Σήμερα 15 του Αυγούστου ολόκληρος ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος πλημμυρίσε τις εκκλησιές και τα μοναστήρια, και γιότασε τη Μάνα της Χριστιανοσύνης, την Παναγία.
Χιλιάδες πρόσωπα προσκυνητών, βουβά, χλωμά, συλλογισμένα, καταπονημένα, βασανισμένα, σήκωσαν ευλαβικά το βλέμμα τους και ατένεισαν το χαμόγελο Εκείνης, που χύνει βάλσαμο και παρηγοριά σ’ όλων τις καρδιές.Η κατανυκτική αγάπη του λαού μας, ιδιαίτερα προς την Παναγία, η λατρεία και η αφοσίωση του Έλληνα προς την Θεοτόκο, είναι ανάλογη προς την άπειρη στοργή που ξεχειλίζει από τα μάτια Εκείνης προς όλον τον κόσμο.
Και δεν χρειάζονται υψηλονόητοι και βαθυστόχαστοι "θρησκευτικοί" στοχασμοί για να νιώση κάποιος τη θαλπωρή της ματιάς Της, όταν σε κοιτάζη.
Το γονάτισμα του απλοϊκού προσκυνητή μπροστά στην εικόνα Της είναι η πιο γνήσια μεταφυσική διάσταση της ψυχής του.
Εύγλωττα εξομολογητικοί είναι οι στίχοι του Κωστή Παλαμά σε μια μύχια προσευχή του προς την Παναγία στο ποίημά του «Μυστική παράκληση», που είναι μια δραματική, καθαρά εκκλησιαστική έκφραση της ψυχής του:
«Δέσποινα,κανένα φόρεμα τη γύμνια μουδε φτάνει να σκεπάσει
Πρόστρεξε, Μυροφόρα,μονάχα εσένα πίστεψα
και λάτρεψα μονάχα εσένα,
κι ως τώρα μέσ’ στα αιματοστάλαχτα
μιας οργισμένης δύσης
Δέσποινα, στήριξέ με εσύκαι μη μ’ αφήσεις.....
«Η σκέπη και του ανθρώπου εσύ,
τ’ αγγέλου εσύ και η δόξα,
με τη χαρά σου χαίρεται, χαριτωμένη η κτίση!
Μητέρα των ανέλπιδων κι όλου του κόσμου σκέπη,
κάτω από σε και οι ανέλπιδοι κι όλος ο κόσμος ίσοι!
Μπρος στην εικόνα σου γυρτός ο κόσμος με το στόμα
τρεμουλιαστό, κρεμάμενο μόνο απ’ τόνομά σου
κι από τη σκέψη σου, Κυρά, κι από τ’ανάβλεμμά σου,
μ’ ένα τροπάρι μυστικό, με μια πνιχτή μουρμούρα
δυό απέραντα μονόλογα: Χαίρε Χαριτωμένη!...».
Στα κάστρασ' ανιστόρησα
οδηγήτρια
και στ' αδυσώπητοτο κρίμα / απάνουσε ξανάδα
γρηγορούσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου