Ορθόδοξος Τὐπος: Πατριαρχική αντίδρασις εις την "Ομολογίαν Πίστεως"

Δημοσιεύουμε το βαρυσήμαντο πρωτοσέλιδο άρθρο του Ορθοδόξου Τύπου (11/9/2009) που απαντά στις απειλές του Πατριάρχη προς όσους υπέγραψαν την Ομολογία Πίστεως

Πατριαρχική αντίδρασις εις την "Ομολογίαν Πίστεως" Την θεωρεί ως απαράδεκτον ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος

Φαίνεται ὅτι εἰσερχόμεθα εἰς περίοδον πολεμικῆς συρράξεως μὲ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον. Ὁ προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας ἠνωχλήθη σφόδρα ἀπὸ τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως», τὴν ὁποίαν ὑπογράφουν Μητροπολῖται, Ἱερομόναχοι, ὁ ἔντιμος κλῆρος, θεολόγοι καὶ πολλοὶ λαϊκοί. Ἐλησμόνησεν ὅτι ἀπὸ τὴν Γαλλίαν διεκήρυξε πρὸ διμήνου ὅτι δὲν θὰ φθάσωμεν εἰς κοινὸν ποτήριον μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, ἀφοῦ δὲν ἔχομεν κοινὴν ὁμολογίαν πίστεως. Τὸ κείμενον τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως» ἦτο ἐν ζωῆ καὶ ἔκανε τὸν γύρον τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Πλανήτου, ὅταν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης προέβη εἰς τὰς προαναφερομένας δηλώσεις. Μετὰ τὴν παρέλευσιν διμήνου ἤλλαξε στάσιν. Διότι, προφανῶς, διαπιστώνει τὴν δυναμικὴν ἀντίδρασιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἀντιδρᾶ εἰς τὰ οἰκουμενιστικὰ καὶ φιλοπαπικά του ἀνοίγματα, ὡς ἀντέδρα καὶ ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν ἀντιδρᾶ ἁπλῶς διὰ τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως», ἀλλὰ ἀπειλεῖ, ὅσους ἀντιδροῦν εἰς τὰ οἰκουμενιστικὰ καὶ φιλοπαπικὰ ἀνοίγματά του......... Ὁ Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος συμπροσηυχήθη μετὰ τοῦ Πάπα καὶ οὐσιαστικῶς συνελειτούργησεν εἰς τὸ Φανάρι, διατυπώνει ἀπειλὴν ἐναντίον, ὅσων ὑπογράφουν τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως». Προφανῶς ἑτοιμάζει «ἀφορισμοὺς» καὶ ποινάς, ὡς συνηθίζει πρὸς τοὺς δικαίους καὶ ἐργάτας τοῦ Εὐαγγελίου (π.χ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος), ἀλλὰ σιωπᾶ διὰ τὴν κατασπατάλησιν τοῦ δημοσίου χρήματος ὑπὸ τῶν Μητροπολιτῶν τοῦ θρόνου. Ἔχει δικαίωμα νὰ διατυπώνῃ ἀπειλάς. Δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ψεύδεται, ἰσχυριζόμενος ὅτι ἁπλῶς διαλέγεται μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, ὅταν συνειδητὰ προδίδῃ τοὺς πατέρας τῆς πίστεως καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν συμπροσευχὰς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων. Ἐποδοπάτησε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας εἰς τὸ Φανάρι κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα. Παρουσιάζει ὅλους ἡμᾶς, οἱ ὁποῖοι ὑπογράφομεν τὴν «῾Ομολογίαν Πίστεως» καὶ διαφωνοῦμεν μὲ τὸν κατήφορόν του ὡς ἐξωπραγματικούς, οἱ ὁποῖοι εἴμεθα μακρὰν ἀπὸ τὸν 21ον αἰῶνα. Καὶ διερωτᾶται: «Νὰ μέναμε ἀπομονωμένοι μέσα στὸ κέλυφός μας ὁ καθένας μὲ αὐτάρκειαν καὶ αὐταρέσκειαν, χωρὶς νὰ ἐπικοινωνοῦμε, χωρὶς νὰ διαλεγώμεθα, χωρὶς νὰ δίδουμε μαρτυρία τῆς Πίστεώς μας;». Οὐδεὶς ἐπιθυμεῖ ἢ ἔχει ἰσχυρισθῆ ὅσα ὑποστηρίζει ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Θέλομεν τὸν διάλογον μὲ ὅρους καὶ προϋποθέσεις. Δὲν ἐπιθυμοῦμεν διάλογον διὰ τὸν διάλογον, ὡς πράττει ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης, ὁ ὁποῖος χωρὶς νὰ ἔχῃ ἐπιτύχει ἔστω καὶ μία ὑποχώρησιν τῶν παπικῶν καὶ τῶν οἰκουμενιστῶν, συμπροσεύχεται μαζί των, νοθεύων τὴν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐξισὼνων αὐτὴν με τὴν πλάνην. Γνωρίζει τὸ ἔγκλημα, τὸ ὁποῖον διαπράττει, ἀλλὰ συνεχίζει, διότι αὐτὸ τὸ ἐπιβάλλουν τὰ κέντρα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα χαράσσουν τὴν γεωπολιτικὴν τῶν Ἐκκλησιῶν. Παίζει μὲ εὐλάβειαν τὸ παιχνίδι των. Ἀλλὰ δὲν ἀντελήφθη ὅτι ἡ ἄφιλος καὶ ἀχάριστος Ἀμερικὴ τὸν ἐγκαταλείπει (μόνον εἰς τὰ λόγια τὸν στηρίζει), ἡ Μόσχα μὲ ἄλλας Ἐκκλησιαστικὰς δυνάμεις – δορυφόρους τὸν λακτίζουν καὶ ἀμφισβητοῦν τὴν Οἰκουμενικότητά του καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (προσωπικὴ ἧττα του ἡ ἐξέλιξις αὐτή), ἡ κυβέρνησις τῆς Ἑλλάδος τὸν ἔχει ἐγκαταλείψει καὶ ἕν μεγάλο τμῆμα τῆς Ὀρθοδοξίας, εἰς τὸ ὁποῖον συμπεριλαμβάνεται καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀμφισβητεῖ τὴν Οἰκουμενιστικὴν καὶ φιλοπαπικὴν γραμμήν του; Ἔχει ἀντιληφθῆ ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἔχει εἰσέλθει εἰς δυσμενεστάτην θέσιν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του; Ἔχει ἀντιληφθῆ ὅτι δὲν ἔχει προωθήσει οὔτε ἕνα αἴτημα τῆς μητέρας Ἐκκλησίας πρὸς τὸ Τουρκικὸν Κράτος καὶ τὴν διεθνῆ Κοινότητα; Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἰσχυρίζεται ὅτι οἱ ὑπογράψαντες τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως» θέτουν τοὺς Οἰκουμενιστὰς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοὺς φιλοπαπικοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας ἐπικρίνοντες τὰς Συνόδους καὶ τοὺς προκαθημένους. «Προσεχῶς θὰ πάρουν τὴν δέουσαν ἀπάντησιν ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, διότι αὐτὰ τὰ πράγματα εἶναι ἀπαράδεκτα». Ἀπαράδεκτος, λοιπόν, ὁ ἔλεγχος τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία δὲν διαθέτει Πάπαν; Ἀπαράδεκτος ὁ ἔλεγχος ἀπὸ καθηγητὰς τῆς Θεολογίας τῶν ἐν Ἑλλάδι Πανεπιστημίων; Ἀπαράδεκτος ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ ὑπόδειξις διὰ ἐπαναφορὰν εἰς τὴν κανονικὴν τάξιν, τὴν ἐφαρμογὴν τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὑπὸ Μητροπολιτῶν, Καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν, Ἱερομονάχων, Κληρικῶν, Θεολόγων τῆς Μέσης Ἐκπαιδεύσεως καὶ Προσώπων, τὰ ὁποῖα «πεθαίνουν» διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν; Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης λέγει ὅτι ἐνεργεῖ κατόπιν Πανορθοδόξου Συνόδου καὶ ὅτι αἱ Ἐκκλησίαι ἐν Συνόδῳ ἀποφασίζουν ὑπὲρ αὐτῶν τῶν διαλόγων. Συμβαίνει, ὅμως, αὐτὸ μὲ τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος; Διότι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅταν διεπίστωσε τὴν μεγάλην ἀντίδρασιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀπηγόρευσεν εἰς τὸν μακαριστὸν Ἀρχιεπίσκοπον κυρὸν Χριστόδουλον νὰ μεταβῆ εἰς τὸ Βατικανόν. Ὁ μακαριστός, ὀλίγον πρὸ τῆς μεταβάσεώς του εἰς τὴν Οὐράνιον Πατρίδα, παρεβίασε τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας καὶ μὲ ὁμάδα ἀθεραπεύτων Οἰκουμενιστῶν – φιλοπαπικῶν (ὅλοι ἐδέχθησαν τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Θεοῦ μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ πραξικόπημά των, ἀλλὰ δὲν ἤλλαξαν στάσιν), μετέβη εἰς τὸ Βατικανόν. Τότε ὑπῆρξε μεγάλη ἀντίδρασις εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντέδρασαν ὁ Αἰγιαλείας καὶ Καλαβρύτων, ὁ Καβάλας καὶ Θάσου, ὁ Γουμενίσσης κ.ἄ. Ὁ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν μακαριστὸν τοῦ εἶπε ὅτι θὰ λογοδοτήση εἰς τὴν Ἱστορίαν. Ἦτο ὁ ἴδιος Μητροπολίτης, ὁ ὁποῖος ὑποδεχόμενος τὸν Πάπαν εἰς τὰς Ἀθήνας εἶχεν ὑπογραμμίσει ὅτι: «σᾶς ὑποδεχόμεθα, παρὰ τὸν κίνδυνον σχίσματος! Ὁ Θάσου κ. Προκόπιος εἶχε ἐπικρίνει τὸν μακαριστὸν διὰ τὴν ἐνέργειάν του καὶ εἶχε ἐπισημάνει ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ διεξάγεται διάλογος ἐν ἀγνοία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας καὶ ἄνευ κοινωνικοῦ, θεολογικοῦ κ.λπ. πλαισίου. Σκληρότερος ὅλων ὁ Μητροπολίτης Γουμενίσσης. Ἠκολούθησαν καὶ δηλώσεις ἄλλων Ἐπισκόπων ὑπὸ τὴν πίεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτὸς αὐτῶν ὅμως ἔχομεν τὰς θέσεις τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἔχει καταγγείλει γραπτῶς τοὺς Παπικοὺς ὅτι ἀποτελοῦν αἵρεσιν τῶν αἱρέσεων, ἐζήτησε νὰ ἀσχοληθῆ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν δαιμονικὴν Οὐνίαν, τὴν ὁποίαν ἀνεβάθμισεν ὁ Παπισμός. ὉΜητροπολίτης Αἰτωλοακαρνανίας εἰς Ποιμαντικὰς ἐγκυκλίους του, τὰς ὁποίας ἐκδίδει διὰ τὰς μεγάλας ἑορτὰς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποκαλεῖ τοὺς Παπικοὺς αἱρετικοὺς καὶ καλεῖ τὸν πιστὸν λαὸν εἰς ἐγρήγορσιν καὶ προσευχήν, διὰ νὰ μὴ πέσουν εἰς τὴν παγίδα ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι Ἐκκλησία. Ὁ Μητροπολίτης Δρυνουπόλεως, Πωγωνιανῆς κ. Ἀνδρέας ἐζήτησε πέρυσι ἀπὸ τοὺς πιστοὺς κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ νὰ προσεύχωνται διὰ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, διότι κινδυνεύουν ἀπὸ τὰ Οἰκουμενιστικὰ καὶ Φιλοπαπικὰ Βήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἐτόνισε δὲ ὅτι δὲν θὰ ξαναομιλήση, διότι ἔχει δεσμευθῆ ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐκτὸς αὐτῶν τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀμφεσβήτησε δι᾽ ἐπισήμου ἀνακοινώσεως τὴν καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα εἰς τὸ Φανάρι, ἐνῶ τὸν ἐκάλεσε νὰ παύση τὸν σκανδαλισμὸν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἐπίσης κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος ὑπῆρξαν ἀντιδράσεις δι᾽ αὐτὰ τὰ βήματα τῆς ἀποστασίας ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὑπενθυμίζομεν ὅτι ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξηροποτάμου κ. Ἰωσὴφ τὰ εἶπε «ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια» εἰς τὸν ΟἰκουμενικὸνΠατριάρχην δι᾽ αὐτὴν τὴν ἀποστασίαν του. Ὁ καθηγούμενος τοῦ Μεγάλου Μετεώρου ἀποτελεῖ τὴν ἀσπίδα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀναλύει εἰς τὰ ἔντυπά του τὰ βήματα τῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς τὴν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν αἵρεσιν τοῦ Παπισμοῦ. Αἱ Ὀρθόδοξοι ἀδελφότητες μέσῳ τῶν ἐντύπων των ὑψώνουν λάβαρα ἀντιστάσεως εἰς αὐτὴν τὴν Οἰκουμενιστικὴν πορείαν τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ὁ Μητροπολίτης Κυρηνείας κ. Παῦλος καὶ θεολόγοι ἀπὸ τὴν Κύπρον καταθέτουν ἀντιρρήσεις των καὶ ἀντιστέκονται εἰς τὴν ἐξίσωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετὰ τῶν εὑρισκομένων ἐν πλάνῃ ἀδελφῶν μας. Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου Ὠρωποῦ ἔχει ἐκδόσει πολυσέλιδα ἔντυπα, εἰς τὰ ὁποῖα ἀναλύει τὴν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν αἵρεσιν τοῦ Παπισμοῦ. Ἔχομεν καὶ ἄλλα παραδείγματα. Περιοριζόμεθα εἰς τὰ προαναφερόμενα. Πῶς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης διατυπώνει ἀπειλὰς ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἀμφισβητοῦν εὐθέως τὴν γραμμήν του, διὰ τῆς ὁποίας νοθεύει τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν; Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι, ὑποτίθεται, ποιμὴν ποιμένων καὶ πατὴρ πατέρων. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπειλῆ τὰ τέκνα του, ἐπειδὴ ἀναδεικνύουν τὰς θεολογικάς, δογματικάς καὶ Ἐκκλησιαστικὰς παρεκτροπάς του καὶ τοῦ ζητοῦν νὰ παραμείνη πραγματικὸς Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας; Ποῦ τὸ πάει μὲ αὐτὰς τὰς ἀπειλάς του; Μεθοδεύει σχίσμα εἰς τὴν Ἑλλάδα; Ἐπιχειρεῖ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον καὶ τὰ δημοσιογραφικὰ παπαγαλάκια εἰς τὰς Ἀθήνας, τὰ ὁποῖα γνωρίζομεν ἀπὸ ποῖα κέντρα κατευθύνονται καὶ ἀπὸ ποῖα κέντρα μισθοδοτοῦνται, διὰ νὰ βάλουν ἐναντίον τῆς ὁμολογίας πίστεως, νὰ τρομοκρατήση τὸν πιστὸν λαόν, διὰ νὰ παύση νὰ ἀντιδρᾶ εἰς τὰς φιλοπαπικάς του ἐνεργείας; Τὸ πράττει αὐτό, διὰ νὰ προκαταλάβη τὰς ἀντιδράσεις, δι᾽ ὅσα μεθοδεύει ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν Κύπρον κατὰ τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριον. Ἡ λάσπη, αἱ ἀπειλαὶ καὶ οἱ ἀφορισμοὶ δὲν πιάνουν. Τὴν τακτικὴν αὐτὴν ἠκολούθησε καὶ ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος κυρὸς Χριστόδουλος. Δὲν ἔκαμψε τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα. Ἐκεῖνον τὸν ἐπεσκέφθη ὁ Θεὸς ὀλίγους μῆνας μετὰ τὸ πραξικόπημά του εἰς βάρος τῆς Ἱεραρχίας καὶ τὴν μετάβασίν του εἰς τὸ Βατικανόν. Καὶ μετ᾽ ὀλίγους μῆνας ἐξεδήμησε πρὸς τὸν Ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς, τὸν Χριστόν. Οἱ δὲ Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι τὸν ἠκολούθησαν, ἄλλος ἔκαμνε χημειοθεραπείας, ἄλλος «τσακίστηκε», ἄλλος ὑπέστη ἐμφράγματα κ.λπ. Αἱ ἀπειλαὶ καὶ οἱ ἀφορισμοὶ εἶναι τίτλος τιμῆς δι᾽ ἕκαστον Ὀρθόδοξον, ὁ ὁποῖος τηρεῖ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τῆς πίστεως, εἶναι ἐργάται τοῦ Εὐαγγελίου, ἐργάζονται εἰς τὸν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διατηροῦν ἀνόθευτον τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ καθαρὰ τὰ Φλάμπουρα τῆς Πίστεώς μας. Ἀναμένομεν τὰ πολεμικὰ ἀνακοινωθέντα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος λησμονεῖ ὅτι Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλλάδα συμπορεύονται. Ὁ πόλεμος, τὸν ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰ ἀνοίξῃ, διὰ νὰ αἰτιολογήση τὴν ἀποστασίαν του ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, θὰ ἔχῃ ἐπιπτώσεις, ἀπὸ τὰς ὁποίας θὰ ἐξέλθη ζημιωμένος. Διότι λησμονεῖ ὅτι εἶναι ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους καὶ ὡς ἐκ τούτου ὀφείλει νὰ διατηρῇ ἀνόθευτον τὴν πίστιν, ἡ ὁποία ἐκράτησεν ὄρθιον τὸ Γένος. Ἀποστολή του εἶναι νὰ τηρῆ ἀνόθευτα, ὅσα παρέλαβεν.