.

.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

300 χρόνια από τη γέννηση του Πατροκοσμά




Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
«Στο Μέγα Δέντρο ξεκινά
στο Καλοντάει αγιάζει
χτίζει σκολειά, χτίζει εκκλησιές
χτίζει την Ρωμηοσύνη.
Πάτερ Κοσμά, σαν να ‘ταν χθές
το κήρυγμά σου αχάζει
στη Ρούμελη, στην Ήπειρο
στην απεραντοσύνη».

Το ποίημα είναι του Γεωργίου Αθνάνα και αποδίδει νομίζω εναργώς αυτό που στάθηκε ο άγιος Κοσμάς: ο χτίστης της Ρωμηοσύνης. Χτίζει, γράφει ο ποιητής, πρώτα σχολειά και κατόπιν χτίζει και εκκλησιές, διότι «το σχολείον ανοίγει τας εκκλησίας, το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια» κατά τον αείχλωρο λόγο, του αγίου. Τα σχολεία όμως που «ανοίγουν» εκκλησιές και την κατ’ οίκον εκκλησία, την οικογένεια, είναι τα σχολεία του Πατροκοσμά, τα σχολεία που φωτίζουν τους νέους και όχι σαν τα σημερινά που κλείνουν εκκλησιές και γκρεμίζουν μοναστήρια.
Λίγο πιό πάνω από την γενέτειρά μου, στην Άνω Μηλιά Πιερίας, υπάρχει ναός του αγίου. Σε μια διχάλα ενός δέντρου είναι καρφωμένος  ένας σιδερένιος σταυρός από τον Πατροκοσμά: Εκεί δίπλα χτίστηκε η εκκλησιά. Καμάρωναν οι παπούδες: πέρασε κι απ’ τα μέρη μας ο Αγιο-Κοσμάς. Κι απ’ όπου δίδασκε ο Πατροκοσμάς, όπου έστηνε το ταπεινό σκαμνί του, που ήταν ο τάφος του όπως έλεγε, το αντίχριστο Ισλάμ εκεί δεν στέριωνε.
Σε  εποχή που οι κατακτητές μάς αφανίζουν, που οι αλώπεκες του σκότους, οι παπικοί, οργιάζουν, οι Εβραίοι βυσσοδομούν και οι ραγιάδες υποκύπτουν και κατά επαρχίες αλλαξοπιστούν, ο άγιος παίρνει στους ισχνούς ώμους του τον σταυρό του Κυρίου και χτίζει σχολειά για να μαθαίνουν τα σκλαβόπουλα «τι είναι Θεός, τι είναι Αγία Τριάς, τι είναι άγγελοι, αρχάγγελοι, τι είναι καταραμένοι οι δαίμονες, τι είναι Παράδεισος, τι είναι κόλασις, τι είναι αμαρτία και αρετή».
 Στα σημερινά σχολειά των άθεων γραμμάτων, δεν μαθαίνουν οι μαθητές μας τι είναι οι καταραμένοι οι δαίμονες και η αμαρτία, αλλά καλούνται να μιμηθούν τους δαίμονες. (Θυμίζω στο βιβλίο Θεατρικής Αγωγής Ε-Στ Δημοτικού, την παρότρυνση του βιβλίου, σελ. 81, «είσαι δαιμόνιο», να υποδυθούν, δηλαδή, οι μαθητές  το δαιμόνιο). «Το κακό», έλεγε ο άγιος σε μια προφητεία του, «θα σας έρθει από τους διαβασμένους». Δεν είπε μορφωμένους. Ο λαός μας τους μορφωμένους τους ονομάζει γνωστικούς, ενώ τους διαβασμένους πολύξερους. Πολύξεροι είναι οι ημιμαθείς που μεταρρυθμίζουν, αναγεννούν, αναπτερώνουν την Παιδεία, για να καταλήξουμε σήμερα, αντί να έχουμε σχολεία ρωμαίικα, με «ψυχή και Χριστό», να καταντήσουν μάνδρες εκκλησιομαχίας, αφιλοπατρίας και γλωσσικής αφασίας.
Δίδασκα προχτές στους μαθητές μου, παιδιά Στ’ Δημοτικού το Ευαγγέλιο της Κυριακής. Δεν προβλέπεται από το αναλυτικό πρόγραμμα, όμως-και το λέω χωρίς ίχνος έπαρσις, εν οίδα ότι ουδέν ειμί-δεν σκύβω το κεφάλι στο ψευτορωμαίικο, γιατί «όταν μου πειράζουν πατρίδαν και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω και ό,τι θέλουν ας μου κάμουν», όπως μας εντέλλεται ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης. Μου λέει ένας μαθητής μου. Γιατί, Κύριε, την ώρα που μας διαβάζετε το Ευαγγέλιο επικρατεί απολυτη ησυχία; Στ’ άλλα μαθήματα αγριεύουμε, είμαστε ανήσυχοι; Τι να του πω του παιδιού; Θυμήθηκα τα λόγια του αγίου: «Δεν βλέπετε ότι αγρίευσε το γένος μας από την αμάθεια και εγίναμεν ως τα θηρία»;
Και πώς να μην αγριέψουν τα παιδιά, να μην γίνουν ωσάν τα γουρουνόπουλα, όπως έλεγε ο άγιος στους γονείς τους, που τ’ άφηναν χωρίς «τα γράμματα που διαβάζουνε / οι αγράμματοι και αγιάζουνε» (Ελύητης). Τα γράμματα αυτά είναι ο λόγος του Κυρίου, ο ίδιος ο Χριστός, και ο λόγος, ο σπόρος αυτός δεν φτάνει εις την γην την αγαθήν, τις ψυχές των παιδιών μας γιατί τον πνίγουν τα αγκάθια. Και τα δηλητηριώδη αγκάθια της αφιλοπατρίας και τη εκκλησιομαχίας, φωλιάζουν στα σχολικά βιβλία Γλώσσας, τα παλιά Αναγνωστικά. Και τα λέγαμε Αναγνωστικά, γιατί μέσω των βιβλίων διάβαζε ο μαθητής τον πολιτισμό μας, περιείχαν γνώσεις ιστορίας, λαογραφίας, θεολογίας, γεωγραφίας, μ’ ένα λόγο, βιβλία, να πω μία λέξη που ποινικοποιήθηκε, Πατριδογνωσίας. Σε αντίθεση με τα νέα-περιοδικά ποικίλης ύλης, όπως απροκάλυπτα τα ονομάζω-που γελοιοποιούν τον δάσκαλο και υπονομεύουν την ίδια την υπόσταση του σχολείου.  
Βεβαίως, να γράψω και τον σκληρό λόγο, υπεύθυνοι είμαστε και εμείς οι δάσκαλοι. «Όταν τα μήλα είναι ξινά, δεν φταίνε τα μήλα, φταίνε οι μηλιές», έλεγε ο άγιος. Ο δάσκαλος είναι η ψυχή του σχολείου. «Σχολείον ίσον δάσκαλος» βροντοφωνάζει ο Παλαμάς. «Καλών των διδασκάλων και οι μαθηταί καλοί γίνονται» ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και όχι «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» όπως διακηρύττει το υπουργείο πρώην εθνικής  Παιδείας. Στην παράδοσή μας πάντοτε η διδασκαλία ήταν δασκαλοκεντρική και έτσι πρέπει να παραμένει αρκεί ο δάσκαλος να είναι πρωτίστως πρόσωπο και όχι ρόλος. Διότι ο δάσκαλος διδάσκει με την ίδια του τη ζωή-«τούτο διδασκάλου αρίστου, το δι’ εαυτού παιδεύειν α λέγει». (άγ. Χρυσόστομος).  Μόνο ένα πρόσωπο μπορεί να ενσταλάξει στις ψυχές των παιδιών το μορφωτικό αγαθό.
Τα τελευταία όμως χρόνια παρεισέφρησαν στα παιδαγωγικά τμήματα και στο αμαρτωλό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο,  Γραικύλοι της σήμερον με αποτέλεσμα «να βγαίνουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται», όπως προφήτεψε ο Πατροκοσμάς.
 Ενώ είναι γεμάτο το κελάρι του πατρογονικού μας σπιτιού με καλούδια και με τα τιμαλφή του Γένους και της ηλιόλουστης Ορθοδοξίας μας, αντί να ευφραίνονται τα παιδιά που είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι, εμείς τα καταδικάσαμε σε λιμοκτονία, τα ταΐζουμε με τα ξυλοκέρατα, τις γουρουνοτροφές των Φράγκων.
Φέτος κλείνουν 300 χρόνια από την γέννηση του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του εθναποστόλου που έσωσε κυριολεκτικά το Γένος από τον αφανισμό. Και η διάσωσή του οφείλεται στα εκατοντάδες σχολεία που κτίστηκαν με την παραίνεσή του. Τιμάμε στα σχολεία, μας αποστέλει και σχετικές εγκυκλίους το υπουργείο, τις γνωστές χαζοχαρούμενες παγκόσμιες ημέρες, του ύπνου, των ζώων, της ξενοφοβίας, του γέλιου, του χαχανητού, της βλακείας-όταν καταργείς το εορτολόγιο, την μνήμη τω αγίων, ψάχνεις υποκατάταστατα-ενώ θα έπρεπε, αν τούτο το κράτος ήταν ελληνικό και όχι μνημονιακό απολειφάδι, να κηρυχτεί έτος Αγίου Κοσμά και να προβλεφθούν σχετικές εκδηλώσεις. Τόσες και τόσες «δράσεις» αναλαμβάνουμε, μία για να μας υπενθυμίζει σε ποιούς χρωστάμε ελεύθερη πατρίδα τι πείραζε; Συμβουλεύω τους συναδέλφους, που έχουν πίστη στο Χριστό και φιλοπατρία-εμείς οι «σκοταδιστές» για τους προσκυνημένους στο σύστημα-να παρατήσουν για μια μέρα τα σχολικά περιοδικά-βιβλία και να διαβάσουν, να μιλήσουν στους μαθητές τους για το ποιος ήταν και τι πρόσφερε ο άγιος στο Γένος. Είναι πράξη αντίστασης στην περιρρέουσα σκυβαλοκρατία. Να πιάσουν τον Πατροκοσμά από το χέρι και να τον φέρουν μες στην τάξη κι αυτός ξέρει τι θα διδάξει στα παιδιά.

Να καθαρογράψουν και να δώσουν στους μαθητές, για αντιγραφή και ορθογραφία, που λέγαμε παλιά τούτα τα «ελληνοσώτειρα» λόγια: «Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω, καν ο ουρανός να κατεβεί κάτω, καν η γη ανεβεί επάνω, καν όλος ο κόσμος χαλάσει, καθώς μέλει να χαλάσει, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλλει τι έχει να κάμει ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν,τα πράγματά σας ας τα πάρουν, μη σας μέλλει, δώσετέ τα, δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χρστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέσει, δεν ημπορεί να σας τα πάρει, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μην τα χάσετε».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ακούστε ΡΑΔΙΟ ΦΛΟΓΑ ( κάντε κλίκ στην εικόνα)

Ακούστε  ΡΑΔΙΟ ΦΛΟΓΑ ( κάντε  κλίκ στην εικόνα)
(δοκιμαστική περίοδος )