Συνεχίζουμε με τα ηχητικά ντοκουμέντα από τους εορτασμούς των Θεοφανείων στο Βατοπαίδι. Δημοσιεύουμε τον Πολυέλεο από την Αγρυπνία των Θεοφανείων, και τα τέσσερα μέρη, όπως τα έψαλλε ο χορός των Βατοπαιδινών Πατέρων. Το «Δούλοι Κύριον», ήχος πλ. δ΄, μέλος Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος. «Εξομολογείσθε» και «Εκλογή» κατά την αγιορειτική προφορική παράδοση. «Δόξα» και «Και νυν» της Περισσής, ήχος δ΄ άγια, μέλος Γεωργίου Ρυσίου.
Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Saint Angus (Oengus, Aengus) of Keld,Hermit, Abbot, Bishop († 824)
A first approach to the indigenous Orthodox Saints and Martyrs of the Ancient Church who lived and who propagated the Faith in the British Isles and Ireland during the first millennium of Christianity and prior to the Great Schism is being attempted in our website in our desire to inform our readers, who may not be aware of the history, the labours or the martyrdom of this host of Orthodox Saints of the original One, Holy, Catholic and Apostolic Church of our Lord.
"The Church in The British Isles will only begin to grow when she begins to venerate her own Saints" (Saint Arsenios of Paros †1877)
To Aengus many ascribe the reform of Irish monasticism and its emergence as an ordered ascetic and scholastic movement. He is called the Culdec because this reform produced the groups of monks in Ireland and Scotland, who were really anchorites but lived together in one place, usually thirteen in number after the example of Christ and His Apostles. The name Culdec probably comes from the Irish Ceile Dee (companion) rather than the Latin Cultores Dei (worshippers of God).
The Culdees produced the highly decorated High Crosses and elaborately illuminated manuscripts which are the glory of the Irish monasteries.
Image from: http://www.bluffton.edu/~sullivanm/muiredach/muiredach.html
Aengus was born of the royal house of Ulster and was sent to the monastery of Clonenagh by his father Oengoba to study under the saintly abbot Maelaithgen. He made great advances in scholarship and sanctity but eventually felt he had to leave and become a hermit to escape the adulation of his peers. He chose a spot some seven miles away for his hermitage which is still called Dysert.
He lived a life of rigid discipline, genuflecting three hundred times a day and reciting the whole of the Psalter daily part of it immersed in cold water, tied by the neck to a stake. At his dysert he found he got too many visitors and went to the famous monastery of Tallaght near Dublin, without revealing his identity, and was given the most menial of tasks. After seven years a boy sought refuge in the stable where Aengus was working because he was unable to learn his lessons. Aengus lulled him to sleep and when he awoke he had learnt his lesson perfectly.
When the abbot of St. Maelruain heard of this monk's great teaching gifts he recognised in him the missing scholar from Clonenagh and the two became great friends. It was at Tallaght that Aengus began his great work on the calendar of the Irish saints known as the Felire Aengus Ceile De. As for himself he thought that he was the most contemptible of men and is said to have allowed his hair to grow long and his clothing to become unkempt so that he should be despised. Besides the Felire one of his prayers asking for forgiveness survives, pleading for mercy because of Christ's work and His grace in the saints.
Like all the holy people of God, Aengus was industrious and had a supreme confidence in His power to heal and save. On one occasion when he was lopping trees in a wood he inadvertently cut off his left hand. The legend says that the sky filled with birds crying out at his injury, but St. Aengus calmly picked up the severed hand and replaced it. Instantly it adhered to his body and functioned normally.
When St. Maelruain died in 792, St. Aengus left Tallaght and returned to Clonenagh succeeding his old teacher Maelaithgen as abbot and being consecrated bishop. As he felt death approaching he retired again to his hermitage at Dysertbeagh, dying there about 824. There is but scant evidence of the religious foundations at Clonenagh or Dysert but he will always be remembered for his Feliere, the first martyrology of Ireland.
http://www.oodegr.com/english/biographies/arxaioi/Angus%20of%20Culdee.htm
Οι μισθοφόροι της Νέας Εποχής ξανακτυπούν
Κυριακή του Ασώτου σήμερα ίσως η σημαντικότερη παραβολή του Ευαγγελίου, κατά την οποία, ακόμη και αν χανόταν οτιδήποτε άλλο από την Αγία Γραφή και έμενε μόνο αυτή η παραβολή, θα μπορούσαμε με ασφάλεια να κατανοήσουμε όλο το υπόλοιπο Ευαγγέλιο.
Αντί όμως να ασχοληθούμε με ένα τόσο πνευματικό θέμα, είμαστε αναγκασμένοι να αφιερώσουμε τον χρόνο μας, για να ενημερώσουμε για μια ακόμη καταίσχυντη επίθεση εναντίον γερόντων που κόσμησαν την εκκλησία μας.
Όχι.
Ανήκει στην ευρύτατη επίθεση που δέχεται εκ των έσω και εκ των έξω η Ελλάδα και η ορθόδοξη Εκκλησία της.
Η Αλβανία (με την βοήθεια των γνωστών ᾱγνώστων «συμμάχων») να ετοιμάζει την Κοσσοβοποίηση της Δυτικής Ελλάδος.
Το Αιγαίο βρίσκεται ένα βήμα πριν της διχοτόμησής του, στην Κω εγείρεται θέμα Μουσουλμανικής μειονότητας, (δείτε εδώ)
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ Λουκ. 15,11-32
« ΕΝΑΣ ΑΣΩΤΟΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΣΩΖΕΤΑΙ
ΚΙ ΕΝΑΣ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ»
Η παραβολή του Ασώτου αποτελεί κορυφαίο σωτηριολογικό κείμενο της Καινής Διαθήκης και ανήκει κυρίως στη νεότητα. Πρόκειται για ένα δράμα σε τρία επεισόδια και ένα ακροτελεύτιο intermediam, δηλ την παρέμβαση του μεγαλύτερου αδελφού, που επιχειρεί να μειώσει τον θρίαμβο της αγάπης και να ματαιώσει την κάθαρση του δράματος.
Αυτός ο νέος, γνωστός στην παγκόσμια ιστορία ως «Άσωτος», αλλά και υπόδειγμα σωτηρίας συγχρόνως, είναι ο πρωταγωνιστής του δράματος και προανήγγειλε την παντοδυναμία της αγάπης, πριν ακόμα εκφραστεί ως σταυρική θυσία και απολύτρωση.
Πράγματι, ποιός νέος πάνω στην έκρηξη της εφηβείας του, δεν ένοιωσε την ορμή μιας επανάστασης στο κατεστημένο, την ανάγκη αποστασιοποίησης από αυτό και κάποια στιγμή μια τάση φυγής από την πατρική εστία;
Ποιός δεν ονειρεύτηκε ένα ταξίδι με στόχο το δικό του παράδεισο; Τελικά πόσοι νέοι δεν αγάπησαν την περιπέτεια του άγνωστου και το ρίσκο του επικίνδυνου;
Από την άποψη αυτή ο άσωτος ανήκει στους «αντάρτες» που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία. Δεν θα υποστηρίξουμε την πράξη του Ασώτου και των νέων που τον ακολουθούν, χωρίς να καταξιώνονται όπως εκείνος. Ας σκεφτούμε όμως τις πιέσεις που ασκεί ένα διαστρεβλωμένο κοινωνικό κλίμα, πάντα στον έφηβο που καλείται να υπακούσει στις παραινέσεις και συμβουλές γονέων και δασκάλων που δεν τον κατάλαβαν ποτέ.
Αυτό όμως δεν αποκλείει να λειτουργήσει κάποτε το μυστήριο της αγάπης και να προκαλέσει το θαύμα για τον άσωτο κάθε εποχής.
Ένα στιγμιότυπο από τη σημερινή κοινωνία θα ζωντάνευε τον πρωταγωνιστή της παραβολής, στη φάση μάλιστα της εξαθλίωσής του.
Είναι ο νέος, η νέα, με την περίεργη εμφάνιση και συμπεριφορά στο δρόμο ή περιμένοντας μετά τα μεσάνυχτα για να ανοίξει το νυχτερινό κέντρο.
Ο νέος με πατρίδα ή χωρίς πατρίδα, με γονείς που έχει ίσως διαγράψει, με ελπίδα και προπαντός χωρίς αγάπη. Ο νέος που αναζητά χωρίς να το ξέρει το λόγο της αναζήτησης αυτής και πάνω από όλα τον τρόπο εύρεσης του ζητούμενου. Και προβληματίζεσαι αν το παιδί αυτό είναι ο άσωτος της εποχής μας και ποια η δική σου ευθύνη άραγε, του γονέα, του δασκάλου, του πλησίον για την επικίνδυνη πορεία που διάλεξε ν’ ακολουθήσει.
Απέναντι σ’ αυτό το νέο παιδί , που ζει τη μοναξιά ανάμεσα στους εκατοντάδες νέων του νυχτερινού κέντρου, κάτω από το ρυθμό της ξενόφερτης μουσικής, ο Άσωτος της παραβολής έχει ένα πλεονέκτημα, που πληγώνει την αγάπη του πατέρα που έχει απορρίψει.
Αυτός που ακόμα και όταν όλα είχαν σβήσει μέσα στην ασωτία, η αγάπη ποτέ δεν έσβησε, και στη κατάλληλη στιγμή του αξιώνει να πάρει τη μεγάλη απόφαση της επιστροφής.
Μια επιστροφή που δεν ζητάει τίποτα εκτός από συγνώμη. Πλούτος και προβολή ονόματος έχουν πεθάνει. Γεγονός είναι μόνο η συντριβή και η ακλόνητη ελπίδα της πατρικής συγνώμης όπως φαίνεται στη φράση: «πᾶτερ ἥμαρτον εἰς τόν οὐρανόν καί ἐνώπιόν σου. Οὐκέτι εἰμί ἄξιος κληθεῖναι υἱός σου» που φανερώνει ηρωική και αμετάκλητη απόφαση ικανή να υλοποιεί αξίες και να παράγει καρπούς αληθινής αγάπης, τη μετάνοια και την ταπείνωση. Είναι η ασυμβίβαστη ορμή και η καθαρότητα του νέου που απαιτεί τα πάντα και θυσιάζει τα πάντα, όταν βεβαιωθεί για την ανιδιοτέλεια της αγάπης.
Ένας σύγχρονος στοχαστής λέει: «έχουμε ανάγκη την ηθική όσο μας λείπει η αγάπη. Όταν υπάρχει η αγάπη οι άλλες αρετές ακολουθούν σαν να τρέχουν από πηγή».
Γι’ αυτό η επιστροφή του ασώτου ως επάνοδος στην αγάπη, συνεπάγεται την απόλυτη ανταπόκριση Εκείνου που ήλθε, μόνο από αγάπη, «ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπωλωλός».( Λουκ. 19,10)
Κι εδώ ο άσωτος δεν δικαιώνεται απλά όπως ο τελώνης.
Δοξάζεται, γιατί η αληθινή αγάπη δεν περιορίζεται στη παραχώρηση της συγνώμης και στη δικαίωση του αμαρτωλού.
Οι φράσεις «δότε δακτύλιον εἰς τήν χεῖρα αὐτοῦ» και « ἐνέγκατε τον μόσχον τόν σιτευτόν» φανερώνουν μια άλλη πραγματικότητα που είναι πέρα από την απονομή της συγνώμης.
Είναι η χαρά που είχε ο καθένας το δικαίωμα να μετέχει στη ζωή του Θεού, ως ίσος προς ίσον. Και αυτός που χάνει την αγάπη και κάποια «κεκτημένα» είναι ο υιός ο πρεσβύτερος. Τον άνθρωπο που αποκτάει αυτοδικαίωση με «λογικά» επιχειρήματα, αλλά χωρίς ίχνος αγάπης. Που κρίνει τον άσωτο αδελφό του, κατηγορεί τον πατέρα του, όχι για αποκατάσταση της δικαιοσύνης, αλλά για δικαιώματα ιδιοκτησίας. Αυτός που δεν μπορεί να συλλάβει και να βιώσει πως η αγάπη είναι ο καταλύτης αυτής της «δικαιοσύνης» και όλων των παθών.
Συγχρόνως είναι ο δημιουργός όλων των αρετών, γιατί η ουσία της ταυτίζεται με την ουσία του Θεού.
Η βαρυσήμαντη αυτή παραβολή, όπου καθένας στο πρόσωπο του Ασώτου και περισσότερο του πρεσβύτερου αδελφού, ανακαλύπτει τον εαυτό το , κλείνει με μια ακόμα εκπληκτική ιδιότητα της αγάπης. Εκείνη που εκδηλώνεται τώρα με τη μορφή της καταλλαγής ανάμεσα στους αδελφούς, από τον πατέρα που και οι δυο τους έχουν τόσο βάναυσα πληγώσει.
π.Γ.Στ.
Ξεκάθαρες κουβέντες
Ένα εκκλησιαστικό ραδιόφωνο :Δεν μπορεί να υποκαθιστά την εκκλησιαστική ζωή, δημιουργώντας μια εικονική εκκλησία. Καλείται να πέμπει, να εκπέμπει, να παραπέμπει, να αναγγέλλει την ύπαρξη ενός άλλου τρόπου ζωής.
Καλείται να ενημερώνει τον ακροατή για το που μπορεί να βρει αυτή την ζωή και όχι να εγκλωβίζει τους ακροατές σε μια ψευδαίσθηση ζωής, σε μια εικονική ζωή, απομακρύνοντας τους από τους χώρους που πραγματικά διαδραματίζεται και δοκιμάζεται η ζωή.
Το Εκκλησιαστικό Ραδιόφωνο καλείται να υπαινίσσεται και όχι να υποκαθιστά τη ζωή.
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Νεοκλής Σαρρής, «Αντεθνικές ειδήσεις»
Νεοκλής Σαρρής - Με αφορμή άρθρο του κ. Ριχάρδου Σωμερίτη με θέμα «Αντεθνικές ειδήσεις», που δημοσιεύτηκε στο Βήμα της 12 Ιαν 10, επισημαίνεται ένα από τα προβλήματα που υπάρχουν με την κα. Δραγώνα...
Μάθημα Λιτής – Αγρυπνία Θεοφανείων στο Βατοπαίδι
Συνεχίζουμε με τα ηχητικά ντοκουμέντα από τους εορτασμούς των Θεοφανείων στο Βατοπαίδι. Στην Αγρυπνία των Θεοφανείων, στην οποία προΐστατο ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ, στην Λιτή οι Πατέρες της Μονής έψαλλαν ως «Μάθημα», το ιδιόμελο της Λιτής «Ο αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον» σε ήχο δ΄ άγια, ποίημα του Κοσμά Μοναχού και μέλος του Ματθαίου Βατοπαιδινού (1774-1849).Το ποιητικό κείμενο έχει ως εξής:
Ο αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον, δι´ ημάς καθ´ ημάς γενέσθαι κατηξίωσε· ρείθρα περιβάλλεται σήμερον τα Ιορδάνεια, ουκ αυτός τούτων προς κάθαρσιν δεόμενος, αλλ´ ημίν εν εαυτώ οικονομών την αναγέννησιν. Ω του θαύματος! δίχα πυρός αναχωνεύει, και αναπλάττει άνευ συντρίψεως, και σώζει τους εις αυτόν φωτιζομένους, Χριστός ο Θεός, και Σωτήρ των ψυχών ημών.
Ακούστε πώς το έψαλλαν οι Βατοπαιδινοί:
ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ…
Θαυμάστε απόσπασμα από εκπομπή παραπλάνησης και ψεύδους!!!!!!!!!!
«ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Εμένα με επηρεάζει αρνητικά πάντως η παρουσία αυτού του ατόμου (Εφραίμ)… με αυτά τα δρώμενα την ψυχή μου την επηρεάζει αρνητικότατα!
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ: Εγώ πιστεύω σωστό και προστατευτικό και για το Άγιο Όρος και για την Ελλάδα ολόκληρη είναι μόνο η αλήθεια. Και αν θέλουν να προστατευτούν πρέπει να πουν μόνο την αλήθεια. Και οι θεσμοί και το Άγιο Όρος. Ξέρουμε πολύ καλά ότι πρόκειται για μια «συμμορία», και ας μου κάνουν μήνυση θα το αποδείξω πολύ εύκολα στο δικαστήριο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Είναι τιμή σου να σου κάνουνε μήνυση….
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ: Ναι βεβαίως…Έφυγαν από την Κύπρο το 1978, με μεγάλες κατηγορίες για παιδεραστία, έχω εδώ και κατάθεση, κοριτσιού 9 χρόνων, 29 τώρα που περιγράφει τι της έκαναν αυτοί οι παιδεραστές όταν πήγαν στο Βατοπέδι, δεν το λέω εγώ το λέει ο Χρυσόστομος ο 2ος, ο επικεφαλής της Κυπριακής Εκκλησιάς. Πήγαν στο Βατοπέδι, είναι μια μεγάλη μπίζνα, κατάφεραν να κάνουν το Βατοπέδι Life style. Από κομποσκίνι μέχρι Αγιορείτικο ψωμί. Το 1995 η μεταφορά της Αγίας Ζώνης έγινε όμως με την χορηγία της LADA. Ξεπλύθηκαν καλά καλά με συνεντεύξεις και αγιοποιηθήκαν όχι σε μένα βεβαίως, ξεπλύθηκαν, μπήκαν και έφτιαξαν τα πλοκάμια της εκκλησιάς! Ζουν με αυτήν, κατάφεραν να αποδυναμώσουν θεσμούς ακόμη και αυτόν της Βουλής…………….»
Απόσπασμα από http://maxitisthrakis.blogspot.com
Ήθος που έχουν και φιλόθρησκη διάθεση που διαθέτουν οι παραπάνω συνομιλιτές!!!!!!!!!!!!!!
Ολα όσα αναφέρθηκαν στην εκπομπή του κ. Χαρδαβέλα «Αθέατος Κόσμος» είναι ψέματα και κατασκευασμένες “ειδήσεις”.
Όψιμα, ο γνωστής ακραίας αριστερής ιδεολογίας άθεος, κ. Βαξεβάνης ενδιαφέρεται τάχα για το Άγιο Όρος και την Ορθοδοξία και γίνεται πρόμαχος της κάθαρσης από τους διεστραμμένους Κύπριους καλόγηρους.
Για την θεμελίωση των ρεπορτάζ του επιλεκτικά χρησιμοποιεί το κατάπτυστο και ψευδές σε όλη του την έκταση ανώνυμο γράμμα προς τους πολιτειακούς παράγοντες και την Ιερά Κοινότητα του Αγ. Όρους με την απροσδιόριστη υπογραφή: «…ΟΙ ΣΕΒΑΣΤΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΜΩΝ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΜΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΕΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩΝΟΣ ΙΕΡΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ», καθώς και τις αόριστες και αστήρικτες μαρτυρίες του διώκτη της Βατοπαιδινής συνοδείας επιβήτορος του θρόνου της Αρχιεπισκοπής Κύπρου πρώην Πάφου.
Το πόσο “σοβαροί” και “ειλικρινείς” που είναι αυτοί οι ”μοναχοί” (Άραγε με προσευχές και ακολουθίες περνούν την ώρα τους αυτοί, ή μήπως με άλλου είδους ασχολίες; Όποιος θέλει μπορεί να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι, επισκεπτόμενος, π.χ., το καφενείο των Καρυών, και όχι μόνο…), φαίνεται εκ πρώτης όψεως ακόμα, από το ότι λένε πως είναι οι μοναχοί “ΟΛΩΝ” των ιερών κελλίων του Αγίου Όρους, ενώ αυτοί είναι μια μικρή παρέα και όλο σχεδόν το Άγιο Όρος υποστηρίζει τον Γέροντα Εφραίμ και το Βατοπαίδι.
Αναφέρθηκαν, λοιπόν, στην παραπάνω εκπομπή σε εξαφανίσεις με σαφή αιχμή δολοφονίας παλαιών μοναχών των εξαρτημάτων του Βατοπαιδίου 20 μάλιστα, Ονόματα δολοφονημένων γιατί δεν μας λένε οι «αξιόπιστοι» κ. δημοσιογράφοι. Γιατί δε μας λένε ότι τις πληροφορίες που έχουν τις άντλησαν από παλαιοημερολογίτες ζηλωτές εχθρούς της Εκκλησίας, από μέθυσους Υποτιθέμενους καλόγηρους της περιοχής της Μονής Παντοκράτορος, από ομοφυλόφιλους εκ Πύργου καλογερίζοντες μετά των καρατεριστών υποτακτικών τους και από παλαιοημερολογίτες διεστραμμένους όπως ο π. Γαβριήλ ο οποίος στην Σαντορίνη χώρισε ανδρόγυνα , θεωρούσε τους προσκυνητές που φωτογράφιζαν στο Άγιο Όρος κολασμένους και τους Η/Υ μηχανήματα του διαβόλου;
Και η απόδειξη του Χαρδαβέλα είναι “Έχω τα τηλεφωνα τους!!!!!”
Χαρδαβέλα να ξέρεις ο ξάδελφος μου είναι αυτοκράτορας του Βυζαντίου !! Αλήθεια λέω και αμα θες έχω το τηλέφωνο του!!!
Διαβάστε στο http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/01/blog-post_9087.html το παρακάτω απόσπασμα
toaftonoito@blogspot.com είπε…
Το απόσπασμα βίντεο που ο Καραμανλής λέει εμμέσως πλην σαφώς “να μην το κάνουμε θέμα” αναφέρεται στην υπόθεση ΕΣΦΙΓΜΈΝΟΥ…Δηλαδή λέει δεν μπορούμε να φέρουμε τα ΜΑΤ και να πέσει ξύλο στο Άγιο Όρος.
Οι φόνοι, οι διώξεις κτλ είναι ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ……από αυτούς τους μοναχούς που:
Όταν ήρθε ο Εφραίμ και η συνοδεία του στο Βατοπαίδι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το Βατοπαίδι ήταν ιδιόρυθμο μοναστήρι (κάντε google και θα δείτε τι σημαίνει)και με το να γίνει κοινοβιακό κάποιοι μοναχοί που είχαν βολευτεί εύλογο είναι πως δυσαρεστήθηκαν από τους νέους κανόνες και έφυγαν.
Τώρα συκοφαντούν και ψέυδονται στον…..ΧΑΡΔΑΒΕΛΑ!!! ΤΟ ποιόν τους είναι γνωστό εντός και εκτός Αγίου Όρους.
ΜΗΝ ΧΑΡΔΑΒΕΛΙΖΕΣΤΕ!!!!
Αναφερόμενοι οι συνομιλητές του πάνελ στα ηθικά θέματα γιατί δεν αναφέρθηκαν σε δημοσιευμένα κείμενα παραγόντων που εκδίκασαν αυτές τις πέρα για πέρα ψευδείς κατηγορίες όπως το παρακάτω στην αντίστοιχη ιστοσελίδα
«Tο γκρέμισμα των συκοφαντιών κατά του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού»
Κατηγόρησαν και το Μητροπολίτη Λεμεσού για ηθικά παραπτώματα, κατήγορος ο Πάφου Χρυσόστομος και νύν Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Κατά την εκδίκαση της υποθέσεως από «Μείζονα και Υπερτερή Σύνοδο» ο μάρτυς κατηγορίας ο οποίος υποτείθετε ότι ήταν ο σύντροφος του κατηγορουμένου επισκόπου και άρα τον γνώριζε καλά, όταν του ζητήθηκε να υποδείξει το Λεμεσού μεταξύ των επισκόπων τη Συνόδου, τότε έδειξε το Μητροπολίτη Μόρφου.
Σύμφωνα με τον κ. Βαξεβάνη διέφθειραν κορίτσι «…9 χρόνων, 29 τώρα που περιγράφει τι της έκαναν αυτοί οι παιδεραστές όταν πήγαν στο Βατοπέδι, δεν το λέω εγώ το λέει ο Χρυσόστομος ο 2ος, ο επικεφαλής της Κυπριακής Εκκλησιάς.» δεν γνωρίζει και αυτός και ο πληροφοριοδότης του ότι ψεύδονται και ότι στο Άγιο Όρος υπάρχει Άβατο και άρα δεν υπάρχουν γυναίκες;
Αλλά για τους «έγκριτους» δημοσιογράφους και τους «αξιόπιστους» μάρτυρες ισχύει το “όμοιος ομοίω αεί πελάζει” και όποιος δεν καταλαβαίνει Ελληνικά “όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα” που λέει και ο Λαός.
Εδώ δεν θα αναφερθώ στο τεράστιο Πνευματικό και Εθνικό έργο του Γέροντα Εφραίμ και της Συνοδείας του και του μακαριστού Οσίου γέροντά τους Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, έργο το οποίο ενόχλησε όλους του αντικείμενους (Άθεους, Μασόνους, Ομοφυλόφιλους και κατά πάσα πιθανότητα μυστικές υπηρεσίες άλλων χορών). Ενόχλησε όμως και τους ζηλούντες, την Δόξα των Βατοπαιδινών, εγκαταβιούντων στο Άγιο Όρος μέρους των μοναχών άλλων Μονών και Σκήτεων. Στην τελευταία περίπτωση ισχύει το «ζηλούσθε επ’ αγαθώ» και όχι να προσπαθούν να εκβάλουν το οφθαλμό του αδελφού τους.
Χρήστος Ε
VatopaidiFriend: Όσον αφορά την δήλωση του Βαξεβάνη “κι ας μου κάνουν μήνυση”, πώς μπορεί κανείς έστω και για μια στιγμή να σκεφτεί ότι δεν ήταν μπλόφα και πυροτέχνημα και ότι δεν ειπώθηκε “εκ του ασφαλούς”, όταν ο εν λόγω “κύριος” έχει μάθει εδώ και ενάμιση χρόνο να συκοφαντεί το Βατοπαίδι και εκείνο να τον ανέχεται υπομονετικά για την αγάπη του Χριστού; Με άλλα λόγια, φωνάζει ο κλέφτης να φοβάται ο νοικοκύρης… Όμως η περίοδος χάριτος ΕΛΗΞΕ
.
Η μεταστροφή ενός Πεντηκοστιανού τής ΕΑΕΠ στην Εκκλησία τού Χριστού
Μαρτυρία μεταστροφής
Τα τελευταία χρόνια το κίνημα μεταστροφής Ελλήνων Πεντηκοστιανών στην Ορθόδοξη Εκκλησία τού Χριστού δυναμώνει. Και αυτή είναι μία ενδεικτική αφήγηση, για το πώς η πληροφόρηση μέσω Ίντερνετ βοήθησε τον αδελφό μας να αντιληφθεί την απάτη.
Αφήγηση τού Στέλιου
Πριν την γνωριμία με την εκκλησία της Πεντηκοστής. (Μέσα 1998 - Αρχές 2000)
Πάντα με ενδιέφεραν τα πράγματα του Θεού. Στο σχολείο παρακολουθούσα με πολύ ενδιαφέρον το μάθημα των θρησκευτικών. Αργότερα, στο γυμνάσιο, ο θεολόγος είχε παραγγείλει για όλους τους μαθητές Καινές Διαθήκες. Έτσι έπεσε στα χέρια μου η Καινή Διαθήκη για πρώτη φορά. Ωστόσο δεν εκκλησιαζόμουν. Πήγαινα στην εκκλησία μόνο όταν μας πήγαιναν με το σχολείο, ή όταν ήταν Πάσχα. Καμία επαφή ουσιαστικά.
Το καλοκαίρι του 1998, έπιασα τον ραδιοφωνικό σταθμό ‘’Χριστιανισμός 93.9’’. Τον πρώτο καιρό νόμιζα ότι ήταν κάποιος σταθμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν είχα καταλάβει ότι επρόκειτο για Πεντηκοστιανούς. Απλά άκουγα τις ομιλίες που έλεγαν από την Αγία Γραφή. Τον σταθμό τους τον παρακολουθούσα αρχικά μόνο κάθε πρωί. Δεν είχα παρακολουθήσει την κυριακάτικη λειτουργία τους. Έτσι καθώς περνούσε ο καιρός, δεχόμουν τις διδασκαλίες τους, και μη γνωρίζοντας την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν είχα κάποιο μέτρο σύγκρισης. Δυστυχώς όταν κατάλαβα ότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, ήταν πλέον αργά. Ήδη δεχόμουν αυτά που έλεγαν.
Άρχισα να παρακολουθώ και άλλες εκπομπές στο σταθμό αυτό. Διδάχτηκα ότι το νηπιοβάπτισμα δεν είναι αποστολική παράδοση, ότι η Εκκλησία του Χριστού αποστάτησε τον 4ο αιώνα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει λάθος, ότι ακολουθεί ανθρώπινες παραδόσεις. Όλα αυτά βέβαια δεν ισχύουν και τα διαπίστωσα ακόμα όντας στον Προτεσταντισμό, όπως θα αναφέρω παρακάτω.
Τα οποία και τους τα γυρίζω μπούμεραγκ με στοιχεία πλέον.
Διδάχτηκα ότι έπρεπε να αναγεννηθώ, έπρεπε να ζητήσω από τον Κύριο το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος, και ότι έπρεπε να βαπτιστώ στο νερό. Στην συνάθροισή τους δεν πήγα αμέσως. Μεσολάβησε διάστημα 1,5 χρόνου. Ως τότε όμως είχα μάθει την διδασκαλία τους και την αποδεχόμουν. Μέσα σε αυτόν τον 1,5 χρόνο βασανιζόμουν γιατί άκουγα από τον ραδιοφωνικό σταθμό τους ότι αν δεν βαπτιστεί κάποιος θα χαθεί αιώνια. Και δεν θα λάβει μέρος και στην αρπαγή της εκκλησίας. Αρχές του 2000 άκουσα μια βραδινή εκπομπή με θέμα ‘’Το βάπτισμα στο νερό’’.
Σε αυτήν μιλούσαν για το βάπτισμα στο νερό μέσα από την Καινή Διαθήκη και έφεραν και αποσπάσματα πατέρων της εκκλησίας που έλεγαν για το βάπτισμα. Όμως προσέξτε την πονηρία τους. Δεν έφεραν κανένα απόσπασμα που να απαγορεύει τον νηπιοβαπτισμό. Τόνιζαν ιδιαίτερα αυτό που λέει ο Κύριος στο ευαγγέλιο του Μάρκου ‘‘ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται ο δε απιστήσας κατακριθήσεται’’, χωρίς να αναφέρουν το ίδιο συχνά την ίδια εντολή στον Ματθαίο (28/κη: 19), που λέει το αντίθετο και που φυσικά σημαίνει ότι η σειρά δεν παίζει ρόλο. Άλλωστε, όπως έψαξα και έμαθα αργότερα, εξ αρχής βάπτιζαν και τα νήπια. Λογικό είναι οι χριστιανοί αρχικά να βαπτίζονταν μεγάλοι, εφόσον ο χριστιανισμός ήταν στην αρχή. Έτσι όλα αυτά που φέρνουν ως επιχειρήματα για το βάπτισμα ενηλίκων είναι μεν σωστά, αλλά δεν αναιρούν το νηπιοβαπτισμό. Πουθενά δεν έφεραν κάτι που να λέει ρητά ότι βάπτισμα νηπίων είναι παράβαση. Ακόμα απέκρυψαν όλα τα πατερικά χωρία που μιλάνε καθαρά για νηπιοβάπτισμα.
