Ό άγνωστος ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου έπλεξε το καλύτερο εγκώμιο και γενικά ότι ανώτερο έχει γραφεί για την Υπέρμαχο Στρατηγό. Έχει χαρακτήρα διηγηματικό, θεολογικό και δοξαστικό. Κυρία υπόθεση έχει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και, γενικότερα, την ενανθρώπιση του Χριστού και, ακόμη, γίνεται λόγος για το ηθικό και πνευματικό μέγεθος και ύψος της Παναγίας και των προσφορών της στον κόσμο.
Για την ωφέλεια πού προέρχεται στις ψυχές όσων διαβάζουν τους Χαιρετισμούς -- εκτός φυσικά από τις καθιερωμένες Παρασκευές στους Ναούς -- η ιδία η Παναγία φανείσα σε Αγίους είπε: «θα αγαπώ, θα προστατεύω, θα φυλάττω κάθε πιστό ο οποίος θα με χαιρετίζει άπαξ της ημέρας ει δυνατόν με τους ωραίους ύμνους των Χαιρετισμών Μου, και θα ζει σύμφωνα με τον νόμον του Θεού. Κατά δε την τελευταία ημέραν της ζωής αυτού, θα τον υπερασπισθώ και ενώπιον του Υιού Μου».
Εφύμνιο λέγεται η τελευταία φράση του ύμνου που επαναλαμβάνει ο λαός. Ο Ακάθιστος Ύμνος έχει δύο εφύμνια: Το "Χαίρε, Νύφη ανύμφευτε" στους περιττούς οίκους (1,3,5,7,κτλ) και το "Αλληλούϊα" στους αρτίους (2,4,6,8 κτλ).
Ψάλλει η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία με χοράρχη τον άρχοντα Πρωτοψάλτη της αγιωτάτης αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Λυκούργο Αγγελόπουλο ο οποίος απαγγέλει και τους οίκους του Ακαθίστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου