Εσχατολογία και Φιλοσοφία της Ιστορίας (6)

Συνέχεια από Κυριακή, 10 Μαρτίου 2013

 

Εσχατολογία και Φιλοσοφία της Ιστορίας

Και ο καλός Bultmann, μας ανοίγει τις κουρτίνες του μηδενός: «Το πρόβλημα με την εσχατολογία ανέκυψε απο το γεγονός ότι το αναμενόμενο τέλος του κόσμου δέν επήλθε, ο Υιός του ανθρώπου δέν εμφανίστηκε επί των νεφελών του Ουρανού και η Ιστορία συνεχίστηκε». Ας δούμε λίγο, ας γευτούμε, την διαφορά που προκύπτει απο την οργάνωση ονομάτων, που είναι η σκέψη και απο την εμπειρία, η οποία εκφράζεται σαν λόγος! ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ.

Διότι ο καλός Bultmann, όχι μόνον αγνοεί την Ορθόδοξη Αγιότητα, αλλά αγνοεί και τί σημαίνει κατ’εικόνα. Και βεβαίως αγνοεί παντελώς τον καρπό της θεολογίας. Και γι’αυτό με απόλυτο θράσος, ίσως μεγαλύτερο και του Ζηζιούλα, μιλά για την εσχατολογία, για το διδακτορικό, χωρίς να’χει παρακολουθήσει ούτε Δημοτικό!

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος : (Θεολογικός 1^ος-10,4), ο λόγος ότι έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, χουν λαβών απο της γής, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνεύμα ζωής και εγένετο αυτώ εις ψυχήν ζώσαν, δείχνει ότι συνυπήρχε με την ψυχή ο νούς ημών και ο λόγος. Δέν προϋπήρξε το ένα απο αυτά, ούτε προϋπέστη του ενός το άλλο (μηδέ προϋποστάντος). Σαν να ήταν τα τρία ένα συγχρόνως (ως εν όντων άμα των τριών) και σαν να δόθηκαν σ’έμάς σ’ένα πνεύμα ζωής. Διότι και ο ποιητής της εικόνος Θεός, δέν είχε ποτέ προϋπάρχον (προϋποστάν) το ένα απο τα τρία.

Ας δούμε όμως και τις προϋποθέσεις της Ορθοδόξου Θεολογίας, όπου θα δούμε καθαρά ότι η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου άρχισε πολύ νωρίς, αμέσως, με τον Απόστολο Παύλο και συνεχίστηκε με τους περισσότερους Αγίους, ιδίως δέ με όσους ονομάζουμε στην Εκκλησία Θεολόγους. Και η ιστορία της Σωτηρίας συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και η αποκάλυψις Ιησού Χριστού στους Αγίους του, που είναι η Εκκλησιαστική εσχατολογία, όπως διδάσκει και το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Και όπως μιλούμε για την πρώτη Ανάσταση των Αγίων, παρομοίως ομιλούμε και για την πρώτη εσχατολογία, το πρώτο έσχατο που βιώνουν οι Άγιοι.

Μείνε στην Κόλαση και μήν απελπίζεσαι. Θα σε αναστήσω, είπε στον Άγιο Σιλουανό! Ποιός ακούει όμως;

Θεολογικός πρώτος 15, στην συλλογή Μερετάκη Τόμος 19Β. «Αλλά πές μου, πάς τις ο περί Θεού και Θείων μή διδάσκεσθαι, αλλά διδάσκειν επιχειρών, αν πρώτα ανέβηκες απο τον Άδη και έφτασες στην γή. Και πώς σου συνέβη αυτό, με ποιά επιστηρίγματα και ποιά σκαλοπάτια, με ποιούς συνεργούς και βοηθούς στην ανάβαση; Και αφού ανήλθες, γεμάτος βρώμα και φθορά ή καλύτερα κρατούμενος απο τον Θάνατο και νεκρός όντας ακόμη, πώς έζησες κι έγινες ισχυρότερος του θανάτου; Και κατόρθωσες να ξεφύγεις απο τα χέρια του; Πές μας λοιπόν αυτά και τότε μόνο θα μας πείς πώς μετά την άνοδο απο τον Άδη και τον ερχομό στη γή απαλλάχθηκες απο την φθορά και ελευθερώθηκες απο την κατάρα!! (και της κατάρας ηλευθερώθης;). Έπειτα θα μας διδάξεις πώς πάλιν ηνήχθης απο της γής (ανέβηκες απο τη γή), ποιές βαθμίδες (σκαλοπάτια;) χρησιμοποιώντας και με ποιά φτερά πετώντας ανυψώθηκες στους ουρανούς; Επάνω σε ποιό άρμα ανέβηκες,όντας στό σώμα χωρίς σώμα(εν σώματι ών χωρίς σώματος),πώς τούς υπερέβηκες; (τους ουρανούς) ΠΟΙΑ ΝΕΦΕΛΗ ΣΕ ΑΡΠΑΞΕ; (Ποιά νεφέλη σε υπέβαλε;). Δείξε μας αυτά τα πράγματα και δίδαξέ μας γι’αυτά και τότε θα δεχθούμε να ομιλείς περί του Θεού, με κάποια μετριοφροσύνη και με φόβο και τρόμο. Διότι αυτά τα επιτεύγματα επιτελούνται πάντοτε κατά τρόπο μυστικό σ’εκείνους που έφθασαν στην κατάσταση ωρίμου ανδρός, κατά το μέτρο του αναστήματος του Χριστού.»

«Αλλιώς και νεκρούς ακόμη αν ανασταίνει κάποιος, και μύρια άλλα θαύματα αν επιδεικνύει, νά τον αποστρεφόμαστε και να τον μισούμε σαν δαίμονα»!

Θα συνεχίσουμε με τον Bultmann και τους νεωτεριστές του Βόλου, αλλά πρίν απο αυτά ας τονίσουμε γι’άλλη μια φορά πώς ο Άγιος Συμεών, και η Σύνοδος που επικύρωσε την διδασκαλία του, στους Τρείς Θεολογικούς του Λόγους καταρρίπτει την αίρεση ακριβώς του Ζηζιούλα. Κατά γράμμα. Η οποία είχε ριζώσει και στην εποχή του, στο Πατριαρχείο. Ας δούμε λίγα τινα.

Θεολογικός πρώτος: Ο αιρετικός : «Λέγω ότι ο Πατήρ είναι ανώτερος του Υιού αντί να ειπώ ότι είναι πρώτος, διότι προέρχεται απο τον Πατέρα. Έτσι οι αιρετικοί (όπως ο Ζηζιούλας), ασχολούνται με τα παλαιότερα λεχθέντα απο τους θεσπέσιους Θεολόγους πρός τους αιρετικούς, όχι για να καρπωθούν κάποια πνευματική ωφέλεια, αλλά για να θαυμάζονται απο τους ακροατές σε γεύματα και συνέδρια και να αποκαλούνται θεολόγοι(επιφημίζονται).

Και ο Άγιος προειδοποιεί τους συγχρόνους Θεολόγους του σατανά: «Αίτιον γάρ του γεννωμένου Υιού τον πατέρα είναι, επί της σωματικής γεννήσεως λέγομεν (στην περίπτωση της σωματικής γεννήσεως). Για την Θεία όμως και ανύπαρκτη ύπαρξη, την αγέννητη γέννηση, την ανυπόστατη υπόσταση και την Υπερούσιο ουσίωση, δέν μπορούμε να το εφαρμόσουμε. Διότι στην Παναγία Τριάδα, είναι επικίνδυνο να μετρά κανείς τα αμέτρητα και να λέγει τα ανέκφραστα και να φθέγγεται τα άφθεγκτα.

Ο Ιωάννης Θεολογών είπε "εν αρχή ήν ο Λόγος" και ούχ ο Πατήρ. Διότι ούτε Υιός αναγνωρίζεται ο Λόγος απο κανέναν πρίν κατέβει και σαρκωθεί ο Θεός Λόγος. Ούτε πατήρ ο Θεός. Και ο ίδιος ο Κύριος είπε: Εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν! Γιατί προέταξε τον εαυτό του τού Πατρός;»

 

Συνεχίζεται

 

Αμέθυστος.