Αναφερόμενος στη νομική φύση των μοναστηριών στο Βυζάντιο, ο έγκριτος νομικός και καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννης Κονιδάρης γράφει:
«Πλέον πειστική εμφανίζεται η άποψις ότι το μοναστήριον ως σύνολον προσώπων και πραγμάτων είναι αφιερωμένον, ανήκει εις τον Θεόν, επί γης δε διαχειριστής και κηδεμών των υποθέσεων του μοναστηρίου είναι ο ηγούμενος αυτού <13>.
Υπάρχει συνεπώς μία έννοια διακεκριμένης, καταπιστευτικής κυριότητος· ο ηγούμενος έχων άμεσον και κατά παντός στρεφομένην εξουσίαν επί του μοναστηρίου διοικεί τούτο ως κηδεμών, ως καταπιστευτικός διοικητής του μοναστηρίου, το οποίον όμως ανήκει κατά κυριότητα εις τον προστάτην άγιον της μονής, κατ’ επέκτασιν εις τον Θεόν <14>.
Η άποψις αύτη εμφανίζει το πλεονέκτημα ότι είναι γνωστή και εις άλλα δίκαια της αρχαιότητος, προσομοιάζουσα προς το trust του αγγλοαμερικανικού δικαίου <15>, την fiducia του ρωμαϊκού δικαίου <16> και το wakf του μουσουλμανικού δικαίου <17>.»
(Ιωάννου Μ. Κονιδάρη, Το Δίκαιον της Μοναστηριακής Περιουσίας από του 9ου μέχρι & του 12ου αιώνος, έκδοσις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήναι 1979, σελ. 269-270.)
Η περιουσία της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου είναι προσωπική περιουσία της Παναγίας (εφόσον στον Ευαγγελισμό της είναι αφιερωμένη η Μονή), και ο γέροντας Εφραίμ με τους περίπου 110 μοναχούς του είναι οι πιστοί θεματοφύλακες και διαχειριστές αυτού του θείου καταπιστεύματος. Μια κοινοβιακή μονή εξ ορισμού δεν μπορεί να υπάρξει και να λειτουργήσει χωρίς περιουσία. Πόσω μάλλον μία από τις μεγαλύτερες μονές (και σε οικοδομημένη έκταση και σε πληθυσμό) όλου του ορθόδοξου κόσμου! Η περιουσία είναι για να μπορεί να συντηρείται και να λειτουργεί σωστά το μοναστήρι, επιτελώντας ανεμπόδιστα το πνευματικό αλλά και το κοινωνικό του έργο. Τίποτα δεν είναι για την “καλοπέραση” των βατοπαιδινών. Η ζωή στο Βατοπαίδι είναι, όπως λέει και το γνωστό απολυτίκιο, ”νηστεία, αγρυπνία, προσευχή”, όπως μπορείτε να δείτε εδώ: Έτσι “καλοπερνούν” οι βατοπαιδινοί “εις βάρος του ελληνικού δημοσίου”.
Όσο για την “χλιδή” της Μονής Βατοπαιδίου, σε τί συνίσταται αυτή; Στο ότι τα κτίρια της μονής (κάποια από αυτά, τουλάχιστον) αναστηλώθηκαν, ανακαινίστηκαν, σοβατίστηκαν, βάφτηκαν, κοσμήθηκαν με μερικές εικόνες και ζωγραφιές; Στο ότι οι πατέρες ΜΟΧΘΟΥΝ για να καταστήσουν την διαμονή των επισκεπτών (και όχι των ίδιων) όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη και μη απαγορευτική – στα όρια του μέτρου, βέβαια -, ώστε να βγει ψυχική ωφέλεια; (Πολλοί άνθρωποι που πάνε στο Άγιον Όρος και μετά βρίσκουν τον Θεό, ΔΕΝ θα πήγαιναν αν έπρεπε να μείνουν σε ένα μέρος που θα τους ήταν δυσάρεστο.) Στο ότι οι τουαλέτες όπου πάνε οι προσκυνητές είναι πάντα καθαρές επειδή κάθε λίγο και λιγάκι οι ίδιοι οι μοναχοί ζώνονται την ποδιά τους και τις καθαρίζουν με τα χέρια τους; Στο ότι υπάρχει αρκετό λιτό φαγητό για όλους τους προσκυνητές και τους εργάτες της μονής επειδή οι υπεύθυνοι μοναχοί ολημερίς σκοτώνονται στη δουλειά για να το ετοιμάσουν; Στο ότι η μονή διαθέτει κάποια τεχνικά εργαλεία απαραίτητα για την εκπλήρωση κάποιων υποχρεώσεών τους (μετακίνηση προσκυνητών, ενίοτε και μοναχών, ή έκδοση βιβλίων); Στο ότι η μονή έκανε ιερές μπίζνες και πήρε οικόπεδα για να φτιάξει υπερσύγχρονα και θεοχαρίτωτα θεραπευτικά κέντρα για τους ναρκομανείς και τους αναπήρους, μια οσιακή εκκλησιαστική σχολή που δεν θα είναι φυτώριο ομοφυλοφύλων και αιρετικών, μια κοινωφελή βυζαντινή πολιτεία, και πολλά άλλα;;;;;; Ή μήπως στα τζακούζι που ΔΕΝ υπάρχουν και στα beach parties που ΔΕΝ γίνονται; (Αυτά σταμάτησαν την ημέρα που “κατέκτησε” το Βατοπαίδι η συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ και του Γέροντα Εφραίμ πριν από 20 χρόνια.)
Σημειώστε ότι άλλες ανάγκες υπήρχαν τα παλιά χρόνια, και άλλες τώρα. Στα χρόνια μας, πράγματα όπως η φιλοξενία σε μοναστήρια, η προβολή της εκπληκτικής άγνωστης βυζαντινής μας κληρονομιάς, οι δημόσιες σχέσεις, η ίδρυση και η λειτουργία δυνατών φιλανθρωπικών κέντρων είναι πιο απαραίτητες από ποτέ. Βέβαια, αυτά δεν είναι η κύρια υποχρέωση του μοναχού (η οποία είναι η άσκηση και η υπερφυσική προσευχή, που δεν λείπει καθόλου από το Βατοπαίδι), αλλά κάποιος τελοσπάντων πρέπει να τα κάνει!!!
Σήμερα η Νέα Τάξη – Παγκοσμιοποίηση έχει βαλθεί να μας διαλύσει όλους… Και πώς μπορεί και επιβάλλει αυτά που θέλει; Μα, φυσικά, μαζεύοντας όλους τους πόρους και όλη την δύναμη στα χέρια της! Γιατί να μην συγκεντρώσουν και οι καλοί κάτι για να μπορούν και αυτοί να κάνουν τα δικά τους;;;;;;; Ας υπάρχει και κάποιος με δύναμη που να σκέφτεται τον κοσμάκη! Είναι επιτακτική ανάγκη για όλο τον κόσμο να υπάρχουν μεγάλοι παράγοντες στην κοινωνία που να μην αφήνουν όλη την πίτα στους εχθρούς της ανθρωπότητας και να έχουν την δυνατότητα να πηγαίνουν κόντρα, λ.χ., στους εμπόρους ναρκωτικών (βλ. ΑΙΣΧΟΣ! Στις λίστες αναμονής του ΟΚΑΝΑ 5.261 ναρκομανείς!). Ένας τέτοιος παράγοντας γινόταν η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου…
Ο γέροντας Εφραίμ είναι ένας πνευματικός στρατηλάτης που έχει προτεραιότητες πολύ διαφορετικές από τις γνωστές των εκκοσμικευμένων ή και καλοπερασάκηδων ρασοφόρων. Είναι ένας αληθινός ασκητής (όπως μαρτυρά όλη η διαβίωσή του και το γεμάτο αυταπάρνηση βαρύτατο καθημερινό του πρόγραμμα και οι τόσοι άνθρωποι που έχει βοηθήσει και βοηθάει) και οραματιστής.
Άλλοι είναι αυτοί που έχουν να κερδίσουν από την επιδιωκόμενη εξουδετέρωση της Μονής Βατοπαιδίου, όχι ο κόσμος.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Ρ.Π.
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/01/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου