Η ντροπή της Ευρώπης
Günter Grass
Κοντά στο χάος, γιατί δεν ανταποκρίθηκες στην αγορά,
Είσαι μακριά από τη χώρα που σου δάνεισε το λίκνο.
Ό,τι με τη ψυχή έψαχνες και πίστευες πως βρήκες,
Το πετάς λοιπόν, το κατατάσσεις στη τιμή παλιοσίδερων.
Ως οφειλέτης γυμνός εκτίθεται στη χλεύη, υποφέρει μια χώρα,
Στην οποία συνήθιζες να λες πως χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στην φτώχεια καταδικασμένη χώρα που ο θησαυρός της,
Φροντισμένος κοσμεί μουσεία: λάφυρα από σένα φρουρούμενα.
Αυτοί που με την ένοπλη βία κατέλαβαν την ευλογημένη με νησιά χώρα,
Είχαν μαζί με τη στολή στο γυλιό τους τον Χέντερλιν.
Χώρα που διόλου δεν ανέχεσαι, ανέχτηκες όμως κάποτε
τους συνταγματάρχες της ως συμμάχους.
Χώρα αποστερημένη από το δίκαιο, που αυτός που με την εξουσία
νομίζει ότι μπορεί να αποδίδει δίκαιο,
Σφίγγει και σφίγγει όλο και πιο στενά το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου μαυροφορεί η Αντιγόνη και ο λαός σε όλη τη χώρα
είναι ντυμένος στο πένθος, της χώρας που σε φιλοξένησε.
Εκτός της χώρας όμως φερέρωνα όμοια με αυτά του Κροίσου
αποθήκευσαν στα θησαυροφυλάκιά σου ό,τι χρυσάφι λάμπει.
Μέθυσε επιτέλους, μέθυσε! Κραυγάζουν στους επιτρόπους οι χειροκροτητές,
Αλλά ο Σωκράτης σου δίνει πίσω οργισμένος το κύπελλο γεμάτο μέχρι πάνω.
Εν χορώ θα καταριούνται οι θεοί ότι είναι δικό σου,
Αφού η θέλησή σου απαιτεί να απαλλοτριώσεις τον Όλυμπό τους.
Χωρίς πνεύμα θα μαραζώσεις, χωρίς τη χώρα που το
πνεύμα της σε επινόησε, Ευρώπη.
Μετάφραση: Σκεύος Παπαϊωάννου, Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου