουμε στο καθαρό φρόνημα τους, στην ταπείνωση τους και απονηρία τους. Άλλοτε πάλι ο Κύριος επέπληξε τους μαθητές Του, οι όποιοι εμπόδιζαν τους γονείς να φέρνουν τα παιδιά τους για να τα ευλογήσει.

Με πόση χαρά ψυχική και με πόση θεϊκή λαχτάρα δεχόταν τα παιδιά, γιατί γνώριζε την αξία της καθαρής τους καρδιάς, και τα εισήγαγε κατευθείαν στη βασιλεία των ουρανών. Ο δε Ιησούς είπεν: Αφήστε τα παιδιά και μη τα εμποδίζετε να έλθουν κοντά μου, διότι, γι’ αυτούς που θα γίνουν σαν αυτά, είναι η βασιλεία των ουρανών.

Αν και στον άγιο Νικόλαο δεν έχει απονεμηθεί επίσημα ο τίτλος του προστάτη των παιδιών, εντούτοις ποτέ δεν έπαυσε να ενδιαφέρεται γι’ αυτά, να τα προστατεύει και να προστρέχει στις ανάγκες τους.

Πάντοτε ήταν ο καλός τους άγγελος, η προστασία τους και η σκέπη τους.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, προστάτης των παιδιών είναι ο Κύριος, η Παναγία και κάθε Άγιος. Βέβαια ξεχωριστός προστάτης θεωρείται ο άγιος Στυλιανός, «διότι ότε ηκολούθει θανατηφόρος ασθένεια εις τα νήπια και απέθνησκον, εμενον δέ άτεκνοι οι γονείς των, τότε όσαι μητέρες επεκαλούντο μετά πίστεως το όνομα του αγίου τούτου Στυλιανού… τα ασθενούντα νήπια ελυτρώνοντο από την ασθένεια.»

Στο χώρο των Ορθοδόξων χριστιανών, της «καθ’ ημάς Ανατολής», υπάρχουν πολλά θαύματα του αγίου Νικολάου στα όποια πρωταγωνιστούν παιδιά, τα όποια καταγράφουμε σ’ αυτό το πόνημα μας.

Στη ζωή του αγίου Νικολάου υπάρχουν πάμπολλα επεισόδια, πού αναφέρονται σε μικρά παιδιά. Ενδεικτικά, αναφέρουμε το «θαύμα του Βασιλείου», όπου ο άγιος Νικόλαος ελευθέρωσε το σκλαβόπουλο Βασίλειο από τους Σαρακηνούς και με θαυμαστό τρόπο το μετέφερε από την Κρήτη στα Μύρα της Μικράς Ασίας. Το θαύμα με «τα τρία Κρητικόπουλα» αναφέρεται στη θαλασσινή περιπέτεια τριών μικρών παιδιών από το Ηράκλειο της Κρήτης, τα όποια ανοίχθηκαν με βάρκα στο πέλαγος, χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στο λιμάνι. Επικαλέσθηκαν τον Άγιο και αυτός τα έφερε πίσω σαν καλός ναυτικός. Αναφέρουμε, ακόμη, το θαύμα του «Ιωάννη και της Ταμαρίδας», «την νεκρανάσταση των τριών μαθητών» από τον άγιο Νικόλαο, το θαύμα με το «χρυσό κάλυκα» και αλλά.

Από το χώρο της Αγίας Ορθόδοξης Ρωσσίας, αναφέρουμε το θαύμα με τα «Δελτία ψωμιού», του «Προστάτου των Ορφανών», της «Σωτηρίας βρέφους στο Δνείπερο», το «Ευχάριστο μήνυμα», τη «Θεραπεία του μικρόν Γρηγορίου», τον «ουράνιο οδηγό» και πολλά άλλα, πού καταγράφουμε.

Τα θαύματα αυτά με τα παιδιά, αναφέρονται σε όλα τα χρόνια της ζωής του αγίου Νικολάου, μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα.

Το πιο γνωστό επεισόδιο με παιδιά, πού ήλθε στην Ανατολή, στις Ορθόδοξες χώρες, και έδωσε ένα ξεχωριστό ρόλο και μια ιδιαίτερη θέση στον άγιο Νικόλαο στη σχέση του με τα παιδιά, είναι η ιστορία των τριών παιδιών-μαθητών, τα όποια έσφαξε ένας ξενοδόχος και, αργότερα, τα «ανέστησε» ο άγιος Νικόλαος. Αυτή την ιστορία δεν την συναντάμε στις ελληνικές πηγές.

Γι’ αυτή την εκδήλωση συμπάθειας, πού έδειξε ο άγιος Νικόλαος στους μαθητές εκείνους, να τους «αναστήσει», οι μαθητές διαφόρων κρατών της Ευρώπης τιμούν την ημέρα της γιορτής του Αγίου και τη γιορτάζουν πανηγυρικά, υποσχόμενοι να διαβάζουν και να ψάλλουν τα τροπάρια του και να διαδίδουν τα θαύματα του.

Τα θαύματα του αγίου Νικολάου, πού προέρχονται από τον 9ο-12ο αιώνα, στους μετέπειτα αιώνες θα γίνουν ιδιαίτερα γνωστά και θα αποτελέσουν τη βάση της γνωριμίας και της τιμής, όση του αποδίδουν και όπως την αποδίδουν, του αγίου Νικολάου της Βόρειας Ευρώπης (Santa Claus = Άγιος Βασίλειος), δηλαδή του Αγίου πού φέρνει δώρα στα παιδιά.

Για μας τους Ορθοδόξους, ο άγιος Νικόλαος είναι ένας δικός μας Άγιος, ένας επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με «άσαρκο» και αγγελικό βίο, συνέκδημος των Αποστόλων, αγωνιστής της αληθινής πίστης στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, λειτουργός των λογικών θυσιών, υπερασπιστής της δικαιοσύνης, διδάσκαλος του Ευαγγελίου του Κυρίου, πολέμιος του διαβόλου και της ειδωλολατρίας, κήρυκας Ορθοδόξων δογμάτων, φίλος του Κυρίου και όλων των ανθρώπων και, τέλος, μέγας θαυματουργός.

-Αρχιμ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη, από το βιβλίο του «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ»Θεσσαλονίκη 2003