Πήρα λοιπόν την απόφαση να ψάξω για την εκκλησία της Πεντηκοστής στην περιοχή μου, όπου και πήγα με την αδερφή μου και την μητέρα μου. Οι γονείς μου αρχικά ήταν επιφυλακτικοί, αλλά αργότερα αποδέχτηκαν το γεγονός ότι πήγαμε σε άλλη ‘’εκκλησία’’, χωρίς οι ίδιοι να ενταχθούν πότε εκεί.
Ο πρώτος χρόνος στην ΕΑΕΠ (2000)
Την πρώτη φορά που πήγαμε στην ΕΑΕΠ, πριν την λειτουργία τους, μας μίλησε ο ‘’ποιμένας’’ και μας ρώτησε ποιος μας μίλησε και ήρθαμε και αν γνωρίζουμε τα βασικά. Επειδή η συνάντηση είχε κανονιστεί κάποιες μέρες πριν, ήταν έτοιμος να μας πλασάρει το ψέμα περί αποστασίας της εκκλησίας. Αυτό είναι πολύ βασικό κομμάτι το οποίο και υπερασπίζονται με ζήλο καθώς είναι εισαγωγικό στις υπόλοιπες πλάνες που διδάσκουν. Γιατί είναι ανάγκη να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους. Γιατί αν η εκκλησία δεν αποστάτησε, γιατί να υπάρχουν; Βέβαια με όλα αυτά που λένε ακυρώνουν τον λόγο του Κύριου που είπε ότι θα είναι όλες τις μέρες μέχρι την συντέλεια μαζί με την εκκλησία του (Ματθαίος 28/κη: 20), από το 33 μ Χ μέχρι να ξαναέρθει. Και θυμάμαι που έφερε κάτι χαρτιά με διάφορες ημερομηνίες περί των διωγμών που δήθεν έκανε η Εκκλησία. Χωρίς πηγές. Και τώρα που το σκέπτομαι, δεν αποκλείεται να ήταν τα επιχειρήματα του Δαυλού που χρησιμοποιούν οι νεοπαγανιστές στα φόρουμ. Για τα οποία υπάρχουν απαντήσεις με πηγές.
Την επόμενη φορά που πήγαμε, βαπτίστηκα στο νερό. Και πήγαινα στην συνάθροιση και είχα ζήλο να μπω σε πιο βαθιά νερά. Έτσι, αγόρασα κασέτες με μαθήματα, διάβαζα και μόνος μου την Αγία Γραφή, την σημείωνα και τους ρωτούσα ό,τι απορία είχα. Μέσα στον χρόνο, μου είπαν ότι έπρεπε να λάβω και το Άγιο Πνεύμα. Άρχισαν λοιπόν οι προσευχές. 2-3 ώρες στην προσευχή. Προσευχόμουν και μόνος αλλά και στην συνάθροιση. Τίποτα δεν γινόταν. Μου έλεγαν ότι εγώ εμποδίζω τον Κύριο και ότι έπρεπε να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο. Με τους ύμνους και το περιβάλλον γενικά, αλλά και τον ζήλο, εύκολα φορτίζεται το συναίσθημα του ανθρώπου. Αυτό όμως δεν είναι μία γνήσια κατά Θεόν εμπειρία, αλλά προϊόν αυθυποβολής.
Έτσι σε περίπου 10 μήνες ‘’γλωσσολάλησα’’ και εγώ.
Έχοντας πάνω από το κεφάλι μου τον υπεύθυνο της συνάθροισης να φωνάζει στην προσευχή, να μιλάει ‘’γλώσσες’’, ένιωσα πίεση μεγάλη. Αν υπολογίσει κανείς και το όλο κλίμα. Στην αρχή έλεγα κάτι ακαταλαβίστικες συλλαβές. Μου έλεγαν ότι συν τον χρόνο, αυτά θα γίνουν λέξεις και οι λέξεις προτάσεις. Ακούγοντας τους άλλους να ‘’γλωσσολαλούν’’, εύκολα παρασύρεται κάποιος. Έτσι παρασύρθηκα και εγώ. Να σας πω βέβαια ότι ποτέ μου δεν άκουσα ανάμεσά τους κάποια γνωστή γλώσσα. Κάτι που να μπορώ να συγκρίνω αν όντως υπάρχει. Μία φορά μόνο άκουσα κάτι σαν Ρώσικα αλλά δεν ήταν καθαρά. Αυτοί όμως λένε ότι οι ‘’γλώσσες’’ είναι καθαρές.
Τότε ήμουν 18 ετών και έδωσα εξετάσεις στην Γ΄ Λυκείου και πέρασα σε σχολή διοίκησης και οικονομίας στο τμήμα των τουριστικών επιχειρήσεων στο Ηράκλειο της Κρήτης...
Ακολουθώντας την ΕΑΕΠ Ηρακλείου (2001-2004)
Έτσι πέρασα σε μεγαλύτερη πόλη και σε μεγαλύτερη (σχετικά) "εκκλησία", (μιας και είμαι από επαρχία).
Γνώρισα περισσότερους ‘’αδελφούς’’ και μαθήτευσα ακόμα περισσότερο. Μέχρι και το 2004, είναι η εποχή όπου δεν σήκωνα μύγα στο σπαθί μου, που λένε. Για μένα η ΕΑΕΠ ήταν η αληθινή εκκλησία και όλες οι άλλες ανήκαν στην Βαβυλώνα. Εκείνες τις χρονιές έπεσαν στα χέρια μου κασέτες με κηρύγματα που στρέφονταν κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μου είχαν διδάξει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία εμπορεύεται ψυχές ανθρώπων, ότι οι παπάδες υπηρετούν το ψεύδος και ένα σωρό άλλα χωρίς όμως αποδείξεις. Μιλούσαν για αγάπη και ενότητα, όμως έβλεπα ανάμεσά τους έχθρες και υπερηφάνεια Πράγματα που τα κατάλαβα αργότερα.
Ο καιρός περνούσε σπουδάζοντας στο Ηράκλειο και εκκλησιαζόμενος στην πεντηκοστή.
Παρακολουθώντας τα κηρύγματα, το μάθημα, αλλά και τις συμμελέτες, άκουσα πολλές προφητείες που ποτέ δεν εκπληρώθηκαν. Πράγματα μεγάλα. Όλα όμως γενικά. Αποφεύγουν συστηματικά τις συγκεκριμένες προφητείες. Μάλιστα όταν είπαν συγκεκριμένη, έπεσαν έξω. Αυτά βέβαια μετά τα σκέφτηκα.
Τα πρώτα σπέρματα αμφιβολίας ως προς την διδασκαλία. (2004-2007)
Στο site του ’’Χριστιανισμού’’ υπήρχε ένα φόρουμ. Σε αυτό το φόρουμ, λοιπόν, κάποια μέρα μπήκαν δύο άνθρωποι με τα ονόματα ‘’Nikrom’’ και ‘’Αλέξανδρος’’. Και άρχισαν να θέτουν ερωτήματα θεμελιακά για την Αγία Γραφή. Πράγματα που για εμάς ήταν δεδομένα αλλά που δεν μπορούσαμε να τα στηρίξουμε στην Αγία Γραφή. Μάλιστα συμμετείχα και εγώ με το όνομά μου (Στέλιος). Είδα ότι κάποιοι ‘’αδελφοί’’ επιχείρησαν να απαντήσουν, αλλά οι απαντήσεις τους ήταν άσχετες με αυτό που ρωτούσαν οι δύο αδελφοί από την ΟΟΔΕ. Έτσι επιχείρησα να απαντήσω ο ίδιος. (Για να μην μπερδευτούμε, δεν ήμουν εγώ με το όνομα ‘’Assos’’ ή ‘’ Αποστολική Πίστη’’).
Είδα ότι ο χρήστης με το όνομα Nikrom απάντησε μέσα από την Αγία Γραφή. Και είδα ότι απάντησε πολύ σωστά.
Αλλά τα 10 ερωτήματα που με μια γρήγορη ματιά φάνταζαν εύκολα, εν τούτοις οι απαντήσεις τους δεν υπήρχαν στην Αγία Γραφή. Εγώ ως τότε νόμιζα ότι ήμουν στην αλήθεια. Αλλά γιατί δεν μπορούσα να απαντήσω; Έλεγα ότι υπάρχει απάντηση, απλά εγώ δεν την ξέρω. Έλεγα ότι είχα το Άγιο Πνεύμα, άρα είμαι στην αλήθεια.
Έκανα και άλλο λάθος στην συνέχεια. Για να δω τι πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία, αντί να ψάξω σε Ορθόδοξες πηγές (όπως είναι το λογικό) έψαξα σε Πεντηκοστιανές. Να μου πουν δηλαδή οι Πεντηκοστιανοί για το τι πιστεύουν οι Ορθόδοξοι. Έτσι διάβασα το βιβλίο του Κρίσιλα για τις παραδόσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έτσι, καθησύχασα λίγο την συνείδηση μου (αν και μετά ψάχνοντας, διαπίστωσα ότι αυτά που λέει και αυτός είναι ψέματα). Γιατί ήθελα να είμαι σίγουρος για την πίστη μου ότι είναι σωστή. Ήθελα να ξέρω ότι ακολουθούσα σωστά την οδόν του Κυρίου.
Παρόλα αυτά, δεν είχα απαντήσεις για τα 10 ερωτήματα για την Αγία Γραφή. Όσο και να έψαχνα, δεν έβρισκα λύσεις. Δεν τολμούσα να ρωτήσω τους ‘’πρεσβυτέρους’’ γιατί για αυτούς όλα ήταν δεδομένα αλλά χωρίς Αγιογραφική τεκμηρίωση. Έτσι μπήκα στην ιστοσελίδα τής ΟΟΔΕ για να δω επιτέλους την Ορθόδοξη Εκκλησία, τι λέει για όλα αυτά. Εκτός από τα 10 ερωτήματα, είδα και άλλα! Είδα για τις ψεύτικες προφητείες που είχαν γράψει παλαιότερα και που δεν ήξερα, είδα στοιχεία από την Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας, είδα πράγματα που δεν είχα ξαναδεί. Άρχισα να σκέπτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά με την ΕΑΕΠ. Νόμιζα ότι είχα όλα τα δεδομένα. Ξαφνικά είδα πράγματα που αγνοούσα. Γιατί απάτη και συγκάλυψη; Οι ίδιοι με δίδαξαν ότι ‘’καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται’’. Αλλά γιατί μου απέκρυψαν τόσα πράγματα;
Παρόλα αυτά, συνέχιζα να πηγαίνω στην ΕΑΕΠ Ηρακλείου, μέχρι που τέλειωσα με τις σπουδές μου, και ήρθε η ώρα να πάω στρατό.
Στον στρατό. (2007-2008)
Παρουσιάστηκα στο κέντρο στην Κόρινθο, μετά πήγα στην Σπάρτη για την ειδικότητα, και μετά στην Λήμνο για την παραμεθόριο. Σε όλο αυτό το διάστημα, από την εκκλησία του Ηρακλείου με πήραν τηλέφωνο μόνο 3 φορές. Πού είναι η αγάπη; Ενώ εγώ τους βοηθούσα, διάβαζα τα παιδιά τους, καθάριζα την αίθουσά τους όταν δεν μπορούσε ο διάκονος, όταν είχα την ανάγκη τους μου γύρισαν την πλάτη. Όμως οι λόγοι που έφυγα ήταν δογματικοί καθαρά. Παράλληλα, είχα τηλεφωνική επαφή με ένα φίλο μου ο οποίος έφυγε από εκεί. Μου έλεγε όλα τα νέα. Ότι τσακώνονται για πρωτοκαθεδρίες κ.τ.λ. που έχω αναφέρει και στην ιστοσελίδα egolpio. Άρχισε να γκρεμίζεται μέσα μου η εξωτερική ευσεβιστική εικόνα που είχα για αυτούς.
2009. Η μεταστροφή μου
Μετά τον στρατό, γύρισα στο σπίτι μου και συνέχισα να πηγαίνω στην ΕΑΕΠ της περιοχής μου. Παράλληλα όμως έψαχνα. Ξαναμπήκα στην ΟΟΔΕ και είδα την αλληλογραφία με τον Σπορέα.
Διάβασα πολύ προσεκτικά και τις δύο πλευρές και ως Προτεστάντης απογοητεύτηκα από τις απαντήσεις του Σπορέα. Κατάλαβα πλέον ποιος είναι στην αλήθεια και ποιος όχι. Βρήκα απαντήσεις σε όλα. Όντως, η ΕΑΠ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα από τα χιλιάδες κεφάλια της Λερναίας Ύδρας που λέγεται ‘’Προτεσταντισμός’’.
Απογοητεύτηκα για την εξαπάτηση. Πάλευα μέσα μου πολύ καιρό. Τώρα πλέον έχω απαντήσεις σε όλα όσα λένε. Γνωρίζω πολύ καλά την διδασκαλία τους, και εδάφια που σχεδόν ποτέ δεν σχολιάζουν.
Είδα και άλλα. Πώς πετάνε 10 βιβλία από την Αγία Γραφή (χωρίς ποτέ να μου δώσουν εξήγηση). Μάλιστα αργότερα έμαθα ότι η σύνοδος που παραδέχονται (της Καρχηδόνας) τα έχει αυτά τα βιβλία.
Αγόρασα βιβλία με πατερικά κείμενα και διαπίστωσα ότι πάντα η Εκκλησία πίστευε Ορθόδοξα.
Προκλήσεις από πρώην Πεντηκοστιανό προς τους απανταχού Προτεστάντες
Έχω θέσει στην ιστοσελίδα ‘’egolpio’’ μια πρόκληση για όλους αυτούς που λένε κατά την Ορθοδοξίας….
http://egolpio.wordpress.com/2009/12/13/demons-2/
Τρεις είναι οι βασικές τους θεωρίες στις οποίες στηρίζονται:α) ότι η Εκκλησία αποστάτησε τον 4ο - 5ο αιώνα
β) την θεωρία της αρπαγής της εκκλησίας ΠΡΙΝ τον Αντίχριστο
γ) την γλωσσολαλιά ως απόδειξη της βάπτισης με το Άγιο Πνεύμα.
Επειδή για όλα αυτά υπάρχουν ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΕΣ απαντήσεις, τους καλώ να συζητήσουμε πάνω σε αυτά:
Α) Να αποδείξουν Αγιογραφικά αλλά και από την ιστορία τον ισχυρισμό τους για αποστασία της Εκκλησίας που ίδρυσε ο Χριστός.
Β) Να αποδείξουν από την Αγία Γραφή ότι η αρπαγή της εκκλησίας θα γίνει ΠΡΙΝ τον Αντίχριστο, αλλά και να το στηρίξουν και στην μαρτυρία της πρώτης Εκκλησίας που λένε ότι ακολουθούν.
Γ) Να αποδείξουν από την Αγία Γραφή και την ιστορία ότι το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς (όπως την αντιλαμβάνονται αυτοί), εμφανιζόταν κατά κανόνα στην Εκκλησία, ΚΑΙ ότι συνεχίστηκε και μετά τους πρώτους αιώνες.
Ας μας τεκμηριώσουν Αγιογραφικά και Ιστορικά τα παραπάνω. Παρακαλώ να μας παρουσιάσουν ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ.
Συν, να απαντήσουν στα 10 ερωτήματα.
Αν δεν τους αρέσει η Ορθοδοξία, να το λένε καθαρά. Όχι να λένε ότι αποστάτησε και να εξαπατούν ανθρώπους που αγαπάνε τον Θεό. Εύχομαι ο κάθε ειλικρινής Προτεστάντης, να επιχειρήσει να απαντήσει στα παραπάνω. Όχι για μας, αλλά για τον εαυτό του. Γιατί τότε θα διαπιστώσει σε τι πλάνη βρίσκεται. Και είναι κρίμα γιατί λυπάται και ο Θεός.
Στέλιος
http://www.oodegr.com/oode/pentikostianoi/empeiries/stelios_1.htm
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
Ομιλία για την μαγεία
Περί μαγείας - Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου (1)
Περί μαγείας - Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου (2)
Περί μαγείας - Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου (3)
Περί μαγείας - Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου (4)
St Ephrem the Syrian
Ephrem was born around the year 306, in the city of Nisibis (the modern Turkish town of Nusaybin, on the border with Syria). Internal evidence from Ephrem’s hymnody suggests that both his parents were part of the growing Christian community in the city, although later hagiographers wrote that his father was a pagan priest. Numerous languages were spoken in the Nisibis of Ephrem’s day, mostly dialects of Aramaic. The Christian community used the Syriac dialect. Various pagan religions, Judaism and early Christian sects vied with one another for the hearts and minds of the populace. It was a time of great religious and political tension. The Roman Emperor Diocletian had signed a treaty with his Persian counterpart, Nerses in 298 that transferred Nisibis into Roman hands. The savage persecution and martyrdom of Christians under Diocletian were an important part of Nisibene church heritage as Ephrem grew up.
St. James (Mar Jacob), the first bishop of Nisibis, was appointed in 308, and Ephrem grew up under his leadership of the community. St. James is recorded as a signatory at the First Ecumenical Council in 325. Ephrem was baptized as a youth, and James appointed him as a teacher (Syriac malpânâ, a title that still carries great respect for Syriac Christians). He was ordained as a deacon either at this time or later. He began to compose hymns and write biblical commentaries as part of his educational office. In his hymns, he sometimes refers to himself as a “herdsman” (`allânâ), to his bishop as the “shepherd” (râ`yâ) and his community as a “fold” (dayrâ). Ephrem is popularly credited as the founder of the School of Nisibis, which in later centuries was the centre of learning of the Assyrian Church of the East (i.e., the Nestorians).
In 337, emperor Constantine I, who had established Christianity as the state religion of the Roman Empire, died. Seizing on this opportunity, Shapur II of Persia began a series of attacks into Roman North Mesopotamia. Nisibis was besieged in 338, 346 and 350. During the first siege, Ephrem credits Bishop James as defending the city with his prayers. Ephrem’s beloved bishop died soon after the event, and Babu led the church through the turbulent times of border skirmishes. In the third siege, of 350, Shapur rerouted the River Mygdonius to undermine the walls of Nisibis. The Nisibenes quickly repaired the walls while the Persian elephant cavalry became bogged down in the wet ground. Ephrem celebrated the miraculous salvation of the city in a hymn as being like Noah’s Ark floating to safety on the flood.
One important physical link to Ephrem’s lifetime is the baptistery of Nisibis. The inscription tells that it was constructed under Bishop Vologeses in 359. That was the year that Shapur began to harry the region once again. The cities around Nisibis were destroyed one by one, and their citizens killed or deported. The Roman Empire was preoccupied in the west, and Constantius and Julian the Apostate struggled for overall control. Eventually, with Constantius dead, Julian began his march into Mesopotamia. He brought with him his increasingly stringent persecutions on Christians. Julian began a foolhardy march against the Persian capital Ctesiphon, where, overstretched and outnumbered, he began an immediate retreat back along the same road. Julian was killed defending his retreat, and the army elected Jovian as the new emperor. Unlike his predecessor, Jovian was a Nicene Christian. He was forced by circumstances to ask for terms from Shapur, and conceded Nisibis to Persia, with the rule that the city’s Christian community would leave. Bishop Abraham, the successor to Vologeses, led his people into exile.
Ephrem found himself among a large group of refugees that fled west, first to Amida (Diyarbakir), and eventually settling in Edessa (modern Sanli Urfa) in 363. Ephrem, in his late fifties, applied himself to ministry in his new church, and seems to have continued his work as a teacher (perhaps in the School of Edessa). Edessa had always been at the heart of the Syriac-speaking world, and the city was full of rival philosophies and religions. Ephrem comments that Orthodox Nicene Christians were simply called “Palutians” in Edessa, after a former bishop. Arians, Marcionites, Manichees, Bardaisanites and various Gnostic sects proclaimed themselves as the true Church. In this confusion, Ephrem wrote a great number of hymns defending Orthodoxy. A later Syriac writer, Jacob of Serugh, wrote that Ephrem rehearsed all female choirs to sing his hymns set to Syriac folk tunes in the forum of Edessa.
After a ten-year residency in Edessa, in his sixties, Ephrem reposed in peace, according to some in the year 373, according to others, 379.
Writings
Over four hundred hymns composed by Ephrem still exist. Granted that some have been lost to us, Ephrem’s productivity is not in doubt. The church historian Sozomen credits Ephrem with having written over three million lines. Ephrem combines in his writing a threefold heritage: he draws on the models and methods of early Rabbinic Judaism, he engages wonderfully with Greek science and philosophy, and he delights in the Mesopotamian/Persian tradition of mystery symbolism.
The most important of his works are his lyric hymns (madrâšê). These hymns are full of rich imagery drawn from biblical sources, folk tradition, and other religions and philosophies. The madrâšê are written in stanzas of syllabic verse, and employ over fifty different metrical schemes. Each madrâšê has its qâlâ, a traditional tune identified by its opening line. All of these qâlê are now lost. It seems that Bardaisan and Mani composed madrâšê, and Ephrem felt that the medium was a suitable tool to use against their claims. The madrâšê are gathered into various hymn cycles. Each group has a title — Carmina Nisibena, On Faith, On Paradise, On Virginity, Against Heresies—but some of these titles do not do justice to the entirety of the collection (for instance, only the first half of the Carmina Nisibena is about Nisibis). Each madrâšâ usually had a refrain (`unîtâ), which was repeated after each stanza. Later writers have suggested that the madrâšê were sung by all women choirs with an accompanying lyre.
Ephrem also wrote verse homilies (mêmrê). These sermons in poetry are far fewer in number than the madrâšê. The mêmrê are written in a heptosyllabic couplets (pairs of lines of seven syllables each).
The third category of Ephrem’s writings is his prose work. He wrote biblical commentaries on Tatian’s Diatessaron (the single gospel harmony of the early Syriac church), on Genesis and Exodus, and on the Acts of the Apostles and Pauline Epistles. He also wrote refutations against Bardaisan, Mani, Marcion and others.
Ephrem wrote exclusively in the Syriac language, but translations of his writings exist in Armenian, Coptic, Greek and other languages. Some of his works are extant only in translation (particularly in Armenian). Syriac churches still use many of Ephrem’s hymns as part of the annual cycle of worship. However, most of these liturgical hymns are edited and conflated versions of the originals.
The most complete, critical text of authentic Ephrem was compiled between 1955 and 1979 by Dom Edmund Beck, OSB as part of the Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium.
“Greek Ephrem”
Ephrem’s artful meditations on the symbols of Christian faith and his stand against heresy made him a popular source of inspiration throughout the church. This occurred to the extent that there is a huge corpus of Ephrem pseudepigraphy and legendary hagiography. Some of these compositions are in verse, often a version of Ephrem’s heptosyllabic couplets. Most of these works are considerably later compositions in Greek. Students of Ephrem often refer to this corpus as having a single, imaginary author called Greek Ephrem or Ephraem Graecus (as opposed to the real Ephrem the Syrian). This is not to say that all texts ascribed to Ephrem in Greek are false, but many are. Although Greek compositions are the main source of pseudepigraphal material, there are also works in Latin, Slavonic and Arabic. There has been very little critical examination of these works, and many are still treasured by churches as authentic.
The most well known of these writings is the Prayer of Saint Ephrem that is a part of most days of fasting in Eastern Christianity:
O Lord and Master of my life, take from me the spirit of sloth, meddling, lust of power, and idle talk.
But give rather the spirit of chastity, humility, patience and love to thy servant.
Yea, O Lord and King, grant me to see my own sins and not to judge my brother, for thou art blessed unto ages of ages. Amen.
O God, be gracious to me, a sinner.
The repose of St. EphremThough St. Ephrem was probably not formally a monk, he was known to have practiced a severe ascetical life, ever increasing in holiness. In Ephrem’s day, monasticism was in its infancy in the Egypt. He seems to have been a part of a close-knit, urban community of Christians that had “covenanted” themselves to service and refrained from sexual activity. Some of the Syriac terms that Ephrem used to describe his community were later used to describe monastic communities, but the assertion that he was monk is probably anachronistic.
Ephrem is popularly believed to have taken certain legendary journeys. In one of these he visits St. Basil the Great. This links the Syrian Ephrem with the Cappadocian Fathers, and is an important theological bridge between the spiritual view of the two, who held much in common.
Ephrem is also supposed to have visited Abba Bishoi (Pisoes) in the monasteries of the Wadi Natrun, Egypt. As with the legendary visit with Basil, this visit is a theological bridge between the origins of monasticism and its spread throughout the church.
The most popular title for Ephrem is Harp of the Spirit (Syriac Kenârâ d-Rûhâ). He is also referred to as the Deacon of Edessa, the Sun of the Syrians and a Pillar of the Church.
With the Tradition of the Church, Ephrem also shows that poetry is not only a valid vehicle for theology, but in many ways superior to philosophical discourse. He also encourages a way of reading the Holy Scripture that is rooted in faith more than critical analysis. Ephrem displays a deep sense of the interconnectedness of all created things, which leads some to see him as a “saint of ecology.”
Quotations
“The hutzpah of our love is pleasing to you, O Lord, just as it pleased you that we should steal from your bounty.”
“The hater of mankind, in his shameless impudence, attacks the Holy Church in the person of her servers. O Lord, do not leave Thy holy Church without Thy care, that the promise that Thou didst utter concerning her invincibility may not be shown false.”
“Blessed is the person who has consented to become the close friend of faith and of prayer: he lives in single-mindedness and makes prayer and faith stop by with him. Prayer that rises up in someone’s heart serves to open up for us the door of heaven: that person stands in converse with the Divinity and gives pleasure to the Son of God. Prayer makes peace with the Lord’s anger and with the vehemence of His wrath. In this way too, tears that well up in the eyes can open the door of compassion.”
“The Seraph could not touch the fire’s coal with his fingers, but just brought it close to Isaiah’s mouth: the Seraph did not hold it, Isaiah did not consume it, but us our Lord has allowed to do both.”
(Ephrem is) “The greatest poet of the patristic age and, perhaps, the only theologian-poet to rank beside Dante.” — Robert Murray.
Hymns
Troparion (Tone 8)
By a flood of tears you made the desert fertile,
And your longing for God brought forth fruits in abundance.
By the radiance of miracles you illumined the whole universe.
O our holy father Ephraim, pray to Christ our God to save our souls!
Kontakion (Tone 2)
O holy father Ephraim,
As you meditated constantly on the final judgment,
You shed abundant tears of sorrow,
Making your struggles examples that we could follow and imitate,
And awakening the slothful to repentance:
You are indeed a father of high renown.
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010
Επί σοι χαίρει Κεχαριτωμένη – (παραμονή Θεοφανείων στο Βατοπαίδι)
Αντί του «Άξιόν εστιν…» στην εσπερινή Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ψάλλεται το «Επί σοι χαίρει Κεχαριτωμένη».
Το ποιητικό κείμενο για όσους δεν το ξέρουν είναι το εξής:
Επi σoί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, Αγγέλων τό σύστημα καί ανθρώπων τό γένος, ηγιασμένε ναέ καί παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ής Θεός εσαρκώθη καί παιδίον γέγονεν, ο πρό αιώνων υπάρχων Θεός ημών· τήν γάρ σήν μήτραν θρόνον εποίησε, καί τήν σήν γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο. Επί σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις δόξα σοι.
Ακούστε το όπως το έψαλλαν οι Βατοπαιδινοί πατέρες σε ήχο α΄ τετράφωνο και μέλος αρχαίο.
Επί σοι χαίρει Κεχαριτωμένη– IMMB, 5-1-2010
Ομοιοπαθητική: ΤΟ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ! (συλλογή άρθρων)
1. Πρώην οπαδός ομοιοπαθητικής, καθηγητής ιατρικής, καταδικάζει αντιεπιστημονικές μεθόδους
http://www.newscientist.com/article/mg19826531.400-interview-the-complementary-medicine-detective.html?full=true
2. Απλή βίντεοπαρουσίαση των αρχών της ομοιοπαθητικής από τον ερευνητή κ. James Randi
http://video.google.com/videoplay?docid=2785985155605802136
3. Ακόμα και οι κτηνίατροι αρνούνται τη χρήση της ομοιοπαθητικής
http://www.newscientist.com/article/mg19125583.200-vets-demand-official-rejection-of-homeopathy.html
4. Ο Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) και η Ομοιοπαθητική
http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/8211925.stm
5. Η αντιεπιστημονικότητα των Εναλλακτικών θεραπειών
http://news.yahoo.com/s/livescience/20091212/sc_livescience/alternativetherapiesdebunkedordenouncedin2009
6. Παρατηρητήριο της Ομοιοπαθητικής
http://www.homeowatch.org/
7. Αγνωστες αλήθειες για το φαινόμενο Placebo
http://www.badscience.net/2008/03/all-bow-before-the-might-of-the-placebo-effect-it-is-the-coolest-strangest-thing-in-medicine/
8. Εκστρατεία Ιατρών κατά της χρήσης της ομοιοπαθητικής στο δημόσιο σύστημα υγειας
http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/health/article723787.ece
9. Ενα είδος μαγείας: Ανάλυση της αντιεπιστημονικότητας της ομοιοπαθητικής
http://www.guardian.co.uk/science/2007/nov/16/sciencenews.g2
10. Επιστ. Περιοδικό Lancet: Η Ομοιοπαθητική έχει παραπλήσια δραστηριοτητα με τα ψευδοφάρμακα
http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=222260
11. Ομοιοπαθητική: Βουντού στο Βρετανικό «ΙΚΑ» (NHS)
http://www.im-glyfadas.gr/01/10/01100004.asp
12. Θεολογικές (και όχι μόνο) αναλύσεις για το θέμα:
http://floga.gr/08060001.asp (Συζήτηση στον Ραδ/σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος)
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/enallakt/omoiopath3.htm (Ψυχολογική θεώρηση εναλλακτικών θεραπειών)
http://www.rel.gr/index.php?rpage=paisios&rpage2=showkeimeno.php&link_id=26 (η άποψη του Γερ. Παϊσιου Αγιορείτη για το θέμα)
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/enallakt/omoiopath1.htm (Η Ομοιοπαθητική ασυμβίβαστη με την Ορθ. Πίστη)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=688 (Ο Ιατρικός Συλλογος Αθηνών για την Ομοιοπαθητική)
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/enallakt/kritiki_omoiop1.htm (Κριτική στην Ομοιοπαθητική από Καθηγητή Παθολογίας στο ΑΠΘ)
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/enallakt/omoiopath6.htm (Έγγραφο της «Ομάδας Μελέτης Προβλημάτων Ιατρικής Ηθικής»)
http://oode.wordpress.com/2009/12/13/homeopathy_fraud/
Λειτουργικά – Θεία Λειτουργία Μ. Βασιλείου (παραμονή Θεοφανείων στο Βατοπαίδι)
ακούστε εδώ:Λειτουργικά - IMMB, 5-1-2010
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010
Κήρυγμα για την αρχή του Τριωδίου, τον Τελώνη και τον Φαρισαίο, και το νόημα της Σαρακοστής
Ένα (σύντομο) πολύ ωραίο και πνευματικό κήρυγμα από την σημερινή λειτουργία ενός ιερέα ο οποίος ήταν πνευματικό παιδί του άγιου γέροντα Παϊσιου.
Ακούστε το!
Κήρυγμα για την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου (ηχητικό)
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
Χερουβικός Ύμνος – Παραμονή Θεοφανείων στο Βατοπαίδι
Μετά την Ενάτη Ώρα (την Φήμη και το Δοξαστικό) συνεχίζουμε με ύμνους που έψαλλαν οι πατέρες της Μονής την παραμονή των Θεοφανείων κατά την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.
Ακούστε τον Χερουβικό Ύμνο σε ήχο α΄ του Χαράλαμπου Παπανικολάου και σύντμηση μοναχού Αγαπίου Βατοπαιδινού.
Ακούστε εδώ:Χερουβικό παραμονής Θεοφανίων
Η αλήθεια και το ψέμα (για το δημοσίευμα της «Ελεύθερης Ώρας»)
Ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης δείχνει την πατρική του στοργή στον Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινό
Αν κάποιος δεν μπορεί να πει την αλήθεια δεν είναι υποχρεωμένος να συκοφαντήσει και να πει ψέματα γιατί μεταξυ του ψεύδους της συκοφαντίας και της αλήθειας υπάρχει η διέξοδος της σιωπής
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: Καθημερινή απογευματινή εφημερίδα ημερομηνίας 29/12/2009 με πρωτοσέλιδο θέμα: Ο ΕΦΡΑΙΜ ΗΓΟΥΜΕΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι Ηγουμενεύει γιατί είναι ο εκλεγμένος Ηγούμενος και κανένα δεν κοροϊδεύει.ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποίοι είναι αυτοί που τον κόσμο κοροϊδεύουν και προσπαθούν με ανεπίτρεπτες φράσεις ακόμη και με λεξιλόγιο πεζοδρομίου να οδηγήσουν τον λαό να πιστέψει αυτά που θέλουν;
Στην συνέχεια αναφέρονται διάφορα θέματα:
1. Έγινε αιτία να αναστατωθεί το Ελληνικό Δημόσιο και να σκανδαλιστεί η Ελληνική κοινωνία:
2. Έριξε μία Κυβέρνηση και την οδήγησε εκτός εξουσίας:
4. Έμειναν εκτός πολιτικής σκηνής σημαντικά στελέχη του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας που τα ονόματα τους ενεπλάκησαν στις σκανδαλώδεις ανταλλαγές και παραχωρήσεις που έκανε το Ελληνικό κράτος στην Μονή Βατοπαιδίου:
Είναι δυνατόν όλα αυτά τα σημαντικά στελέχη να υπέπεσαν θύματα και να ενήργησαν ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου από άγνοια νόμου; Φυσικά και όχι. Όμως όπως παρουσιάζονται στο δημοσίευμα ο αναγνώστης θα βγάλει το συμπέρασμα ότι πρόκειται για στελέχη που ήταν ανίκανα να ανταποκριθούν στις θέσεις που τους εμπιστεύθηκε η Πολιτεία και ότι ο κάθε τυχαίος μπορούσε να τους ξεγελάσει. Φυσικά αυτό δεν ισχύει, ούτε και κανείς μπορεί να το δεχθεί και να το πιστέψει.
Πληροφοριακά πρέπει να αναφερθεί για άλλη μία φορά ότι η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου παραχώρησε εκατό χιλιάδες ( 100 000 ) στρέμματα γης στους πρόσφυγες, δηλαδή το 90% της κτηματικής της περιουσίας, όταν παρεχώρησε αυτά τα στρέμματα το κράτος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του, αναγνώρισε το ιδιοκτησιακό καθεστώς όλων αυτών των παραχωρηθέντων στρεμμάτων από τους ίδιους τίτλους που έχει και παρουσιάζει σήμερα η Ιερά Μονή, όμως σήμερα κάποιοι τα αμφισβητούν, ακόμη αν είναι δυνατόν να μην της αφήσουν ούτε σπιθαμή γης αδιαφορώντας το πώς θα επιβιώσουν οι μοναχοί.
Αξίζει να αναφερθεί ότι σήμερα άλλη Ιερά Μονή απευθύνθηκε με αίτηση και ζητά πράξη χαρακτηρισμού, παρ' όλο που η έκταση για την οποία ζητείται η έκδοσης πράξης χαρακτηρισμού είναι απολύτως καθαρή, όμως η αρμόδια υπηρεσία αρνείται να την χορηγήσει γιατί ο Ιμπραήμ όταν πέρασε από την περιοχή αυτή, με φιρμάνι διέταξε την προστασία λίγων τετραγωνικών μέτρων, μάλιστα η υπηρεσία αυτή επειδή δεν έχει τα απαιτούμενα στοιχεία αδυνατεί να προσδιορίσει τον χώρο αυτό και ζητά να το πράξει η Ιερά Μονή, όμως ο Ιμπραήμ από την περιοχή πέρασε πριν από 180 χρόνια οπότε γεννιούνται δύο ερωτήματα, 1ον. Ποίος η ποίοι είναι αυτοί που θα προσδιορίσουν τον χώρο αυτό και 2ον. Σήμερα με αυτή την στάση αυτής της αρμόδιας υπηρεσίας αναγνωρίζονται τα φιρμάνια, ΤΑσυμπεράσματα και οι κρίσεις ανήκουν στους αναγνώστες.
5. Μεταξύ των σκανδάλων που φέρει η Κυβέρνηση στη Βουλή για σύσταση εξεταστικής επιτροπής είναι και αυτό του Βατοπαιδίου:
Η σημερινή Κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι θα είναι Κυβέρνηση ενός κράτους δικαίου, ήδη άρχισαν να διαφαίνονται τα πρώτα αληθοφανή δείγματα και οι καλές και ειλικρινείς προθέσεις, οπότε δεν πρόκειται να ακολουθήσει την γραμμή συγκάλυψης των επωνύμων και δυνατών που βρίσκονται στο παρασκήνιο και να την πληρώνει αλλά και να εξευτελίζεται πάντα ο αδύνατος που δεν φέρει και καμία ευθύνη για χάρη των επωνύμων.
6. Αποστέλλονται ημερολόγια, ευχετήρια γράμματα, κάρτες και γραμματόσημα υπογράφοντας φαρδιά πλατειά ως Ηγούμενος και εύχεται ειρήνη και χαρά στους Χριστιανούς και μας συνιστά να πάψουμε να είμαστε δούλοι των παθών της αμαρτίας: Μήπως και αυτά είναι αιτία σκανδαλισμού; Φυσικά και όχι, οπότε οι κρίσεις και τα σχόλια ανήκουν στους αναγνώστες.
Στην συνέχεια το δημοσίευμα αναφέρει ότι συντάραξε το πανελλήνιο γιατί έγινε αιτία πολλών κακών στον τόπο: Όμως δεν αναφέρεται ούτε ένα από τα κακά που έχει προκαλέσει, Γιατί δεν αναφέρεται; Γιατί ο ίδιος δεν διάπραξε κανένα κακό, οπότε είναι άλλη μία ατεκμηρίωτη παγίδα με σκοπό ο αναγνώστης να οδηγηθεί και να πιστέψει αυτές τις αοριστολογίες.
Πιο κάτω τον αποκαλεί ο Κύπριος Εφραίμ:
Αναφέρεται στο δημοσίευμα ότι περιφρονεί πατριαρχικές εντολές αλλά και εντολές της Αγιορείτικης Κοινότητας:
Αναφέρεται στο δημοσίευμα ότι διέπραξε το μεγαλύτερο αμάρτημα γιατί έγινε πρόξενος τεραστίου σκανδάλου και όφειλε όπως είπε ο Χριστός να κρεμάσει μία πέτρα στον λαιμό του και να πέσει να πνιγεί, ακόμη υπάρχει η απορία πως η αδελφότητα συνεχίζει να τον έχει προϊστάμενο:
Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι για να διαπράξει κάποιος ένα σκάνδαλο χρειάζεται και συνεργούς, όμως σύμφωνα με την λογική του δημοσιεύματος αυτός που πρέπει να πέσει να πνιγεί είναι μόνο ο αδύνατος και ανυπεράσπιστος, αν το σκεπτικό αυτό είναι λογικό ας το κρίνουν οι αναγνώστες, ΟΜΩΣ η λογική του Χριστού σύμφωνα με ένα σοφό Γέροντα είναι : Δεν υπάρχει αμαρτία τόσο βαριά που να μην μπορεί να την σηκώσει ο Θεός και να την πετάξει στον ωκεανό της αγάπης Του - Το κακό δεν βαρύνει εκείνο που το κάνει αλλά πολύ περισσότερο εκείνον που είχε την δυνατότητα να τον εμποδίσει και δεν το έκανε - Όποιος κάνει κακό στον άλλο είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί κάποιος άλλος που θα πληρώσει και αυτόν - Να φοβάστε αυτούς που αγαπήσετε και ευεργετήσατε γιατί μονάχα αυτοί μπορούν να σας προξενήσουν κακό και λύπη - Τα λόγια χωρίς πράξεις και αποδείξεις ομοιάζουν σαν σύννεφα χωρίς βροχή ακόμη μπορεί να δημιουργήσουν αστραπές και βροντές όμως το έδαφος μένει πάντα στεγνό - Ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φανερώνεται με τον τρόπο που κρίνει τους άλλους - Το κακό που σχεδιάζεις να στείλεις στον γείτονα, το βράδυ θα επιστρέψει στο σπίτι σου - Προτιμότερο είναι να παλέψεις με ένα λιοντάρι παρά με χίλιους ποντικούς - Ποτέ δεν θα φθάσεις στον προορισμό σου αν σε κάθε γαύγισμα σκύλου γυρίζεις πίσω.
Το αν ακόμη τον ανέχεται η αδελφότητα, η καλύτερη απάντηση είναι μία επίσκεψη στην Ιερά Μονή για να ακούσουν από τους ίδιους τους μοναχούς αλλά και από τους εκατοντάδες καθημερινούς επισκέπτες προσκυνητές.
Το δημοσίευμα συνεχίζει, ευτυχώς που ο Θεός φυλάει τον κλέφτη, φυλάει και τον νοικοκύρη:
Σε ένα κλέφτη αν και βρίσκονται στην κατοχή του τα κλοπιμαία δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να τον αποκαλέσει κλέφτη πριν η δικαιοσύνη εκδώσει την ετυμηγορία της.
Στον Γέροντα Εφραίμ, στους συγγενείς του και στα μέλη της συνοδείας του δεν βρέθηκε το παραμικρό στην κατοχή τους, αντίθετα στον Γέροντα Εφραίμ και στην συνοδεία του βρέθηκαν να υπάρχουν πιστωμένα πάρα πολλά στην κατοχή τους, αναφέρουμε μερικά από αυτά: Υποτροφίες απόρων φοιτητών, βοήθεια σε άπορες οικογένειες, ιατρικές περιθάλψεις απόρων, αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων, βοήθεια σε σωφρονιστικά ιδρύματα, βοήθεια απεξάρτησης ατόμων από ναρκωτικά, οικονομική ενίσχυση Ιερών Μονών Ελλάδος και εξωτερικού, οικονομική βοήθεια εκκλησιαστικών οργανισμών, κατασκηνώσεων εντός της Ελλάδος και εξωτερικού, βοήθεια στις Ιεραποστολές, κ.τ.λ . ΑΚΟΜΗ μεταφορά της Αγίας Ζώνης και της Τίμιας κάρας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για ευλογία των πιστών εντός της Ελλάδος και Κύπρου, η Ιερά Μονή ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν ζήτησε χρηματικά οφέλη, ΟΠΟΤΕ όλα αυτά τα χρηματικά έσοδα που προέρχονταν από τους πιστούς προσκυνητές, παρέμεναν στον τόπο του κάθε προσκυνήματος, ΟΜΩΣ όλοι αυτοί που παρακάλεσαν να μεταφερθούν στην περιοχή τους η Αγία Ζώνη και η Τίμια κάρα ώστε με τα έσοδα που θα προέρχονταν από τους προσκυνητές πιστούς να μπορέσουν να αρχίσουν η να ολοκληρώσουν τα έργα τους χάθηκαν, ΓΙΑΤΙ; Που είναι όλα αυτά τα μέλη του κλήρου για να το επιβεβαιώσουν και να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη των; Ένα πραγματικό γεγονός σε μία περιοχή της Ελλάδος όταν η Αγία Ζώνη μεταφέρθηκε για βοήθεια ώστε να ανεγερθεί Ιερός ναός του πολιούχου της πόλεως, το χρηματικό ποσό που προήλθε από τους προσκυνητές πιστούς ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για την έναρξη των εργασιών ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο,
Σήμερα οι χρηματικές καταθέσεις της Ιεράς Μονής με δικαστική απόφαση βρίσκονται δεσμευμένες, η δέσμευση αυτή δεν τιμώρησε την Ιερά Μονή γιατί ο μοναχός μπορεί να ζήσει με ένα ξεροκόμματο η και με λίγα χόρτα, αυτοί που τιμωρήθηκαν με την απόφαση αυτή είναι όλοι οι πιο πάνω και πάρα πολλοί άλλοι που κάθε στιγμή, κάθε μέρα και κάθε μήνα είχαν την ανάγκη βοηθείας, επίσης η στασιμότητα ολοκλήρωσης της αναπαλαιώσεως και αναστηλώσεως της Ιεράς Μονής και φυσικά και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτά τα έργα παραμένουν χωρίς εργασία.
Την Ιερά Μονή κάθε χρόνο την επισκέπτονται πάνω από 25000 πιστών προσκυνητών, μαζί με τους εργαζόμενους και όλη την αδελφότητα ετοιμάζονται ημερησίως πάνω από 700 μερίδες φαγητού, για να ετοιμαστούν αυτές οι καθημερινές μερίδες χρειάζονται εφόδια και τα εφόδια χρήματα, οπότε για όλα αυτά τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη.
Ένα μεγάλο ερώτημα γεννάται: 1ον. Όλοι αυτοί οι κατήγοροι δεν γνωρίζουν όλες αυτές τις ελεημοσύνες; Μα φυσικά τις γνωρίζουν, Γιατί δεν τις δημοσιεύουν;
Γίνεται αναφορά στο όνομα του Παναγιότατου: Είναι ανεπίτρεπτη ύστερα από τα τόσο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει και καλείται να επιλύσει ο Παναγιότατος στο μέρος που βρίσκεται.
Ακολούθως στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Γέροντος Εφραίμ: Αυτό που ενόχλησε κατά το δημοσίευμα ήταν γιατί να υπογράψει στο τέλος ο Γέροντας Εφραίμ ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής. Μα είναι και θα συνεχίζει να είναι ο εκλεγμένος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Ακόμη στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι έχει απαγορευθεί η μετακίνηση τόσο του ιδίου όσο και του μοναχού Αρσένιου από την περιοχή του Αγίου Όρους:Που είναι αυτή η απόφαση γιατί δεν δημοσιεύθηκε;
Στην συνέχεια αναφέρεται ότι υπάρχει απόφαση να απαλειφθεί ο όρος Μεγίστη: Που είναι αυτή η απόφαση; Γιατί δεν δημοσιεύθηκε ώστε και σε αυτή την περίπτωση ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα;
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο Εφραίμ δεν υπολογίζει ούτε ανθρώπους ούτε Θεό: Η φράση αυτή είναι ανάξια σχολιασμού γιατί την απάντηση την δίνουν καθημερινά οι εκατοντάδες πιστοί που προσέρχονται για προσκύνημα και εξομολόγηση στην Ιερά Μονή.
Το δημοσίευμα απλά αναφέρει ότι εξέδωσε ένα πολύ προσεγμένο ημερολόγιο 2010 το οποίο προλογίζει σαν Ηγούμενος: Βεβαίως και θα το προλογίσει γιατί αυτός είναι ο εκλεγμένος Ηγούμενος.
Όμως το δημοσίευμα αποφεύγει να αναφερθεί για το περιεχόμενο του ημερολογίου, απλά το χαρακτηρίζει πολύ προσεκτικό: Γιατί; Για να μην γνωρίσουν οι αναγνώστες το αληθινό περιεχόμενο.
Το ημερολόγιο αυτό παρουσιάζει μία αληθινή πραγματικότητα πως ήταν η Ιερά Μονή προ και μετά Γέροντος Εφραίμ εποχή, είναι ένα σύντομο ιστορικό μαζί με φωτογραφικό υλικό που δείχνει πως ήταν μία ερειπωμένη και εγκαταλειμμένη Μονή και πως έγινε σήμερα όπου με πολύ μεγαλοπρέπεια πρωτοστατεί στην Ορθοδοξία.
Όμως αυτά δεν πρέπει να δημοσιευθούν ούτε και να γίνουν γνωστά όπως τόσα άλλα γιατί ο απώτερος σκοπός και η γραμμή πλεύσης είναι μόνο η δυσφήμηση και σπίλωση του ονόματος του Γέροντος Εφραίμ.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται : Ο ΓΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΕΦΡΑΙΜ αποδείχθηκε κεραμιδόγατος γιατί κατάφερε να προσεγγίσει τον Ηγούμενο Εφραίμ λίγο πριν καταθέσει στην εξεταστική της Βουλής:
Για να πλησιάσει κανείς τον Γέροντα Εφραίμ δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια ούτε και κάποιο σχέδιο ούτε και κάποιος μεσάζοντας να μεσολαβήσει, γιατί ο Γέροντας Εφραίμ δεν υπήρξε ποτέ ποντικός για να κρύβεται, είναι ανοιχτός για όλους, μικρούς, μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, εχθρούς και φίλους, μισούντες και αγαπούντες, μαύρους, λευκούς, κόκκινους και κίτρινους όποιοι και να είναι και από όπου και να είναι, οπότε ο κεραμιδόγατος αν δεν έχει κάποιες δεσμεύσεις και πράγματι επιθυμεί να συναντήσει τον Γέροντα Εφραίμ δεν χρειάζεται καμία διαδικασία απλά μπορεί όποτε το αποφασίσει να το πραγματοποιήσει και αφού τον συναντήσει τότε θα μάθει αλήθειες με αποδείξεις και όχι συκοφαντικές διαδώσεις, οπότε θα είναι και το μεγάλο στοίχημα, θα μπορέσει ο κεραμιδόγατος να τα δημοσιεύσει; Ιδού η Ρόδος Ιδού και το μεγάλο πήδημα.
Ένα άλλο ερώτημα, ο κεραμιδόγατος αυτός αφού είναι τόσο επιδέξιος ας προσπαθήσει να βρει τους πραγματικούς ποντικούς που συνεχώς κρύβονται ;
Ποίο είναι το δίδαγμα; Σκόπιμα δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται όλα αυτά τα χωρίς περιεχόμενο προβλήματα τα οποία φρόντισαν να τα περάσουν στην κοινή γνώμη όπως ήθελαν ώστε να θεωρηθεί ότι ο Γέροντας Εφραίμ είναι ο πραγματικός ένοχος επειδή διέπραξε ένα πολύ μεγάλο έγκλημα.
Ποίο είναι το έγκλημα; Κανένα, απλά αρχικά παρέλαβε μία εγκαταλειμμένη και ερειπωμένη Ιερά Μονή την επάνδρωσε την αναστήλωσε την αναπαλαίωσε, συντήρησε ιστορικά και πολιτιστικά κειμήλια, την έκανε γνωστή παγκοσμίως, να πρωτοστατεί στην ορθοδοξία, αργότερα διεκδίκησε την κτηματική περιουσία της Ιεράς Μονής σαν εκλεγμένος και νόμιμος εκπρόσωπος της, σύμφωνα με όλους τους τίτλους ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή του, αν δεν το έκανε τότε θα ήταν ένοχος, προσπάθησε ακόμη με εταιρίες να επενδύσει τα έσοδα της Ιεράς Μονής ώστε να αποδώσουν περισσότερα κέρδη, όχι για τον εαυτό του αλλά για να υπάρχει η δυνατότητα να προσφέρει πολύ περισσότερα στις Ιεραποστολές, στους πονεμένους συνανθρώπους του κ.τ.λ.
Μήπως είναι η μοναδική Ιερά Μονή που διεκδικεί νόμιμα την κτηματική της περιουσία; Μήπως είναι η μοναδική Ιερά Μονή που έχει εταιρίες; Φυσικά και όχι, Μήπως έκλεψε; Μήπως έκανε απάτες; Μήπως καταχράστηκε; Μήπως αδίκησε ; Μήπως καταπάτησε; Φυσικά και όχι, τότε γιατί όλοι αυτοί οι πολέμιοι τον κατηγορούν τον συκοφαντούν, τον υβρίζουν χυδαία και τον αποκαλούν σαν τον χειρότερο μαφία και ζητούν να του πάρουν το κεφάλι; Γιατί το κάνουν; Το κάνουν γιατί έχουν την εντύπωση ότι με αυτές τις ανεπίτρεπτες συμπεριφορές θα παγιδεύσουν και θα οδηγήσουν τον λαό να πιστέψει αυτά που θέλουν, Αυτό ας το κρίνουν οι αναγνώστες, ακόμη ας το φωνάξουν όλα αυτά τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν επισκεφθεί μέχρι σήμερα σαν προσκυνητές την Ιερά Μονή αλλά και ο Ιερός κλήρος που τόσα τους έχει προσφέρει και να δηλώσουν άφοβα πλέον ότι όλα αυτά δεν είναι αλήθεια και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ΑΚΟΜΗ και με ενυπόγραφη δήλωση.
Ένας αναγνώστης προβληματισμένος που έχει βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.