Και κάτι παρήγορο..Εύγε Μακαριώτατε!!!

Καιρό είχαμε να ακούσουμε από Πατριάρχη μια Ορθόδοξη θεώρηση των διαλόγων με τους ετεροδόξους.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ "ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗΣ "“ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”.

…”Πιστεύομεν ότι οφείλομεν να αναζητώμεν ενότητα πίστεως και ουχί διοικήσεως».”..

“…Οι εκπρόσωποι του θεολογικού διαλόγου μεταξύ των Εκκλησιών και οι ηγέται των Εκκλησιών θα πρέπη να είναι ευτυχείς, εάν συνυπάρχουν τα δύο επίπεδα διαλόγου, αγάπης και αληθείας, όχι μόνον αγάπης.

Την Τετάρτην, 3/16-9-2009, επεσκέφθησαν την Α.Θ.Μ. τον Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον τον Γ’ οι Dr. Gerhard Ludwig Müller, Επίσκοπος του Regensburg, Dr. Heinrich Mussinghoff, Επίσκοπος του Aachen, Dr. Gerhard Feige, Επίσκοπος του Magdeburg της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας μετά μικράς ομάδος συνοδών εις το πλαίσιον της επισκέψεως αυτών ως αποστολής εις την Αγίαν Γην δια την γνωριμίαν με τας Εκκλησίας της Μέσης Ανατολής και την ενίσχυσιν της χριστιανικής παρουσίας εις την περιοχήν αυτήν.

Ο επίσκοπος του Regensburg Dr. Gerhard Ludwig Müller, προσφωνών τον Μακαριώτατον, ανεφέρθη εις την συμβολήν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις την θεολογίαν της Εκκλησίας δια της στάσεως αυτού υπέρ του χριστολογικού δόγματος της 4^ης Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνος, το 451 μ.Χ., της στάσεως του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Σωφρονίου υπέρ των δύο θελήσεων και ενεργειών του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, της στάσεως του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις την εικονομαχικήν έριδα και εις τον διεξαγόμενον σήμερον θεολογικόν διάλογον μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Εν συνεχεία επέδωσε εις τον Μακαριώτατον το μετάλλιον του Ινστιτούτου του Regensburg δια την διδασκαλίαν της Γερμανικής γλώσσης εις μαθητάς προερχομένους εκ των Ανατολικών Εκκλησιών. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Ινστιτούτου τούτου, κληρικός Dr. Nikolaus Wyrwoll ήτο μεταξύ των συνοδών των Ρωμαιοκαθολικών Αρχιερέων.

Αντιφωνών ο Μακαριώτατος, εκαλωσώρισεν εις Ιεροσόλυμα τον επίσκοπον του Regensburg Dr. Müller και την συνοδείαν αυτού και ηυχαρίστησεν αυτόν δια τους λόγους του σχετικώς με την στάσιν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις περιόδους κρίσεως εν τη Εκκλησία ως και δια την συνεργασίαν υπέρ της ενότητος των Εκκλησιών.

«Η επίσκεψις υμών», είπεν ο Μακαριώτατος, «έχει σημασίαν δια την χριστιανικήν παρουσίαν εις την Αγίαν Γην, είναι επίσκεψις συμπαραστάσεως. Υμείς γνωρίζετε τα δόγματα της Εκκλησίας και την εκκλησιαστικήν ιστορίαν. Γνωρίζετε και την τρέχουσαν πολιτικήν κατάστασιν. Ημείς ζώμεν εντός αυτής. Υπάρχει ενταύθα μία γνωστή πολιτική και θρησκευτική κατάστασις με τας προεκτάσεις αυτής. Το Πατριαρχείον ημών δια μέσου των αιώνων εκαλλιέργησε πνεύμα ειρηνικής συμβιώσεως μετά του Ισλάμ και του Ιουδαϊσμού. Δεν ομιλούμεν δια διάλογον, δια σχέσιν, αλλά δια συμβίωσιν. Σεβόμεθα τα ιερά προσκυνήματα και των τριών θρησκειών. Η Ιερουσαλήμ καθ’ εαυτήν είναι Αγία Πόλις και δια τας τρεις θρησκείας. Η Ιερουσαλήμ έχει καθαγιασθή με το αίμα των προφητών και του Ιησού Χριστού. Υπάρχει χώρος δια τους οπαδούς και των τριών θρησκειών. Η πολιτική λύσις του προβλήματος των Ιεροσολύμων αφορά άλλους. Ημείς οφείλομεν να διατηρήσωμεν την πνευματικήν ιδιομορφίαν της Ιερουσαλήμ. Η μείωσις του χριστιανικού στοιχείου δεν μας φοβίζει: «μη φοβού το μικρόν ποίμνιον».(Λουκ. 12,32). Όλοι αναγνωρίζουν την προσφοράν και την βοήθειαν του χριστιανικού στοιχείου ενταύθα. Παραλλήλως όμως και οι χριστιανοί χρειάζονται βοήθειαν και υποστήριξιν. Ούτοι χαρακτηρίζονται ενίοτε υπό τινων ως «παροικία», πράγμα το οποίον δεν ευσταθεί, διότι οι χριστιανοί είναι αυτόχθονες ενταύθα. Όσον αφορά εις τον θεολογικόν διάλογον, είμεθα υπέρ. Δεν ατενίζομεν όμως τούτον αγωνιωδώς. Πιστεύομεν ότι οφείλομεν να αναζητώμεν ενότητα πίστεως και ουχί διοικήσεως».

Συνεχίζων ο Μακαριώτατος, είπεν ότι ο εκκλησιαστικός διάλογος πρέπει να συμπεριλάβη και μοναχούς, οι οποίοι δεν συγχέουν “speculatiοn and revelation” / «διαλογισμόν και αποκάλυψιν». Αυτοί γνωρίζουν ότι εις τον χριστιανισμόν δεν υπάρχει speculation. Γνωρίζουν την αλήθειαν ότι ο σκοπός του χριστιανού είναι η θέωσις. Οι εκπρόσωποι του θεολογικού διαλόγου μεταξύ των Εκκλησιών και οι ηγέται των Εκκλησιών θα πρέπη να είναι ευτυχείς, εάν συνυπάρχουν τα δύο επίπεδα διαλόγου, αγάπης και αληθείας, όχι μόνον αγάπης.

Ο Μακαριώτατος ετόνισεν ότι είναι καιρός να εξετάσουν πλέον αι δύο Εκκλησίαι, ποία είναι τα διαιρούντα αυτάς, και ουχί ποία τα ενούντα αυτάς σημεία. «Τα ενούντα αυτάς συνεζητήθησαν κατά κόρον εις το παρελθόν. Η αρχή της ενότητος της πίστεως ευρίσκεται εις την αναγνώρισιν των αδυναμιών ημών. Είναι καιρός πλέον δια την εγχείρησιν των τραυμάτων ημών».

Εκ της Αρχιγραμματείας.

http://www.jerusalem-patriarchate.info/gr/view.php?message_id=326