Πανορθόδοξης Επιτροπής ακαρπία

Πανορθόδοξης Επιτροπής ακαρπία

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Απογοητευτικά για την οικουμενική Ορθοδοξία ήσαν τα αποτελέσματα της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Αντιπροσώπων των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Πλήρης ακαρπία στα καυτά ζητήματα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν. Η Επιτροπή συνήλθε στο Κέντρο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως της Γενεύης, από τις 15 έως τις 21 Φεβρουαρίου 2015. Κατά τις εργασίες της επαληθεύθηκαν όλοι οι φόβοι που είχαν εκφραστεί από τότε που στη Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων – στην Κωνσταντινούπολη από τις 6 έως τις 9 Μαρτίου 2014 - αποφασίστηκε η διεξαγωγή Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών την Πεντηκοστή του 2016.

          Η ομοφωνία που απαιτείται στις αποφάσεις της Επιτροπής Προετοιμασίας της Πανορθοδόξου Συνόδου, η διαπίστωση ότι αυτή δεν υπάρχει στα σημαντικά εκκλησιαστικά ζητήματα και η επίμονη επιδίωξη του Φαναρίου αυτή να συγκληθεί παντί τρόπω, έστω και με τα δευτερεύοντα  θέματα στα οποία υπάρχει ομοφωνία, έχει δημιουργήσει προβληματισμό και απογοήτευση σε όσους συμμετέχουν σ’ αυτήν.

Στην Πανορθόδοξη είναι βέβαιο ότι από τα δέκα θέματα, τα οποία είχαν επιλεγεί στην Α΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη του Νοεμβρίου 1976 στη Γενεύη να συζητηθούν κατά την Πανορθόδοξη Σύνοδο, είναι βέβαιο ότι δεν θα συζητηθούν καθόλου τα τέσσερα καυτά ζητήματα:

- Του Αυτοκεφάλου και του τρόπου ανακηρύξεως αυτού.

- Της Ορθοδόξου Διασποράς και του τρόπου διαποίμανσης της.

-  Του αυτονόμου και του τρόπου ανακηρύξεως αυτού.

- Των Διπτύχων.

          Από τα υπόλοιπα έξι που θα συζητηθούν δεν θα θιγούν τα έως τώρα ισχύοντα στα ακόλουθα τρία θέματα:

-         Του κοινού ημερολογίου.

-         Των κωλυμάτων γάμου.

-         Της νηστείας.

Τα υπόλοιπα τρία είναι περισσότερο θεωρητικής εκκλησιολογικής βάσης και θα υπάρξουν γενικόλογες συγκλίσεις. Είναι λυπηρό ότι στην πραγματικότητα και μετά τη Σύνοδο η κάθε Εκκλησία θα ακολουθεί τη δική της ερμηνεία επί των θεμάτων αυτών, που είναι:

-         Οι σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών με τον υπόλοιπο κόσμο.

-         Η Ορθοδοξία και η οικουμενική κίνηση.

-         Η συμβολή των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών στην επικράτηση των χριστιανικών ιδεωδών της ειρήνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών και άρση των φυλετικών διακρίσεων.  

Στις έξι ημέρες εργασιών της η Προπαρασκευαστική Επιτροπή ασχολήθηκε μόνο με το τελευταίο θέμα στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου, που είναι η συμβολή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην ειρήνη, δικαιοσύνη κ.λ.π. Παρά το θεωρητικό του θέματος υπήρξαν ενστάσεις. Το Πατριαρχείο της Αντιοχείας πρόβαλε βέτο και ζήτησε η απόφαση της Συνόδου να μην αναφέρεται μόνο στους διωγμούς και στα βάσανα των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, αλλά κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως θρησκείας. Το Πατριαρχείο της Αντιοχείας, ως γνωστόν, βρίσκεται εν μέσω εκατομμυρίων μουσουλμάνων, πολλοί από τους οποίους υποφέρουν επίσης από τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους». Επίσης το Πατριαρχείο Αντιοχείας ζήτησε για  να υπογράψει να αποσύρει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων τον Επίσκοπό του από το Κατάρ, χώρα, την οποία θεωρεί κανονικό του έδαφος. Τελικά επείσθη να υπογράψει, έστω με επιφύλαξη.    

Η Ειδική Επιτροπή Αντιπροσώπων των 14 Αυτοκεφάλων  Ορθοδόξων Εκκλησιών (Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Μόσχας, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Κύπρου, Ελλάδος, Πολωνίας, Αλβανίας και Τσεχίας – Σλοβακίας) θα συνεδριάσει και πάλι από τις 29 Μαρτίου έως τις 4 Απριλίου 2015 για να συζητήσει επί των θεμάτων του «κοινού ημερολογίου», των «κωλυμάτων γάμου» και της νηστείας. Τα υπόλοιπα θέματα προφανώς δεν πρόκειται να συζητηθούν, αφού οι εργασίες της εν λόγω Επιτροπής πρέπει να ολοκληρωθούν έως το Πάσχα του 2015, δηλαδή έως τις 12 Απριλίου.… Εντός του 2015 προβλέπεται να συγκληθεί η Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη, η οποία αναμένεται να  εγκρίνει τα αναθεωρηθέντα κείμενα. 

Η, κατά το Φανάρι, σκοπιμότητα της συγκλήσεως της Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι πρώτον να φανεί προς τα έξω ότι αυτή συγκαλείται μετά από αιώνες και επί σημερινού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και δεύτερον να δειχθεί η ενότητα της Ορθοδοξίας. Ως προς τη σύγκληση η Σύνοδος που συγκαλείται δεν είναι Οικουμενική, ούτε καν Πανορθόδοξη, με την έννοια ότι δεν συμμετέχουν όλοι οι ανά την Οικουμένη κανονικοί Ορθόδοξοι Αρχιερείς, ότι  δεν θα συζητηθούν τα μείζονα εκκλησιαστικά, εκκλησιολογικά και ποιμαντικά θέματα που έχουν προκύψει και απασχολούν το πλήρωμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, και ότι οι  αποφάσεις δεν λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία. Ως προς την ενότητα, αυτή αποδεικνύεται από το Κοινό Ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας και τα Δίπτυχα και όχι από τη συμμετοχή σε μια Σύναξη. Η Εκκλησία δεν είναι σωματείο για να δείχνει την ενότητά της με τη συμμετοχή στην «Πανορθόδοξη Σύνοδο» των Προκαθημένων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και κάποιων από αυτές Αρχιερέων.

Τα θέματα που θα συζητηθούν και στα οποία θα ληφθούν αποφάσεις είναι μόνο για τους κληρικούς. Κανένα για τους απλούς Χριστιανούς… Σοβαρά σύγχρονα προβλήματα που τους απασχολούν και δεν έχουν τεθεί στην Πανορθόδοξη Σύνοδο είναι λ.χ. της βιοηθικής, της γενετικής τεχνολογίας, της ποιμαντικής της νεολαίας, της ιεραποστολής, της σύγχρονης απολογητικής, των μεικτών γάμων, της καύσης των νεκρών, της ευθανασίας. Δεν είναι επίσης θεολογικά ορθό να τίθεται θέμα «οικουμενικής κίνησης» και να μην έχει τεθεί προηγουμένως το ποια είναι η έναντι των Ρωμαιοκαθολικών και των Προτεσταντών κανονική θέση των Ορθοδόξων.

Η συνάντηση Ελληνισμού & Χριστιανισμού

Ο δάσκαλος Δημήτριος Νατσιός αναφέρεται στη συνάντηση Ελληνισμού - Χριστιανισμού και στα αποτελέσματά της, με καλεσμένο τον ομότιμο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών π. Γεώργιο Μεταλληνό.

Ορθοδοξία και Πολιτική Διακονία

Ομιλία που πραγματοποιήθηκε από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού Αγίου Παντελεήμονα Γλυφάδας

• "Ξυνομεθα απο την ψώρα του κοραή και των ομοίων του" - Σκαρίμπας
• Άλλο πολιτική, άλλο κομματισμός.
• Η ορθη πολιτική κατα τους πρώτους Χριστιανούς, ικανοποίηση βασικών αναγκών του ανθρώπου.
• Ο Καπιταλισμός δεν είναι το κακό που αρπαζει αρπάζει αρπαζει, αλλά οι σοσιαλιστές εφοπλιστές.
• Σκοπός δεν είναι η πείνα και η κακοπάθεια. Η ασκηση είναι εκούσια οχι ακούσια όπως σήμερα.
• Η αναγκαστική επιβολή της φτώχειας δεν είναι Ορθόδοξη.
• Δεν περιμένω τον μαρξ και τους σοσιαλιστές, την ισότητα μου την δίνει η Αγ. Γραφή.
• Ο Χριστιανικός Κομμουνισμός.
• Διάκονος και Υπουργός είναι το ίδιο πράγμα. Οι Υπουργοί είναι υπηρέτες στην παράδοσή μας.
• Οι πρώτοι Υπουργοί του Χριστιανισμού.
• Επειδή τους τάισε ο Χριστός ήθελαν να τον κάνουν Βασιλιά.
• Αν μέσα στην Ορθοδοξία είμαστε χειρότεροι, τότε είμαστε σε μία ΣΑΤΑΝΙΚΗ Ορθοδοξία.
• Τα σόου που κάνουν στην Βουλή για να δείξουν πως πιστεύουν.
• Προτιμώ να έχω έναν άθεο μπροστά μου, γιατί ξέρω ποιον έχω απέναντί μου, απο εκείνο που που προσποιείται και είναι χίλιες φορές χειρότερος.
• Δεν ξέρω πως βρίσκονται Δεσποτάδες που τοποθετούνται έτσι. Δεν είναι δουλειά μας να ελέγξουμε αν ο άλλος πιστεύει, αλλά τον Βίο του.
• Οποιος λέει «θα επιβάλλω την θέληση μου με την εξουσία μου», αυτός είναι ο προδότης.
• Με αυτά που λέω τώρα, θα με είχαν κλείσει φυλακή επι δικτατορίας. Καλύτερα τώρα, γιατί παρά την κατάπτωση της δημοκρατίας μας είμαστε καλύτερα ακόμα. Εχουμε επιλογές.
• Η μεγαλύτερη Αρρώστια είναι «το δικό μου και το δικό σου» κατά τον Ι. Χρυσόστομο, γιατί κυριαρχεί το συμφέρον. Το μοίρασμα του Καραγκιόζη.
• Δεν είμαστε Ελληνες, γιατί καταργήσαμε τις κοινότητες.
• Οι Γερμανοί δεν κατήργησαν τις κοινότητες, ενώ εμείς τα καταργήσαμε.
• Το πρόβλημα δεν είναι οι Ευρωπαίοι, αλλά εμείς που εφαρμόζουμε ότι μας λένε ως υποτακτικοί.
• Γιατί να είναι ο πολιτικός Μασόνος ή να Μασονίζει;
• Η πολιτική διακονία αποδεικνύει πως και τότε υπήρχαν πολιτικές εξουσίες.
• Οι Ρωμαίοι ήταν αδελφοί μας. Το κράτος των Εβραίων και το κράτος των Ρωμαίων.
• Το κακό είναι η σύγχυση των πραγμάτων.
• Πρεπει να καταλάβουμε πως φτάσαμε στην τραγωδία που περνάμε.
• Ο Ρήγας λέει "Ο Λαός είναι Αυτοκράτωρ"
• Η δυτική κληρονομική Βασιλεία είναι ρατσιστική.
• Δεν μου φταίνε οι λαθρομετανάστες, αλλά οι πολιτικοί. Κάποιο κομμα που τους πολεμά είναι ηλίθιο.
• Οχι οι παπάδες να διοικούν ! Εμείς έχουμε χωρίσει. Εχουμεδιακριτούς ρόλους. Αυτοτελής οργανισμός η Εκκλησία και η Ιεραρχική διακονία. Υπάρχουν περιοχές που δίνουμε τα χέρια. Να συνεργαστούμε στην Παιδεία.
• Αν είχαμε αξιοπρέπεια δεν θα ήμασταν οι ζητιάνοι της Ευρώπης.

Ἡ Μεταπατερικὴ Θεολογία.

Ἡ Μεταπατερική Θεολογία. Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου Ἱερόθεος στὴν ἐκπομπὴ "Ἐν λόγῳ ἀληθείας" τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ΛΥΧΝΟΣ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.

Βαρυσήμαντη επιστολή της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους για τα «ανοίγματα» του Πατριάρχη με τον Πάπα

ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ «ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ

 

Βαρυσήμαντη επιστολή έστειλε η Ι. Κοινότητα Αγ. Όρους στον Οικουμενικό Πατριάρχη, με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι τον Νοέμβριο, κατά την εορτή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα.

Μεταξύ άλλων οι Αγιορείτες αναφέρουν ότι είναι τουλάχιστον καινοφανή όσα συνέβησαν στο Φανάρι και μάλιστα ο λειτουργικός ασπασμός του Πατριάρχη με τον Πάπα, ενώ η αγιορείτικη παράδοση είναι γεμάτη από παραδείγματα αγίων που μίλησαν για την πλάνη και την αίρεση των Λατίνων. Επίσης είναι πολλοί Αγιορείτες, όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος, που μαρτύρησαν γιατί δεν δέχθηκαν να «συμφρονήσουν με τους Λατινόφρονες».

Η συνέχιση του θεολογικού διαλόγου με τους Ρωμαιοκαθολικούς, που επιμένουν στις αιρετικές τους δοξασίες, έχει ως μόνο αποτέλεσμα τον σκανδαλισμό των πιστών, αναφέρουν στη συνέχεια.

Τέλος προειδοποιούν τον Πατριάρχη και υπενθυμίζουν ότι πριν από πενήντα χρόνια οι περισσότερες αγιορείτικες μονές διέκοψαν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα, όταν εκείνος προχώρησε στην άρση των αναθεμάτων με τους παπικούς.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής, το οποίο μόλις πρόσφατα έγινε γνωστό.

Θα απαντήσει ο Πατριάρχης στους Αγιορείτες;

Σημειώνουμε ότι είναι σεβαστή η στάση της Ι. Κοινότητας του Αγίου Όρους να μη κοινοποιεί τα κείμενα των επιστολών της. Για θέματα όμως που αφορούν την Ορθόδοξη Πίστη μας, όπως αυτής της επιστολής, είναι καλό να γίνονται γνωστά, αφού όλοι οι πιστοί θέλουν να γνωρίζουν τις θέσεις του Αγίου Όρους.

ΚΑΡΥΑΙ  ΤΗι  18ῃ/31ῃ Δεκεμβρίου 2014

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Φ.2/7/3012

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι

Τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ

Κυρίῳ κῳ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ωι

Πανσεβάστῳ Πατρὶ ἡμῶν καὶ Δεσπότῃ

Εἰς Φανάριον

Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,

Τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα βαθυσε­βάστως ἐν Κυρίῳ προσαγορεύομεν, ὑποβάλλοντες τὸ υἱϊκὸν ἡμῶν σέβας καὶ τὰς ταπεινὰς εὐχὰς διὰ τὴν ἐπὶ θύραις ἐπιτολὴν τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, νυχθημερὸν μνημονεύοντες τοῦ σεπτοῦ Ὑμῶν ὀνόματος ἐν ταῖς πρὸς Κύριον ταπειναῖς δεήσεσιν ἡμῶν.

Ἀξιωθέντες ἐγκαταβιοῦν εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Κυρίας Θεοτόκου Περιβόλιον, τελοῦντες τὰς ἱερὰς ἀκολουθίας ἤ ἀναγινώσκοντες τὰ τῶν θεοφόρων πατέρων συγγράμματα, ἄλλοτε μὲν τιμῶμεν τὸν ἐν ἁγίοις ἱερομάρτυρα Κοσμᾶν τὸν Πρῶτον καὶ τοὺς σὺν Αὐτῷ, διότι μὲ τὴν ὁμολογίαν καὶ τὸ αἷμα των «ἐτήρησαν ἄμωμον τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ τῆς πλάνης καὶ τῆς αἱρέσεως» «μὴ θελήσαντες συγκοι­νωνῆσαι καὶ συμφρονῆσαι τοῖς Λατινόφροσι» (τροπάριον τρίτης ὠδῆς  καὶ Κοντάκιον), ἄλλοτε δὲ μετὰ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου μακαρίζομεν τὸν Ἅγιον Μάρκον Ἐφέσου τὸν Εὐγενικόν, διότι «ὤφθη ἀνένδοτος ταῖς τῶν ἐναντίων ἐπιφοραῖς, τῆς θείας πίστεως λυμαινο­μένης τοῖς παραχαράκταις Λατίνοις» (Δοξαστικὸν μικροῦ ἑσπερινοῦ) καὶ ἄλλοτε ἀναγινώσκομεν τὸν Ὅσιον Σιλουανὸν ἀναβοῶντα: «Πόσον μακάριοι εἴμεθα οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ διότι ὁ Κύριος ἔδωκεν ἡμῖν τὴν ζωὴν ἐν Πνεύματι... Πιστεύω μόνον εἰς τὴν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, διότι εἰς Αὐτὴν εὑρίσκεται ἡ χαρὰ τῆς σωτηρίας, ἥτις ἀποκτᾶται διὰ τῆς ταπεινώσεως ἐν Χριστῷ»!

Ἀνατραφέντες εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην παράδοσιν καὶ μελετῶντες τοὺς ἀγῶνας τῶν πάλαι τε καὶ ἐπ᾽ ἐσχάτων πατέρων διὰ τὴν ἀκαινοτόμητον τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας πίστιν, δυσκολευόμεθα νὰ κατα­νοήσωμεν τὰ διατρέξαντα κατὰ τὰς ἑορτίους ἡμέρας ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρω­τοκλήτου, τοῦ Πατριάρχου ἡμῶν, κατ᾽ αὐτὴν τὴν ἱερωτάτην στιγμὴν τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἐξελθόντος ἐκ τοῦ ἱεροῦ βήματος διὰ νὰ δώσῃ λειτουργικὸν ἀσπασμὸν εἰς τὸν ἐνδεδυμένον τὸ ὠμόφορον Πάπαν Ρώμης, ὅστις καὶ ἐν συνεχείᾳ ἀπήγγειλε τὴν Κυριακὴν προσευχήν!

Ἀκροώμενοι τὴν ἀνησυχίαν τῶν ἐνα­σκου­μένων ἐν τῇ Ἁγιωνύμῳ Πολιτείᾳ πατέρων καί ἀδελφῶν, ἐκφράζομεν τὸν συνέχοντα ἡμᾶς προβληματισμόν, διότι τὰ ὡς ἄνω  πληγώνουν τὸ ὀρθόδοξον δογματικὸν καὶ λειτουργικὸν αἴσθημα καὶ προκαλοῦν σύγχυσιν εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον χριστιανῶν, ἐπαναλαμβανόμενα δὲ δίδουν τὴν αἴσθησιν ὅτι οὐδὲν ὠφελοῦν ἀλλὰ μᾶλλον σκανδαλισμὸς γίνεται, δεδομένης τῆς στασιμότητος τοῦ ἀπὸ δεκαετιῶν ἀρξαμένου θεολογικοῦ διαλόγου, ὥστε τὸ ὅραμα τῆς ἐν ἀληθείᾳ καὶ μιᾷ πίστει ἑνώσεως, νὰ φαντάζῃ ὡς ἀνέφικτος πραγματικότης, ὅτε δὲ μάλιστα πολλοὶ Ρωμαιοκαθολικοί, ἀπογοητευμένοι ἐκ τῆς ἐκκοσμικεύσεως τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, ἐμφορουμένης ἐκ τῶν αἱ­ρε­τι­κῶν δοξασιῶν τοῦ παπισμοῦ, ἀναζητοῦν διέξοδον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.

Ὡς Ἱερὰ Κοινότης, Παναγιώτατε, ἐθεωρήσαμεν υἱϊκὸν ὄφλη­μα ἵνα μεταφέρωμεν τὴν ἀγωνίαν ἡμῶν, ἐπιποθούντων ἵνα παραμείνῃ ἀπαρα­σά­λευτος ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἑνότης τῶν ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξων καὶ αὐτοῦ τούτου τοῦ ἁγιο­ρει­τικοῦ Σώματος, διότι, δὲν ἀποκρύπτομεν ὅτι ἰδιαιτέρως μᾶς θλίβει καὶ ἀνησυχεῖ τὸ ἐνδεχόμενον ἀναβιώσεως τῶν ἐνταῦθα πρὸ πεντηκονταετίας διαδραματισθέντων γεγο­νότων, τὰ ὁποῖα βεβαίως καὶ ἀπευχόμεθα, ὑφιστάμενοι εἰσέτι τὰς ὀδυνηρὰς συνεπείας αὐτῶν, ὡς ἄλλωστε ἀνεφέρθη Ὑμῖν καὶ διὰ τοῦ ὑπ᾽ ἀρ. Φ2/7/1679/18.7.2014 ἱεροκοι­νοτικοῦ ἡμῶν γράμματος.

Γινώσκοντες τὸ βαρὺ φορτίον, τὸ ὁποῖον ἐπωμίζεσθε, ὑποβάλλομεν ταῦτα μετὰ πόνου καὶ συνοχῆς καρδίας, υἱϊκῶς παρακαλοῦντες ὅπως πατρικῶς φροντίσητε ἵνα ἀναπαύητε τὰς συνειδήσεις τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε», ἐξαιτούμενοι τὰς πατριαρχικὰς Ὑμῶν εὐχὰς καὶ κατασπαζόμενοι βαθυσεβάστως τὴν Τιμίαν Ὑμῶν Δεξιάν

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι

τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.