Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Η Εκκλησία και ο Σύριζα
ΗΕΛΛΑΣ
βαδίζει πρὸς πολιτικὴν μεταβολήν. Οἱ ἀπελπισμένοι, οἱ μακροχρονίως ἄνεργοι ἀλλὰ
καὶ ἡ μεσαία τάξις φαίνεται πὼς πορεύεται πρὸς τὸ πολιτικὸν στρατόπεδον τοῦ
ΣΥΡΙΖΑ. Τοῦτο δείχνουν ὅλαι αἱ δημοσκοπήσεις ἀλλὰ καὶ ἐνέργειαι στρεφόμεναι ὑπὸ
τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀπὸ τὰ εὐρωπαϊκὰ κατεστημένα καὶ τὴν ἐγχώριον διαπλοκήν, ἡ ὁποία ἐλέγχει
τὰ ΜΜΕ.
Αἱ
δημοσκοπήσεις δὲν καταδεικνύουν, ἐὰν ὁ ΣΥΡΙΖΑ θὰ λάβη τὴν ἐντολήν, διὰ τὸν
σχηματισμὸν αὐτοδυνάμου κυβερνήσεως ἢ θὰ ἔλθη πρῶτον κόμμα καὶ θὰ λάβη τὴν ἐντολήν,
ἀπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας, διὰ τὸν σχηματισμὸν Κυβερνήσεως Συνεργασίας.
Εἰς πᾶσαν περίπτωσιν αἱ ἐξελίξεις δείχνουν ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ, μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλον
τρόπον, θὰ ἔχη τὴν τύχην τοῦ ΠΑΣΟΚ κατὰ τὸ 1981.
ΗΕΚΛΟΓΙΚΗ
θεαματικὴ ἄνοδος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζει ἕν ἐκλογικὸν τμῆμα τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τὸ
ὁποῖον φοβεῖται ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ ὡς κυβέρνησις θὰ θέση ἐν διωγμῷ τὴν Ἐκκλησίαν. Ὁ
πιστὸς λαὸς ἀνησυχεῖ πολλαπλασίως περισσότερον, διότι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀποφεύγει
συστηματικῶς νὰ ὀργανώση τὴν «ἄμυνάν» της. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος
εἰς τὴν τελευταίαν συνεδρίαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας διεῖδε τὰς ἐπερχομένας
πολιτικὰς ἀλλαγὰς καὶ ἀνεκοίνωσε τὴν «ἄλλην ὀργάνωσιν» τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας.
Ἔκτοτε δὲν ἠκούσαμεν τίποτε διὰ τὰς ἐπερχομένας ἀλλαγὰς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, αἱ ὁποῖαι
θὰ τὴν καταστήσουν αὐτοδύναμον, οἰκονομικῶς ἀνεξάρτητον ἀπὸ τὸ Κράτος κ.λπ, οὕτως
ὥστε νὰ ἀντιμετωπίση τὴν οἱανδήποτε ἐπιθετικὴν ἐνέργειαν τοῦ Κράτους ἢ τῆς νέας
Κυβερνήσεως ἐναντίον της. Δὲν ἐπικρίνομεν τὸν Ἀρχιεπίσκοπον.
Διότι,
ἂν οὗτος ἔχη τὴν φήμην τοῦ «πρασίνου» (ΠΑΣΟΚ) Ἀρχιεπισκόπου, ὑπάρχουν Σεβ.
Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι ἔχουν δεξιὰς καὶ κεντρώας καταβολὰς καὶ ἐμφανίζονται ὡς
«πατερίτσαι» τῆς Ἀριστερᾶς. Οὗτοι φαίνεται νὰ μὴ ἀνησυχοῦν καὶ νὰ μὴ ἀντιλαμβάνωνται
ὅσα διαβλέπει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν. Πολλοὶ Μητροπολῖται, θεολόγοι καὶ λαϊκοὶ
πιστεύουν ὅτι, ἐὰν ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔλθη εἰς τὴν ἐξουσίαν καὶ καταδιώξη τὴν Ἐκκλησίαν, ὁ
πιστὸς λαὸς θὰ συσπειρωθῆ πέριξ τῆς Ἐκκλησίας. Διὰ νὰ συμβῆ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀναζωογονηθῆ
ἡ ἐνορία καὶ οἱ κληρικοὶ (ἀφοῦ ἐπιμορφωθοῦν) νὰ κάνουν ποιμαντικὴν διὰ πολλὰ καὶ
διαφορετικὰ ζητήματα. Παραλλήλως ἡ Ἐκκλησία νὰ ὀργανωθῆ μὲ τρόπον, πού:
1ον)
Νὰ δύναται νὰ ἀντιμετωπίση τὴν μισθοδοσίαν τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου. Οὐδεμία ἀριστερὰ
κυβέρνησις θὰ ἀποδεχθῆ τὴν θέσιν τῆς Ἐκκλησίας ὅτι προσέφερε τὸ μεγαλύτερον τμῆμα
τῆς περιουσίας της διὰ εὐαγῆ κρατικὰ ἱδρύματα μὲ ἀντάλλαγμα τὴν μισθοδοσίαν τοῦ
Ἱεροῦ Κλήρου.
2ον)
Νὰ διασφαλίση οἰκονομικοὺς πόρους μὲ τὴν ἀξιοποίησιν τῆς ὑπαρχούσης περιουσίας της.
Πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτὴν ὀφείλει νὰ ἀνεγείρη λαϊκὰς κατοικίας, Νοσοκομεῖα κ.λπ.,
τὰ ὁποῖα νὰ ἐκμεταλλευθῆ οἰκονομικῶς. Αἱ πολιτικαὶ ἐξελίξεις δείχνουν ὅτι
πρέπει νὰ δράση καὶ ὡς «ἐπιχειρηματίας», ἀκριβῶς, διὰ νὰ στηριχθῆ οἰκονομικῶς
καὶ νὰ μὴ ἔχη ἀνάγκην τὸ Κράτος, τοὺς πολιτικοὺς καὶ τὰς ἑκάστοτε κυβερνήσεις. Ἤδη
ἡ Ἐκκλησία κτυπᾶτε καὶ ἀπὸ τὴν σημερινὴν Κυβέρνησιν, ἡ ὁποία κατὰ τὰς μεγάλας ἑορτὰς
οἱ πολιτικοί της ἐπικαλοῦνται τὸν Θεόν, τὴν Παναγίαν, τὴν Ἁγίαν Τριάδα κ.λπ.
Πολλοὶ πιστοί, λαϊκοὶ καὶ ρασοφόροι ὑποστηρίζουν ὅτι διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ
μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἡ σημερινὴ κυβέρνησις εἶναι τὸ μικρότερον κακόν. Ἡ πραγματικότης
ὅμως εἶναι ἄλλη: «ξηλώνει» ἡ σημερινὴ κυβέρνησις καὶ ἡ ἐπερχομένη σχεδιάζει τὴν
γενικὴν ἀνατροπήν.
Τὸ
ὀρθὸν θὰ ἦτο νὰ φύγη ἡ μία καὶ νὰ μὴ ἔλθη ἡ ἄλλη.Τὰ πράγματα ὅμως ἔχουν
μεθοδευθῆ κατὰ τρόπον, ὥστε οἱ πολῖται νὰ «στραφοῦν» κυρίως πρὸς τὸν ΣΥΡΙΖΑ ὡς «ἐναλλακτική»
λύσις. Δὲν ἀποκλείεται μία ἀπὸ τά… ἴδια μὲ βάσιν τὴν θέσιν τῆς Χώρας. ΑΦΟΡΜΗΝ
δι᾽ ὅλα τὰ προαναφερόμενα ἔδωσεν ἡ στάσις τοῦ Βουλευτοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Εὐαγγέλου
Διαμαντοπούλου ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας. Εἰς Καρναβαλικὴν ἐκδήλωσιν διεκωμώδησε τὸν
Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὴν θείαν Εὐχαριστίαν. Ἡ ἐνέργειά του δὲν ἦτο «τυχαία». Ἦτο
βαθύτατα ἰδεολογική. Τοῦτο διεφάνη καὶ ἀπὸ τὴν ἀνακοίνωσίν του. Ἡ στάσις τῆς
Διοικούσης Ἐκκλησίας ἦτο χαλαρή.
Ἀντέδρασαν
ὡρισμένοι Ἀρχιερεῖς. Οἱ ὑπόλοιποι τὸ συνεζήτησαν μεταξύ των. Εἰς τοιαῦτα
ζητήματα τὸν λόγον ἔχει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας. Δὲν συνεκλήθη. Αἱ ἀντιδράσεις
ἦσαν μεμονωμέναι. Ἡ πρᾶξις ὅμως εἶναι ἰδεολογική. Καὶ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ
συγκεκριμένος βουλευτὴς δὲν ἔχει ἱερὸν καὶ ὅσιον. Διακωμωδεῖ τὴν Πίστιν καὶ τὰ
μυστήρια τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἡ
ἀντιμετώπισίς του ὑπὸ τοῦ κόμματός του ἦτο «ἀστεία». Τὸ κόμμα του ἀπέφυγε νὰ
λάβη θέσιν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων της. Ἐχειρίσθη
τὸ θέμα μὲ «μισόλογα» καὶ ἀντιφατικὰς θέσεις.
ΟΑΡΧΗΓΟΣ
τοῦ κόμματός του ἠμπορεῖ νὰ ἔχη τὰς καλυτέρας διαθέσεις ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐμφανίζεται
μὲ ἀνατρεπτικὸν καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸν προσωπεῖον, ἀλλὰ διατηρεῖ καλὰς φιλικὰς
σχέσεις μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθη νῶν κ. Ἱερώνυμον. Αἱ φιλικαὶ αὐταὶ σχέσεις ἔχουν
ὑπνωτίσει τοὺς πάν- τας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Λησμονοῦν ὅμως ὅτι ὁ Ἀρχηγὸς τοῦ
ΣΥΡΙΖΑ δὲν ἀκολουθεῖ τὴν μυστηριακὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας καὶ οὔτε λαμβάνει θέσιν
ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐνῶ εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα καθ᾽ ἅπασαν τὴν ἐπικράτειαν
συμφώνως πρὸς τὸ Σύνταγμα τῆς Χώρας. Ἀναγνωρίζει ὁ Ἀρχηγὸς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ τὴν
προσφορὰν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ δὲν διευκρινίζει ποῦ; Εἰς τὸ γένος; Εἰς τοὺς ἐθνικοαπελευθερωτικοὺς
ἀγῶνας; Εἰς τὴν κοινωνίαν; Εἰς τί;
Τὸ
«ἐπεισόδιον» μὲ τὸν βουλευτὴν κ. Διαμαντόπουλον πρέπει νὰ ἀφυπνίση τὴν Διοικοῦσαν
Ἐκκλησίαν. Οἱ Ἀρχιερεῖς ὀφείλουν νὰ παύσουν νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ συσσίτια. Κι ἂς
ἀσχοληθοῦν μὲ τὸ μέλλον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία σταδιακῶς
ἀποχριστιανοποιεῖται. Δὲν ζητοῦμεν τὴν τοποθέτησιν ὑπὲρ τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἄλλου
κόμματος ἐξουσίας.
Οὔτε
ζητοῦμεν διάλογον τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας μὲ τὴν δεξιὰν ἢ τὴν ἀριστεράν. Ζητοῦμεν
ἀπὸ τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν θέσεις, αἱ ὁποῖαι θὰ καταστήσουν τὴν Ἐκκλησίαν
σεβαστήν, αὐτόνομον, ἀνεξάρτητον ἀπὸ τὸ Κράτος καὶ μὲ τὴν δυνατότητα νὰ ἀναλάβη
τὴν καταβολὴν τῆς μισθοδοσίας τοῦ ἱεροῦ κλήρου, τὴν αὐτοχρηματοδότησιν ὅλων τῶν
λειτουργικῶν ἀναγκῶν της, εἴτε εἰς κεντρικὸν εἴτε εἰς ἐνοριακὸν ἐπίπεδον κ.λπ.
Οἱ
πολιτικοὶ θέλουν καλὰς σχέσεις μὲ τὴν Ἐκκλησίαν μόνον διὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους. Ἐλάχιστοι
εἶναι ἐκεῖνοι (οἱ πολιτικοί), οἱ ὁποῖοι πιστεύουν. Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι
χρησιμοποιοῦν τὴν Ἐκκλησίαν ψηφοθηρικῶς. Ὅταν δὲ εὕρουν τὴν εὐκαιρίαν ψηφίζουν ἀντιχριστιανικοὺς
νόμους, εἰς τὸ ὄνομα τῆς Εὐρώπης ἢ τοῦ ψευδοπροοδευτισμοῦ. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ δίδει τὴν ἀφορμὴν
διὰ ἀλλαγὴν πορείας τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐμφανίζεται
παράκλητος τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν κομμάτων.
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν
δύναμιν. Ἐὰν οἱ πολιτικοὶ ἐπιθυμοῦν
τὴν ὁριστικὴν ρῆξιν, τὸ ὁριστικὸν διαχωρισμὸν Κράτους – Ἐκκλησίας, ἂς τὸ
πράξουν. Εἰς τὰς λιτανείας καὶ εἰς τὰς πανηγύρεις τῶν Ἱερῶν Ναῶν δὲν θὰ ἔχουν οὐδεμίαν
συμμετοχήν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν δύναμιν. Ἀρκεῖ πολλοὶ Ἀρχιερεῖς νὰ ἀντιληφθοῦν
τὸν ρόλον των καὶ νὰ δράσουν ὡς πραγματικοὶ Ἀρχιερεῖς.
•
Ὀλίγα 24ωρα μετὰ τὰς προκλήσεις τοῦ βουλευτοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Εὐαγγέλου
Διαμαντοπούλου, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, εὑρισκόμενος εἰς τὴν
Ἑλλάδα διὰ τὴν ἀνάληψιν ὑπὸ τῆς Χώρας τῆς Προεδρίας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως
συνηντήθη μετὰ τοῦ Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Μετὰ τὴν συνάντησιν ἐπληροφορήθημεν τὴν
ἀντζένταν τοῦ Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ οὐδὲν ἠκούσαμεν ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου διὰ τὰ ζητήματα τῆς Ἐκκλησίας, τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὴν ἀντιεκκλησιαστικὴν
– ἀντιμυστηριακὴν πολιτικὴν κάποιων στελεχῶν καὶ βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, διὰ τὴν ὑπερφορολόγησιν
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὰς ἀπειλὰς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἐναντίον
τῆς ἐναπομεινάσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας κ.λπ.
Οὐδὲν
ὅμως ἠκούσαμεν καὶ διὰ τὴν ἐπερχομένην Συνταγματικὴν πλήρη ἰσοπέδωσιν (ἤδη ἔχει
ἀρχίσει ἀπὸ τὰς τελευταίας κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς
σημερινῆς) τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (ἐπὶ τῆς παντοδυναμίας τοῦ ΣΥΡΙΖΑ) καὶ τὴν ἐξίσωσίν
της μὲ ἄλλας θρησκείας, θρησκευτικὰ – φιλοσοφικὰ ἐργαστήρια, παραθρησκείας καὶ
αἱρέσεις. Ἄλαλος δυστυχῶς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Ἴσως, διότι οἱ στόχοι τοῦ
προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ συμπίπτουν μὲ τοὺς
στόχους τῆς Οἰκουμενιστικῆς κινήσεως, ἡ ὁποία ὑπηρετεῖ τὴν Πανθρησκείαν, εἰς τὴν
ὁποίαν ὅλοι θὰ εἴμεθα τέκνα τοῦ ἰδίου Θεοῦ καὶ ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι» θὰ εἶναι
σώζουσαι καὶ ἰσότιμοι τῆς Ὀρθοδοξίας.
Γ.Ζ
Ορθόδοξος Τύπος, 17/01/2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου