Η Χρυσοπηγή είναι εδώ! Μείζον πρόβλημα ο Δημητριάδος Ιγνάτιος

Μπορεῖ, ἡ τρόϊκα τῆς «Χρυσοπηγῆς» ―αὐτοῦ τοῦ φυτωρίου αἱρετικῶν καὶ σκανδαλοποιῶν ἐπισκόπων― νὰ διαλύθηκε ὑπὸ τὸ βάρος τῶν ἀνoμημάτων της, ἀλλὰ οἱ φθοροποιὲς γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἰδέες καὶ πρακτικές της εἶναι ἐδῶ. Ὅπως εἶναι παροῦσα καὶ ἡ ἀδηφάγος προσπάθεια καταλήψεως ἐπιτελικῶν θέσεων ἐξουσίας ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τῶν ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως εὑρισκομένων ἐπιγόνων της.

 

   

Ὁ φιλόδοξος καὶ ἐπιτήδειος περὶ τὶς δημόσιες σχέσεις Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος, πέρα ἀπὸ τὶς ἐπιδιώξεις του γιὰ τὰ ἀνώτερα ἐκκλησιαστικὰ χαρτοφυλάκια ―ἐν Ἑλλάδι ἢ καὶ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ― πού, κατὰ ἔγκυρες πληροφορίες, τοῦ ἔχουν ὑποσχεθεῖ (ἢ καὶ ἐξ αἰτίας τῆς αὐτοπεποιθήσεως ποὺ αἰσθάνεται ἕνεκα τῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν), ἀσυστόλως καὶ μὲ προκλητικότητα ποὺ ἐντυπωσιάζει, συνεχίζει νὰ ἀσχημονεῖ κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀσελγεῖ κατὰ τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

    

 

  Ὅταν ἔγινε γνωστὸ ὅτι θὰ παραστεῖ σὲ Ἡμερίδα γιὰ νὰ τιμήσει (αὐτός, ἕνας «Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος») τὰ 50 χρόνια τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου ―εἰς τὴν ὁποία μάλιστα καταρτίσθηκε τὸ σχέδιο, διὰ τῶν Διαλόγων καὶ διὰ τῆς δράσεως ριψάσπιδων τῆς Πίστεως, ἡ ἐκ τῶν ἔσω ἅλωσις τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας― ὑπῆρξαν ἔντονες ἀντιδράσεις. Κάποιοι τὸν προέτρεψαν νὰ ματαιώσει τὴν ἐκεῖ παρουσία του, προτρέποντάς τον μάλιστα νὰ ἐνθυμηθεῖ καὶ νὰ τιμήσει τόν ἑορτάζοντα ἅγ. Νεκτάριο!...

 

    Μερικοὶ ἀφελεῖς πίστεψαν ὅτι ὁ Δημητριάδος θὰ ἀναγκασθεῖ νὰ τοὺς ἀκούσει∙ ἀλλὰ εἰς μάτην!... Ὁ κ. Ἰγνάτιος ὄχι μόνον πῆγε, ἀλλὰ καὶ ἐπέδειξε ὑπερβάλλοντα ζῆλο, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει μὲ τὴν παρουσία του καὶ τὴν ἐμφάνισή του τὸ Βατικανὸ (καὶ τὸ Φανάρι, βεβαίως), καὶ νὰ ἀποδείξει σὲ ὅσους ἐκ τῶν προτέρων προσπάθησαν νὰ τὸν κάνουν προσεκτικό, ὅτι δὲν δέχεται «ὑποδείξεις», καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἉγιοΠατερικῶς ἐμμένουσα ὀρθόδοξη πλευρὰ τῆς Ἐκκλησίας: ὁ κ. Ἰγνάτιος ἐν ἐπιγνώσει καὶ ἐν συνειδήσει ἔχει πάρει τὶς ἀποφάσεις του καὶ τὸν ἀνεπίστροφο αἱρετικὸ δρόμο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ Συγκρητισμοῦ!...

 

      

Τόσο μὲ τὴν συμμετοχή του στὴν Ἡμερίδα τῶν παπιστῶν, ὅσο καὶ μὲ τὶς παρεμβάσεις του σὲ αὐτήν, ὁ κ. Ἰγνάτιος κατέστησε ἀπολύτως σαφές, ὅτι τυπικῶς μὲν εὑρίσκεται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, οὐσιαστικῶς δέ, ὡς πέμπτη φάλαγγα ἐντὸς αὐτῆς, παίζει τὸν ἑωσφορικὸ ρόλο ἑνὸς νέου Βησσαρίωνα, ἑνὸς λατινόφρονα φιλοπαπικοῦ καὶ οἰκουμενιστῆ ἐπισκόπου.

●●●

Πρὸ ἐτῶν ὁ «χρυσοπηγίτης» Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος ἀνενδοιάστως καὶ βλασφήμως διεκήρυξε: ὅτι ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ Ἐκκλησία∙ ὅτι τὸ filioque δὲν ἀποτελεῖ αἵρεση, ἀλλὰ θεολογούμενο-συζητήσιμο θέμα∙ καὶ (ἐπὶ παντοδυναμίας καὶ μὲ τὶς πλάτες τοῦ τότε ἀρχιεπ. Χριστοδούλου) μὲ ἔμφαση δήλωσε: «ποτὲ δὲν θὰ σᾶς διδάξω ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση»!

 

        Ἔτσι καὶ τώρα ὁ «μικρὸς τῆς Χρυσοπηγῆς», ὁ Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος, συνεχίζοντας στὸ ἴδιο μῆκος κύματος τὶς ἴδιες κακόδοξες θέσεις, δήλωσε δημοσίως καὶ ἐπισήμως (ἐν ἐπιγνώσει ψευδόμενος ἀνεπίτρεπτα) ὅτι:

ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι μέσα στὶς «ἀναγνωρισμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία αἱρέσεις»! Σ’ αὐτὲς «δὲν συμπεριλαμβάνονται οἱ Καθολικοὶ ἀδελφοί μας, οὔτε ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία»! 

         Αὐτὴ ἡ ἐνέργεια τοῦ κ. Ἰγνατίου:

 

 ● Ὑποδηλώνει διγλωσσία καὶ ὑποκρισία, γιατὶ ψευδῶς διαβεβαιώνει τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἰδιαιτέρως τὸ ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ὅτι ὁ ἴδιος βαδίζει ὀρθόδοξα·

● Ὑποδηλώνει ἀνεντιμότητα, γιατὶ διαβεβαιώνει τὸ παπικὸ ἀκροατήριο τῆς Ἡμερίδας γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἰσχύει· ἡ διαβεβαίωση αὐτὴ ἀποτελεῖ ἕνα τερατῶδες γιὰ Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο ψέμα, ἀφοῦ ἡ Μία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τόσο διὰ πολλῶν καὶ μεγάλων Ἁγίων Πατέρων αὐτῆς ὅσο καὶ μὲ πολλὲς ΕΠΙΣΗΜΕΣ Συνοδικὲς πράξεις της, ἔχει κατατάξει τὸν Παπισμὸ στὸν χῶρο τῶν αἱρέσεων.

 

     Καὶ ἐνῶ ὁ κ. Ἰγνάτιος δηλώνει ψευδῶς στὴν παπικὴ συντονίστρια τῆς Ἡμερίδας ποὺ τὸν ἐρώτησε ―μὲ μία καταφανῶς «στημένη» ἐρώτηση-θέση― ὅτι ὁ Παπισμὸς δέν εἶναι αἵρεση, διότι -τάχα- καμιὰ Σύνοδος δὲν τὸν κατεδίκασε, ἀντίθετα, θεωρεῖ ὡς αἱρέσεις 400 περίπου «νεοφανεῖς αἱρέσεις» καὶ «σέκτες», ἀποκρύπτοντας ὡστόσο ὅτι (κι αὐτὲς) οὐδεμία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τὶς ἔχει κατεδικάσει!!! Οὔτε κἂν τοπικὴ Σύνοδος∙ ἀλλὰ μόνον ἡ  ἑκάστοτε ἐπὶ τῶν αἱρέσεων Ἐπιτροπή, καὶ συνήθως χωρὶς κἂν τὴν παρουσία ἐπισκόπου!!!

 

        Ἐὰν πράγματι μερικὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς αἱρέσεις τὶς κατεδίκασε κάποια Σύνοδος ―κάτι ποὺ δὲν τὸ ξέρουμε― τότε προκύπτει τὸ πελώριο καὶ σκανδαλῶδες θέμα: Γιατί ἡ συγκεκριμένη Σύνοδος, ἐνῶ κατεδίκασε κάποιες μικρὲς καὶ ὑποδεέστερες νεοφανεῖς αἱρέσεις, δὲν κατεδίκασε τὶς παμπάλαιες αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ;

 

        Βέβαια, πολλὲς προσπάθειες ἔχουν γίνει ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπὸ Ὀρθοδόξους Ποιμένες καὶ Ἁγίους, ὥστε νὰ ἐπαναφέρουν τοὺς Παπικοὺς στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη τῆς Ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ποὺ διασώζει μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του (παρὰ τὶς ὅποιες ἐλλείψεις καὶ πτώσεις τῶν μελῶν της). Ἀλλὰ ὁ ἑκάστοτε Πάπας καὶ ὁ κρατικὸς-καισαρικὸς μηχανισμὸς τοῦ Βατικανοῦ, ἀντὶ νὰ προχωρήσουν στὴν ἐπιστροφή τους στὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία, ἐπιμένουν στὴν διαστροφὴ τῆς Πίστεως, ἐπαυξάνουν τὶς κακοδοξίες καὶ τὶς αἱρέσεις τους, ἐπεκτείνουν καὶ διευρύνουν τὸ χάσμα ποὺ τοὺς χωρίζει ἀπὸ τὸν Χριστό!...

●●●

Στὴν ἐν λόγῳ Ἡμερίδα ὁ Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος ἔδωσε ἄλλη μιὰ φορὰ ἐξετάσεις στοὺς φαναριῶτες καὶ στοὺς παπικοὺς καὶ ἀπέδειξε ὅτι εἶναι ἰδανικὸς γιὰ καρδινάλιος στὸ κρατίδιο τοῦ Βατικανοῦ.

 

      Ὁ παρευρισκόμενος στὴν Ἡμερίδα πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος ὑπέβαλε δύο ἐρωτήσεις στὸν Εἰσηγητὴ καρδινάλιο:

● Πῶς εἶναι δυνατὸν τὸ Βατικανὸ νὰ δέχεται ὅτι ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία εἶναι μὲν Ἐκκλησία, ἀλλὰ μὲ ἐλλείψεις («ἐλλειμματική»); «Ἂν εἶναι “ἐλλειμματική”, δὲν εἶναι Ἐκκλησία, καὶ ἂν εἶναι Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι “ἐλλειμματική”».

● Γιατί τὸ Βατικανὸ δὲν δέχεται ὡς βάση στὴν περὶ Πρωτείου συζήτηση, τὸν 28^ο Κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου;

    

Ὁ καρδινάλιος ἔδωσε ἐξωφρενικὲς ἀπαντήσεις (ὅπως: ἡ Ἐκκλησία εἶναι συγχρόνως «ἁγία καὶ ἁμαρτωλός»!). Καὶ ἐνῶ ἐπρόκειτο νὰ ἀπαντήσει στὴν 2^η ἐρώτηση, ἐπενέβη αὐτόκλητος ὁ Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος καὶ ἀποπροσανατόλισε τὴν συζήτηση, γιὰ νὰ διαφυλάξει τὸν «συνάδελφό» του, φοβούμενος ὅτι καὶ σὲ αὐτὴν τὴν ἐρώτηση ἡ ἀπάντηση τοῦ καρδινάλιου θὰ ἦταν τὸ ἴδιο ἀξιοθρήνητη. Εἶπε δὲ τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά:

 

       «Γιὰ ἐμένα, πάτερ, ἀρκεῖ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἕνα πράγμα: Μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία δέχεται καὶ συζητᾶ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα. Αὐτὸ δὲν εἶναι μικρὸ πράγμα! Εἶναι πολὺ μεγάλο! Ἐρχόμαστε, λοιπόν, νὰ δοῦμε τί συνέβαινε πρὶν 1000 χρόνια! Ἐδῶ πολλὲς φορὲς δὲν ξέρουμε τί συνέβη πρὶν ἕνα χρόνο! Ἂς πάρουμε λοιπὸν αὐτὸ ὡς δῶρο Θεοῦ, καὶ νομίζω ὅτι εἶναι πολὺ μεγάλο βῆμα!» (Τὰ λόγια του αὐτὰ ἔγιναν δεκτὰ μὲ θερμὸ χειροκρότημα ἀπὸ τὸ κοινό).

 

   Ὅπως βλέπετε, τὸ παπικὸ καὶ φιλο-παπικὸ -κυρίως- ἀκροατήριο, χειροκρότησε θερμὰ τὸν κ. Ἰγνάτιο, γιατὶ ἀθετώντας καὶ διαγράφοντας ἀντὶ-παπικοὺς ἀγῶνες

αἰώνων τῶν Ἁγίων Πατέρων σχετικοποιεῖ τὰ πάντα: ἀπαγορεύει νὰ δοῦμε τί διαχρονικὰ διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ τί διαχρονικὰ ἔπραξαν οἱ Ἅγιοί μας∙ καὶ θεωρεῖ ὡς «δῶρο Θεοῦ», τὸ ὅτι οἱ Παπικοὶ μᾶς ἔκαναν τὴ χάρη νὰ συζητήσουν μαζί μας, ἀποκρύπτοντας καὶ πάλι ὁ ἀθεόφοβος, ὅτι οἱ συζητήσεις εἶναι καθοδηγούμενες καὶ γίνονται στὰ πλαίσια τῶν σχεδίων γιὰ τὴν ὑποταγὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸν Πάπα καὶ τὴν Πανθρησκεία! Εἶναι δὲ γνωστὸ ὅτι ἤδη, στὶς ἕως τώρα  συζητήσεις στὰ πλαίσια τῶν διεξαγομένων Διαλόγων, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἀντιπρόσωποι ἔχουν ἀποδεχθεῖ παπικὲς θέσεις ὡς πρὸς τὸ παπικὸ «Πρωτεῖο»!!!

 

      Σὲ λίγο τὰ ἴδια θὰ γίνουν καὶ γιὰ τὸ filioque, καὶ γιὰ τὴν «κτιστὴ» χάρη, καὶ γιὰ τὸ «βάπτισμα», καὶ γιὰ τὴν ἀγαμία τοῦ κλήρου, καὶ γιὰ ὅλες τὶς κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις τους. Στὸ δρόμο ποὺ χάραξαν ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας μὲ τὸν Δημήτριο καὶ ὁ Πάπας Παῦλος, ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Πάπας Ἰωάννης μὲ τὸν Βενέδικτο (Ράτσιντζερ), ὁ Ζηζιούλας καὶ ὁ Κάσπερ: «Ὡς εὐστόχως ἐξέφρασε τοῦτο ἡ Ὑμετέρα Ἁγιότης [λέγει κάπου ὁ Περγάμου κ. Ἰωάννης], ἡ Ἀνατολὴ καὶ ἡ Δύσις ἀποτελοῦν τοὺς δύο πνεύμονας διὰ τῶν ὁποιων ἀναπνέει ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ἑνότης αὐτῶν εἶναι οὐσιώδης διὰ τὴν ὑγιᾶ ζωὴν τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας». Αὐτὴ εἶναι ἡ ζηζιούλιος-αἱρετικὴ ἑνότητα «Ἀγάπης», χωρὶς τὴν ὀρθόδοξη ἑνότητα τῆς Πίστεως εἰς τὴν ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ!...

●●●

Αὐτὸς λοιπὸν εἶναι ὁ Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος δημοσίως καὶ ἀναισχύντως αὐτοαποκαλυπτόμενος. Καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀποκαλύψεις τὸ μέγα ζήτημα ποὺ προκύπτει εἶναι:

● Τί θὰ κάνει ―ὄχι τί κατ’ ἰδίαν σιωπηρῶς καὶ παρασκηνιακῶς πρεσβεύει τὸ ἕνα «παραδοσιακὸ» ἢ τὸ ἄλλο «ἀντὶ-οἰκουμενιστικὸ» μέλος της― ἀλλὰ τί θὰ κάνει ὡς σῶμα ἡ ἐνόχως περὶ ἄλλων τυρβάζουσα Ἱερὰ Σύνοδος; Θὰ ἀμελήσει ἐπὶ πολὺ καιρὸ ἀκόμα γιὰ ἕνα τέτοιο μεγάλο θέμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, τὸ ὁποῖο χρήζει ἀμέσου ―ἐδῶ καὶ τώρα!― ἀντιμετωπίσεως;

● Τί θὰ κάνει ―ὄχι τί θὰ πεῖ!― ἡ ἄτυπη ἀλλὰ γιὰ πολλοὺς ἔγκυρη Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν;

● Τὶ θὰ πράξει ―ὄχι τί θὰ πεῖ― ὁ ἐπὶ τοῦ ἀντὶ-οἰκουμενιστικοῦ καὶ ἀντὶ-παπιστικοῦ καὶ ἀντὶ-μασωνικοῦ ἀγῶνος ἀρχηγέτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ;

 

       Γιὰ τὸν Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο ἔχουμε κι ἄλλοτε προσφύγει καὶ μάλιστα ἔχουμε προκαλέσει τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ ξεχωριστὰ ἔχουμε ἀπευθυνθεῖ σὲ κάποιους Ἱεράρχες νὰ πάρουν θέση. Ὡστόσο ἀδιαφόρησαν. Ἄλλη μιὰ φορὰ προκύπτει ἀμεσότερο καὶ ἐντονότερο τὸ πρόβλημα.

 

      Ἂν καὶ τώρα ἀδιαφορήσουν, αὐτὸ θὰ σημαίνει ὅτι μὲ τὴ σιωπή τους ἀποδέχονται τὶς παναιρετικὲς οἰκουμενιστικὲς διακηρύξεις καὶ πράξεις τῶν ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δρώντων λατινοφρόνων καὶ οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων καὶ ὅτι ἐπιθυμοῦν οἱ αἱρετικὲς ἀπόψεις καὶ πράξεις τους νὰ παγιωθοῦν στὴ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Δηλαδὴ ὅτι ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση ἀλλὰ εἶναι ἐκκλησία! Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά: ὅτι ἐπιβάλλεται ἡ ἕνωση τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μὲ αὐτὸν ὑπὸ τὶς κακοδοξίες καὶ τὶς αἱρέσεις του, ὑπὸ τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα!!! Δεδομένου μάλιστα ὅτι ἀπὸ ἐτῶν πολλάκις ἔχουμε ὑποβάλει στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τὸ ἐρώτημα νὰ μᾶς ἀπαντήσει, ἐὰν ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση, ἡ ὁποία συστηματικὰ κωφεύει καὶ σιωπᾶ, ποιοῦσα τὸ θέλημα τοῦ αἱρεσιάρχη λατινόφρονα καὶ οἰκουμενιστῆ «πατριάρχη» Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου!!!

   

Θὰ ἀντιδράσουν ὀρθοδόξως ἀποβάλλοντας ἀπὸ τὴν ἀρχιερωσύνη τὸν παναιρετικὸ κ. Ἰγνάτιο Γεωργακόπουλο; Θὰ τολμήσουν νὰ ἀναλάβουν τὶς πνευματικὲς καὶ ποιμαντικὲς καὶ συνοδικὲς εὐθύνες τους; Μὲ φοβεροὺς ὅρκους ἀνέλαβαν νὰ ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας τοῦ Κυρίου, ὑποσχόμενοι νὰ εὑρίσκονται ὄχι μόνον «εἰς τόπον» ἀλλὰ «καὶ εἰς τύπον Χριστοῦ»! Ἴσως εἶναι μία ἀπὸ τὶς τελευταῖες εὐκαιρίες τους, πρὸ τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἐπιβολῆς τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγκρητισμοῦ ἐντὸς τῆς ἐπὶ γῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!...

●●●

 

      Ὡς κατακλεῖδα παραθέτουμε ἐναγώνιο σχόλιο στὸ ἱστολόγιό μας «Πατερικὴ Παράδοση» (paterikiparadosi.blogspot.com):

«Παρακαλῶ ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ. Τὸ θέμα εἶναι πολὺ σοβαρὸ καὶ πρέπει νὰ τὸ θέσουμε στὴ Σύνοδο εὐθέως καὶ ἄμεσα.

 

      1. Θεωρεῖ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς Ἐκκλησία τὸν Παπισμὸ ἢ ὡς Αἵρεση;

 

       2. Ἀναγνωρίζει τὶς Τοπικὲς Συνόδους ἐπὶ Μ. Φωτίου καὶ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ὡς Οἰκουμενικὲς (8η καὶ 9η), ναὶ ἢ ὄχι;

Πρέπει νὰ τεθεῖ τὸ ἐρώτημα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἀλλὰ πρωτίστως ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς λαϊκοὺς πρὸς τοὺς πνευματικούς μας καὶ τοὺς ἱερεῖς ποὺ ἔχουμε δίπλα μας. Μόνο μὲ τὴν ἀπάντηση τῆς Ἱ. Συνόδου θὰ διαπιστώσουμε τὴν ὀρθοδοξότητά της καὶ θὰ εἴμαστε σίγουροι γιὰ τὸ ποῦ ἀνήκουμε ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς.

 

    Συνεπῶς, ἐρωτήματα ποὺ ἔχει θέσει ἐδῶ καὶ καιρὸ ὁ ἀγωνιστὴς Ἱεράρχης σεβ. Πειραιῶς [κ. Σεραφεὶμ], πρέπει ἐδῶ καὶ τώρα νὰ ἀπαντηθοῦν καὶ ἀναλόγως νὰ πράξουμε.

      

 Δὲν μπορεῖ νὰ ἀνήκει σὲ μία Σύνοδο ποὺ δὲν ὀρθοτομεῖ [τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ] κάποιος Ἱεράρχης ποὺ ἀγωνίζεται ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ εἶναι μέλος της καὶ ταυτόχρονα νὰ συνοδοιπορεῖ μαζί της στὴν αἵρεση. Αὐτὸ εἶναι τὸ σχιζοφρενικὸ (ἡ ψυχολογικὴ διαταραχὴ γιὰ τὴν ὁποία μᾶς κατηγορεῖ ἴσως κι ὁ οἰκουμενιστὴς ἐπίσκοπος Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος). Οὐδέποτε οἱ Ἅγιοί μας συνοδοιποροῦσαν μὲ τὴν αἵρεση καὶ ταυτόχρονα ἀγωνίζονταν ἐναντίον της. 

      Ἐπιβάλλεται νὰ δοθεῖ μία ἀπάντηση, ἐδῶ καὶ τώρα. Πρόκειται σαφέστατα γιὰ θέμα σωτηρίας τοῦ καθενός μας».

«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις  “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»

καὶ «Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος

“Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης”