Κατηγορίες πνευματικών βιβλίων

Αρχιμ. π.Αιμιλιανού, Προηγούμενου Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας

Ποιά είναι τα βιβλία της χριστιανικής ζωής; Είναι πάρα πολλά. Είναι εκείνα που με μια λέξη περιεκτική τα ονομάζουμε πνευματικά βιβλία. Αλλά όμως από όλα αυτά τα πνευματικά βιβλία, επιτρέψτε μου να αναφέρω ορισμένες μόνο κατηγορίες. Δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλα, παρά μόνον εκείνα που η Εκκλησία μας ξεχώρισε με την ιστορία της και με τα αίματά της, και μας τα έδωσε, για να έχουμε καθημερινό εντρύφημα. Εκείνα στα οποία δεν διαβάζεις σκέψεις ανθρώπινες, κριτήρια ανθρώπινα, λογική ανθρώπινη, αλλά βρίσκεις την κρίση και την λογική του Θεού, το Πνεύμα του Θεού· ομιλεί ο ίδιος ο Θεός.

Πρώτον εκείνα που ονομάζονται πατερικά. Συγγραφείς ήσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, τα όργανα του Αγίου Πνεύματος, οι φλογεροί εκείνοι δάσκαλοι που ήσαν πύρινοι όταν μιλούσαν και οξυγράφοι όταν έγραφαν. Μας άφησαν με την πνοή του Αγίου Πνεύματος τα αθάνατα αριστουργήματά τους. Αλήθεια, τι θησαυρό θα χάναμε, αν δεν υπήρχαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας! Έζησαν με προσευχές, με αγρυπνίες, με νηστείες. Αγάπησαν το Θεόν ολότελα και τους αγάπησε ο Θεός αποκλειστικά αξιώνοντάς τους να μας αφήσουν τα αθάνατα αυτά έργα, που είναι πολυτιμότερα από το χρυσάφι όλου του κόσμου.

Μα θα μου πείτε: Πάτερ, ωραία τα λες, αλλά που θα βρούμε τα βιβλία αυτά; Μη στενοχωριέστε. Αν μέχρι τώρα δεν έχετε ψάξει, θα δήτε πόσο εύκολο είναι να τα βρείτε και να τα διαβάσετε, και αν έχετε τελειώσει μόνον το δημοτικό σχολείο. Υπάρχουν τόσες μεταφράσεις σήμερα, ώστε σε όλους μας οι Πατέρες είναι προσιτοί. Πόσα βιβλία και πόσοι λόγοι του αγίου Χρυσοστόμου, του Μεγάλου Βασιλείου, του αγίου Γρηγορίου, του αγίου Νικοδήμου, Παύλου της Ευεργέτιδος και τόσων άλλων Πατέρων υπάρχουν και κυκλοφορούν.

Θα διάβασεις και θα ανοιχθούν τα μάτια σου. Όπως, όταν κάθεσαι μέσα στο σκοτάδι και ξαφνικά έρχομαι και σου ρίχνω στο πρόσωπο έναν προβολέα, ανοίγεις τα μάτια σου καλά-καλά, το ίδιο θα νοιώσεις, όταν διαβάσεις τα βιβλία που έγραψαν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Τα βιβλία αυτά γίνονται φακοί με τους οποίους βλέπομε τον ήλιο, τον Χριστό.

Ας έλθουμε τώρα σε μια δεύτερη κατηγορία βιβλίων, τους Βίους των αγίων, των φίλων της Εκκλησίας μας, που σκύβουν στο στήθος του Χριστού και ζουν μέσα στους κόλπους του· αυτοί είναι η οικογένεια του Χριστού και πρέπει και εμείς να είμαστε εκεί. Είναι τα αδέλφια μας. Ανήκουμε στην ίδια οικογένεια· έχουμε τον ίδιο πατέρα, τον Θεό, την ίδια μητέρα, την Εκκλησία. Τρώμε το ίδιο φαγητό, την θεία Κοινωνία. Είμαστε ομογάλακτοι και ομοτράπεζοι. Βγήκαμε από την ίδια πνευματική γαστέρα. Ξέρουμε αυτά τα αδέλφια μας, τους αγίους της Εκκλησίας;

Διαβάζεις τη ζωή των αγίων και βλέπεις μπροστά σου ζωντανές μεταφράσεις του Ευαγγελίου και εμπνέεσαι. Τους γνωρίζεις σιγά-σιγά. Βλέπεις πως γεννήθηκαν, ποια ήταν η κατά σάρκα μητέρα τους, πως άρχισαν τη ζωή τους, πως έχυσαν τους ιδρώτες τους, τα αγιασμένα τους δάκρυα, πως πότισαν τη γη με το πολύτιμο, ζεστό τους αίμα· το αίμα εκείνο που ήταν ενωμένο με το αίμα του Χριστού. Τους διαβάζεις και τους νοιώθεις μαζί σου, σαν να ακούς την αναπνοή τους. Σαν να καθόμαστε όλοι μαζί και ύστερα από λίγο σας λέγω: Κουραστήκατε, αγαπητοί μου, ας κάνουμε ένα περίπατο. Κάνουμε περίπατο και κουβεντιάζουμε όλοι μαζί φιλικά σαν μια οικογένεια. Έτσι νοιώθεις τους Αγίους μέσα στην ζωή σου, όταν τους διαβάζεις. Σου γεννιέται αμέσως το ερώτημα: Αυτός ο άγιος δεν ήταν άνθρωπος σαν εμένα; Πως έγινε άγιος; Μπορώ και εγώ να γίνω άγιος; Βλέπεις τον ηρωισμό του, την αγάπη του προς τον Θεό και η καρδιά σου εξάπτεται, ενθουσιάζεται και θέλεις ακόμη και να τον ξεπεράσεις.

«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού». Τον δόξασαν τον Θεό. Ολόκληρο νέφος από μυριάδες αγίους, οι οποίοι ακόμη δεν πήραν τα στεφάνια τους, διότι περιμένουν και εμάς. Όπως μαζεύεται η οικογένεια στο σπίτι για δείπνο και όταν λείπει ένα παιδί το περιμένουν, έτσι και οι άγιοι στον ουρανό περιμένουν εμάς, έμενα, εσένα. Σκέπτεσαι τι σημαίνει να καθυστερείς στο δρόμο της πνευματικής σου πορείας; Για σκέψου να σε περιμένουν όλες οι στρατιές των αγίων και συ να κάθεσαι να χρονοτριβείς με ασήμαντα πράγματα. Άφησε τα· σήκωσε την καρδιά σου εκεί ψηλά. Θα μπορέσεις, αν διαβάζεις τους Βίους των αγίων και βαπτίζεσαι μέσα στον ενθουσιασμό τους.

Τρίτον ας δούμε τα εκκλησιαστικά μας βιβλία. Κάθε φορά που ερχόμαστε στην εκκλησία, σε εκείνο το Ψαλτήρι τι ωραία πράγματα διαβάζονται! Διαβάζεις την Παρακλητική και νοιώθεις βάλσαμο στην ψυχή σου. Διαβάζεις το Τριώδιο, που ψάλλεται τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και άθελά σου νοιώθεις να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια σου· όχι δάκρυα συναισθηματικά, ψεύτικα, αλλά από τα βάθη της ψυχής σου. Διαβάζεις το Πεντηκοστάριο και χαμογελάει η ψυχή σου· νοιώθεις ότι ζεις στον ουρανό. Μα, αν δεν έχεις αυτά, τουλάχιστον δεν έχεις τον Συνέκδημο, που είναι μια περίληψη αυτών; Πάρε ένα Συνέκδημο και μάθε πως χρησιμοποιείται. Θα δεις πόσο έχεις να ωφεληθείς.

Και μαζί με αυτά μάθε να διαβάζεις βιβλία θεολογικά, που μιλούν για την πίστη του Χριστού την αγία· την πίστη που την κλωτσούν οι αιρετικοί, αλλά που πρέπει εσύ να την φωλιάσεις μέσα στο μυαλό σου και στην καρδιά σου.

Και μια ακόμη κατηγορία βιβλίων που την άφησα στο τέλος, γιατί είναι για μας η σπουδαιότερη. Ποιά είναι; Η Αγία Γραφή. Η Καινή Διαθήκη, η

Παλαιά Διαθήκη. Τη διαβάζουμε; Φοβάμαι μήπως, ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη, δεν τη διαβάζουμε. Εκεί πια είναι που μιλάει ολοκάθαρα ο Θεός. Και ο πιο αγράμματος μπορεί να διάβασει την Αγία Γραφή. Αν δεν την καταλάβει σήμερα, θα την καταλάβει αύριο.

Θυμάμαι, όταν ήμουν φοιτητής, ότι είχα πάει σε ένα σχολείο να μιλήσω στους μαθητές. Έξω από την πόρτα του σχολείου ήταν μια κυρούλα, που πουλούσε κουλούρια. Πόσα δεν μου δίδαξε και πόσο δεν με ταπείνωσε! Διάβαζε.

- Τι διαβάζεις, κυρούλα; της λέω.

- Το Ευαγγέλιο, παιδί μου.

- Μα το καταλαβαίνεις;

- Αμέ, το δευτερώνω. Το διαβάζω για δεύτερη φορά και το καταλαβαίνω καλύτερα από την πρώτη. Και άμα το διαβάσω πάλι από την αρχή, θα καταλάβω ακόμη πιο πολλά.

-Δεν μου λες, κυρούλα, ξέρεις ότι υπάρχει και μετάφραση του Ευαγγελίου;

- Αλήθεια, παιδί μου, πόσο κάνει; Να δανειστώ και να σου τα δώσω, να μου την φέρεις.

Δεν τη χρειαζόταν. Είχε φλόγα. Και αν έχεις φλόγα, σου τα λέγει όλα ο Θεός!

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/01/19/