Οι σκοτεινές παράμετροι της εκ νέου επισκέψεως του Πάπα στην Ελλάδα

Εν Πειραιεί τη 11η Απριλίου 2016.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

     Δεν χωράει αμφιβολία ότι το «μυστήριο της ανομίας» και της γενικής αποστασίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Ζούμε όντως σε αποκαλυπτικές και εσχατολογικές ημέρες, όπου ο αντίδικος διάβολος, κατά το κοινώς λεγόμενο, «δίνει τα ρέστα» του,  «ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει» (Αποκ.12,12). Βάζει όλες του τις δυνάμεις να ξεθεμελιώσει την Εκκλησία του Χριστού, την κιβωτό της σωτηρίας, και να την εντάξει στα κοσμικά θρησκευτικά σχήματα, ώστε να χάσει την σωστική της δύναμη. Στα παρασκήνια αυτού του εσχατολογικού δράματος κεντρικό και δυναμικό ρόλο παίζει ο καταληψίας του σεβασμίου Πατριαρχείου της Δύσεως «πάπας» της Ρώμης, ο οποίος, με ισχυρό εργαλείο του, την πανίσχυρη διπλωματία του Βατικανού και τους πακτωλούς των σκοτεινών ταμείων του, κινεί τα νήματα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, με στόχο την ανακήρυξή του σε παγκόσμιο θρησκευτικό ηγέτη των «Ηνωμένων Θρησκειών του Κόσμου»! Πιστοί του σύμμαχοι δυστυχώς «Ορθόδοξοι» ταγοί, οι οποίοι του «στρώνουν το χαλί», βοηθώντας τον να πραγματοποιήσει το καταχθόνιο και δαιμονικό του όραμα.

     Ωστόσο στην παρούσα χρονική συγκυρία, στην οποία το πρόβλημα των ακατάσχετων μεταναστευτικών ροών στην  διαλυμένη και καθημαγμένη από τα ατελείωτα μνημόνια πατρίδα μας έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, η παπική διπλωματία αντιλαμβάνεται, ότι επιβάλλεται να αλλάξει στρατηγική και διπλωματική στάση. Επιβάλλεται να αποβάλλει το εγκληματικό της πρόσωπο, (βλέπε γενοκτονία των Σέρβων κατά τον Β΄  Παγκόσμιο Πόλεμο και πρόσφατα με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας), και να φορέσει το προσωπείο της αγάπης και της συμπάθειας προς τους κατατρεγμένους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, που τους εξομοιώνουν με τους πρόσφυγες. Επιβάλλεται τώρα να εμφανιστεί ο πάπας παγκοσμίως ως ο προστάτης των φτωχών, των πονεμένων προσφύγων και οικονομικών μεταναστών, που δεν έχουν στο ήλιο μοίρα, που απεγνωσμένοι και κυνηγημένοι από την φωτιά του πολέμου και την φτώχεια, αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη. Είναι γνωστό άλλωστε το βιβλίο που έγραψε ο «πάπας» Φραγκίσκος με τίτλο: «Για μια Εκκλησία φτωχή και των φτωχών», το οποίο παρουσιάστηκε πρόσφατα, (Ιανουάριος 2015), στην Αθήνα σε εκδήλωση των εν Ελλάδι Ιησουϊτών.

    Έτσι λοιπόν πήρε την απόφαση να «πατήσει πόδι», για δεύτερη φορά, στην Ορθόδοξη Ελλάδα, την αιματοβαμμένη από τα τίμια αίματα των αγίων και οσιομαρτύρων της αμωμήτου ημών Πίστεως που μαρτύρησαν  ανά τους αιώνας από τους προκατόχους του νυν «πάπα», με την σύμφωνη γνώμη, δυστυχώς, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Δ.Ι.Σ. της Εκκλησίας μας, αλλά και της Ελληνικής Πολιτείας. Όπως ανακοινώθηκε από τα ΜΜΕ, ο «πάπας»  προσκλήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, με την συγκατάθεση της Δ.Ι.Σ., να αφιχθεί προσεχώς στη νήσο Λέσβο, ομού με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Α. Τσίπρα, τους καταυλισμούς των προσφύγων και των λαθρομεταναστών, με τους οποίους θα γευματίσουν και θα συμπαρασταθούν στο δράμα τους. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν της Δ.Ι.Σ. σκοπός της επισκέψεως του «πάπα» είναι η συμβολή του «στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας για την άμεση παύση των πολεμικών συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής που πλήττουν σφόδρα τις χριστιανικές κοινότητες, αλλά και στην ανάδειξη του μείζονος ανθρωπιστικού προβλήματος που έχει προκληθεί από τους απεγνωσμένους πρόσφυγες, οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην ευρωπαϊκή ήπειρο».

    Δεν θα σχολιάσουμε την πρωτοβουλία και απόφαση της Δ.Ι.Σ., να προσκαλέσει τον πάπα, χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Ι.Σ.Ι. Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, (Ν. 590/1977), η απόφαση για θέματα υψίστης ποιμαντικής και εκκλησιαστικής σημασίας, όπως εν προκειμένω η επίσκεψη του Αιρεσιάρχου «πάπα» κ. Φραγκίσκου στην Ελλάδα, ανήκει στις αρμοδιότητες της Ι.Σ.Ι. και όχι της Δ.Ι.Σ. (αρθ. 4 εδάφιο α). Πάνω στο θέμα αυτό αναφέρθηκε ήδη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας με σχετική ανακοίνωσή του, στην οποία επί πλέον τόνισε, ότι η επίσκεψη αυτή προσβάλλει «τους Αγίους και Οσιάθλους Πατέρας της αμωμήτου ημών Πίστεως που δολοφονήθησαν φρικωδώς από τους προκατόχους και ομοπίστους του κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο ανά τους αιώνας». Και εν τέλει προσβάλλει τον ίδιο τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, διότι προσφάτως ο συγκεκριμένος «προσέλαβε» έναν Ισπανό Βενεδικτίνο καλόγηρο και τον εγκατέστησε ως επίσκοπο των Ουνιτών της Αθήνας.

   Ισχυρίζονται οι Σεβασμιώτατοι Ιεράρχες της Δ.Ι.Σ. ότι ο «πάπας» με την επίσκεψη αυτή θα συμβάλει στην «ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας». Αλλά  πως είναι δυνατόν ο «πάπας» να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινότητα, όταν ο ίδιος δεν έχει ευαισθητοποιηθεί από το δράμα των προσφύγων; Αν πράγματι συμμετέχει στο δράμα τους, τότε γιατί δεν ανοίγει τις Τράπεζες του Βατικανού, ή του «αγίου Πνεύματος» όπως θέλουν να τις ονομάζουν, που διαθέτει πακτωλούς χρημάτων, δισεκατομμύρια ευρώ, για να ανακουφίσει όλους αυτούς τους πονεμένους από την φτώχεια, την ανέχεια και την δυστυχία τους και στη συνέχεια να τους επαναπροωθήσει, με παπικές δαπάνες, σε πλούσιες μουσουλμανικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ; Αν προχωρούσε σε μια τέτοια ενέργεια, θα απεδείκνυε στην πράξη, (και όχι με θεατρινισμούς), ότι όντως συμμετέχει στο δράμα τους. Τότε μόνον θα μπορούσε να ελέγξει τους σημερινούς ηγέτες της Ευρώπης  για την τεράστια ευθύνη που έχουν για έναν πόλεμο, τον πόλεμο στη Συρία και όχι μόνον, τον οποίο κατ’ ουσίαν αυτοί οι ίδιοι προκάλεσαν, εξοπλίζοντας τους τζιχαντιστές του ISIS. Και να τους διασαφήσει ότι για την επίλυση του προσφυγικού προβλήματος κατ’ ουσίαν αυτοί οι ίδιοι ευθύνονται, διότι το προσφυγικό είναι απόρροια και άμεσο αποτέλεσμα του  πολέμου. Πολύ αμφιβάλουμε αν ο «πάπας», που θέλει να αυτοπροβάλλεται ως ο προστάτης των φτωχών, με την προσεχή επίσκεψή του στην Ελλάδα θα πράξει όλα τα παρά πάνω. Είμαστε σχεδόν βέβαιοι, ότι η επίσκεψη αυτή θα είναι απλώς ένα θέατρο εντυπώσεων και τίποτε περισσότερο.

   Πέραν αυτών φαίνεται ότι δεν έγινε επαρκώς κατανοητό από τους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς μας ηγέτες, ότι η μεταναστευτική κρίση είναι ένα μείζον πρόβλημα με πολλές παραμέτρους, που δεν λύνεται με θεατρινισμούς  και «φιέστες». Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι μετά από την προσεχή «φιέστα» της Λέσβου θα αλλάξει η κατάσταση. Ότι οι μετανάστες θα πειστούν να γυρίσουν σε άλλα πλούσια κράτη, όπου κυριαρχεί ο μουσουλμανισμός, ή ότι θα πάψουν να είναι φανατικοί και να σταματήσουν να μας βλέπουν ως «απίστους» και άρα υποψηφίους για εξόντωση. Πρέπει επί τέλους να γίνει κατανοητό από όλους, ότι η προσφυγική κρίση είναι μια κρίση που προκλήθηκε τεχνητά από τους σχεδιαστές της Νέας Τάξεως Πραγμάτων και η οποία εξυπηρετεί θαυμάσια τους στόχους των. Η αθρόα μετανάστευση μουσουλμάνων στην Ελλάδα και την Ευρώπη είναι «ό, τι χρειάζεται» για να προωθηθεί η μουσουλμανοποίηση της Ευρώπης, η Παγκοσμιοποίηση, ο Οικουμενισμός και εν τέλει η Πανθρησκεία. Ο Σεβασμιώτατος άγιος Πειραιώς στην ανακοίνωσή του ανέφερε και τους χρηματοδότες της «μεταναστευτικής κρίσης», οι οποίοι επιδιώκουν τον αφανισμό των πνευματικών, πολιτισμικών και εθνικών ιδιαιτεροτήτων μέσα στην χοάνη της πολυπολιτισμικότητας. Εμείς απλά θα υπενθυμίσουμε τις εκπεφρασμένες απόψεις του κ. Φραγκίσκου για την εισβολή των αμέτρητων μουσουλμανικών στιφών στη γηραιά ήπειρο, ο οποίος την βλέπει με «συμπάθεια» και δήθεν με «πνεύμα χριστιανικής αγάπης». Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «συμπάθειάς» του προς τους «κατατρεγμένους μετανάστες» υπήρξε η θεατρικού τύπου «παράσταση» της «νίψης των ποδιών» αλλοθρήσκων προφανώς λαθρομεταναστών, (μουσουλμάνων, ινδουιστών, μπαχαϊστών, κλπ) κατά την «Μ. Πέμπτη» του παπικού Πάσχα. Με την συμβολικότατη αυτή πράξη του θέλησε να περάσει το μήνυμα πως «όλοι το ίδιο είμαστε», ότι η θρησκευτική πίστη δεν μπορεί πια να εγείρει εμπόδια στην «αγάπη» μας προς τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους. Και ότι στα πλαίσια αυτά της «αγάπης» μπορεί να «θυσιάζεται» η αλήθεια!

    Η πείρα δέκα αιώνων ιστορικής πορείας του Παπισμού απέδειξε ακόμη, ότι ποτέ το Βατικανό δεν προχωρεί σε κάποια ενέργεια, αν δεν βεβαιωθεί προηγουμένως, ότι θα έχει κάποιο κέρδος σε πολιτικό, η εκκλησιαστικό επίπεδο. Στην παρούσα λοιπόν χρονική συγκυρία, είμαστε βέβαιοι, ότι η επίσκεψη αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη με την μέλλουσα να συγκληθεί «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο», η οποία αναμένεται σύμφωνα με τα προσυνοδικά κείμενα, να δώσει μια ισχυρή ώθηση και συνοδική κατοχύρωση στην παναίρεση του Οικουμενισμού, με την απόδοση εκκλησιαστικότητος στις αιρετικές κοινότητες του Παπισμού και του Προτεσταντισμού. Είναι γνωστό ότι ο κ. Φραγκίσκος εξεδήλωσε πριν λίγο καιρό την ζωηρή επιθυμία του να παραστεί στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Η απόφαση της Συνάξεως των Προκαθημένων να προσκαλέσουν μόνο αντιπροσωπείες φαίνεται ότι δεν τον ικανοποίησε. Εν τω μεταξύ πληροφορήθηκε προφανώς τις πολλαπλές και ισχυρές αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν σε πολλές Ορθόδοξες χώρες, όπως στη Μολδαβία, την Ουκρανία, την Βουλγαρία και ιδίως στην Ελλάδα με την πρόσφατη Ημερίδα στο Στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας», σχετικά με την εν λόγω Σύνοδο, τον τρόπο οργανώσεώς της και την θεματολογία της, από πολλούς κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς. Θέλησε λοιπόν με την επίσκεψή του στην Ορθόδοξη Ελλάδα, με την ταυτόχρονη παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, να καταστείλει τις αντιδράσεις και να βοηθήσει, όσον εξαρτάται από αυτόν, να περάσει ευκολότερα η εκκλησιαστική αναγνώριση του Παπισμού ως «εκκλησίας» από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Και παράλληλα να στείλει σ’ όλο τον κόσμο ένα ηχηρό μήνυμα: Ότι η Ορθοδοξία και ο Παπισμός είναι «αδελφές Εκκλησίες». Ότι έφθασε πλέον η ώρα της αμοιβαίας αναγνωρίσεώς των, όχι μόνον με κοινές διακηρύξεις και με κοινά κείμενα των Μικτών Θεολογικών Επιτροπών, αλλά αυτή τη φορά και διά μέσου συνοδικών αποφάσεων.

     Θα κλείσουμε τον σύντομο σχολιασμό μας με ένα προφητικό άρθρο του αείμνηστου αγιορείτου μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτου, που είχε δημοσιευθεί τον Νοέμβριο του 2001 με τίτλο «Μελαγχολικαί ενοράσεις» και αφορούσε τους λαθρομετανάστες. Στο άρθρο αυτό παραθέτει σχετικά με το θέμα, τους ισχυρισμούς  τριών ησυχαστών που τον επισκέφτηκαν: «Και στην ερώτησή μου πως θα συμβεί αυτό, [η αλλοτρίωση της Ελλάδος], και πότε και τι θα γίνουν οι Έλληνες;  Απήντησαν, ότι ήδη ενεργείται η άλωση με τα 2-3 εκατομμύρια των μωαμεθανών, που ονομάζονται μετανάστες, και που θα στερεώνονται σταδιακώς με την ελληνικήν ιθαγένεια, που θα τους χορηγεί ευχαρίστως το Κράτος, δηλαδή η άθεη κυβέρνηση... Οι δε Έλληνες βαθμιαίως θα γίνουν μειονότης, έως ότου θα μείνουν ελάχιστοι χριστιανοί ως …δείγμα». Και συνέχισε: «Μέσα στον συγκλονισμό μου για την τραγωδία του λαού μας, άρχισα να μελετώ όσα είπαν με βεβαιότητα οι όσιοι εκείνοι ερημίτες.. Παρ’  ότι καμιά ανησυχούσα φωνή δεν ακούεται, όμως, κάποια σποραδικά δημοσιεύματα ...ήρχοντο να επαληθεύσουν σχεδόν τους ισχυρισμούς των φίλων μου ησυχαστών... Όμως, όσον και αν φαίνεται περίεργη η βαθειά σιγή επί ενός βοώντος εθνικού κινδύνου, το φαινόμενον δεν είναι ανεξήγητον. Πρόκειται περί σχεδόν καθολικής πωρώσεως των συνειδήσεων. Και είναι ιστορικώς αποδεδειγμένον, ότι όταν η αμαρτία καθολικοποιείται, γενικεύεται, ακολουθεί, δίκην συνδρόμου, η άγνοια του κακού. Τώρα το πρόβλημα, το παμπρόβλημα, είναι η αλλοτρίωση του ελλαδικού χώρου, κατά παραχώρηση Θεού, για την αμετανοησία των πιστών. Οπότε αβιάστως ανακύπτει η υποχρέωση της ποιμαινούσης Εκκλησίας να κηρύξει μετάνοιαν στον λαόν.  Αλλοιώς; ‘Εάν μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε’ (Λουκ.ιγ΄3). Το γαρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα».

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.