«Στο λάκκο των λεόντων»: Το ιστορικό μας δράμα…

Έχουμε επισημάνει πολλές φορές: «Η ιστορία διδάσκει τούτο: δεν διδασκόμαστε τίποτα από αυτήν».
Σήμερα, ειδικά, όχι μόνο δεν διδασκόμαστε τίποτα από την ιστορία, αλλά και πορευόμαστε μακάριοι μέσα στα σκοτάδια της ιστορικής άγνοιας, συνακόλουθα και της άγνοιας στο επίπεδο των Ιδεών, της Πολιτικής, κάθε γνωστικής διαδικασίας…
Σήμερα, οι μηχανισμοί της πλανητικής ισοπέδωσης (οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης)
και οι εγχώριες εξουσίες τους, έχουν βυθίσει τις κοινωνίες στην ιστορική άγνοια και τη θανατηφόρα νάρκωση της κοινωνικής και εθνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: Το γόνιμο έδαφος για το τελειωτικό κτύπημα της Ιστορίας, των Ιδεών, της Πολιτικής, της Σκέψης…

Ευτυχώς, όμως, που υπάρχουν οι άλυτες και εκρηκτικές αντιφάσεις της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, τα βαθιά και αξεπέραστα αδιέξοδά της, οι κρίσεις κατάρρευσής της, που οδηγούν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ τους λαούς σε ξεσηκωμούς και ταυτόχρονα δημιουργούν τις προϋποθέσεις αφύπνισης της σκέψης και της συνείδησης…

Σε μια τέτοια ιστορική καμπή βρισκόμαστε σήμερα. Η κρίση και η αποδόμηση του πλανητικού, ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος, καθώς και των δωσίλογων καθεστώτων κάθε χώρας, πυροδοτεί την κίνηση των λαών και βελονιάζει τη σκέψη και τη συνείδηση.

Το τίμημα, βεβαίως, της χρόνιας αφασίας, της καταθλιπτικής άγνοιας, της άμβλυνσης των κοινωνικών, πολιτικών και ηθικών κριτηρίων (προϊόντα και της ιστορικής προδοσίας των λαών από την «αριστερά»), θα είναι πολύ ακριβό. Θα το πληρώσουμε, σε μια πρώτη φάση, είτε με άγριους βοναπαρτισμούς (ανοικτά πραξικοπήματα), είτε με τις ύπουλες και μακάβριες γκριμάτσες των νεοταξικών «αριστερών» ψευδαισθήσεων: Τη λεγόμενη «κεντροαριστερά» (ΣΥΡΙΖΑ και CIA…).

Ωστόσο, η αποδόμηση και η κατάρρευση του καθεστωτικού οικοδομήματος πυροδοτεί τη συμπιεσμένη λαϊκή οργή και αρχίζει να βάζει σε κίνηση τη σκέψη, να «λιώνει» το παγωμένο τοπίο της άγνοιας και να αλατίζει ξανά τη δίψα της μάθησης.

Οι άνθρωποι αρχίζουν να απαλλάσσονται από τα υπνωτικά τους «στερεότυπα», από πολλές ψευδαισθήσεις τους και να αναζητούν την αλήθεια των πραγμάτων.

Αρχίζουν ξανά να φουντώνουν οι συζητήσεις και οι προβληματισμοί, αρχίζει ξανά να αποκαθίσταται η Πολιτική και η αναζήτηση νέων δρόμων και λύσεων που θα μας βγάλουν από τη βαρβαρότητα που βιώνουμε και το τέλμα…

Μέσα σ’ αυτούς τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις είναι μια βαθύτερη θεώρηση, ιστορική και πολιτική, για το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ, τι σημαίνει ΕΕ και ευρώ, ποια είναι η εξέλιξη αυτής της ελληνικής τραγωδίας από την ένταξή μας στο «λάκκο των λεόντων».

Το παρακάτω κείμενο συμβάλει τα μέγιστα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το πήραμε από εδώ:
http://www.inprecor.gr/index.php/archives/197234

Τι μπορεί να μάθει κανείς από μια «ανόητη» Ιστορία;




Η Ελλάδα προσδέθηκε στην ΕΟΚ στις 9 Ιουλίου του 1961 από την κυβέρνηση Καραμανλή, μετά από διαπραγματεύσεις που είχαν ξεκινήσει από τις 8-7-1959.

Από την έναρξη κιόλας των διαπραγματεύσεων για τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ, ήδη από το 1959 δηλαδή, η ΕΔΑ τόνιζε:

«Με τη σύνδεση της Ελλάδος στην Κοινή Αγορά έγινε ένα νέο μεγάλο άλμα προς την πλήρη πολιτική και οικονομική υποδούλωση της χώρας στα ξένα μονοπώλια. Η υποανάπτυκτη Ελλάδα ρίπτεται από την κυβέρνησή της βορά στα πανίσχυρα δυτικοευρωπαϊκά τραστ και πρώτα απ΄όλα στα δυτικογερμανικά (…). Η τύχη που αναμένει τη γεωργία μας δεν είναι καλύτερη. Θα αντιμετωπίσει τον λυσσαλέο συναγωνισμό της Ιταλίας, της Γαλλίας και των αποικιών της (…). Ενα ζοφερό μέλλον ανοίγεται για τη χώρα μας (…). Αν σήμερα οι άνεργοι ξεπερνούν τις 250.000 αύριο θα διπλασιασθούν».

Ωστόσο η πολιτική αυτή επιλογή της κυβέρνησης έφερε στην επιφάνεια τις σοβαρές αντιθέσεις που υπήρχαν μέσα στην ιδία την ελληνική αστική τάξη.

Η ΕΟΚ του γαλλογερμανικού άξονα, με δορυφόρες χώρες Βέλγιο, Ολλανδία Λουξεμβούργο και Ιταλία, βρίσκονταν σε σκληρό ανταγωνισμό με την ΕFΤΑ όπου ηγείτο η Αγγλία και όπου μετείχαν τα κράτη Δανία, Αυστρία, Ελβετία, Πορτογαλία και η Φιλανδία.

Η ΕFΤΑ, σύμφωνα με τον υπουργό εμπορίου της Αγγλίας Σερ Ντάβιντ Έκκλε, δημιουργήθηκε γιατί η «ΕΟΚ θα καταλήξει να πέσει κάτω από τον έλεγχο της Γερμανίας. Με την ΕFΤΑ όμως είναι δυνατό να δούμε να συντελείτε η ευρωπαϊκή ενότητα με επικεφαλής τους Άγγλους.» . ( Η Αγγλία συνδέθηκε με την ΕΟΚ, ποτέ ολοκληρωτικά , το 1973)

Έτσι το Σίτυ εξάσκησε πολύμορφη επιρροή με όπλο του τους εφοπλιστές που τους έλεγχε,: Καρράς, Λιβανός, Χανδρή, Κολοκοτρώνη, Μαυρολέοντα, Ανδρεάδης, Λεμού, Γουλανδρή, Εμπειρίκου, μα πάνω από όλα, του Παλατιού.

Η Δυτική Γερμάνια (ΕΟΚ) βέβαια δεν έκατσε με σταυρωμένα χέρια. Στα τέλη του 1959 κυκλοφόρησε την «βίβλο για την Ελλάδα» όπου έγραφε ότι για την φτώχεια και τα δεινά της Ελλάδας έφταιγε η πολιτικοκοινωνική διάρθρωση της «με την ευνοιοκρατίαν που δηλητηριάζει τον εθνικόν οργανισμόν και ότι «η άρχουσα τάξη είναι περισσότερον παρά ποτέ χαλασμένη και συγκεχυμένη υπό την επίδρασην του αριβίστικου πνεύματος».

Ωστόσο οι πιέσεις της Αγγλίας φάνηκαν να είχαν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μια και Καραμανλής με υπόμνημα προς τον Οργανισμό Ευρωπαϊκής Συνεργασίας έγραφε πως η ΕFΤΑ « θ αποτελέση ουσιώδες βήμα προς την σύμετρον οικονομικήν ανάπτυξιν διαφόρων περιοχών της Ευρώπης» αφήνοντας έτσι ένα παράθυρο ανοικτό. Ακόμα και όταν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΟΚ ήταν σε προχωρημένο στάδιο έβγαινε ο υπουργός εξωτερικών Αβέρωφ και δήλωνε ότι η «ΕΟΚ επιδιώκει υποδούλωσιν της Ελλάδος».

Τα όπλα της Αγγλίας δεν ήταν τιποτένια γιατί, πέρα από τους εφοπλιστές και το Παλάτι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ήταν προς την Αγγλία, το τραπεζικό συγκρότημα ΧΑΜΠΡΟ κατείχε ισχυρές θέσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας και οι εταιρίες πετρελαίου ΣΕΛΛ και ΒΒ αποτελούσαν την μοναδική δύναμη στην ελληνική αγορά.

Η Ελλάδα γινόταν το μήλο της έριδος ανάμεσα στην Γερμανία (ΕΟΚ) και την Αγγλία (ΕFΤΑ) γιατί αφενός το Ελληνικό κεφάλαιο έπρεπε να δυναμώσει, μετά τον εμφύλιο, και να ενισχυθεί έχοντας διεθνή καπιταλιστικά στηρίγματα αφετέρου ήταν η μόνη καπιταλιστική χώρα στα βαλκάνια και η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ μέσα σε μια «εχθρική» κομμουνιστική περιοχή.Μια χώρα γέφυρα ενάντια στον κομμουνισμό αλλά και της Εγγύς Ανατολής.

Όμως η Αγγλία έχασε το παιχνίδι.

Και το έχασε γιατί τα πράγματα είχαν αλλάξει σημαντικά γι αυτήν. Η ΕΟΚ κρατούσε την πρώτη θέση στον όγκο των ελληνικών εισαγωγών εξαγωγών, με 36% εισαγωγές και με 34,5% εξαγωγές, με δεύτερη τις ΗΠΑ με 20% εισαγωγές και 15,5 εξαγωγές , η Αγγλική ένωση ΕFΤΑ ερχόταν στην τρίτη θέση.

Η Γαλλία δε από το 1960 αποχτούσε με προνόμια ασυδοσίας, μέσο της ΠΕΣΙΝΕ, τον βωξίτη της Ελλάδας ,ιδιοποίηση στην ουσία, μα και την βιομηχανία λιπασμάτων.

Δεν επισκέφτηκε τυχαία την Ελλάδα ο αμερικανοφάγος Ντε Γκώλ λέγοντας όλο χαρά: «Αυτή τη χώρα που η πολιτική της ζωή είναι τόσο δαντελωτή όσο και οι ακρογιαλιές της και τόσο ανάγλυφη όσο ο ορίζοντας των βουνών της ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατορθώνει να την κυβερνήση.» Η ΠΕΣΙΝΕ έκανε το θαύμα της.

Έτσι ο Καραμανλής αφού πρώτα κατηγόρησε την Αγγλία ως υποκινητή των διεθνών διαδηλώσεων εναντίων της κυβέρνησης του που ζητούσαν την αποφυλάκιση των 1600 πολιτικών κρατουμένων και των 4000 εξόριστων που ήταν ακόμα πεταμένοι στα ξερονήσια, στις 9 Ιουλίου του 1961 υπέγραψε την Συνθήκη Σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ. Ήταν η πρώτη συνθήκη που υπέγραφε η «Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά»

Η ΚΕ του ΚΚΕ με ανακοίνωσή της τόνισε τότε:

(Η) « …σύνδεσή μας με την Κοινή Αγορά, που σημαίνει ξεπούλημα της χώρας στα ευρωπαϊκά τραστ, πίσω από τα οποία κρύβονται το αμερικάνικο και δυτικογερμανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο, που παίζουν ηγετικό ρόλο στο συνασπισμό του ΝΑΤΟ. Και όμως η κυβέρνηση Καραμανλή, αψηφώντας τη θέληση της ολότητας του έθνους, υπέγραψε την ολέθρια αυτή συμφωνία (…).

Για την εργατική τάξη της χώρας μας, η σύνδεση της Ελλάδας με την Κοινή Αγορά θα σημαίνει πιο άγρια εκμετάλλευση, μεγαλύτερη ανεργία, αύξηση της μετανάστευσης, ένταση της καταπάτησης των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών, των κοινωνικών κατακτήσεων.
Για την αγροτιά μας, η σύνδεση θα σημαίνει καινούργιες δυσκολίες (…). Το ξεκλήρισμα των φτωχών και μεσαίων αγροτών θα ενταθεί.

Για χιλιάδες βιοτεχνικές επιχειρήσεις (…) η σύνδεση με την Κοινή Αγορά θα σημαίνει την αναπόφευκτη καταστροφή (…). Οι μόνοι που θα βγουν κερδισμένοι θα είναι οι ξένοι και μια φούχτα ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες, που θα συνασπιστούν με τα μονοπωλιακά μεγαθήρια της Δύσης και θα συγκεντρώσουν στα χέρια τους την παραγωγή και το εμπόριο της χώρας.

Μια τεράστια ώθηση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου σε βάρος της μικρής και μεσαίας επιχείρησης θα είναι ένα από τα αποτελέσματα της σύνδεσης αυτής.

Ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες της οικονομίας στα τραστ της Δυτικής Ευρώπης, η κυβέρνηση της ολιγαρχίας ετοιμάζεται να αναγνωρίσει το παλιό χιλιοπληρωμένο δημόσιο εξωτερικό χρέος και, παίρνοντας σε αντάλλαγμα καινούργια δάνεια, που τόσο έχει ανάγκη για να σταθεί στην εξουσία, θα υποτάξει ακόμα πιο πολύ τη χώρα στους ξένους ληστές…».

Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια και η ανακοίνωση αυτή δικαιώνεται σήμερα.
Από την Σύνδεση στην Ένταξη.

Η Ελλάδα του Καραμανλή στις 12 Ιουνίου 1975 καταθέτει αίτηση πλήρους ένταξης στην ΕΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ αντιδρά με σφοδρότητα :

«Η ΕΟΚ δημιουργήθηκε από τις αναπτυγμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης μα σκοπό να στερεωθεί το καπιταλιστικό σύστημα… Η ένταξη στην ΕΟΚ θα επιτείνει τη σχέση υποτέλειας. Το σύνολο της ζωής στον τόπο μας θα καθορίζεται από τις ανάγκες και τις επιθυμίες των δυτικοευρωπαίων.»

Οι διαπραγματεύσεις Καραμανλή κράτησαν τρία χρόνια και κατέληξαν ότι από 1-1-1981 η Ελλάδα εντάσσεται ως πλήρες μέλος στην ΕΟΚ.

Ήταν όμως η εποχή που ανερχόμενη δύναμη ήταν το αριστερό ΠΑΣΟΚ όπου κυριαρχούσαν τα συνθήματα: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «Έξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων.»

Στην διακήρυξη κυβερνητικής πολιτικής ή αλλιώς «συμβόλαιο με τον λαό» του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, το 1981, διαβάζουμε: Η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα ζητήσει σύμφωνα με τις συνταγματικές διαδικασίες δημοψήφισμα…»

Όταν όμως το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και έχοντας μπροστά του την προεδρία για ένα εξάμηνο της ΕΟΚ ο Παπανδρέου δήλωσε: «Η ανάληψη της προεδρίας από την Ελλάδα αποτελεί πρόκληση από την άποψη ότι μέσα σε ένα βραχύ χρονικό διάστημα πρέπει να κινηθούν οι διαδικασίες που θα εξασφαλίσουν στην ΕΟΚ καλύτερες προοπτικές».

Και είναι πρώτος ο Ανδρέας Παπανδρέου που αναπτύσσει το εξής επιχείρημα: «Το κόστος της εξόδου από την Κοινότητα(ΕΟΚ) είναι μεγαλύτερο από το κόστος παραμονής» Τι μας θυμίζει αυτό;

Ιστορικά αυτός ήταν ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας. Να εκτονώνει την οργή! Mα το ΠΑΣΟΚ κατάφερε και να συσπειρώσει πολλές ομάδες μικρομεσαίων που ιδεολογικά ασπάζονται τον μικροαστικό σοσιαλισμό. Είναι μια ιδεολογία που λέει πως είναι δυνατόν να υπάρχει ένας καπιταλισμός χωρίς να θίγονται τα συμφέροντα των μικρομεσαίων στρωμάτων και που ευεργετεί τους εργαζόμενους.

Και έτσι με το πεδίο ελεύθερο το ΠΑΣΟΚ πέρασε στα έργα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνοντας την εξουσία το 1981, ψήφησε και εφάρμοσε, στο όνομα της ανεργίας, τον νόμο 1386/83, ο οποίος προέβλεπε: Τις διαδικασίες με τις οποίες θα περάσουν οι προβληματικές επιχειρήσεις από τον έλεγχο των ιδιωτών στο δημόσιο με την δημιουργία του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.

Την οικονομική στήριξη από το Δημόσιο στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων,ώστε να συνεχίσει τη λειτουργία των τέως «προβληματικών».

Τέλος με νόμο αυτόν το Δημόσιο αναγνώριζε τα χρέη τον επιχειρήσεων αυτών ως κρατικά και αυτόματα έπαυε κάθε δίωξη των πατριωτών επιχειρηματιών για διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Και ήταν αυτός ο νόμος που «άνδρωσε» τους συνδικαλιστές του ΠAΣOK, που έβλεπαν τις επιχειρήσεις αυτές σαν κάστρο τους, αδιαφορώντας για την καταλήστευση και την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από τους πρώην ιδιοκτήτες και πολύ περισσότερο αδιαφορώντας για την κοινωνικοποίηση των χρεών αυτών.

Το 1985 η Βάσω Παπανδρέου -τότε ήταν αναπληρώτρια υπουργός Βιομηχανίας- και κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή με αφορμή ερώτησης που κατατέθηκε και αφορούσε την λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών απάντησε το εξής καταπληκτικό: «Αν αρχίσουμε, κύριοι βουλευτές της ΝΔ, να σκαλίζουμε ο ένας τις αμαρτίες του άλλου, τότε θα μολυνθεί πολύ ο πολιτικός βίος αυτής της χώρας». Έτσι βολεύτηκαν όλοι. Από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό ως τον Λάτση. Από το ΠΑΣΟΚ ως την ΝΔ. Και όλα τα παραπάνω έγιναν με τις ευλογίες της ΕΟΚ.

Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος όμως έφερε τα δάνεια. Το εξωτερικό χρέος της χώρας το 1981 ήταν 7.8 δις δολάρια. Στα πρώτα 4 χρόνια του ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε τα 15 δις δολάρια. Σε τέσσερα μόλις χρόνια η Ελλάδα χρεώθηκε όσα στα 150 χρόνια ύπαρξης της. Το 1985 η Ελλάδα ήταν ήδη μέσα στην πρώτες 15 χώρες με το μεγαλύτερο δανεισμό.

Μια άλλη πράξη της σοσιαλιστικής κυβέρνησης ήταν οι δυο υποτιμήσεις της δραχμής από το 1981 ως το 1985. Το 1 δολάριο ισοδυναμούσε το 1981 με 55δρχ μα το 1985 με 150 δρχ. Το κατρακύλισμα της δραχμής ως αποτέλεσμα έχει να εξαχθούν εκείνες τις χρονιές 1δις 200 εκατομμύρια δολάρια από την χώρα. Κανονική αφαίμαξη.

Και είναι τότε που το ΠΑΣΟΚ σύναψε το μεγαλύτερο δάνειο που είχε δοθεί.(ο γιος του πατέρα απλά τον αντέγραψε) Δανείστηκε από την ΕΟΚ το πόσο των 1,5 δις δολάρια με βαρύτατους όρους και το ίδιο βαριές προϋποθέσεις.

«Σωτήριο σωσίβιο για την χώρα» χαρακτηρίστηκε αυτό το δάνειο. Του ελληνικού καπιταλισμού και των με κρατικά κεφάλαια χρηματοδοτουμένων επιχειρηματιών εννοείται. Το χρέος τα δάνεια τα τοκοχρεολύσια και την εξάρτηση καλείτε να πληρώσει ο λαός. Ήταν η εποχή για όσους θυμούνται της λιτότητας μα και του «όπου να ναι βγαίνουμε από το τούνελ».

Όμως φως στο τούνελ δεν υπήρχε. Το 1979 οι άνεργοι στην χώρα ήταν 1,1% του ενεργού πληθυσμού.Το 1985 ήταν 8.5% και ουδέποτε στα χρόνια που ακολούθησαν έπεσε. Η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ το 1980 ήταν 30,7% μα το 1985 ήταν 28,6% και από τότε ακολουθεί καθοδική πορεία. Στον αγροτικό τομέα η ΕΟΚ έπαιρνε μέτρα για «πάγωμα», ή και μείωση των τιμών των αγροτικών προϊόντων, τα οποία, σε συνδυασμό με τις συνεχείς αυξήσεις του κόστους παραγωγής, μείωναν το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών. Από εξαγωγικός τομέας, που ήταν πριν από την ένταξη, μετατράπηκε σε εισαγωγικός, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο να ξεπερνάει, σήμερα, τα 2,5 δισ. ευρώ.Και όλα αυτά από τον κραυγαλέο τότε αντίπαλο του καπιταλισμού και κύρια της ΕΟΚ.

Η εξέλιξη. Από την ΕΟΚ στην ΕΕ

Το Δεκέμβρη του 1991, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), που τη συγκροτούσαν 12 ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Ιρλανδία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα), συνυπέγραφαν τη Συνθήκη μετεξέλιξής της σε Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), τη γνωστή πλέον Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Επειδή όμως εντός της ΕΕ είναι οξύτατος ο ανταγωνισμός σε επίπεδο κρατών ή ομάδων κρατών, στο Μάαστριχτ δόθηκε προτεραιότητα στη δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ) και τα ζητήματα της Πολιτικής Ένωσης παραπέμφθηκαν για αντιμετώπιση στο μέλλον. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ συμπίπτει με μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από τις αλλαγές και τις ανατροπές σ’ όλο τον κόσμο, με τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Το «πρόγραμμα σύγκλισης» όριζε μέχρι το 1996, όλα τα κράτη:

• Να περιορίσουν το ρυθμό πληθωρισμού στο 4 – 5%.
• Να μειώσουν τα ελλείμματα του Δημοσίου, ως ποσοστό του ΑΕΠ, στο 3%.
• Να περιορίσουν το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 60%.
• Να συμπιέσουν τα επιτόκια των δανείων, ώστε να μην υπερβαίνουν τις 2 ποσοστιαίες μονάδες, σε σχέση με τα χαμηλότερα επιτόκια των χωρών – μελών της ΕΟΚ.

Μας θυμίζουν κάτι τα παραπάνω;

Ωστόσο στην Συνθήκη του Μάαστριχτ θεμελιώνονται και οι τέσσερις γνωστές “ελευθερίες”: Την ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών και του εργατικού δυναμικού.

Στις 31 Ιούλη 1992 μέσα στο καλοκαίρι και λίγο πριν κλείσει η βουλή η τότε κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη φέρνει εσπευσμένα για κύρωση στην Ελληνική Βουλή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η Συνθήκη ουδέποτε κατατέθηκε στην βουλή, ουδέποτε μοιράστηκε στους βουλευτές ουδέποτε συζητήθηκε. Απλά ψήφησαν!

Οι 286 από τους 300 βουλευτές της Ελλάδας, είπαν ΝΑΙ στην κύρωση της Συνθήκης. Ήταν οι Βουλευτές της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Το ΚΚΕ αρνήθηκε, κάτι που προκάλεσε τον θυμό όλων:

«Η κυβέρνηση αισθάνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι στη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ενωση προσέρχονται – το ΚΚΕ βέβαια εξαιρείται – έτοιμοι να ψηφίσουν “ναι” στην κύρωση της σχετικής Συνθήκης. Με τη στάση τους αυτή τα πολιτικά κόμματα δεν εξυπηρετούν μόνο τα στενά ελληνικά συμφέροντα, εξυπηρετούν και την Ευρωπαϊκή Ενωση»
Στέφανος Μάνος

«Και εδώ θα ήθελα να καλέσω τους συναδέλφους του ΚΚΕ, οι οποίοι, λάθος κατ’ εμέ, βρεθήκανε εκτός του φυσικού ταξικού χώρου, στον οποίο έπρεπε να βρίσκονται (!). Διότι οι κοινωνικές δυνάμεις της Ελλάδος, συγκροτημένες, λένε πώς θα παλέψουμε αύριο στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να διαμορφώσουμε νέες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες»
Άκης Τσοχατζόπουλος

«Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν “κατά”, θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ»
Λεωνίδας Κύρκος

Από τότε έως σήμερα προστέθηκαν: το Πρόγραμμα Σύγκλισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ , το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης που ακολούθησε, η «Στρατηγική της Λισαβόνας» και τέλος η «Στρατηγική της ΕΕ – Ευρώπη 2020», μα και τα μνημόνια, οι εφαρμοστοί νόμοι τα μεσοπρόθεσμα οι δανειακές συμβάσεις. Μα αυτά τα τελευταία δεν είναι τίποτα άλλο από την εφαρμογή στην πράξη των συμφωνιών που υπογραφτήκαν πίσω από τα παραβάν της ΕΕ.

Ωστόσο όλα αυτά μας προκαλούν απορίες αμφιβολίες ερωτηματικά σκεπτικισμούς για τους πάντες και τα πάντα.

Και η ελπίδα μας πλέον περιγράφετε με μια λέξη: «Επαναδιαπραγμάτευση».

Μήπως ομως η «Επαναδιαπραγμάτευση» είναι μια απόδειξη της άμεσης σχέσης ανάμεσα στην πολιτική και στον ιδεολογικό μύθο των ευρωπαίων «αριστερών»;

Ας κρατήσουμε την παρακάτω δήλωση:

“Εγώ σας λέω και ας πέσω έξω, η χώρα έχει ανάγκη από αναδιαπραγμάτευση, πρέπει να την κάνει μια πολιτική δύναμη που να έχει πολιτική δύναμη. Πολιτική δύναμη φαίνεται να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι, ο κόσμος τον ψηφίζει για διάφορους λόγους πρώτα από όλα γιατί απαξιώνει τους προηγούμενους, άρα το Μνημόνιο 3 με την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η λύση για τη χώρα, αυτό νομίζω θα γίνει. Θα παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό. Αυτό εκτιμώ».
Γλυνός, σύμβουλος των πρωθυπουργών Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου επί ευρωπαϊκών θεμάτων.

Όταν το κακό μεγαλώνει χρειάζεται ιδεολογική κάλυψη.

Σημείωση:
Διαβάστε επίσης: «Η ΕΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και... η ΕΔΑ»
Εδώ:
http://resaltomag.blogspot.com/2012/05/blog-post_710.html

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α Στην Κωνσταντινούπολη την Πόλιν των Πόλεων την Βασιλεύουσα και στον τελευταίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. 29η Μαϊου 1453 η Αλωση

Γράφει ο Ανδρέας Σταυρίδης, Ταξίαρχος (ε.α.)

1. Εισαγωγή Από την 29η Μαίου του 1453 , την αποφράδα εκείνη μέρα , πάνε 559 χρόνια που το… θλιβερό μήνυμα «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», διαδόθηκε από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών εναπομεινάντων , αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων…

της πόλης των πόλεων, της Βασιλεύουσας. «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ» Ένα γεγονός που σημάδεψε καθοριστικά, μέχρι και τις μέρες μας, ολόκληρη την Ασία, την υστερομεσαιωνική και ανακύπτουσα από τον σκοταδισμό, τότε Ευρώπη, ιδιαίτερα όμως , σημάδεψε την πορεία του Ελληνικού έθνους και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας. Στο αφιέρωμα , ξεδιπλώνεται το ανείπωτο δράμα της παρακμής της Βασιλεύουσας, εξαιτίας του διχασμού, θρησκευτικού και πολιτικοκοινωνικού, οι υστερόβουλες επιχειρήσεις του Πάπα, των Γενουατών, Λατίνων και των Σταυροφόρων, για συνδρομή, τάχα στην ενίσχυση της Πόλης, η έντεχνη τελικά επιβολή της υποτέλειας, του κράτους στους «σωτήρες», η τελική αποδυνάμωση της και η εγκατάλειψη της στις ορδές των μωαμεθανών και τελικά την άλωσή της. Παράλληλα αποτίεται ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην Ορθοδοξία και στον Ελληνισμό, την Αγία Σοφία και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τους φωτοδότες του Χριστιανισμού και το Έθνους ,για το χρέος των Πανελλήνων προς τα θεία και Εθνικά ιδεώδη.

2. Η κατάσταση προ της Άλωσης – Η Ανάπτυξη του Βυζαντίου 

Η Κωνσταντινούπολη, κτίστηκε επί της χερσονήσου, μεταξύ του κόλπου του Χρυσού Κέρατος του Βοσπόρου και της Προποντίδας στην θέση του αρχαίου Βυζαντίου. Στην αρχαιότητα, παρά την στρατηγική του θέση και το εξαίρετο λιμάνι, το Βυζάντιο, σπάνια χαρακτηριζόταν για την σπουδαιότητά του. Το 324μ.Χ. όταν επανενώθηκαν από τον Μέγα Κωνσταντίνο τα δύο μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ωρίμασε ο χρόνος για την αλλαγή της πρωτεύουσας. Η Ρώμη ευρισκόμενη τότε σε πλήρη παρακμή, η οικονομική της ηγεσία επέλεξε την δραστηριοποίησή της στο ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας. Τότε λοιπόν, ο Μέγας Κωνσταντίνος άμεσα, επιλέγει το Βυζάντιο, για νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η επιλογή του δεν ήταν τυχαία διότι, το Βυζάντιο λόγω της στρατηγικής του θέσης γειτνίαζε προς την πρωτεύουσα της ανατολής της Νικομήδεια. Η αμυντική του θέση ήταν σχεδόν απόρθητη. Έλεγχε το εμπόριο προς τέσσερις κατευθύνσεις, προς Εύξεινο Πόντο, προς το Αιγαίο, προς την Ανατολή (Μικρά Ασία) και προς τη Δύση (Ευρώπη). Η είσοδος εχθρικού στόλου μέσα στην Προποντίδα, μπορούσε να εμποδιστεί, μετά από την οχύρωση των Δαρδανελίων, (αυτό διαπιστώθηκε και από τους συμμάχους το 1915), ενώ το ίδιο μπορούσε να γίνει προς Βορρά, κατά μήκος του Βοσπόρου. Η ορθότητα της εκλογής του Κωνσταντίνου, έμελλε να καταφανεί στους εννιά σχεδόν αιώνες (330-1204 μ.Χ.), της επιτυχούς άμυνας εναντίον αλλεπάλληλων επιθέσεων, τις οποίες προκαλούσε η ανθηρότητα του εμπορίου και ο πλούτος του Βυζαντίου. Την 11η Μαϊου του 330μ.Χ., το Βυζάντιο αφού ο Κωνσταντίνος το διεύρυνε και το ανακαίνισε, μεταβαπτίζεται, μετονομάζεται από Βυζάντιο σε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα, οπότε γίνονται και τα επίσημα εγκαίνια του.

3. Το Μεγαλείο της Πόλης Από την πρώτη στιγμή, ο πληθυσμός της πόλης είναι σύνθετος, ένα μωσαϊκό από όλες σχεδόν τις φυλές με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Η όλη εικόνα της ανάπτυξης και του μεγαλείου της Βασιλεύουσας, συνίσταται όχι μόνο στην άνθηση γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου αλλά και σε ρυμοτομικά και αρχιτεκτονικά έργα, διαχρονικής αξίας και αποτελούν αντικείμενα μελέτης από γενεές επιστημόνων και ειδικών. Η Βασιλεύουσα κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, εξ’ού και «επτάλοφος», επιγραμματικά περιελάμβανε τα πάρα κάτω έργα:

 Τα τείχη 20 και πλέον χιλιομέτρων.  Τις 50 πύλες επί των τειχών.  Τις οχυρώσεις επί των τειχών με τα κλιμακωτά προπετάσματα.  Τις τρεις λεωφόρους με δεντροστοιχίες, που διέσχιζαν την πόλη από την ανατολή προς την δύση και με άριστο αποχετευτικό σύστημα.  Τις επίγειες και υπόγειες στέρνες.  Τα λιμάνια.  Το Αυγοσταίον (μεγαλοπρεπές κτίριο) το οποίο περιελάμβανε, ευρεία αγορά και λοιπά βοηθητικά κτίρια.  Τον Μεγάλο Ιππόδρομο.  Τα Δικαστήρια.  Το παλάτι των Βλαχερνών.  Την Σύγκλητο.  Το μεγάλο παλάτι του Αυτοκράτορα.  Τις Σχολές, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και πλήθος άλλων.  Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς. Το Πατριαρχείο Αιώνιος φάρος της Ελληνικής φυλής. Κολυμβήθρα αναβάπτισης της Χριστιανικής πίστης εις τους αιώνες.  Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Συνοδικό, Βιβλιοθήκες, Τοιχογραφίες, Τάξη, Ευπρέπεια και Μεγαλοπρέπεια και τέλος , Η Αγία Σοφία Το τελειότερο δημιούργημα της Χριστιανοσύνης προς δόξαν της του Θεού Σοφίας.  Το τέμπλο, εικόνες, επιγραφές, αγιογραφίες, πολυέλαιοι, μανουάλια, στασίδια.  Κάθε γωνιά και Ιστορία.  Το Άγιο Βήμα ,η Αγία Τράπεζα με το μαύρο βελούδο, το Ιερό Ευαγγέλιο, τα Άγια Σκεύη, ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα. Τι να πρωτοκοιτάξουν τα μάτια και τι να πρωτοθαυμάσουν; Πόσα να συγκρατήσει το μυαλό; Δέκα χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν επί πεντέμισι χρόνια υπό τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο και ο Ιουστινιανός με το πέρας του κτίσματος Αναφώνησε: «Δόξα του Αγίω Θεώ Νενίκηκα σε Σολομών» και η κρήνη, η κρήνη με την καρκινοειδή γραφή της Για να θυμίζει στο διάβα του χρόνου σ’ όλους εμάς << ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ >> Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα, πόλη των πόλεων, Παγκόσμιο Λίκνο Πολιτισμού. Αιώνιε πλούτε, Εθνικό και Θείο όνειρο των Πανελλήλων.

4. Η Παρακμή Οι πρώτες απειλές εναντίον της Κωνσταντινούπολης ήλθαν όχι απ’ έξω, από εχθρούς, αλλά από μέσα , διχόνοια η κατάρα της φυλής . Οι θρησκευτικές έριδες και οι επαναστάσεις των Πράσινων και Βένετων προσλαμβάνουν σταδιακά, πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα όπου, οι Βένετοι εκπροσωπούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Πράσινοι τους Μονοφυσίτες. Αποκορύφωμα της διένεξης, η Στάση του Νίκα το 532μ.Χ., όπου σκοτώθηκαν, 30 χιλιάδες λαού και καταστράφηκε από πυρκαγιά μεγάλο μέρος του ναού της Αγίας Σοφίας. Σταδιακά η αυτοκρατορία, παράλληλα με τις εσωτερικές συγκρούσεις σπαρασσόταν από τις περιφερειακές και μία μετά την άλλη, οι επαρχίες επαναστατικά, αποσχίζονται και οι τοπικοί ηγεμόνες εγκαθιδρύουν δυτικού τύπου αιμοσταγή, φεουδαρχικά καθεστώτα. Η συρρίκνωση της αυτοκρατορίας διαφαίνεται ότι συντελείται και είναι μη αναστρέψιμη. Μέσα σ’ αυτή πολιτικοστρατιωτική δύνη οι αυτοκράτορες, Ιουστινιανός, Ηράκλειος, οι Ισαύροι, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα εξ’ ανατολών στίφη, αρχικά των Αράβων και στη συνέχεια των Μωαμεθανών. Σύντονες και επίμονες προσπάθειες αυτοκρατόρων, προσεταιρισμού της Δύσης και του Πάπα, απέβαιναν άκαρπες, αφ’ ενός λόγω της εσωτερικής αντίδρασης και της σκληρής στάσης των ανθενωτικών και αφ’ ετέρου, λόγω της υποτέλειας της Ορθόδοξης στη Δυτική εκκλησία, που επιχειρούσαν, τόσο θρησκευτικοί όσο και πολιτικοί- στρατιωτικοί ειδικοί της Δύσης (Πάπας, Λατίνοι και Γενουάτες). Τελικά επέρχεται και το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054μ.Χ. Επί Κομνηνών, με δικές τους ενέργειες, επιχειρείται δια των Σταυροφοριών ενίσχυση της συρρικνωμένης ήδη αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης των Κομνηνών, προσεταιρισμού,γενικα των δυτικών ήταν να κατακλυστεί η Κωνσταντινούπολη από Γενουάτες και Λατίνους εμπόρους, οπότε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος, μεταξύ των Ελλήνων και των ξενόφερτων εμπόρων. Το 1182 οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και κατάσφαξαν τους Δυτικούς. Μετά το 1204 οι Δυτικοί, με την 4η σταυροφορία και με το πρόσχημα της αποκατάστασης του Ισαάκιου Κομνηνού στην εξουσία, με υποκίνηση των Ενετών, εισβάλουν στην πόλη, την κυριεύουν και μεταφέρουν στη Δύση όσους θησαυρούς μπόρεσαν. Το 1261 η Πόλη ανακαταλαμβάνεται από τους Έλληνες και αρχίζει και πάλιν η ανοικοδόμησή της. Κατά την ανοικοδόμηση της και με την περάτωση της, επιχειρούνται απανωτές πολιορκίες από τους Τούρκους οι οποίες αποκρούονταν αποφασιστικά. Από το 1391 μέχρι και το 1452 η Πόλη, παρά τις απώλειες της και την εξασθένησή της ανθίστατο σθεναρά. Ήδη διαφαίνονται ξανά σημεία κάμψης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της δομής. Το 1452 ο Μωάμεθ ο Β΄ συμπλήρωσε τις κατακτήσεις του και θέτει το Βόσπορο υπό τον έλεγχο του.

5. Η άλωση της Πόλης Ο τελευταίος των Βυζαντινών Παλαιολόγων Αυτοκρατόρων, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος, σε ηλικία 45 χρόνων, μετά από πολλές στρατιωτικές και προσωπικές περιπλανήσεις Αγχίαλος, Εύξεινος Πόντος, Πελοπόννησος, Πάτρα, Μυτιλήνη και Μυστράς, μετά το θάνατο του αδελφού αυτοκράτορα Ιωάννου του 8ου στις 3 του Οκτώβρη του 1448, δεν αντιτάσσεται στην μυστική φωνή του έθνους, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες και την συρρίκνωση πλέον της αυτοκρατορίας, καθώς και το προσωπικό του δράμα, το ότι παρέμεινε άτεκνος παρά τους δύο γάμους του, όπου οι σύζυγοι του απεβίωναν κατά τον τοκετό, φαίνεται ότι, αντί τρίτου νυμφικού στεφάνου έμελλε να φορέσει το φωτοστέφανο του μαρτυρίου. Την 12η Μαρτίου του 1449 καταφθάνει με την συνοδεία Καταλανικών πλοίων και μπαίνει στην πόλη. Τον συνοδεύει η βαθιά πίστη στο Θεό. Η αγάπη και η προσδοκία του λαού του, τον περιβάλλουν μ’ ελπίδα κρυφή σαν σωτήρα του έθνους. Τέσσερα χρόνια μαρτυρικής και αγωνιώδους διοίκησης και αντίστασης διέρρευσαν με τον Κωνσταντίνο στο θρόνο (12 του Μάρτη του 1449 μέχρι τις 29 Μαΐου του 1453). Τα γεωγραφικά όρια του κράτους δεν επεκτείνονταν πέραν της Κωνσταντινούπολης της Σηλυβρίας στην Προποντίδα, της Μεσημβρίας στον Εύξεινο Πόντο και της Αγχιάλου. Η άλλοτε πρώτη πόλις του κόσμου, διερχόταν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της. Κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Οθωμανών Σουλτάνων, διάνυε τις τελευταίες θλιβερές μέρες του μακρού υπερχιλιετούς βίου της και μαζί της, κατέρρεε η γερασμένη πια αυτοκρατορία του Βυζαντίου. Φαίνεται ότι οι καιροί επιφύλαξαν την άλωση της Πόλης στον Μωάμεθ. Τολμηρό ηγεμόνα, νοήμονα με πολιτικές και στρατιωτικές αρετές αλλά παράλληλα, λοιπές ιδιότητες του ήταν η ωμότητα και η ορμητικότητα και το πείσμα. Στρατολογεί από κάθε κατεύθυνση στρατιώτες Μωαμεθανούς, Χριστιανούς και Γενίτσαρους και σύρει μαζί με τον στρατό του πλήθη αμάχων. Αποδύεται το 1452-1453 σε μια λυσσώδη προσπάθεια στην Αδριανούπολη, για ανασυγκρότηση και προετοιμασία του στρατού του. Η δύναμη του σε Πεζικό και Ιππικό ήταν η μεγαλύτερη της εποχής. Οι Γενίτσαροι, που αποτελούντο από 15 χιλιάδες άνδρες, ήταν το πιο αξιόμαχο σώμα. Άλλες 30 χιλιάδες, βίαια ,συνακολουθούντες Χριστιανοί. Συνολικά ο στρατός του ανήρχετο σε 265 χιλιάδες, ο δε στόλος του που συγκεντρώθηκε στην Καλλίπολη, αριθμούσε 350 σκάφη. Δύναμη τρομακτική για την τότε χρονική περίοδο. Η δύναμη του σε τηλεβόλα ανάλογη. Απέναντι στο στρατό του Μωάμεθ, ο Κωνσταντίνος ετάχθη από την ιστορία να οργανώσει την μέχρις εσχάτων την άμυνα της Πόλης. Μικρή βοήθεια κατέφθασε από την Ενετία και την Γένοβα. Μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου ο Μωάμεθ, άρχισε στις 7 του Απρίλη του 1453 τον ακήρυκτο πόλεμο. Παρά τις υπερβολές των αριθμών, το πιθανότερο είναι ότι οι αμυνόμενοι μόλις υπερέβαιναν τις 8 χιλιάδες. Ο Κωνσταντίνος οργάνωσε την άμυνα όσο γινόταν καλύτερα. Εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Πύλη του Ρωμανού, που εθεωρείτο το πιο ευπαθές σημείο των τειχών. Μια λακωνική φράση καταδεικνύει την συμπεριφορά, το είναι του και την σκέψη του τις στιγμές εκείνες «θέληση για Αγώνα και Έρωτας με τον θάνατο». Ο πολιορκητής, κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο να του παραδώσει την πόλη, με αναξιοπρεπή ανταλλάγματα. Αξιωματούχοι του στρατού, του υποδεικνύουν «Φύγε να σωθείς για να οργανώσεις την άμυνα κατά του εχθρού, σε άλλο, προσφορότερο σημείο». Η απάντηση του Κωνσταντίνου στην θρασύτατη πρόταση του μωαμεθανού πολιορκητή παραμένει στους αιώνες. «Την δε πόλιν ου σοι δίδομεν, κοινή γαρ γνώμη πάντες, αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν, και ού φεισόμεθα της ζωής ημών». Το τελειότερο επίγραμμα Φιλοπατρίας και Ηθικής. Στη δε υπόδειξη των δικών του ανθρώπων για να φύγει να σωθεί, εξεγείρεται η τίμια συνείδηση του άνδρα: «Σας ικετεύω να ζητήσετε να μην σας εγκαταλείψω για να σωθώ, επιθυμώ μαζί σας ν’ αποθάνω». Ο Κωνσταντίνος δεν ασχολείται μόνον με την πύλην του Ρωμανού όπου εγκατέστησε το αρχηγείο του. «Έφιππος δι’ όλης την ημέρας και νυκτός περιπατών ην, γύρωθεν και ένδον της πόλεως και των τειχών». Αεικίνητος διέτρεχε όλην την πόλιν, εξορκίζοντας τους αξιωματούχους του στρατού και τους ίδιους τους στρατιώτες εμψυχώνοντας τους και προτρέποντας τους να εμμείνουν αντρίκια, μέχρι και τον τελευταίο, για την άμυνα της πόλης. Με προσωπική επίβλεψη εφαρμόζει το σχέδιο του τάσσοντας ο ίδιος τους στρατιωτικούς του αξιωματούχους στα επίκαιρα σημεία άμυνας της Πόλης.

(1) Στην Χρυσή Πύλη μέχρι και την παραλία της Προποντίδας τάσσει τον Ανδρόνικο Κατακουζινό. (2) Στην πύλη του Πολυανδρίου τάσσει τους Παύλο Αντώνιο και Τρωίλο Μποκάρδο. (3) Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού μέχρι την Πύλη του Πέμπτου τάσσει τον Ιωάννη Ιουστινιάνη. (4) Από την Πύλη της Ανδριανουπόλεως μέχρι και την Κερκόπορτα τάσσει τον Λεοντάρη Βρυέννιο. (5) Στην Πύλη της Καλλιγαρίας τάσσει τον γηραιό μαχητή Θεόδωρο Καρυστίνο. (6) Στην Κυλιόμενη πόρτα τάσσει τον Μανουήλ Παλαιολόγο. (7) Στην Βασιλική Πύλη τάσσει τον Λουκά Νοταρά. (8) Στην είσοδο του Κεράτιου Κόλπου τάσσει τον Ενετό πλοίαρχο Γαβριήλ Τρεβιζάνο. (9) Στο 4ο μέρος του τείχους της Προποντίδας τάσσει τον Ιάκωβο Κονταρίνη. Το πυροβολικό των αμυνόμενων, ολιγάριθμο ενώ έλειπαν ο εκρηκτικές ύλες λόγω της συνεχούς χρήσης αφ’ ενός και αφ’ ετέρου λόγω του αποκλεισμού, προέκυψαν όπως ήταν φυσικό , δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό. Τη νύκτα της 18ης Απριλίου πλήθος Τούρκων πλησίασε τα τείχη, των οποίων οι κραυγές ακούονταν μέχρι τα Ασιατικά παράλια. Προηγήθηκε επί αρκετές ημέρες σφοδρός βομβαρδισμός, από τους οποίους προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε μεγάλο μέρος του τείχους, εσωτερικά και εξωτερικά και μερικοί του πύργοι στην κοιλάδα του Λύκου κατέρρευσαν. Ο Μωάμεθ έτεινε να πιστεύει, ότι μπορούσε με μια έφοδο πια, να καταλάβει την πόλη. Στην πόλη κατάθλιψη, αγωνία και πολύς πόνος επικρατούσε. Ο αυτοκράτορας θλιμμένος, πίστευε πια, ότι η γενική μάχη ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίσει. Οι απώλειες του εχθρού σοβαρές, των αμυνομένων ουδεμία. Συλλογική και σύντονη προσπάθεια των υπερασπιστών απλού λαού και αμάχων, συνέτειναν στην πρόχειρη επισκευή των ρηγμάτων του τείχους, με άμεσο αποτέλεσμα ν’ αποτύχει η έφοδος των Τούρκων. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους υπερασπιστές. Το πρωί της 20ης Απριλίου, μεγάλο φορτηγό πλοίο με τη συνοδεία τριών Γενουατικών, μετέφεραν εφόδια, χρήματα και στρατιώτες στους πολιορκημένους. Πλήθη, με δακρυσμένα μάτια οι πολιορκημένοι, παρακολουθούν με αγωνία την αναμενόμενη ναυμαχία. Μετά από πολλές επιθέσεις των Τούρκων και της εμπλοκής των Γενουατών και Τούρκων σε μάχη σώμα με σώμα μαχόμενοι με πέλεκεις, αρπάγες και ακόντια και μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο φωνών, γογγυσμών, αλαλαγμών, κατάρων και βλασφημιών των μωαμεθανών, κατορθώνει ο στολίσκος των Γενουατών βοηθούμενος και από τον πνέοντα νότιο άνεμο, να εισέλθει ασφαλισμένος πλέον, σωθείς από θαύμα, στο στόμιο του Κεράτιου κόλπου.

Ο κάματος των Χριστιανικών πληρωμάτων ανείπωτος, ανείπωτη όμως ήταν η χαρά και η ανακούφιση των πολιορκημένων. Η πολιορκία πέρασε από πολλές φάσεις. Οι περιγραφές των μαχών που έγιναν μεταξύ 18 και 20 τ’ Απρίλη του 1453, δίδουν ζωηρή εικόνα της μαχητικότητας και προπάντων του πείσματος, πολιορκουμένων και πολιορκητών. Αντιλαμβάνεται πλέον ο Μωάμεθ ότι, με τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία συγκεντρωμένα στο Κεράτιο κόλπο, ήταν αδύνατη η ολοκλήρωση της πολιορκίας και της τελικής εφόδου προς την πόλιν. Τότε λοιπόν επινόησε σατανικό σχέδιο, ίσως μετά από υπόδειξη Γενουατών ή Ιταλών μισθοφόρων συμβούλων. Τοποθέτησε πάνω από τον Κεράτιο κόλπο επί των λόφων του Γαλατά, ελαφρύ πυροβολικό και βομβάρδιζε τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία μέσα σ’ αυτόν. Υπό την κάλυψη των πυκνών πυρών μέσα σε μια νύκτα, μετέφερε 70 τούρκικα πλοία, από το Διπλοκιόνιο στο Κεράτιο κόλπο. Αυτό έγινε δυνατό με την διολίσθηση των πλοίων πάνω σε τεχνητό δρόμο, κατασκευασμένο από σανίδες, αλειμμένες με λάδι και λίπος.

Η μέθοδος αυτή λεγόταν υπερνεώλκησις, ήταν δε γνωστή στους Βυζαντινούς. Οι προασπιστές της πόλης καταλήφθηκαν από σύγχυση, αγωνία και τρόμο, αφού είδαν τον τούρκικο στόλο, μέσα στον Κεράτιο Κόλπο, να προσεγγίζει από το ανατολικό μέρος τα τείχη και περικυκλωμένο πλέον τον Ελληνικό στολίσκο. Ο Κωνσταντίνος αναγκάζεται να διαθέσει μεγάλο μέρος, από τις τόσο λίγες δυνάμεις του, για την προάσπιση της πόλης στο Ανατολικό τείχος (προς τον Κεράτιο Κόλπο). Ο Μωάμεθ βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση από πλευράς αριθμών, έμψυχου και άψυχου υλικού και μετά την επιτυχία της τακτικής κίνησης του, να βρεθεί προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης και περισφίγγοντας τον Ελληνικό στολίσκο εντός του Κεράτιου, εφαρμόζει το τελικό του σχέδιο. Με τηλεβόλα όπλα «πετροβόλες μηχανές», ανοίγει ρήγματα στα χερσαία τείχη και γεμίζει τις προ των τειχών τάφρους, με πέτρες και χώμα και διευκολύνει την προσπέλαση των Τούρκων. Χρησιμοποιεί έτοιμους ή πρόχειρα ανοιγμένους υπονόμους, καθώς και ξύλινους πύργους για να εισέλθει στην Πόλη. Οι προασπιστές της πόλης μάχονται μέρα και νύκτα, οι μαχητές αντιμετωπίζουν τον εχθρό και οι άμαχοι επισκευάζουν τις ζημιές ή καταπνίγουν τους Τούρκους μέσα στους υπονόμους και κατακαίγουν τους ίδιους πάνω στους ξύλινους πύργους τους. Ο Μωάμεθ θέτει σ’ εφαρμογή και το τελικό σχέδιο του. Ήδη βρισκόμαστε την παραμονή της θλιβερής εκείνης μέρας, περιέρχεται έφιππος τους στρατιώτες του μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο από φωνές, σάλπιγγες, σαντούρια, τύμπανα, κύμβαλα, φωταψίες, εκφωνεί εμπρηστικούς και φανατικούς λόγους και εξωθεί τους στρατιώτες να πολεμήσουν γενναία, υποσχόμενος σ’ αυτούς διαρπαγήν του πλούτου της πόλης, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών επικρατούν πολεμικός αναβρασμός, χαρά και αγαλλίαση, για την επικείμενη άλωση της πόλης. Στο στρατόπεδο των λιγοστών Ελλήνων Χριστιανών, υπερασπιστών της Πόλης, επικρατεί η κατήφεια, η κατάθλιψη, η κούραση και η έλλειψη των πάντων και ο Αυτοκράτορας , σεμνός, λιτός, στρατιώτης μαζί με τους τελευταίους προασπιστές της βασιλεύουσας, έγραφαν τον επίλογο της μεγάλης πράξης σ’ όλο της το ηθικό μεγαλείο. Από κοντά του το αρχοντολόι, ο λαός και λαμπρός πρωθυπουργός του, Λουκάς Νοταράς, πρόθυμοι όλοι τους να χύσουν το αίμα τους για την χαρά και την ελπίδα όλων των Ελλήνων και να επιτελέσουν το υπέρτατο χρέος, έναντι της Ιστορίας. Ο Γεώργιος Σχολάριος αφηγείται: «Την ημέρα, την προτεραία της αποφράδας εκείνης, πάνδημος λιτανεία οργανώθη ανά την πόλιν και τα τείχη. Της συναθροίσεως ηγούντο εν στολή οι κληρικοί με τα της θρησκείας σύμβολα».

Ηκολούθουν άρχοντες και αρχόμενοι, άνθρωποι πάσης τάξεως και παντός φύλου. Κραυγή απογνώσεως ήτο η προσευχή των, δέησις και ικεσία εκ βαθέων. Κλαυθμοί, γογγυσμοί, στεναγμοί, πόνος, λιποψυχίες και δάκρυα εχαρακτήριζον τον έκτακτον εκείνο συναγερμό. Μυριόστομος ήτο η κραυγή των ελεύθερων πολιορκημένων «Κύριε ελέησον!!!» Η απλή αυτή φράση, συνόψιζε το άλγος και την ικεσίαν του πλήθους προς το θείον, δια ν’ αποτραπεί ο φοβερός κίνδυνος». Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο αυτοκράτορας κάλεσε στο παλάτι τους στενότερους του συνεργάτες, άρχοντες και αξιωματούχους. Οι λόγοι του, περήφανη κατακλείδα του υπερχιλιετούς ένδοξου βίου της αυτοκρατορίας. «Δια τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς, ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά τον εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδω δε εις υμάς, την εκλαμπρότατην και περίφημον ταύτην πόλιν και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γιγνώσκετε, αδελφοί, ότι δια τέσσαρα τινά οφείλομεν κοινώς πάντες, να προτιμήσωμεν τον θάνατο μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσέβειας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως Χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων». Με αυτούς και άλλους λιτούς και απέρριτους αλλά μεγαλειώδεις και προφητικούς λόγους ο αυτοκράτορας συνέχισε εκείνη την σύναξη. Η κατακλείδα του Βασιλικού λόγου ήταν γεμάτη τραγικό μεγαλείο και εχαλύβδωνε τις ψυχές των υπερασπιστών της αθάνατης πόλης. Διετράνωνε την ακράδαντη πεποίθησή του ο βασιλιάς και στρατιώτης, με τους προφητικούς του λόγους, μαργαρίτες για το έθνος, «Οφειλέται κοινώς εσμέν, ίνα προτιμήσωμεν αποθάνειν μάλλον η ζην, ότι γαρ η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιώνιος γενήσεται». Μετά την δημηγορία του αυτοκράτορα, η επωδός αυτής προήλθε ομόφωνη, η ορκοδοσία όλης της σύναξης εις το παλάτι και ήτο αυτή η μυστική φωνή των υπερασπιστών όλων της πόλης «μαχητών και άμαχων, γερόντων και εφήβων, ανδρών και γυναικών». «Αποθανώμεν υπέρ της Χριστού Πίστεως και της πατρίδος ημών». Προτού επισφραγίσει με έργα, όσα είπε στη σύναξη του παλατιού της 28ης του Μάη, ο Κωνσταντίνος σαν τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, αποτέλεσε το ύστατο χρέος που αισθανόταν σαν Χριστιανός.

Κατά την τελευταία εκείνη νύκτα της μακράς και πολυκύμαντης ζωής της Αυτοκρατορίας, ετελείτο κατανυκτική θεία λειτουργία για τελευταία φορά μέσα σ’ αυτό τον ιερό χώρο, τον Ιερό ναό της του Θεού Σοφίας. Αυτοκράτορας, Πρωθυπουργός, Πατριάρχης, κλήρος και λαός με έκσταση και κατάνυξη με δάκρυα στα μάτια ψάλλουν προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον τον Ακάθιστο Ύμνο. «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…»

Ο Αυτοκράτορας, Άνθρωπος και Μαχητής, με συντριβή καρδιάς και θλίψιν πολλήν ,προσέρχεται στην ωραίαν πύλη και γονυπετής, κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, αφού καλός χριστιανός όπως ήτο ζήτησε συγχώρεση από τους χριστιανούς αδελφούς του. Τον Κωνσταντίνον ακολουθούν οι άρχοντες, οι συναγωνιστές του και το εκκλησίασμα. Εκείνες πραγματικά οι στιγμές ήταν οι ωραιότερες και τελευταίες, της μαρτυρικής ζωής ,του τραγικού τούτου τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Μετά τη θεία λειτουργία ο Κωνσταντίνος, μεταβαίνει στο παλάτι, για λίγο χρόνο, και αφού ζητά συγχώρεση από όλους τους παρευρισκομένους, ξεκινά για το Στρατηγείο του, παρά την πύλη του Ρωμανού. Ο Σφραντζής, χρονογράφος, μας άφησε αποτυπωμένες τις τραγικές στιγμές: «Τήδε την ώραν τις διηγήσεται τους τότε κλαυθμούς και θρήνους τους εν των παλατίω, εάν άνθρωπος ήτο ή εκ πέτρας ή εκ ξύλου ουκ αδύνατο μη θρηνήσαι». Ο Μωάμεθ με συγκεντρωμένες πλέον τις δυνάμεις κοντά στα τείχη, περιμετρικά της πόλης, ενεργεί την τελική επίθεση σε τρεις διαδοχικές φάσεις.

Οι επιτιθέμενοι επιχειρούσαν ν’ αναρριχηθούν επί τους τείχους. Εν ριπή οφθαλμού έστησαν εκατοντάδες κλιμάκων και ανήρχοντο στο τείχος μανιωδώς κατά κύματα, παρά την σθεναρή αντίσταση των πολιορκουμένων. Η κατά κύματα επίθεση του Μωάμεθ αποσκοπούσε, στην καταπόνηση των λιγοστών υπερασπιστών της πόλης και η επίθεση έβαινε χρόνο με το χρόνο πλέον λυσσώδης και με αφάνταστη αγριότητα. Στην τρίτη και τελευταία φάση ο Μωάμεθ με τις εφεδρικές και ακμαίες του δυνάμεις επιχειρεί την τελευταία φάση της επίθεσης. Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος αφηγείται στο χρονικό του «Ο ουρανός συνεσκοτάζετο (συννέφιασε) από τα βλήματα και τα βέλη των επιτιθέμενων». Στην πύλη του Ρωμανού όπου ήταν το ασθενέστερο σημείο των τειχών όπου και το Στρατηγείο του Κωνσταντίνου, έπεσε το βάρος όλο, της λυσσώδους εφόρμησης. Εκεί, αφηγούνται πολλοί χρονογράφοι, έγιναν οι πιο λυσσώδεις μάχες και οι αντίπαλοι εμάχοντμε πείσμα σώμα με σώμα. Φαίνεται όμως, ότι η τύχη βοήθησε τον Μωάμεθ, να επιτελέσει το ανοσιούργημα του. Ενώ ο Κωνσταντίνος εμάχετο στην πύλη του Ρωμανού, όπου είχε σημειωθεί μεγάλο ρήγμα στο τείχος και παράλληλα, ενώ προσπαθούσε ν’ αντικαταστήσει τον φονευθέντα πλησίον της ίδιας πύλης γενναίο μαχητή του Ιουστινιάνη και αφού ανέλαβε προσωπικά την διοίκηση των κατάκοπων, λιγοστών υπερασπιστών της πύλης, μεσολαβεί το μεγάλο και άτυχο γεγονός που άλλαξε άρδην την τύχη του αγώνα. Μικρή πύλη ανατολικά της πύλης του Ρωμανού λεγόμενη Κερκόπορτα αφέθηκε ανοικτή και αφύλακτη. Πόσες φορές άραγε, αφήσαμε τις Κερκόπορτες ανοικτές από τότε μέχρι σήμερα; Ρωμιοσύνη – Ρωμιοσύνη. Από αυτό το σημείο λοιπόν οι πολιορκητές κατά κύματα και με λυσσώδη μανία, εισέρχονται στην πόλη και φθάνουν στην κοιλάδα του Λύκου και στα νώτα του Κωνσταντίνου που υπεράσπιζε την πύλη του Ρωμανού.

Η τύχη της πόλης είχε πλέον κριθεί, οι μαχητές εξαθλιωμένοι, κατακουρασμένοι, αλλά με ψηλό το φρόνημα, μάχονται και μόνοι και μετά των λιγοστών εναπομεινάντων και πέφτει ο ένας μετά τον άλλον. Ο Κωνσταντίνος μάχεται σαν απλός στρατιώτης. Κατάκοπος αλλά αποφασισμένος κατέβηκε από το άλογο του, αφαίρεσε την αυτοκρατορική του στολή και όλα τα σύμβολα του ψηλού αξιώματός του. Διατήρησε μόνο τα ερυθρά πέδιλα (καμπάγια), με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς, και αφού ξεγύμνωσε το σπαθί του, καλυπτόμενος προ της ασπίδας του, όρμησε στο κρισιμότερο σημείο το πλήθος των επιδρομών και ο Σφραντζής αφηγείται «Εμάχετο ο Άνθρωπος και Βασιλεύς επί ώραν πολλή, βρυχόμενος ως λέων και την ρομφαίαν (σπαθί) εσπασμένη έχων εν τη δεξιά, πολλούς των πολεμίων κατέσφαξε και το αίμα ποταμηδόν εκ των χειρών και των ποδών αυτού έρρεε». Σε τέτοια στιγμή στην ορμή της μάχης, μεγαλείου – αυτοθυσίας και υπερβάσεως από τη γήινα , έπεσεν μαχόμενος ο τελευταίος των Παλαιολόγων και μαζί του έπεσεν και η Αυτοκρατορία και ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ , κραυγή, που σε λίγες μόνον στιγμές ακούστηκε σ’ όλη την πόλιν. Την υστάτην στιγμή προ της θυσίας του, ιστορικοί καταμαρτυρούν ότι ο Παλαιολόγος ανεφώνησεν: «Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ’ εμού». Φράση που καταδεικνύει την αγωνία του Χριστιανού Εθνομάρτυρα να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Αγαρηνών. Οι κατακτητές αναζητούν το νεκρό σώμα του Αυτοκράτορα: «πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την Βασιλική γνωρίσωσι και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη, το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ του Βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων ένθα χρυσοί δικέφαλοι αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις Βασιλεύσι».

Ο χρονογράφος και φίλος του Κωνσταντίνου, Σφραντζής διηγείται: «Την Αυγήν της 29ης Μαΐου 1453 περί την 4ην πρωινή ημέρας Τρίτης, συμπληρών της ηλικίας αυτού έτη 49 μήνας 3 και ημέρας 20, έπεσεν ο ηγεμών Κωνσταντίνος ο 11ος Παλαιολόγος κατά την 55ην ημέραν της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, ομού μετ’ αυτής». Κατά τον Σφραντζή, ο Μωάμεθ αφού αναγνώρισε την Βασιλική υπόσταση του Κωνσταντίνου, το θάρρος την τιμή και το μεγαλείον του, με προσταγή του, ετάφη το πτώμα του Βασιλέως μετά Βασιλικών τιμών, παρέλειψε όμως επιμελώς ν’ αναφέρει που ετάφη. Είναι γεγονός ότι ελλείψει σύγχρονης μαρτυρίας, η έστω παράδοσης, δεν έχει πληροφορηθεί κανένας ποτέ, που ετάφη η ήρωας Βασιληάς. Μεταγενέστερες δημιουργηθείσες παραδόσεις οφείλονται σε διηγήσεις και ευσεβείς απηχήσεις. «Ο Μαρμαρωμένος» Η φαντασία του Ελληνικού Έθνους και ο θρύλος, θέλει τον Κωνσταντίνο , Μαρμαρωμένο , όπου Άγγελος Κυρίου προτού κτυπηθεί από το σπαθί του αράπη ,τον άρπαξε και τον πήρε σε μια σπηλιά βαθιά κάτω στη γη, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει «Μαρμαρωμένος» και καρτερεί την ώρα να ’ρθεί πάλιν ο Άγγελος, να τον σηκώσει, να του δώσει και πάλι στο χέρι το σπαθί του και να μπει στην πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, να τους διώξει μέχρι την Κόκκινη Μηλιά…την Μέκκα. Είναι όμως και η λαϊκή ρήση πολύ χαρακτηριστική της παράδοσης και του πόθου των Ελλήνων «Κωνσταντίνος την έκτισε Κωνσταντίνος την έχασε Κωνσταντίνος θα την πάρει»

Η παράδοση αποκορυφώνει τους μυστικούς πόθους των Ελλήνων και διαχρονικά περισαρκώνει την Μεγάλην Ιδέα την ανασύσταση της πάλαι τότε κραταιάς Πόλης της Βασιλεύουσας και της Αυτοκρατορίας, αποκατάσταση στον θρόνο του Αυτοκράτορα και με το σκήπτρο πλέον στο χέρι και υπό την σημαία του Δικέφαλου ν’ ανακτήσει και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία την παλαιά αίγλη και λαμπρότητα και να επιφέρει την συνένωση των όπου γης Χριστιανών. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Την 29 του Μάη του 1453, Εάλω η Πόλις. Δεν αλώθηκε όμως η Ελληνική ψυχή και η Χριστιανική πίστη. Μπορεί «να έπαψε το χερουβικόν και χαμήλωσαν τ’ άγια» και τούρκεψε η Πόλη. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Πάλι με χρόνια…με καιρούς, πάλι δική μας θάναι». Μήπως «ο Μαρμαρωμένος» δεν βγήκε από τότε από την Χρυσόπορτα, με τον δικέφαλο στα χέρια και περιέλουσε με χρυσή βροχή, τους πολεμιστές των νεωτέρων χρόνων 1821, 1912, 1922, 1940, 1955 και το 1974; Ο Παλαιολόγος είναι ένας των ευγενέστερων ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Προμαχώνας στον ωραίον αγώνα υπέρ της Βασιλεύουσας, θυσίασε ένδοξα τη ζωή του μαζί με τους συναγωνιστές του. Σε ελληνική γη, δεν έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο, αντάξιο της μεγάλης θυσίας του μάρτυρα Βασιληά.

Η ελληνική συνείδηση έπλεξε εκ λίθων τιμίων τον φωτοστέφανον του. Το Σεμνό του μαυσωλείο έχει θρονιάσει στις ψυχές των Ελλήνων, το ελληνικό φιλότιμο του ανάβει σ’ ένδειξη τιμής, μόνιμα, φωτίζοντας τις ψυχές όλων μας, αλλά υποδεικνύοντας μας ταυτόχρονα και το βαρύ εθνικό μας χρέος. Έλληνες αφυπνισθείτε και γρηγορείτε, οι καιροί για τον Ελληνισμό είναι δύσκολοι. Το Ελληνικό έθνος κραταιό ενδοξότερο και σοφότερο από αρχαιοτάτων χρόνων, υπέκυψε στο νόμο της ύλης, της ευκολίας. Η υπέρτατη προσήλωση στην θεία πίστη και την φιλοπατρία, η οποία έπαψε επί των ημερών μας να καθοδηγεί την σκέψη και το είναι μας, κατολισθαίνει τον Ελληνισμό και τον συρρικνώνει . Συνεργοί προς τούτο , μεθοδικά και ακατάπαυστα , οι ταγοί της νέας τάξης πραγμάτων για επιβολή των άνο- μων σχεδίων τους , της παγκοσμοιοποίησης, δηλαδή την απαξίωση των Χριστιανικών και Ελληνικών συμβόλων και ιδεωδών ,με τελικό στόχο την εξαφάνισή τους . Έχουμε δικαίωμα , νομιμοποιούμαστε να επιτρέψουμε τέτοιο ξεπεσμό και κατάντια? Η μοίρα έταξε το Ελληνικό έθνος πλησίον εχθρού, αδίστακτου, ύπουλου και καιροσκόπου. Αυτός λοιπόν ο καταχθόνιος και καταστροφέας του ανθρώπινου πολιτισμού καταπατεί τ’ άγια χώματα της Πόλης, της Μικράς Ασίας ,του Πόντου και της Βόρειας Κύπρου. Το 1453, το 1821, το 1922 και το 1953 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, βίασε, άρπαξε, κατάστρεψε, λεηλάτησε κάθε ιερό και όσιο μας. Ποιός στ’ αλήθεια θα ξεπλύνει αυτή την ντροπή.

Ποιός άλλος από εμάς φυσικά, την σημερινή γενιά. Βαρύ το χρέος και μεγάλη λοιπόν η ευθύνη μας. Δεν μας επιτρέπεται να υπνώττουμε να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε. Έχουμε Ιερό καθήκον και εθνικό χρέος, οι απανταχού Έλληνες, να αποτινάξουμε την διχόνοια, την κατάρα αυτή, που μας κυριολεκτικά κατασπαράσσει την φυλή μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό. Ας ανατρέξουμε την ιστορία, αυτή διδάσκει, όχι μόνο για τα αίτια της υποδούλωσης και της συρρίκνωσης του έθνους, διδάσκει και για τα αίτια που λιγοστοί έλληνες με σύμπνοια, ομόνοια και καθαρούς στόχους με υπέρβαση από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα προσωπικά αποδύθηκαν σε τιτάνιους αγώνες για τα ωραία τα μεγάλα και τ’ αληθινά και μεγαλούργησαν κι εκπλήρωσαν το θείο προ τη πίστη και ιερό για την πατρίδα χρέος. Γρηγορείτε λοιπόν Έλληνες. Γρηγορείτε, μην εφησυχάζετε, εστέ έτοιμοι γιατί οι αθάνατοι, Λεωνίδας, Παλαιολόγος, Παπαφλέσας, Δαβάκης και Αυξεντίου και οι τόσοι άλλοι αθάνατοι ήρωες μας, όταν αρχίσουμε τον ωραίο αγώνα μας, θάναι προστάρηδες, εις όπου γην ,Ελληνικήν και καταπατημένην , περιλούοντας μας με Θεία και Εθνικά νάματα αλτρουϊσμού, φιλοπατρίας και αυτοθυσίας και θα μας δείχνουν σταθερά κι επίμονα, τον στόχο και σκοπό μας, εκεί, εκεί στην Πόλη, την Σμύρνη, τον Πόντο και την Κερύνεια και σ’ όλες τις σκλαβωμένες πόλεις και χωριά μας, ναι, εκεί στους ιερούς ναούς μας υπό την γαλανόλευκον και τον δικέφαλον, ηγεσία, κλήρος και λαός άδοντες «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και «Σε γνωρίζω από την όψη» θ’ αναφωνήσουμε … Αθάνατοι!!! Ζήτω το Αθάνατον των Ελλήνων Γένος Ζήτω η Ελευθερία Ρωννύμενοι υπό Χριστού την Πίστη την Αγία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (κατ’ επιλογήν) 1. Τάσος Αθ. Γριτσόπουλος, «Σχεδιάσματα», Αθήνα 1963, σελ. 175 κ. εξ. 2. Ι. Παπαδοπούλου «Η περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως Ιστορία» Λεονάρδου του Χίου, εν ΕΕΒΣ, ΙΕ΄ (1939), σ. 85 κ. εξ. 3. Ν.Β.Τωμαδάκης «Περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως (1453) «Συναγωγή κειμένων». Αθήναι 1953 (Δούκας Σφραντζής, Κριτόβουλος, Χαλκοκονδύλης). 4. G. Schlumberger: «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, η πολιορκία και άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων το 1453». Μετάφραση Σπ.Π.Λάμπρου, Αθήναι 1914. 5. Ξ.Α.Σιδερίδου, «Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, θάνατος, τάφος, σπάθη». Εν Μελέτη, 1908, σελ. 65 κ. εξ., 129 κ. εξ. πηγή 

olympia

Προσευχή

• Κοινή και ατομική προσευχή
• Πως θα μάθουμε να κάνουμε προσευχή: διά της πράξης!
• Η συμμετοχή του σώματος στην προσευχή
• Προσευχή και μνησικακία – συγχώρηση
• Τα τρία βασικά μέρη της προσευχής: δοξολογία/ευχαριστία – εξομολόγηση – αιτήματα
• Προσευχή για άλλους = πνευματική ελεημοσύνη (σημαντικότερη της υλικής!)
• Ό,τι κερδίζουμε εύκολα, το χάνουμε και εύκολα
• Το «θλιβερό» θαύμα ίασης καρκίνου από την Παναγία και ο μακαριστός γέροντας Βησσαρίωνας
• Στα αιτήματά μας στην προσευχή να προσθέτουμε: «…εάν είναι και το θέλημά Σου»
• Η δύναμη του ονόματος του Χριστού και της ευχής: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»
• Δεν μας σώζει το ότι πιστεύουμε στο Θεό, αλλά η πίστη μας ότι ο Χριστός είναι ο Θεός!
• Ο διάβολος μας βοηθά να κάνουμε κάθε καλό έργο και σε κάθε αρετή – μας εμποδίζει μόνο σε δύο:
  α) να πούμε την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και
  β) να εξομολογηθούμε – γιατί και τα δυό μας ταπεινώνουν
• Η αντιμετώπιση των λογισμών (σκέψεων)

Εξαιρετική ομιλία του π. Νίκωνα Νεοσκητιώτη για τα βασικά της προσευχής στον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε.

π.ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΚΛΟΓΕΣ 2012. Θα τους πούμε σαν Ρωμηοί και Ορθόδοξοι: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ ΣΑΣ. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ-ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΣΑΣ»

Το ντοκιμαντέρ για το ζήτημα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

« Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε , τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε » Ζ.Π. Σαρτρ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ : ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΠΙΘΑΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ… "ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ"

ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ "GERMAN FOREIGN POLICY" (21/5 )

ΛΕΖΑΝΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ:

(DER TOD IST EIN MEISTER AUS DEUTSCHLAND…)

"Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ…"

Γκράφιτι σε πόλη της Γερμανίας

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΌ ΣΗΜΕΊΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΆΚΤΗ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΉ :

Το "G.F.P" (german-foreign-policy , Informationen zur Deutschen Außenpolitik ) είναι μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα η οποία με την συνεργασία Γερμανών προοδευτικών δημοσιογράφων και Ακαδημαϊκών αποτελεί ένα ¨Παρατηρητήριο –  Συστηματικής Παρακολούθησης των διαχρονικών αποικιοκρατικών – ιμπεριαλιστικών στόχων της Εξωτερικής Πολιτικής της Γερμανίας από το 1870 ( 2^ο Ράιχ ) μέχρι σήμερα¨. 

Ιδιαίτερα επικεντρώνεται στην διαχρονική Γερμανική Πολιτική για τις Μειονότητες στην Ευρώπη ( DeutscheVolkstumspolitik ) , αποκαλύπτοντας την ιμπεριαλιστική πολιτική του ¨διαίρει και βασίλευε¨ με στόχο την εξυπηρέτηση των οικονομικών – κατακτητικών στόχων της άρχουσας οικονομικής τάξης της Γερμανίας ( πρώην φεουδάρχες – Γιούνγκερ , χρηματιστές – τραπεζίτες και βιομήχανοι ).

Από την πρώτη στιγμή το "G.F.P." κατήγγειλε την αποικιοκρατική πολιτική της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα με αφορμή την δρομολογούμενη οικονομική κρίση που ¨ξέσπασε ξαφνικά¨ το 2009.

Πέρα από το ιδεολογικό τους πλαίσιο ( θα μπορούσε να τους κατατάξουμε στην ¨Γερμανική Αντιιμπεριαλιστική Αριστερά ¨) , οι τοποθετήσεις τους έχουν επιστημονικό χαρακτήρα και είναι – πέρα από τις συνήθεις συνθηματολογίες που συναντάμε αλλού – πάντα επαρκώς τεκμηριωμένες.

Το δε ¨Αρχείο¨ τους αποτελεί μια ¨Κιβωτό¨ γνώσεων που συνθλίβει τις ονειρώξεις των ψεύτο-¨Ευρωπαϊστών ¨ και των φίλων του ιδιόμορφου  ¨Κρατικού Καπιταλισμού της Γερμανίας¨ , ο οποίος -εκτός - Γερμανίας προωθεί τον νεοφιλελεύθερο ¨φονταμελιστικό καπιταλισμό¨  και την διάλυση των μικρών - περιφερειακών της Γερμανίας - κρατών υπέρ μιας Αυτοκρατορίας που την ονομάζει ¨Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση¨ και ¨Ομοσπονδιακή Εμβάθυνση¨ σε Υπερκράτος  , όπως πρόσφατα  ζήτησε , πέρα των γνωστών κ.κ. Φίσερ , Σρέντερ και χθες ο πρόεδρος της Ε.Κ. Τράπεζας Jörg Asmussen , και ο κ. Σόϊμπλε , κατά την παραλαβή του βραβείου που φέρει το όνομα του μεγάλου Ευρωπαίου Οραματιστή και Σφαγέα   ¨Καρλομάγνου¨ στο Άαχεν.

Σε αντίθεση μάλιστα  με κάτι Έλληνες  προοδευτικούς  ¨Φιλέλληνες¨ ,  το ¨G.F.P¨  έχει τονίσει στην αρθρογραφία-αναλύσεις  του στο παρελθόν πως ο Γερμανικός ρατσισμός απέναντι στην Ελλάδα εγκαινιάσθηκε με το θεώρημα του ¨Φάλμεράϋερ¨  , το οποίο εξυπηρετούσε τους ιμπεριαλιστικούς στόχους της Γερμανίας στα Βαλκάνια.

Διευκρίνιση : Λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ελλάδα και της ¨ειδικής επικαιρότητας¨ θέσαμε το ¨2^ο μέρος του άρθρου που μιλά για τα μαύρα – Γερμανικά - σενάρια¨ σαν εισαγωγή στην παρούσα δημοσίευση  και το  ¨1^ο¨ μέρος της αρχικής δημοσίευσης , η οποία μιλά για τις ¨γενικές πολιτικές εξελίξεις σε σχέση με την οικονομική κρίση , το ευρώ , τον ρόλο της Γερμανίας και την Ελλάδα , σαν ¨2^ο¨ μέρος.

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

Vom Stellenwert der Demokratie (Deutsche Diskussion über Gewaltszenarien in Griechenland) –

Η Αξία της Δημοκρατίας , Η Γερμανία συζητά για σενάρια βίας στην Ελλάδα 

ΑΘΗΝΑ – ΒΕΡΟΛΙΝΟ ( Αποκλειστικό ρεπορτάζ του "G.F.P." ) . Μπροστά στην διεξαγωγή των νέων εκλογών στην Ελλάδα η άρχουσα τάξη της Γερμανίας (deutsche Eliten ) εξετάζει διάφορα σενάρια βίαιων παρεμβάσεων , ώστε να εξασφαλιστεί ο παραπέρα έλεγχος της Αθήνας.

Μεταξύ άλλων συζητιούνται η εγκαθίδρυση – δημιουργία ενός Προτεκτοράτου ( Αποικιακό καθεστώς προστασίας ) , όπως επίσης την πιθανότητα ενός Στρατιωτικού Πραξικόπημα ( Putsch ) και την αποστολή Στρατιωτικών ¨Ειρηνευτικών¨ Δυνάμεων (Schutztruppen ) σε αυτή την χώρα της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης. ¨

Προτεκτοράτο/ Αποικία 

Η άρχουσα τάξη της Γερμανίας , εκείνες οι ηγετικές της   Ελίτ οι οποίες δεν θέλουν να λάβουν υπόψη τους τις προτεινόμενες αλλαγές από τον  P. Krugman και πολλούς άλλους ( εκτός Γερμανίας ) ειδικούς επί των οικονομικών ζητημάτων  , προχωρά ακάθεκτη στην συζήτηση και εξέταση ¨εναλλακτικών σεναρίων βίας¨ για τη λύση του ελληνικού προβλήματος. ( 7 , βλέπε σχετικό άρθρο στο αρχείο δημοσιευμάτων του  "G.F.P."  : ¨Η Γερμανική Ένωση Μεταφοράς Πόρων¨ , δηλαδή η ¨Ε.Ε" , Die deutsche Transferunion, Berlinseuropäische Rezession, Verelendung made inGermany und Tarnen und täuschen).

Στις αρχές του  μήνα ο διευθυντής του γνωστού ¨Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας¨ του Αμβούργου , Thomas Straubhaar , δημοσίευσε άρθρο σε μια εφημερίδα με το οποίο ζητούσε να τεθεί η Ελλάδα υπό καθεστώς Κηδεμονίας ( Προτεκτοράτου ) και μάλιστα αυτό να γίνει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ( 8 , ¨Χρειαζόμαστε την δημιουργία ενός Προτεκτοράτου¨, ThomasStraubhaar: "Wir brauchen ein Protektorat";www.tagesspiegel.de 06.05.2012.

Σύμφωνα με αυτές τις δυνάμεις η Ελλάδα σαν χώρα είναι ένα ¨αποτυχημένο-ανίκανο κράτος¨ ( σημείωση συντάκτη μεταφραστή : "failed state" ,  , τ΄ οποίο ¨δεν είναι σε θέση να κάνει από μόνο του μια νέα αρχή ¨ . Η Αθήνα χρειάζεται υποστήριξη για την δημιουργία αποτελεσματικών κρατικών δομών¨ ( 8 , Athenbenötige "Unterstützung bei der Schaffungfunktionsfähiger staatlicher Strukturen" , στο ίδιο , οπερ , Χρειαζόμαστε την δημιουργία ενός Προτεκτοράτου¨ , Thomas Straubhaar: "Wir brauchenein Protektorat"; www.tagesspiegel.de 06.05.2012¨ ).

Γι ΄αυτούς τους λόγους θα πρέπει να μετατραπεί το Ελληνικό "failed state" σε ένα ¨Ευρωπαϊκό Προτεκτοράτο¨ . ¨Απέναντι σε αυτό το καθήκον καλείται ν΄ανταποκριθεί η Ε.Ε.¨,  δηλώνει ο κ.Straubhaar .

Απόσπασμα : 

¨ Η Ε.Ε. θα έπρεπε να υποστηρίξει την Ελλάδα στον εκσυγχρονισμό των κρατικών της δομών σε όλα τα επίπεδα , κυρίως να την ενισχύσει με υπαλλήλους στην δημόσια διοίκηση , εφοριακούς και διαχειριστές ταμειακών υπηρεσιών¨ . 

Όμως , συνεχίζει , οι…  ¨οι ενέργειες αυτές θα πρέπει να γίνουν με περισσή ευαισθησία¨, ώστε να αποτραπεί η αίσθηση προσβολής της εθνικής υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και η αντίσταση συντεχνιακών ομάδων ¨ . 

Και αυτές οι δηλώσεις αφορούν ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος που είναι υποτίθεται σύμμαχο με την Γερμανία , την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ στην υπεράσπιση της δημοκρατίας.

Παρένθεση , σημείωση συντάκτη-μεταφραστή : ¨

Προφανώς υπάρχει η εμπειρία από το ¨Καθεστώς Κηδεμονίας¨ που είχε εγκαινιάσει μετά τον 1^ο Π.Π. η ¨Κοινωνία των Εθνών¨ για πρώην Αποικίες των Ευρωπαϊκών Κρατών , που βρισκόντουσαν στο μεταβατικό στάδιο της ¨απελευθέρωσης¨ τους σε καθεστώς ¨ημι –αυτονομίας¨ , δηλαδή Κηδεμονίας , αλλά και από τα πρόσφατα Προτεκτοράτα που ίδρυσε η ¨Ευρωπαϊκή Ένωση¨, για πρώτη φορά μετά από την λήξη του  2^ου Π.Π. , στην Βοσνία και το Κόσσοβο).

Επίσης , προσοχή , η καθιέρωση – εισαγωγή του όρου "failed state"  ( αποτυχημένου η ανίκανου κράτους ) από τους Γερμανούς ¨νέο-ιμπεριαλιστές με την γραβάτα¨ ( Ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους ) , η οποία ¨δικαιολογεί¨ την εγκαθίδρυση – δημιουργία Νέο- Αποικιών ( Προτεκτοράτων ) ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ "rog state" ( ¨κράτος ταραχοποιός¨ ) που αποτέλεσε την ¨νομιμοποιητική¨ βάση  του ¨δημοκρατικού   ιμπεριαλισμού ¨ για  τις - μέχρι τώρα-  ¨ανθρωπιστικές¨ στρατιωτικές επεμβάσεις του στην Γιουγκοσλαβία , Αφγανιστάν και Ιράκ ).

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

Το Πραξικόπημα 

Ήδη γίνονται συζητήσεις και για την πιθανότητα ενός πραξικοπήματος στην Αθήνα. ¨Η Ελλάδα απειλείται από μια ολική κατάρρευση¨ ( χάος ) , δηλώνει ο παλαιός σύντροφος του Γιόζεφ Φίσερ ( πρώην υπουργού εξωτερικών της Γερμανίας ) και βουλευτής στο Ευρωκοινοβούλιο του ¨ Les Verts¨ ( το Γαλλικό αντίστοιχο του Κόμματος των Πρασίνων της Γερμανίας ), ο Ντανιέλ Κόν-Μπεντίτ.   

Ο Κον Μπεντίτ θεωρεί πως είναι αναπόφευκτη μια εκτεταμένη ανάμειξη στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. 

Απόσπασμα : 

¨ Όσο αφήνουμε τους Έλληνες να προσπαθούν να βρουν λύσεις από μόνοι τους (durchwursteln , να ανακατεύονται ) , διακινδυνεύουμε την έκρηξη ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος¨ ( 9 , DanielCohn-Bendit: "Si on laisse les Grecs se débrouillerseuls, on risque un coup d'Etat militaire";www.lemonde.fr 10.05.2012 ) 

Παρένθεση , σημείωση συντάκτη – μεταφραστή : 

Είναι γνωστό πως ο κ. Κον-Μπεντίτ είναι οπαδός της ιμπεριαλιστικής η ¨ένοπλης δημοκρατίας¨ και ήταν θερμός υποστηρικτής του Νατοϊκού πολέμου/βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία. Είναι οπαδός της θεωρίας ότι η ¨δημοκρατία¨ θα πρέπει να επεμβαίνει σε ξένες χώρες , να ¨βοηθά¨ τους λαούς με εκατόμβες θυμάτων για την επιβολή της ¨δημοκρατίας¨ όπως την φαντασιώνεται ο ίδιος.

Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ο κ. Κον –Μπεντίτ σε πρόσφατη παρέμβαση του , παρουσία του κ. Κ. Σημίτη , σε Διημερίδα στο Βερολίνο (23-24/ 1/2012 ) του Ινστιτούτου Χάινριχ Μπελ (Heinrich-Böll-Stiftung)  του κόμματος των ¨Πρασίνων¨ στο Βερολίνο είχε δηλώσει πως ¨για την τρέχουσα κρίση στην Ελλάδα φταίνε και … οι Έλληνες , οι οποίοι υποστήριζαν τους Σέρβους στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και διαδήλωναν υπέρ των ταυτοτήτων με την αναγραφή του θρησκεύματος… , τονίζοντας παράλληλα πως και οι Γερμανοί στον πόλεμο ήταν ένας συντηρητικός ¨φασιστικοποιημένος λαός¨ που χρειάστηκαν μεταπολεμικά ¨αναμόρφωση¨ από τις ¨δημοκρατικές δυνάμεις¨ !

Σύμφωνα με αυτό το θεώρημα οι ¨συντηρητικοί και μικροαστοί λαοί ¨ ( με τις ¨εθνικιστικές και ρατσιστικές τους προκαταλήψεις¨ ) παράγουν τον φασισμό και τις δικτατορίες και όχι τα κεφαλαιοκρατικά – ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Ένα ¨προοδευτικό¨ θεώρημα που το δέχεται ευχάριστα ο κάθε Σύνδεσμος Βιομηχάνων και Διεθνής Ένωση Τραπεζιτών…

Λογικό είναι το συμπέρασμα πως  ¨οι λαοί θα πρέπει να τιμωρούνται – και να δέχονται τις συνέπειες ( και τις οικονομικές όπως σήμερα ) του ¨συντηρητισμού τους¨ ΚΑΙ πως ¨καμιά φορά¨ είναι αναγκαία η στρατιωτική επέμβαση των πεφωτισμένων ¨δημοκρατικών δυνάμεων¨ για τον ¨εκδημοκρατισμό¨ τους , αλά ¨Κον-Μπεντίτ¨.

Και βέβαια η ταύτιση της –υποτιθέμενης- σημερινής  ¨εθνικιστικής – συντηρητικής πλειοψηφίας των Ελλήνων¨ με την ¨φασιστική – ναζιστική συνείδηση της πλειοψηφίας των Γερμανών¨ κατά την διάρκεια του Χιτλερικού καθεστώτος , είναι ¨όλα τα λεφτά¨ ( ! ) και προμηνύει , κατά κάποιο τρόπο , ¨το τι μας περιμένει¨ από τις ¨δημοκρατικές¨ δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλισμού  ( κυρίως ¨Ευρωπαϊκού¨ ) , που θέλουν τον ¨εκσυγχρονισμό¨ μας και ο ¨φασίστας – συντηρητικός και φαιοκόκκινος λαός¨ το αρνείται …

Μπορούμε να φανταστούμε ποιες ¨δημοκρατικές¨ δυνάμεις θα υποδέχονται με χειροκροτήματα στο Σύνταγμα , όταν -και εάν-  ωριμάσουν οι συνθήκες μετά από σωρεία προκλήσεων και ¨απρόοπτων- τυχαίων ¨ γεγονότων  , Αμερικάνους , Νατοϊκούς στρατιώτες και την ¨Ευρωχωροφυλακή¨…  

Συνέχεια του άρθρο

Γερμανοί πολιτικοί σχολιαστές συμπεραίνουν , βλέπουν ομοιότητες στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα , με αυτή που ίσχυε στην ¨Δημοκρατία της Βαϊμάρης¨ (Weimarer Republik  , η Γερμανία μετά τον 1^ο Π.Π. , από 1919 μέχρι 1933 – όπου ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία ).

Απόσπασμα :

¨Η χειρότερη περίπτωση (Worst Case ) θα ήταν για την Ελλάδα η επιστροφή (Rückfall, παλινόρθωση η οπισθοδρόμιση ) σε μια Δικτατορία ,  προειδοποιεί ένας εγνωσμένου κύρους σχολιαστής.

Απόσπασμα : 

¨ Η πιθανότητα του σεναρίου εκδήλωσης ενός δικτατορικού πραξικοπήματος αυξάνεται όσο παρατείνεται η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα¨

Στο ίδιο σχόλιο λέγονται και τα παρακάτω, σχετικά με τον συσχετισμό μιας πιθανής δικτατορίας με το υπαγορευμένο στην Ελλάδα από το Βερολίνο σχέδιο λιτότητας :

Απόσπασμα : 

¨ Όπως φαίνονται τα πράγματα , δεν υπάρχει άλλη λύση  για την επιβολή των μέτρων λιτότητας της Μέρκελ στους δρόμους της Αθήνας , εκτός από αυτή της ένοπλης καταστολής¨( mit Waffengewaltdurchsetzen )  , ( 10   , ¨Καλώς ήλθατε στην Βαϊμάρη¨, άρθρο του  Wolfgang Münchau στο Σπίγκελ ,Willkommen in Weimar; www.spiegel.de 09.05.2012)  

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΝΟΠΛΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ 
( Schutztruppen - ¨Δυνάμεις Προστασίας¨ κατά την ιμπεριαλιστική ορολογία ) 

Πρόσφατα η  "Γενική Εφημερίδα της Φρανκφούρτης" (F.A.Z. , η εφημερίδα δηλαδή που ήδη είχε γράψει από τον Σεπτέμβρη του 2011 για ¨ένα πιθανό Χασάπη που θα χρειαστεί να κυβερνήσει την Ελλάδα , βλέπε πιο πάνω ) ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6^η ΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΘΕΣΕ ΣΑΝ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . 

Εάν η Ελλάδα , γράφουν , περάσει σε πτώχευση , τότε θα της ήταν ακόμα πιο αδύνατο σαν "failing state¨ ( αποτυχημένο κράτος ) να προστατέψει τα εξωτερικά της σύνορα από την είσοδο αλλοδαπών προσφύγων.

Παρένθεση , σημείωση συντάκτη-μεταφραστή :  

Εδώ βλέπουμε για άλλη μια φορά το ¨μεταναστευτικό- προσφυγικό  ζήτημα¨ σαν μια από τις πιθανότητες για την πρόκληση ξένης στρατιωτικής επέμβασης. Η διεθνής εμπειρία μας λέει ότι τα ιμπεριαλιστικά κέντρα χρησιμοποιούν τον παράγοντα αυτό ¨κατά το δοκούν¨. Μία για να αποτρέψουμε την είσοδο προσφύγων , μια για την ¨προστασία των προσφύγων¨ ,  για ¨ανθρωπιστικούς λόγους¨ βέβαια…  ). 

Μπορούμε να πούμε πως τα τελευταία , μετά το 1990 χρόνια που ¨έπεσαν¨ τα τείχη , ο ¨χειρισμός¨ του μεταναστευτικού – προσφυγικού προβλήματος και τα ¨ανθρώπινα δικαιώματα¨, αποτελεί ένα από τα ¨πυρηνικά όπλα¨ του δημοκρατικού καπιταλισμού/ιμπεριαλισμού για την εξυπηρέτηση των ταξικών του συμφερόντων , όπως παλαιότερα τα ¨ατομικά – δημοκρατικά δικαιώματα¨ στον πόλεμο κατά των κρατών του ¨κρατικού καπιταλισμού¨( ¨υπαρκτού¨ Σοσιαλισμού ) .

Συνέχεια του άρθρου…

Τελευταία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ( της Ε.Ε. ) ανακοίνωσε πως είναι υποχρεωμένη να διασφαλίσει την - μόνιμη παραμονή -  των δυνάμεων της "FRONTEX" στα Ελληνοτουρκικά Σύνορα. Διότι , εάν η Αθήνα δεν θα μπορεί στο μέλλον να πληρώνει τις συνοριακούς της φρουρούς ή θα πρέπει να τους μισθοδοτεί  με  ¨δραχμές¨ , τότε αναμένεται να προκύψουν ¨χαοτικές συνθήκες ¨ ( 11 , ¨Το Δ.Ν.Τ. παγώνει τις σχέσεις του με την Ελλάδα , IWF friert Beziehungen zu Athen ein -Wahlkampf beginnt; Frankfurter Allgemeine Zeitung18.05.2012).  

Και είναι πολύ πιθανό ¨  να προκληθούν αναταραχές στη χώρα ¨. Σε αυτή την περίπτωση η βοήθεια προς την Ελλάδα δεν θα αποτελείται πια από δάνεια , αλλά ένα είδος Ανθρωπιστικής Βοήθειας , συμπεραίνει το κύριο σχόλιο της εφημερίδας στην κεντρική της σελίδα. 

Απόσπασμα : 

¨ Ας ευχηθούμε , κλείνει το σχόλιο του M. Martensστην "Frankfurter Allgemeine Zeitung",  πως… ¨ δεν θα πρέπει να σκεφτούμε την εγκατάσταση - Διεθνών Στρατιωτικών Δυνάμεων Προστασίας- , όπως συμβαίνει λίγο βορειότερα της Ελλάδας , με σκοπό την σταθεροποίηση κρατών που βρίσκονται σε αναταραχή…¨ ( 12, Griechenland Eine Schicksalswahl , " Ελλάδα - Οι καθοριστικές – εκλογές που θα κρίνουν την τύχη της",http://www.faz.net/aktuell/politik/ausland/griechenland-eine-schicksalswahl-11754500.html ).

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

Παρένθεση , σημείωση συντάκτη – μεταφραστή :

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ΠΩΣ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟΥ/"PANZER"  , υποτίθεται ¨άρθρου γνώμης¨ ( στα πλαίσια της ¨δημοσιογραφικής ελευθερίας¨ και της ¨ελευθερίας του λόγου¨ θα πουν ορισμένοι αφελείς) ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΟΥ ΣΤΙΣ 27.09.2011 ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΗΝ , ¨όπως λέγεται ¨ , ΝΑΥΡΧΙΔΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ –ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ – ΤΗΝ "FRANKFURTERALLGEMEINE ZEITUNG". Τότε ο κ.  Michael Martensτων ¨Γερμανικών Σεναρίων¨ είχε γράψει ΟΤΙ …

Απόσπασμα : 

¨ΑΙΜΟΒΟΡΑ ΣΚΥΛΙΑ – ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ¨ΝΟΣΚΕ¨ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΟ 1919 ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ( Καρλ Λήμπκνεχτ , Ρόζα Λούξεμπουρκ , στο : "Griechenland - Bluthundqualitäten für die Bruchlandung" ,http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/europas-schuldenkrise/griechenland-bluthundqualitaeten-fuer-die-bruchlandung-11370635.html   ).

Βλέπε επίσης και Αναδημοσίευση στον  ¨Οίστρο¨ μιας αρκετά αποκαλυπτικής προκήρυξης : ¨ΤΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟ – ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ – ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ¨ , όπου εκτός των άλλων γίνεται ¨μνεία¨ στο πρώτο άρθρο του κ. Μάρτενς , ο οποίος βέβαια δεν είναι σκύλος που θέλει να γλύψει αίμα , αλλά ¨οσφραίνεται αίμα¨ στην Ελλάδα , εδώ και μήνες. Ο καθένας μπορεί να κρίνει τελικά τι είναι, αυτός και οι μέντορες του στην Φρανκφούρτη , στην πόλη-έδρα του Γερμανικού Χρηματιστηρίου , της Deutsche Bank και της ¨Ευρωπαϊκής¨-Τράπεζας , όπου εκδίδεται  και η ¨Γενική Εφημερίδα της Φρανκφούρτης¨( "F.A.Z." ).

http://istrilatis.blogspot.de/search/label/%CE%9F%CE%9C%CE%91%CE%94%CE%91%20%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ  ( 1^ο μέρος ) ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 

Το υπαγορευμένο από την Γερμανία σχέδιο λιτότητας (deutsche Spardiktat ) που οδηγεί την Ελλάδα στην εξαθλίωση συναντά στον λαό μια ολοένα και μεγαλύτερη αντίσταση, η οποία όπως φαίνεται δεν μπορεί ν΄ ανασταλθεί η να κατασταλεί ( niederzuhalten) σε κανονικές δημοκρατικές συνθήκες ( aufdemokratische Wege ) .

Οι προσπάθειες του Βερολίνου να πετύχει την υποταγή της Αθήνας , με την απειλή πως θα της στερηθεί το Ευρώ , απέτυχαν , όπως επίσης και η απαίτηση της Γερμανικής κυβέρνησης ( Bundesregierung ) να συνδεθούν οι επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές με την παράλληλη διεξαγωγή ενός Δημοψηφίσματος για την παραμονή η όχι στην Ευρωζώνη.

Το Βερολίνο απορρίπτει με κατηγορηματικό τρόπο ,  να αποσύρει το υπαγορευμένο σχέδιο λιτότητας , όπως ζητούν σε παγκόσμιο επίπεδο γνωστοί οικονομολόγοι , και σε αντικατάσταση του να δεχτεί την εισαγωγή νέων προγραμμάτων για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης , παρά το γεγονός ότι ένας πιθανός αποκλεισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα καταβαράθρωνε όλο το νομισματικό σύστημα του Ευρώ. 

Η τελευταία ευκαιρία 

Στις νέες εκλογές που προκηρύχθηκαν , μετά την αποτυχία όλων των προσπαθειών για την συγκρότηση κυβέρνησης , για τις 17 Ιουνίου , διαφαίνεται πως θα πλειοψηφήσουν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που απορρίπτουν αποφασιστικά ( dezidiert ) το υπαγορευμένο σχέδιο λιτότητας.  Και είναι γεγονός ότι δεν κατάφεραν να συγκροτήσουν κυβέρνηση , παρά την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία τους , τα τρία κόμματα ( σ.σ. μεταφραστή : εννοεί προφανώς την Ν.Δ. , το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ ) που τάσσονται υπέρ της εφαρμογής ( Umsetzung ) των προγραμμάτων λιτότητας (Austeritätsprogramme).

Και οι νέες δημοσκοπήσεις προαναγγέλλουν ήδη την ήττα τους.  Το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες βλέπουν την τελευταία ευκαιρία τους να πετύχουν μια στροφή στην υπάρχουσα βούληση  της κοινής γνώμης (Meinungsumschwung ) στην εκμετάλλευση του γεγονότος ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμεί την διατήρηση του Ευρώ. Ήδη πριν την προκήρυξη των νέων εκλογών ο υπουργός των οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε δηλώσει πως η Ευρωζώνη θα μπορούσε να αντέξει χωρίς προβλήματα την αποχώρηση της Ελλάδας. Πρόσφατα ο Επίτροπος Εμπορίου της Ε.Ε. , Karel De Gucht , επιβεβαίωσε το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προετοιμάζονται ήδη ( παίρνουν μέτρα , bereiteten sich ) για την ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας

Απόσπασμα : 

¨Εάν  διεξήγαμε τώρα ένα μυστικό δημοψήφισμα για την παραμονή η όχι στην Ευρωπαϊκή Ζώνη , τότε η συντριπτική πλειοψηφία θα τασσόταν ενάντια στην αποχώρηση η για την διατήρηση του Ευρώ. Οι νέες εκλογές  αποτελούν την τελευταία ευκαιρία της Αθήνας. Εάν δεν επιτρέψουν , δεν έχουν αποτέλεσμα τον σχηματισμό μιας πλειοψηφίας υπέρ των υπαγορευμένων προγραμμάτων λιτότητας , τότε όλα έχουν τελειώσει… ( σ.σ.μ : για την Αθήνα ) ( 1  ,Euro-Zone droht Griechen mit Rausschmiss;www.spiegel.de 19.05.2012 , Η Ευρωζώνη απειλεί την Ελλάδα με έξωση , Σπήγκελ , 19.05.2012 )

Δεν έχουν δικαίωμα για σεβασμό 

Το Βερολίνο άσκησε συμπληρωματική πίεση στη Αθήνα , για να διεξάγει-συνδέσει τις εκλογές ταυτόχρονα μ' ένα δημοψήφισμα για την παραμονή στο Ευρώ , με σκοπό να μειώσει τις προοπτικές εκλογικής επιτυχίας των αντιπάλων της λιτότητας. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο κ. Σόιμπλε είχε θέσει την πιθανότητα αυτή ( σ.σ.μ.: του Δημοψηφίσματος ) στους Έλληνες συναδέλφους του , την Δευτέρα που μας πέρασε κατά την διάρκεια της σύσκεψης των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης ( 2 , το ίδιο , οπερ  παραπομπή 1 , Σπήγκελ , 19.05.2012  ) 

Σύμφωνα με πληροφορίες αυτή η προτροπή ( σ.σ.μ. : του κ. Σόιμπλε για Δημοψήφισμα ) υποστηρίζετε και από τον  πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Χριστιανό-Δημοκρατικού/Χριστιανό- Κοινωνικού Κόμματος ( CDU/CSU ). Ο κύριος αυτός έχει γίνει γνωστός με τη  δήλωση του ¨Τώρα η Ευρώπη μιλά Γερμανικά¨ ( Jetzt wird Deutsch gesprochen δες σχετικό άρθρο του G.F.P. (3 ) .

Όπως επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Αθήνα , η Καγκελάριος Angela Merkel άσκησε πίεση στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας , Κάρολο Παπούλια , ώστε να προχωρήσει στην υλοποίηση του γερμανικού σχεδίου δημοψηφίσματος.

Τον Νοέμβρη του 2011 το Βερολίνο απέρριψε με βάναυσο τρόπο τον τότε  πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, όταν εμφανίστηκε με την ίδια πρόταση στην κοινή γνώμη. Γεγονός που οδήγησε και στην αποπομπή ( πτώση του ). 

Η ανοικτή ανάμειξη – επέμβαση της Γερμανικής κυβέρνησης στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις προκάλεσε στην Αθήνα οργισμένες διαμαρτυρίες.  Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του συντηρητικού κόμματος της Ν.Δ. , Αντώνης Σαμαράς , ¨ Οι Έλληνες δικαιούνται να τους σέβονται ¨ .  ¨Το Βερολίνο συμπεριφέρεται απέναντι στην Ελλάδα – σαν να είναι Προτεκτοράτο¨ , είπε ο Αλέξης Τσίπρας , πρόεδρος του Σύριζα.  ( 4 , Griechische Empörung über Merkels angeblichen Referendums-Vorschlag; www.faz.net 19.05.2012 )

  

Η Δύση του Ευρώ

Το Βερολίνο αποκλείει κάθετα κάθε απόκλιση από το βάναυσο πρόγραμμα λιτότητας ( δες και το προηγούμενο άρθρο του G.F.P. ( 5 ) , παρά το γεγονός ότι με αυτή την στάση προσεγγίζεται όλο και περισσότερο η Κατάρρευση όλης της Ευρωζώνης. Τον κίνδυνο αυτής της εξέλιξης επεσήμανε πριν λίγες μέρες και ο οικονομολόγος  Paul Krugman ( βραβείο Νόμπελ ) και δεν ήταν ο πρώτος . 

Σύντομα , ¨πολύ πιθανά τον επόμενο μήνα ¨ , η Ελλάδα θα ολοκληρώσει την έξοδο της από το Ευρώ , σύμφωνα με την κρίση του κ. Krugman. Αμέσως μετά αναμένεται να ακολουθήσει μια μεγάλη φυγή κεφαλαίων , τουλάχιστον από την Ισπανία και την Ιταλία λόγω επίσης του φόβου της οικονομικής κατάρρευσης ,  προς την Γερμανία. 

Λόγω αυτής της εξέλιξης θα έπρεπε να παρθούν δραστικά μέτρα , όπως περιορισμοί στην εξαγωγή συναλλάγματος ή νέα μέτρα οικονομικής στήριξης των ισπανικών και ιταλικών τραπεζών. Προοπτικά δεν θα μπορέσει να αποφευχθεί η ενίσχυση με αναπτυξιακά – προγράμματα – οικονομικά πακέτα , κυρίως της ισπανικής οικονομίας. 


Τελικά αυτό θα οδηγήσει υποχρεωτικά στην αλλαγή της υπάρχουσας στρατηγικής καταπολέμησης της κρίσης , την οποία η Γερμανία προσπαθεί μέχρι τώρα να αποτρέψει με κάθε δύναμη.

Απόσπασμα : 

¨Η Γερμανία έχει την επιλογή¨ , δήλωσε ο PaulKrugman : ¨η θα αναγνωρίσει η κυβέρνηση της Γερμανίας την αλλαγή πορείας/στρατηγικής της ή έφτασε το τέλος του Ευρώ¨ Σε ότι αφορά τα χρονικά περιθώρια για την ¨δύση του Ευρώ¨ ο κ. Krugmanδήλωσε: ¨Μιλάμε για τους επόμενους μήνες, όχι χρόνια¨ ( 6 , Η Δύση του Ευρώ , Eurodämmerung;krugman.blogs.nytimes.com 13.05.2012 )

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

Επίλογος συντάκτη – μεταφραστή : 


¨SIEG – HEIL" – ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ¨ΕΙΡΗΝΗΣ¨ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ¨ΚΑΠΟΙΟ¨ ΡΑΪΧ  ¨ΑΣΦΥΚΤΙΑ…¨ ΓΙΑ ΡΕΒΑΝΣ ΚΑΙ ¨ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ¨ - ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

 « Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε , τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε » Ζ.Π. Σαρτρ 


Υ.Γ. Περαιτέρω πληροφορίες για το πλαίσιο , τα κίνητρα της Γερμανικής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα μπορείτε να διαβάσετε στις παρακάτω δημοσιεύσεις του "G.F.P." εδώ : 

Α ) Die Folgen des Spardiktats 05.10.2011 , Οι Συνέπειες της υπαγορευμένης πολιτικής λιτότητας , http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58165?PHPSESSID=mhoip5blrd695is0k27iuj2114

Β) Ausgehöhlte Demokratie 04.11.2011 , Η Υπονομευμένη – αποδυναμωμένη Δημοκρατία , http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58193?PHPSESSID=mhoip5blrd695is0k27iuj2114

Γ) Wie im Protektorat 13.02.2012 , Όπως συμβαίνει σε μια Αποικία- Προτεκτοράτο ,http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58264

Δ) Europa: Am Rande des Abgrunds, aber deutsch (II) 24.02.2012 , Η Ευρώπη μπροστά στην κατάρρευση , αλλά όμως… Γερμανική , μέρος ΙΙ ,

http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58276

Ε) Nach dem Modell der Treuhand 17.04.2012 , Σύμφωνα με το Μοντέλο Αποκρατικοποιήσεων της ¨Τρόιχαντ¨ ,

http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58307

ΣΤ) Verelendung made in Germany 23.04.2012 , Το Γερμανικό μοντέλο εξαθλίωσης ,

http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58311

Η) Das Antlitz der Krise 07.05.2012 , Η ακτινοβολία της κρίσης , σχετικά με τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών της 6^ης Μαΐου ,

 http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58321

Ζ) Der Berliner Todeswunsch 22.05.2012 , Η επιθυμία θανάτου του Βερολίνου , ΣΗΜΕΡΙΝΟ ( 22/5) άρθρο , το οποίο δεν είναι ακόμα ¨κλειδωμένο¨ για συνδρομητές και μπορεί να μεταφραστεί. http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58333

Μετάφραση και σχόλια του ¨ΝΤΑΝΤΟΝ¨

Ελεύθερη η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή